Spreuken 7
1 Mijn zoon, bewaar mijn redenen, en leg mijn geboden bij u weg.
Mon fils, garde mes paroles et cache par-devers toi mes commandements.
2 Bewaar mijn geboden, en leef, en mijn wet als den appel uwer ogen.
Garde mes commandements, et tu vivras, – et mon enseignement, comme la prunelle de tes yeux.
3 Bind ze aan uw vingeren, schrijf ze op de tafels uws harten.
Lie-les sur tes doigts, écris-les sur la tablette de ton cœur.
4 Zeg tot de wijsheid: Gij zijt mijn zuster; en heet het verstand uw bloedvriend;
Dis à la sagesse: Tu es ma sœur! et appelle l’intelligence ton amie;
5 Opdat zij u bewaren voor een vreemde vrouw, voor de onbekende, die met haar redenen vleit.
pour te garder de la femme étrangère, de la foraine qui use de paroles flatteuses.
6 Want door het venster van mijn huis, door mijn tralie keek ik uit;
Car, à la fenêtre de ma maison, je regardais à travers mon treillis,
7 En ik zag onder de slechten; ik merkte onder de jonge gezellen een verstandelozen jongeling;
et je vis parmi les simples, j’aperçus parmi les jeunes gens, un jeune homme dépourvu de sens,
8 Voorbijgaande op de straat, nevens haar hoek, en hij trad op den weg van haar huis.
qui passait dans la rue, près du coin où demeurait cette femme, et il prit le chemin de sa maison,
9 In de schemering, in den avond des daags, in den zwarten nacht en de donkerheid;
au crépuscule, au soir du jour, au sein de la nuit et de l’obscurité.
10 En ziet, een vrouw ontmoette hem in hoerenversiersel, en met het hart op haar hoede;
Et voici, une femme [vint] à sa rencontre, ayant la mise d’une prostituée et le cœur rusé.
11 Deze was woelachtig en wederstrevig, haar voeten bleven in haar huis niet;
Elle était bruyante et sans frein; ses pieds ne demeuraient pas dans sa maison,
12 Nu buiten, dan op de straten zijnde, en bij alle hoeken loerende;
elle était tantôt dehors, tantôt sur les places, et guettait à tous les coins.
13 En zij greep hem aan, en kuste hem; zij sterkte haar aangezicht, en zeide tot hem:
Et elle le saisit, et l’embrassa, et d’un visage effronté lui dit:
14 Dankoffers zijn bij mij, ik heb heden mijn geloften betaald;
J’ai chez moi des sacrifices de prospérités, j’ai aujourd’hui payé mes vœux;
15 Daarom ben ik uitgegaan u tegemoet, om uw aangezicht naarstiglijk te zoeken, en ik heb u gevonden.
c’est pourquoi je suis sortie à ta rencontre pour chercher ton visage, et je t’ai trouvé.
16 Ik heb mijn bedstede met tapijtsieraad toegemaakt, met uitgehouwen werken, met fijn linnen van Egypte;
J’ai étendu sur mon lit des tapis, des couvertures de fil d’Égypte de couleurs variées;
17 Ik heb mijn leger met mirre, aloe en kaneel welriekende gemaakt;
j’ai parfumé ma couche de myrrhe, d’aloès, et de cinnamome.
18 Kom, laat ons dronken worden van minnen tot den morgen toe; laat ons ons vrolijk maken in grote liefde.
Viens, enivrons-nous d’amours jusqu’au matin, délectons-nous de volupté;
19 Want de man is niet in zijn huis, hij is een verren weg getogen;
car [mon] mari n’est pas à la maison, il s’en est allé loin en voyage;
20 Hij heeft een bundel gelds in zijn hand genomen; ten bestemden dage zal hij naar zijn huis komen.
il a pris un sac d’argent en sa main, il viendra à sa maison au jour de la pleine lune.
21 Zij bewoog hem door de veelheid van haar onderricht, zij dreef hem aan door het gevlei harer lippen.
Elle le détourna par beaucoup de douces paroles, elle l’entraîna par la flatterie de ses lèvres.
22 Hij ging haar straks achterna, gelijk een os ter slachting gaat, en gelijk een dwaas tot de tuchtiging der boeien.
Il est allé aussitôt après elle, comme le bœuf va à la boucherie, et comme les ceps [servent à] l’instruction du fou,
23 Totdat hem de pijl zijn lever doorsneed; gelijk een vogel zich haast naar den strik, en niet weet, dat dezelve tegen zijn leven is.
jusqu’à ce que la flèche lui transperce le foie; comme l’oiseau se hâte vers le piège et ne sait pas qu’il y va de sa vie.
24 Nu dan, kinderen, hoort naar mij, en luistert naar de redenen mijns monds.
Maintenant donc, fils, écoutez-moi, et soyez attentifs aux paroles de ma bouche.
25 Laat uw hart tot haar wegen niet wijken, dwaalt niet op haar paden.
Que ton cœur ne se détourne pas vers ses voies, et ne t’égare pas dans ses sentiers;
26 Want zij heeft veel gewonden nedergeveld, en al haar gedoden zijn machtig vele.
car elle a fait tomber beaucoup de blessés, et ceux qu’elle a tués sont très nombreux.
