< Spreuken 7 >

1 Mijn zoon, bewaar mijn redenen, en leg mijn geboden bij u weg.
Poikani, noudata minun sanojani ja kätke mieleesi minun käskyni.
2 Bewaar mijn geboden, en leef, en mijn wet als den appel uwer ogen.
Noudata minun käskyjäni, niin saat elää, säilytä opetukseni kuin silmäteräsi.
3 Bind ze aan uw vingeren, schrijf ze op de tafels uws harten.
Sido ne kiinni sormiisi, kirjoita ne sydämesi tauluun.
4 Zeg tot de wijsheid: Gij zijt mijn zuster; en heet het verstand uw bloedvriend;
Sano viisaudelle: "Sinä olet sisareni", kutsu ymmärrystä sukulaiseksi,
5 Opdat zij u bewaren voor een vreemde vrouw, voor de onbekende, die met haar redenen vleit.
että varjeltuisit irstaalta naiselta, vieraalta vaimolta, joka sanoillansa liehakoitsee.
6 Want door het venster van mijn huis, door mijn tralie keek ik uit;
Sillä minä katselin taloni ikkunasta ristikon läpi,
7 En ik zag onder de slechten; ik merkte onder de jonge gezellen een verstandelozen jongeling;
ja minä näin yksinkertaisten joukossa, havaitsin poikain seassa nuorukaisen, joka oli mieltä vailla.
8 Voorbijgaande op de straat, nevens haar hoek, en hij trad op den weg van haar huis.
Hän kulki katua erään naisen kulmaukseen ja asteli hänen majaansa päin
9 In de schemering, in den avond des daags, in den zwarten nacht en de donkerheid;
päivän illaksi hämärtyessä, yön aikana, pimeässä.
10 En ziet, een vrouw ontmoette hem in hoerenversiersel, en met het hart op haar hoede;
Ja katso, nainen tulee häntä vastaan, porton puvussa, kavala sydämeltä.
11 Deze was woelachtig en wederstrevig, haar voeten bleven in haar huis niet;
Hän on levoton ja hillitön, eivät pysy hänen jalkansa kotona;
12 Nu buiten, dan op de straten zijnde, en bij alle hoeken loerende;
milloin hän on kadulla, milloin toreilla, ja väijyy joka kulmassa.
13 En zij greep hem aan, en kuste hem; zij sterkte haar aangezicht, en zeide tot hem:
Hän tarttui nuorukaiseen, suuteli häntä ja julkeasti katsoen sanoi hänelle:
14 Dankoffers zijn bij mij, ik heb heden mijn geloften betaald;
"Minun oli uhrattava yhteysuhri, tänä päivänä olen täyttänyt lupaukseni.
15 Daarom ben ik uitgegaan u tegemoet, om uw aangezicht naarstiglijk te zoeken, en ik heb u gevonden.
Sentähden läksin ulos sinua vastaan, etsiäkseni sinua, ja olen sinut löytänyt.
16 Ik heb mijn bedstede met tapijtsieraad toegemaakt, met uitgehouwen werken, met fijn linnen van Egypte;
Olen leposijalleni peitteitä levittänyt, kirjavaa Egyptin liinavaatetta.
17 Ik heb mijn leger met mirre, aloe en kaneel welriekende gemaakt;
Vuoteeseeni olen pirskoitellut mirhaa, aloeta ja kanelia.
18 Kom, laat ons dronken worden van minnen tot den morgen toe; laat ons ons vrolijk maken in grote liefde.
Tule, nauttikaamme lemmestä aamuun asti, riemuitkaamme rakkaudesta.
19 Want de man is niet in zijn huis, hij is een verren weg getogen;
Sillä mieheni ei ole kotona, hän meni matkalle kauas.
20 Hij heeft een bundel gelds in zijn hand genomen; ten bestemden dage zal hij naar zijn huis komen.
Rahakukkaron hän otti mukaansa ja tulee kotiin vasta täydenkuun päiväksi."
21 Zij bewoog hem door de veelheid van haar onderricht, zij dreef hem aan door het gevlei harer lippen.
Hän taivutti hänet paljolla houkuttelullaan, vietteli liukkailla huulillansa:
22 Hij ging haar straks achterna, gelijk een os ter slachting gaat, en gelijk een dwaas tot de tuchtiging der boeien.
kkiä hän lähti hänen jälkeensä, niinkuin härkä menee teuraaksi, niinkuin hullu jalkaraudoissa kuritettavaksi,
23 Totdat hem de pijl zijn lever doorsneed; gelijk een vogel zich haast naar den strik, en niet weet, dat dezelve tegen zijn leven is.
niinkuin lintu kiiruhtaa paulaan; eikä tiennyt, että oli henkeänsä kaupalla, kunnes nuoli lävisti hänen maksansa.
24 Nu dan, kinderen, hoort naar mij, en luistert naar de redenen mijns monds.
Sentähden, poikani, kuulkaa minua, kuunnelkaa minun suuni sanoja.
25 Laat uw hart tot haar wegen niet wijken, dwaalt niet op haar paden.
Älköön poiketko sydämesi tuon naisen teille, älä eksy hänen poluillensa.
26 Want zij heeft veel gewonden nedergeveld, en al haar gedoden zijn machtig vele.
Sillä paljon on surmattuja, hänen kaatamiaan, lukuisasti niitä, jotka hän on kaikki tappanut.
27 Haar huis zijn wegen des grafs, dalende naar de binnenkameren des doods. (Sheol h7585)
Hänen majastaan käyvät tuonelan tiet, jotka vievät alas tuonelan kammioihin. (Sheol h7585)

< Spreuken 7 >