Spreuken 6

1 Mijn zoon! zo gij voor uw naaste borg geworden zijt, voor een vreemde uw hand toegeklapt hebt;

Mein Kind, wirst du Bürge für deinen Nächsten und hast deine Hand bei einem Fremden verhaftet,

2 Gij zijt verstrikt met de redenen uws monds; gij zijt gevangen met de redenen uws monds.

so bist du verknüpft mit der Rede deines Mundes und gefangen mit den Reden deines Mundes.

3 Doe nu dit, mijn zoon! en red u, dewijl gij in de hand uws naasten gekomen zijt; ga, onderwerp uzelven, en sterk uw naaste.

So tu doch, mein Kind, also und errette dich; denn du bist deinem Nächsten in die Hände kommen; eile, dränge und treibe deinen Nächsten!

4 Laat uw ogen geen slaap toe, noch uw oogleden sluimering;

Laß deine Augen nicht schlafen noch deine Augenlider schlummern!

5 Red u, als een ree uit de hand des jagers, en als een vogel uit de hand des vogelvangers.

Errette dich wie ein Reh von der Hand und wie ein Vogel aus der Hand des Voglers.

6 Ga tot de mier, gij luiaard! zie haar wegen, en word wijs;

Gehe hin zur Ameise, du Fauler, siehe ihre Weise an und lerne!

7 Dewelke, geen overste, ambtman noch heerser hebbende,

Ob sie wohl keinen Fürsten noch Hauptmann noch HERRN hat,

8 Haar brood bereidt in den zomer, haar spijs vergadert in den oogst.

bereitet sie doch ihr Brot im Sommer und sammelt ihre Speise in der Ernte.

9 Hoe lang zult gij, luiaard, nederliggen? Wanneer zult gij van uw slaap opstaan?

Wie lange, liegst du, Fauler? Wann willst du aufstehen von deinem Schlaf?

10 Een weinig slapens, een weinig sluimerens, een weinig handvouwens, al nederliggende;

Ja, schlaf noch ein wenig, schlummere ein wenig, schlage die Hände ineinander ein wenig, daß du schlafest,

11 Zo zal uw armoede u overkomen als een wandelaar, en uw gebrek als een gewapend man.

so wird dich die Armut übereilen wie ein Fußgänger und der Mangel wie ein gewappneter Mann.

12 Een Belialsmens, een ondeugdzaam man gaat met verkeerdheid des monds om;

Ein loser Mensch, ein schädlicher Mann, gehet mit verkehrtem Munde,

13 Wenkt met zijn ogen, spreekt met zijn voeten, leert met zijn vingeren;

winket mit Augen, deutet mit Füßen, zeiget mit Fingern,

14 In zijn hart zijn verkeerdheden, hij smeedt te aller tijd kwaad; hij werpt twisten in.

trachtet allezeit Böses und Verkehrtes in seinem Herzen und richtet Hader an.

15 Daarom zal zijn verderf haastelijk komen; hij zal schielijk verbroken worden, dat er geen genezen aan zij.

Darum wird ihm plötzlich sein Unfall kommen und wird schnell zerbrochen werden, daß keine Hilfe da sein wird.

16 Deze zes haat de HEERE; ja, zeven zijn Zijn ziel een gruwel:

Diese sechs Stücke hasset der HERR, und am siebenten hat er einen Greuel:

17 Hoge ogen, een valse tong, en handen, die onschuldig bloed vergieten;

hohe Augen, falsche Zungen, Hände, die unschuldig Blut vergießen;

18 Een hart, dat ondeugdzame gedachten smeedt; voeten, die zich haasten, om tot kwaad te lopen;

Herz, das mit bösen Tücken umgehet; Füße, die behende sind, Schaden zu tun;

19 Een vals getuige, die leugenen blaast; en die tussen broederen krakelen inwerpt.

falscher Zeuge, der frech Lügen redet, und der Hader zwischen Brüdern anrichtet.

20 Mijn zoon, bewaar het gebod uws vaders, en verlaat de wet uwer moeder niet.

Mein Kind, bewahre die Gebote deines Vaters und laß nicht fahren das Gesetz deiner Mutter!

21 Bind ze steeds aan uw hart, hecht ze aan uw hals.

Binde sie zusammen auf dein Herz allewege und hänge sie an deinen Hals:

22 Als gij wandelt, zal dat u geleiden; als gij nederligt, zal het over u de wacht houden; als gij wakker wordt, zal hetzelve met u spreken.

wenn du gehest, daß sie dich geleiten; wenn du dich legest, daß sie dich bewahren; wenn du aufwachest, daß sie dein Gespräch seien.

23 Want het gebod is een lamp, en de wet is een licht, en de bestraffingen der tucht zijn de weg des levens;

Denn das Gebot ist eine Leuchte und das Gesetz ein Licht; und die Strafe der Zucht ist ein Weg des Lebens,

24 Om u te bewaren voor de kwade vrouw, voor het gevlei der vreemde tong.

auf daß du bewahret werdest vor dem bösen Weibe, vor der glatten Zunge der Fremden.

25 Begeer haar schoonheid niet in uw hart, en laat ze u niet vangen met haar oogleden.

Laß dich ihre Schöne nicht gelüsten in deinem Herzen und verfahe dich nicht an ihren Augenlidern.

26 Want door een vrouw, die een hoer is, komt men tot een stuk broods; en eens mans huisvrouw jaagt de kostelijke ziel.

Denn eine Hure bringet einen ums Brot; aber ein Eheweib fähet das edle Leben.

27 Zal iemand vuur in zijn boezem nemen, dat zijn klederen niet verbrand worden?

Kann auch jemand ein Feuer im Busen behalten, daß seine Kleider nicht brennen?

28 Zal iemand op kolen gaan, dat zijn voeten niet branden?

Wie sollte jemand auf Kohlen gehen, daß seine Füße nicht verbrannt würden?

29 Alzo die tot zijns naasten huisvrouw ingaat; al wie haar aanroert, zal niet onschuldig gehouden worden.

Also gehet es, wer zu seines Nächsten Weib gehet; es bleibt keiner ungestraft, der sie berühret.

30 Men doet een dief geen verachting aan, als hij steelt om zijn ziel te vullen, dewijl hij honger heeft;

Es ist einem Diebe nicht so große Schmach, ob er stiehlt, seine Seele zu sättigen, weil ihn hungert.

31 En gevonden zijnde, vergeldt hij het zevenvoudig; hij geeft al het goed van zijn huis.

Und ob er begriffen wird, gibt er's siebenfältig wieder und legt dar alles Gut in seinem Hause.

32 Maar die met een vrouw overspel doet, is verstandeloos; hij verderft zijn ziel, die dat doet;

Aber der mit einem Weibe die Ehe bricht, der ist ein Narr, der bringet sein Leben ins Verderben.

33 Plage en schande zal hij vinden, en zijn smaad zal niet uitgewist worden.

Dazu trifft ihn Plage und Schande, und seine Schande wird nicht ausgetilget.

34 Want jaloersheid is een grimmigheid des mans; en in den dag der wraak zal hij niet verschonen.

Denn der Grimm des Mannes eifert und schonet nicht zur Zeit der Rache

35 Hij zal geen verzoening aannemen; en hij zal niet bewilligen, ofschoon gij het geschenk vergroot.

und siehet keine Person an, die da versöhne, und nimmt's nicht an, ob du viel schenken wolltest.