Spreuken 6
1 Mijn zoon! zo gij voor uw naaste borg geworden zijt, voor een vreemde uw hand toegeklapt hebt;
Poikani, jos sinää takaat lähimmäises, niin sinä olet kiinnittänyt kätes muukalaiseen.
2 Gij zijt verstrikt met de redenen uws monds; gij zijt gevangen met de redenen uws monds.
Sinun sanoissas olet sinä paulaan istunut: sinä olet saavutettu puheissas.
3 Doe nu dit, mijn zoon! en red u, dewijl gij in de hand uws naasten gekomen zijt; ga, onderwerp uzelven, en sterk uw naaste.
ee siis, poikani, näin: pelasta itses: sillä olet tullut lähimmäises käsiin: joudu, nöyryytä itses ja vaadi lähimmäistäs.
4 Laat uw ogen geen slaap toe, noch uw oogleden sluimering;
Älä anna silmilles unta, eikä silmälautas torkkua.
5 Red u, als een ree uit de hand des jagers, en als een vogel uit de hand des vogelvangers.
Kirvoita itses niinkuin metsävuohi pois käsistä, niinkuin lintu pyytäjänsä käsistä.
6 Ga tot de mier, gij luiaard! zie haar wegen, en word wijs;
Mene laiska myyriäisen tykö, katso hänen menoansa ja opi.
7 Dewelke, geen overste, ambtman noch heerser hebbende,
Vaikka ei hänelläyhtään hallitsiaa, teettäjää ja isäntää ole,
8 Haar brood bereidt in den zomer, haar spijs vergadert in den oogst.
Kuitenkin valmistaa hän elatuksensa suvella, ja koo ruokansa eloaikana.
9 Hoe lang zult gij, luiaard, nederliggen? Wanneer zult gij van uw slaap opstaan?
Kuinka kauan sinä laiska makaat? koskas nouset unesta?
10 Een weinig slapens, een weinig sluimerens, een weinig handvouwens, al nederliggende;
Makaa vielä vähä, ota vielä unta päähäs; laske kätes vähä yhteen, ettäs vielä levätä voisit;
11 Zo zal uw armoede u overkomen als een wandelaar, en uw gebrek als een gewapend man.
Niin köyhyys äkisti tulee päälles niinkuin matkamies, ja vaivaisuus niinkuin varustettu mies.
12 Een Belialsmens, een ondeugdzaam man gaat met verkeerdheid des monds om;
Jumalatoin ihminen, vahingollinen mies, kävelee suunsa vääryydellä,
13 Wenkt met zijn ogen, spreekt met zijn voeten, leert met zijn vingeren;
Iskee silmää, nyhtää jalvoillansa, kokottelee sormillansa.
14 In zijn hart zijn verkeerdheden, hij smeedt te aller tijd kwaad; hij werpt twisten in.
Vääryys on hänen sydämessänsä, ja aikoo pahaa: hän saattaa riidat matkaan.
15 Daarom zal zijn verderf haastelijk komen; hij zal schielijk verbroken worden, dat er geen genezen aan zij.
Sentähden tulee pikaisesti hänen kadotuksensa, ja hän äkisti muserretaan rikki, niin ettei hänellä yhtään parannusta ole.
16 Deze zes haat de HEERE; ja, zeven zijn Zijn ziel een gruwel:
Kuusi on, joita Herra vihaa, ja seitsemää kauhistuu hänen sielunsa:
17 Hoge ogen, een valse tong, en handen, die onschuldig bloed vergieten;
Ylpiät silmät, petollinen kieli, kädet, jotka vuodattavat viatonta verta;
18 Een hart, dat ondeugdzame gedachten smeedt; voeten, die zich haasten, om tot kwaad te lopen;
Sydän, joka vahingollisia ajattelee, jalat, jotka ovat nopsat pahuuteen juoksemaan;
19 Een vals getuige, die leugenen blaast; en die tussen broederen krakelen inwerpt.
Väärä todistaja, joka valheita tuottaa, ja se, joka saattaa riidan veljesten välille.
20 Mijn zoon, bewaar het gebod uws vaders, en verlaat de wet uwer moeder niet.
Poikani, pidä isäs käskyt, ja älä hylkää äitis lakia.
21 Bind ze steeds aan uw hart, hecht ze aan uw hals.
Sido ne alati yhteen sydämes päälle, ja ripusta ne kaulaas.
22 Als gij wandelt, zal dat u geleiden; als gij nederligt, zal het over u de wacht houden; als gij wakker wordt, zal hetzelve met u spreken.
Koskas vaellat, niin ne johdattavat sinua; koskas lepäät, niin he varjelevat sinua; koskas heräät, niin he puhuttelevat sinua.
23 Want het gebod is een lamp, en de wet is een licht, en de bestraffingen der tucht zijn de weg des levens;
Sillä käsky on niinkuin kynttilä, ja laki niinkuin valkeus, ja opin kuritus elämän tie,
24 Om u te bewaren voor de kwade vrouw, voor het gevlei der vreemde tong.
Ettäs varjeltaisiin pahasta vaimosta, ja muukalaisen makiasta kielestä.
25 Begeer haar schoonheid niet in uw hart, en laat ze u niet vangen met haar oogleden.
Älä himoitse sydämessäs hänen kauneuttansa, ettes vieteltäisi hänen silmäinsä kiillosta.
26 Want door een vrouw, die een hoer is, komt men tot een stuk broods; en eens mans huisvrouw jaagt de kostelijke ziel.
Sillä portto saattaa leivältä pois; mutta aviovaimo saattaa kauniin elämän.
27 Zal iemand vuur in zijn boezem nemen, dat zijn klederen niet verbrand worden?
Taitaako joku kätkeä tulen poveensa, ettei hänen vaattensa pala?
28 Zal iemand op kolen gaan, dat zijn voeten niet branden?
Eli taitaako joku hiilten päällä kävellä, ettei hän jalkojansa polta?
29 Alzo die tot zijns naasten huisvrouw ingaat; al wie haar aanroert, zal niet onschuldig gehouden worden.
Niin sille tapahtuu, joka lähimmäisensä vaimoa lähentelee; ei se pääse rankaisematta, joka häneen ryhtyy.
30 Men doet een dief geen verachting aan, als hij steelt om zijn ziel te vullen, dewijl hij honger heeft;
Ei se ole varkaalle niin suuri häpiä, jos hän varastaa henkensä piteeksi, koska nälkä on:
31 En gevonden zijnde, vergeldt hij het zevenvoudig; hij geeft al het goed van zijn huis.
Jos hän käsitetään, antaa hän sen seitsemänkertaisesti jälleen, ja kaiken huoneensa saadun;
32 Maar die met een vrouw overspel doet, is verstandeloos; hij verderft zijn ziel, die dat doet;
Mutta joka vaimon janssa huoruuteen lankee, se on tyhmä, ja joka sielunsa kadottaa tahtoo, se niin tekee.
33 Plage en schande zal hij vinden, en zijn smaad zal niet uitgewist worden.
Rangaistus ja häpiä tulee hänen päällensä, ja hänen häväistyksensä ei pyyhitä pois.
34 Want jaloersheid is een grimmigheid des mans; en in den dag der wraak zal hij niet verschonen.
Sillä miehen vihalla on kiivaus: ei hän säästä häntä koston päivänä:
35 Hij zal geen verzoening aannemen; en hij zal niet bewilligen, ofschoon gij het geschenk vergroot.
Ei hän lukua pidä sovittajasta, eikä ota lahjoja, vaikka paljon antaisit.
