Spreuken 6

1 Mijn zoon! zo gij voor uw naaste borg geworden zijt, voor een vreemde uw hand toegeklapt hebt;

Ka capa, nam pui ih laiba pathok pae hanah lokkamhaih to na sak moe, minawk kalah abomh hanah lokkamhaih na sak moeng pongah,

2 Gij zijt verstrikt met de redenen uws monds; gij zijt gevangen met de redenen uws monds.

na thuih ih lok pongah na manh moe, na pakha hoi tacawt lok mah na naeh moeng nahaeloe,

3 Doe nu dit, mijn zoon! en red u, dewijl gij in de hand uws naasten gekomen zijt; ga, onderwerp uzelven, en sterk uw naaste.

ka capa, nam pui ih ban thungah na krakhaih hoiah na loih thai hanah hae tiah sah ah; nam pui khaeah, Caeh loe, poeknaemhaih hoiah anih tlim ah om paeh; nam pui ban thung hoi loih thai hanah tahmenhaih hni ah.

4 Laat uw ogen geen slaap toe, noch uw oogleden sluimering;

Na mik to iipsak hmah loe, angamsak hmah.

5 Red u, als een ree uit de hand des jagers, en als een vogel uit de hand des vogelvangers.

Moi kat kami ih ban thung hoiah kaloih tasuk baktih, dongh patung kami ih ban thung hoiah kaloih tavaa baktiah nangmah hoi nangmah to loih ah.

6 Ga tot de mier, gij luiaard! zie haar wegen, en word wijs;

Nang thasae kami, cahmat khaeah caeh ah, a caehhaih loklamnawk to khen ah loe, palungha ah;

7 Dewelke, geen overste, ambtman noch heerser hebbende,

cahmat loe lam patuekkung hoi thuitaekkung tawn ai, ukkung doeh tawn ai,

8 Haar brood bereidt in den zomer, haar spijs vergadert in den oogst.

toe anih loe nipui tue hoi caang aah tue ah rawkcak to patung.

9 Hoe lang zult gij, luiaard, nederliggen? Wanneer zult gij van uw slaap opstaan?

Aw thasae kami, nasetto maw na iih han vop? Natuek naah maw iihhaih ahmuen hoiah nang thawk han?

10 Een weinig slapens, een weinig sluimerens, een weinig handvouwens, al nederliggende;

Atue setta thungah na iih moe, atue setta thungah na ngam, nawnetta thung nang hak moe, na ban pakhuem duem nathung ah;

11 Zo zal uw armoede u overkomen als een wandelaar, en uw gebrek als een gewapend man.

kholong caeh kami baktiah amtanghaih mah na patom ueloe, vawthaih mah maiphaw sin kami baktiah na patom tih.

12 Een Belialsmens, een ondeugdzaam man gaat met verkeerdheid des monds om;

Kasae kami hoi amram aak kami loe lok amlai hoiah ni khosak o;

13 Wenkt met zijn ogen, spreekt met zijn voeten, leert met zijn vingeren;

minawk aling hanah mikpakhrip thuih, khok hoiah angmathaih a paek moe, banpazungnawk hoiah patuk o;

14 In zijn hart zijn verkeerdheden, hij smeedt te aller tijd kwaad; hij werpt twisten in.

anih loe palung thungah alinghaih to koi moe, kahoih ai poekhaih to vaa thai ai, maeto hoi maeto misa angcoengsak hanah a poek.

15 Daarom zal zijn verderf haastelijk komen; hij zal schielijk verbroken worden, dat er geen genezen aan zij.

To pongah nihcae loe poek ai pui hoi amrohaih mah pha thui tih; abuephaih om ai ah nawnetta thung amro tih.

16 Deze zes haat de HEERE; ja, zeven zijn Zijn ziel een gruwel:

Angraeng mah hnukma ih hmuen tarukto oh; ue, panuet thok hmuen sarihto oh;

17 Hoge ogen, een valse tong, en handen, die onschuldig bloed vergieten;

amoek kami ih mik tamdai, amsawnlok thui thaih palai, zaehaih tawn ai kami humhaih ban,

18 Een hart, dat ondeugdzame gedachten smeedt; voeten, die zich haasten, om tot kwaad te lopen;

kasae poekhaih palungthin, hmuesae sakhaih bangah caeh karang khok,

19 Een vals getuige, die leugenen blaast; en die tussen broederen krakelen inwerpt.

amsawnlok pongah hnukungah kaom, nawkamya poek amkhraeng han sah kaminawk hae ni.

20 Mijn zoon, bewaar het gebod uws vaders, en verlaat de wet uwer moeder niet.

Ka capa, nam pa lokpaekhaih to pakuemh loe, nam no patukhaih doeh pahnawt hmah;

21 Bind ze steeds aan uw hart, hecht ze aan uw hals.

na palung thungah zaeng ah loe, na tahnong ah kom caeng ah.

22 Als gij wandelt, zal dat u geleiden; als gij nederligt, zal het over u de wacht houden; als gij wakker wordt, zal hetzelve met u spreken.

Na caehhaih loklam to anih mah patuek tih; na iih naah na toep ueloe, nang lawt naah, lok na thui tih.

23 Want het gebod is een lamp, en de wet is een licht, en de bestraffingen der tucht zijn de weg des levens;

Lokpaekhaih loe hmaithaw ah oh; patukhaih lok loe aanghaih ah oh; zae thuitaekhaih loe hinghaih loklam ah oh.

24 Om u te bewaren voor de kwade vrouw, voor het gevlei der vreemde tong.

Kahoih ai nongpata, lok hoiah minawk kazoek thaih nongpata khae hoiah na pakaa tih.

25 Begeer haar schoonheid niet in uw hart, en laat ze u niet vangen met haar oogleden.

Nongpata kranghoihaih to khit hmah, a mik pakhriphaih pongah aman hmah.

26 Want door een vrouw, die een hoer is, komt men tot een stuk broods; en eens mans huisvrouw jaagt de kostelijke ziel.

Tangyat zawhhaih hoiah takaw kae maeto ni qan thai tih; sava laep ah zaehaih sah nongpata loe atho kana hinghaih to amrosak thaih.

27 Zal iemand vuur in zijn boezem nemen, dat zijn klederen niet verbrand worden?

Kami mah angmah ih saoek hmai hoi thlaek naah, angmah ih laihaw to hmai mah kangh mak ai maw?

28 Zal iemand op kolen gaan, dat zijn voeten niet branden?

Kami mah hmai nuiah caeh naah, a khok to hmai mah kangh mak ai maw?

29 Alzo die tot zijns naasten huisvrouw ingaat; al wie haar aanroert, zal niet onschuldig gehouden worden.

Na imtaeng kami ih zu khaeah caeh kami doeh to tiah oh; mi kawbaktih doeh to nongpata sui kami loe, zaehaih hoiah loih thai ai.

30 Men doet een dief geen verachting aan, als hij steelt om zijn ziel te vullen, dewijl hij honger heeft;

Zok amthlam pongah zok amthlamhaih dipsak hanah paqu kami loe, mi mah doeh kasae thui mak ai.

31 En gevonden zijnde, vergeldt hij het zevenvoudig; hij geeft al het goed van zijn huis.

Kamqu to naeh naah alet sarihto pathoksak moe, a tawnh ih hmuennawk boih paeksak han oh.

32 Maar die met een vrouw overspel doet, is verstandeloos; hij verderft zijn ziel, die dat doet;

Toe zu laep ah nongpata hoi zaehaih sah kami loe, poekhaih tawn ai kami ah ni oh; to kami loe a hinghaih amrosak kami ah oh.

33 Plage en schande zal hij vinden, en zijn smaad zal niet uitgewist worden.

Anih to bop o tih, a nuiah khingyahaih tawn o mak ai; anih kasae thuihaih loe boeng thai mak ai.

34 Want jaloersheid is een grimmigheid des mans; en in den dag der wraak zal hij niet verschonen.

Zu nuiah palung haenghaih mah sava to palungphuisak; to pongah danpaekhaih tue phak naah tahmenhaih roe tawn mak ai.

35 Hij zal geen verzoening aannemen; en hij zal niet bewilligen, ofschoon gij het geschenk vergroot.

Kawbaktih ronghaih phoisa doeh koeh mak ai, tangqum paroeai paek cadoeh palungphui dip mak ai.