Spreuken 5
1 Mijn zoon! merk op mijn wijsheid, neig uw oor tot mijn verstand;
Hijo mío, presta atención a mi sabiduría; deja que tu oído se vuelva a mi enseñanza:
2 Opdat gij alle bedachtzaamheid behoudt, en uw lippen wetenschap bewaren.
para que seas gobernado por un propósito sabio, y tus labios mantengan el conocimiento.
3 Want de lippen der vreemde vrouw druppen honigzeem, en haar gehemelte is gladder dan olie.
Porque la miel está cayendo de los labios de la mujer extraña, y su voz es más suave que el aceite;
4 Maar het laatste van haar is bitter als alsem, scherp als een tweesnijdend zwaard.
Pero su fin es amargo como el ajenjo, y afilado como una espada de dos filos;
Sus pies descienden a la muerte, y sus pasos al inframundo; (Sheol h7585)
6 Opdat gij het pad des levens niet zoudt wegen, zijn haar gangen ongestadig, dat gij het niet merkt.
Ella nunca mantiene su mente en el camino de la vida; sus caminos son inciertos, ella no tiene conocimiento.
7 Nu dan, gij kinderen! hoort naar mij, en wijkt niet van de redenen mijns monds.
Escúchenme, hijos míos, y no guarden mis palabras de ustedes.
8 Maak uw weg verre van haar, en nader niet tot de deur van haar huis;
Vete lejos de ella, no te acerques a la puerta de su casa;
9 Opdat gij anderen uw eer niet geeft, en uw jaren den wrede;
Por temor a dar tu honor a los demás, y tu riqueza a los hombres extraños:
10 Opdat de vreemden zich niet verzadigen van uw vermogen, en al uw smartelijke arbeid niet kome in het huis des onbekenden;
Y los hombres extraños se llene con tus riquezas, y el fruto de tu trabajo ir a la casa de los demás;
11 En gij in uw laatste brult, als uw vlees, en uw lijf verteerd is;
Y estarás lleno de dolor al final de tu vida, cuando tu carne y tu cuerpo se envejezca;
12 En zegt: Hoe heb ik de tucht gehaat, en mijn hart de bestraffing versmaad!
Y dirás: ¿Cómo fue la enseñanza odiada por mí, y mi corazón no valoró el entrenamiento?
13 En heb niet gehoord naar de stem mijner onderwijzers, noch mijn oren geneigd tot mijn leraars!
¡No presté atención a la voz de mis maestros, mi oído no se dirigió a los que me guiaban!
14 Ik ben bijna in alle kwaad geweest, in het midden der gemeente en der vergadering!
Estaba en casi todas las maldades en compañía de la gente.
15 Drink water uit uw bak, en vloeden uit het midden van uw bornput;
Deja que el agua de tu cisterna y no la de los demás sea tu bebida y agua fluyendo de tu propia fuente.
16 Laat uw fonteinen zich buiten verspreiden, en de waterbeken op de straten;
Que no fluyan tus manantiales en las calles, ni tus corrientes de agua en los lugares abiertos.
17 Laat ze de uwe alleen zijn, en van geen vreemde met u.
Déjales que sean solo para ti, no para otros hombres contigo.
18 Uw springader zij gezegend; en verblijd u vanwege de huisvrouw uwer jeugd;
Deja que la bendición sea en tu fuente; ten gozo en la esposa de tus primeros años.
19 Een zeer liefelijke hinde, en een aangenaam steengeitje; laat u haar borsten te allen tijd dronken maken; dool steeds in haar liefde.
Como cierva amorosa y cierva amable, que sus pechos te den siempre deleite; deja que tu pasión sea movida en todo momento por su amor.
20 En waarom zoudt gij, mijn zoon, in een vreemde dolen, en den schoot der onbekende omvangen?
¿Por qué te permites, hijo mío, salir del camino con una mujer extraña, y tomar otra mujer en tus brazos?
21 Want eens iegelijks wegen zijn voor de ogen des HEEREN, en Hij weegt al zijne gangen.
Porque los caminos del hombre están delante de los ojos del Señor, y él pone todas sus caminos en la balanza.
22 Den goddeloze zullen zijn ongerechtigheden vangen, en met de banden zijner zonden zal hij vastgehouden worden.
El malvado será tomado en la red de sus crímenes, y encarcelado en las cuerdas de su pecado.
23 Hij zal sterven, omdat hij zonder tucht geweest is, en in de grootheid zijner dwaasheid zal hij verdwalen.
El llegará a su fin por necesidad de enseñanza; él es tan tonto que irá vagando por el camino erróneo.
