Spreuken 5
1 Mijn zoon! merk op mijn wijsheid, neig uw oor tot mijn verstand;
Poikani, kuuntele minun viisauttani, kallista korvasi minun taidolleni
2 Opdat gij alle bedachtzaamheid behoudt, en uw lippen wetenschap bewaren.
ottaaksesi vaarin taidollisuudesta, ja huulesi säilyttäkööt tiedon.
3 Want de lippen der vreemde vrouw druppen honigzeem, en haar gehemelte is gladder dan olie.
Sillä hunajaa tiukkuvat vieraan vaimon huulet, hänen suunsa on öljyä liukkaampi.
4 Maar het laatste van haar is bitter als alsem, scherp als een tweesnijdend zwaard.
Mutta lopulta hän on karvas kuin koiruoho, terävä kuin kaksiteräinen miekka.
Hänen jalkansa kulkevat alas kuolemaan, tuonelaan vetävät hänen askeleensa. (Sheol h7585)
6 Opdat gij het pad des levens niet zoudt wegen, zijn haar gangen ongestadig, dat gij het niet merkt.
Ei käy hän elämän tasaista polkua, hänen tiensä horjuvat hänen huomaamattaan.
7 Nu dan, gij kinderen! hoort naar mij, en wijkt niet van de redenen mijns monds.
Niinpä, lapset, kuulkaa minua, älkää väistykö minun suuni sanoista.
8 Maak uw weg verre van haar, en nader niet tot de deur van haar huis;
Pidä tiesi kaukana tuollaisesta äläkä lähesty hänen majansa ovea,
9 Opdat gij anderen uw eer niet geeft, en uw jaren den wrede;
ettet antaisi muille kunniaasi etkä vuosiasi armottomalle,
10 Opdat de vreemden zich niet verzadigen van uw vermogen, en al uw smartelijke arbeid niet kome in het huis des onbekenden;
ettei sinun tavarasi ravitsisi vieraita, sinun vaivannäkösi joutuisi toisen taloon
11 En gij in uw laatste brult, als uw vlees, en uw lijf verteerd is;
ja ettet lopulta päätyisi huokailemaan ruumiisi ja lihasi riutuessa
12 En zegt: Hoe heb ik de tucht gehaat, en mijn hart de bestraffing versmaad!
ja sanomaan: "Miksi minä kuritusta vihasin ja sydämeni halveksui nuhdetta?
13 En heb niet gehoord naar de stem mijner onderwijzers, noch mijn oren geneigd tot mijn leraars!
Miksi en kuullut neuvojaini ääntä, kallistanut korvaani opettajilleni?
14 Ik ben bijna in alle kwaad geweest, in het midden der gemeente en der vergadering!
Olin joutua kokonaan turmion omaksi keskellä seurakunnan ja kansankokouksen."
15 Drink water uit uw bak, en vloeden uit het midden van uw bornput;
Juo vettä omasta säiliöstäsi, sitä, mikä omasta kaivostasi juoksee.
16 Laat uw fonteinen zich buiten verspreiden, en de waterbeken op de straten;
Vuotaisivatko sinun lähteesi kadulle, toreille sinun vesiojasi!
17 Laat ze de uwe alleen zijn, en van geen vreemde met u.
Olkoot ne sinun omasi yksin, älkööt vierasten sinun ohessasi.
18 Uw springader zij gezegend; en verblijd u vanwege de huisvrouw uwer jeugd;
Olkoon sinun lähteesi siunattu, ja iloitse nuoruutesi vaimosta.
19 Een zeer liefelijke hinde, en een aangenaam steengeitje; laat u haar borsten te allen tijd dronken maken; dool steeds in haar liefde.
Armas peura, suloinen vuorikauris-hänen rintansa sinua aina riemulla ravitkoot, hurmautuos alati hänen rakkaudestaan.
20 En waarom zoudt gij, mijn zoon, in een vreemde dolen, en den schoot der onbekende omvangen?
Miksi, poikani, hurmautuisit irstaaseen naiseen ja syleilisit vieraan vaimon povea?
21 Want eens iegelijks wegen zijn voor de ogen des HEEREN, en Hij weegt al zijne gangen.
Sillä Herran silmien edessä ovat miehen tiet, ja hän tutkii kaikki hänen polkunsa.
22 Den goddeloze zullen zijn ongerechtigheden vangen, en met de banden zijner zonden zal hij vastgehouden worden.
Jumalattoman vangitsevat hänen rikoksensa, ja hän tarttuu oman syntinsä pauloihin.
23 Hij zal sterven, omdat hij zonder tucht geweest is, en in de grootheid zijner dwaasheid zal hij verdwalen.
Kurittomuuteensa hän kuolee ja suistuu harhaan suuressa hulluudessaan.
