< Spreuken 29 >

1 Een man, die, dikwijls bestraft zijnde, den nek verhardt, zal schielijk verbroken worden, zodat er geen genezen aan is.
Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra.
2 Als de rechtvaardigen groot worden, verblijdt zich het volk; maar als de goddeloze heerst, zucht het volk.
Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud.
3 Een man, die de wijsheid bemint, verblijdt zijn vader; maar die een metgezel der hoeren is, brengt het goed door.
Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność.
4 Een koning houdt het land staande door het recht; maar een, die tot geschenken genegen is, verstoort hetzelve.
Król sądem ziemię utwierdza; ale mąż, który dary bierze, podwraca ją.
5 Een man, die zijn naaste vleit, spreidt een net uit voor deszelfs gangen.
Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego.
6 In de overtreding eens bozen mans is een strik; maar de rechtvaardige juicht en is blijde.
Występek złego jest mu sidłem; ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.
7 De rechtvaardige neemt kennis van de rechtzaak der armen; maar de goddeloze begrijpt de wetenschap niet.
Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności.
8 Spotdrijvende lieden blazen een stad aan brand; maar de wijzen keren den toorn af.
Mężowie naśmiewcy zawodzą miasto; ale mądrzy odwracają gniew.
9 Een wijs man, met een dwaas man in rechten zich begeven hebbende, hetzij dat hij beroerd is of lacht, zo is er toch geen rust.
Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju.
10 Bloedgierige lieden haten den vrome; maar de oprechten zoeken zijn ziel.
Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego.
11 Een zot laat zijn gansen geest uit, maar de wijze wederhoudt dien achterwaarts.
Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.
12 Een heerser, die op leugentaal acht geeft, al zijn dienaars zijn goddeloos.
Pana, który rad słucha słów kłamliwych, wszyscy słudzy jego są niepobożni.
13 De arme en de bedrieger ontmoeten elkander; de HEERE verlicht hun beider ogen.
Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca.
14 Een koning, die de armen in trouw recht doet, diens troon zal in eeuwigheid bevestigd worden.
Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie.
15 De roede, en de bestraffing geeft wijsheid; maar een kind, dat aan zich zelf gelaten is, beschaamt zijn moeder.
Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.
16 Als de goddelozen velen worden, wordt de overtreding veel; maar de rechtvaardigen zullen hun val aanzien.
Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają.
17 Tuchtig uw zoon, en hij zal u gerustheid aandoen, en hij zal uw ziel vermakelijkheden geven.
Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.
18 Als er geen profetie is, wordt het volk ontbloot; maar welgelukzalig is hij, die de wet bewaart.
Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest.
19 Een knecht zal door de woorden niet getuchtigd worden; hoewel hij u verstaat, nochtans zal hij niet antwoorden.
Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.
20 Hebt gij een man gezien, die haastig in zijn woorden is? Van een zot is meer verwachting dan van hem.
Ujrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza jest nadzieja o głupim, niż o nim.
21 Als men zijn knecht van jongs op weeldig houdt, hij zal in zijn laatste een zoon willen zijn.
Kto w rozkoszy chowa z dzieciństwa sługę swego, na ostatek będzie chciał być za syna.
22 Een toornig man verwekt gekijf; en de grammoedige is veelvoudig in overtreding.
Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy.
23 De hoogmoed des mensen zal hem vernederen; maar de nederige van geest zal de eer vasthouden.
Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje.
24 Die met een dief deelt, haat zijn ziel; hij hoort een vloek, en hij geeft het niet te kennen.
Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję; także też kto przeklęstwa słyszy, a nie objawia go.
25 De siddering des mensen legt een strik; maar die op den HEERE vertrouwt, zal in een hoog vertrek gesteld worden.
Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieję w Panu, wywyższony będzie.
26 Velen zoeken het aangezicht des heersers; maar een ieders recht is van den HEERE.
Wiele tych, co szukają twarzy panów; aleć od Pana jest sąd każdego.
27 Een ongerechtig man is den rechtvaardige een gruwel; maar die recht is van weg, is den goddeloze een gruwel.
Sprawiedliwym jest mąż niezbożny obrzydliwością; a zasię kto w uprzejmości chodzi, jest niezbożnym obrzydliwością.

< Spreuken 29 >