Spreuken 27
1 Beroem u niet over den dag van morgen; want gij weet niet, wat de dag zal baren.
NO te jactes del día de mañana; porque no sabes qué dará de sí el día.
2 Laat u een vreemde prijzen, en niet uw mond; een onbekende, en niet uw lippen.
Alábete el extraño, y no tu boca; el ajeno, y no tus labios.
3 Een steen is zwaar, en het zand gewichtig; maar de toornigheid des dwazen is zwaarder dan die beide.
Pesada es la piedra, y la arena pesa; mas la ira del necio es más pesada que ambas cosas.
4 Grimmigheid en overloping van toorn is wreedheid; maar wie zal voor nijdigheid bestaan?
Cruel es la ira, é impetuoso el furor; mas ¿quién parará delante de la envidia?
5 Openbare bestraffing is beter dan verborgene liefde.
Mejor es reprensión manifiesta que amor oculto.
6 De wonden des liefhebbers zijn getrouw; maar de kussingen des haters zijn af te bidden.
Fieles son las heridas del que ama; pero importunos los besos del que aborrece.
7 Een verzadigde ziel vertreedt het honigzeem; maar aan een hongerige ziel is alle bitter zoet.
El alma harta huella el panal de miel; mas al alma hambrienta todo lo amargo es dulce.
8 Gelijk een vogel is, die uit zijn nest omdoolt, alzo is een man, die omdoolt uit zijn plaats.
Cual ave que se va de su nido, tal es el hombre que se va de su lugar.
9 Olie en reukwerk verblijdt het hart; alzo is de zoetigheid van iemands vriend, vanwege den raad der ziel.
El ungüento y el perfume alegran el corazón: y el amigo al hombre con el cordial consejo.
10 Verlaat uw vriend, noch den vriend uws vaders niet; en ga ten huize uws broeders niet op den dag van uw tegenspoed. Beter is een gebuur die nabij is, dan een broeder, die verre is.
No dejes á tu amigo, ni al amigo de tu padre; ni entres en casa de tu hermano el día de tu aflicción: mejor es el vecino cerca que el hermano lejano.
11 Zijt wijs, mijn zoon, en verblijd mijn hart; opdat ik mijn smader wat te antwoorden heb.
Sé sabio, hijo mío, y alegra mi corazón, y tendré qué responder al que me deshonrare.
12 De kloekzinnige ziet het kwaad, en verbergt zich; de slechten gaan henen door, en worden gestraft.
El avisado ve el mal, [y] escóndese; [mas] los simples pasan, [y] llevan el daño.
13 Als iemand voor een vreemde borg geworden is, neem zijn kleed, en pand hem voor een onbekende vrouw.
Quítale su ropa al que fió al extraño; y [al que fió] á la extraña, tómale prenda.
14 Die zijn vriend zegent met luider stem, zich des morgens vroeg opmakende, het zal hem tot een vloek gerekend worden.
El que bendice á su amigo en alta voz, madrugando de mañana, por maldición se le contará.
15 Een gedurige druiping ten dage des slagregens en een kijfachtige huisvrouw zijn even gelijk.
Gotera continua en tiempo de lluvia, y la mujer rencillosa, son semejantes:
16 Elkeen, die haar verbergt, zou den wind verbergen, en de olie zijner rechterhand, die roept.
El que pretende contenerla, arresta el viento: ó el aceite en su mano derecha.
17 Ijzer scherpt men met ijzer; alzo scherpt een man het aangezicht zijns naasten.
Hierro con hierro se aguza; y el hombre aguza el rostro de su amigo.
18 Die den vijgeboom bewaart, zal zijn vrucht eten; en die zijn heer waarneemt, zal geeerd worden.
El que guarda la higuera, comerá su fruto; y el que guarda á su señor, será honrado.
19 Gelijk in het water het aangezicht is tegen het aangezicht, alzo is des mensen hart tegen den mens.
Como un agua se parece á otra, así el corazón del hombre al otro.
20 De hel en het verderf worden niet verzadigd; alzo worden de ogen des mensen niet verzadigd. (Sheol h7585)
El sepulcro y la perdición nunca se hartan: así los ojos del hombre nunca están satisfechos. (Sheol h7585)
21 De smeltkroes is voor het zilver, en de oven voor het goud; alzo is een man naar zijn lof te proeven.
El crisol [prueba] la plata, y la hornaza el oro: y al hombre la boca del que lo alaba.
22 Al stiet gij den dwaas in een mortier met een stamper, in het midden van het gestoten graan, zijn dwaasheid zou van hem niet afwijken.
Aunque majes al necio en un mortero entre granos de trigo á pisón majados, no se quitará de él su necedad.
23 Zijt naarstig, om het aangezicht uwer schapen te kennen; zet uw hart op de kudden.
Considera atentamente el aspecto de tus ovejas; pon tu corazón á tus rebaños:
24 Want de schat is niet tot in eeuwigheid; of zal de kroon van geslacht tot geslacht zijn?
Porque las riquezas no son para siempre; ¿y [será] la corona para perpetuas generaciones?
25 Als het gras zich openbaart, en de grasscheuten gezien worden, laat de kruiden der bergen verzameld worden.
Saldrá la grama, aparecerá la hierba, y segaránse las hierbas de los montes.
26 De lammeren zullen zijn tot uw kleding, en de bokken de prijs des velds.
Los corderos para tus vestidos, y los cabritos para el precio del campo:
27 Daartoe zult gij genoegzaamheid van geitenmelk hebben tot uw spijze, tot spijze van uw huis, en leeftocht uwer maagden.
Y abundancia de leche de las cabras para tu mantenimiento, y para mantenimiento de tu casa, y para sustento de tus criadas.
