Spreuken 26

1 Gelijk de sneeuw in den zomer, en gelijk de regen in den oogst, alzo past den zot de eer niet.

Wie Schnee im Sommer, Regen in der Ernte, so ungehörig ist die Ehre für den Toren.

2 Gelijk de mus is tot wegzweven, gelijk een zwaluw tot vervliegen, alzo zal een vloek, die zonder oorzaak is, niet komen.

Ein Sperling, der fortflattert, eine Schwalbe, die fortfliegt, so ist unverdienter Fluch; er trifft nicht ein.

3 Een zweep is voor het paard, een toom voor den ezel, en een roede voor den rug der zotten.

Dem Roß gebührt die Peitsche, ein Zaum dem Esel, dem Rücken eines Toren eine Rute.

4 Antwoord den zot naar zijn dwaasheid niet, opdat gij ook hem niet gelijk wordt.

Antworte nicht dem Toren seiner Torheit nach, damit du selbst dich ihm nicht gleichstellst!

5 Antwoord den zot naar zijn dwaasheid, opdat hij in zijn ogen niet wijs zij.

Daß seine Rede Torheit sei, sag einem Toren, daß er sich nicht weise dünke!

6 Hij snijdt zich de voeten af, en drinkt geweld, die boodschappen zendt door de hand van een zot.

Ein Trinker, der die Füße heftig anstößt, ist einer, der durch einen Toren eine Botschaft sich bestellen läßt.

7 Hef de benen van den kreupele op; alzo is een spreuk in den mond der zotten.

Laßt einen Trunk durch einen Lahmen schöpfen, das ist der Weisheitsspruch im Mund des Toren.

8 Gelijk hij, die een edel gesteente in een slinger bindt, alzo is hij, die den zot eer geeft.

Wie einer, der bei einer Steinigung den Stein umwickelt, so handelt, wer dem Toren Ehre gibt.

9 Gelijk een doorn gaat in de hand eens dronkaards, alzo is een spreuk in den mond der zotten.

Ein Dornzweig in des Trunknen Hand, das ist ein Weisheitsspruch im Mund des Toren.

10 De groten doen een iegelijk verdriet aan, en huren de zotten, en huren de overtreders.

Viel Weh erleidet jedermann, der einen Toren dingt, wie einer, der in Dienst nimmt einen Wanderer.

11 Gelijk een hond tot zijn uitspuwsel wederkeert, alzo herneemt de zot zijn dwaasheid.

Gleich einem Hunde, der zu seinem Auswurf kehrt, so ist ein Tor, der seine Torheit wiederholt.

12 Hebt gij een man gezien, die wijs in zijn ogen is! Van een zot is meer verwachting dan van hem.

Erblickst du einen Mann, der selbst sich weise dünkt, da gibt's für einen Narren eher Hoffnung als für ihn.

13 De luiaard zegt: Er is een felle leeuw op den weg, een leeuw is op de straten.

Der Faule spricht: "Es ist ein Löwe auf dem Wege, ein Löwe innerhalb der Straßen."

14 Een deur keert om op haar herre, alzo de luiaard op zijn bed.

Wie sich die Tür dreht in der Angel, genauso auch im Bett der Faule.

15 De luiaard verbergt zijn hand in den boezem, hij is te moede, om die weder tot zijn mond te brengen.

Wenn seine Hand der Faule in die Schüssel steckt, dann wird's ihm sauer, sie zum Mund zu bringen.

16 De luiaard is wijzer in zijn ogen, dan zeven, die met rede antwoorden.

Ein Fauler dünkt sich weiser noch als sieben, die die Gottessprüche künden.

17 De voorbijgaande, die zich vertoornt in een twist, die hem niet aangaat, is gelijk die een hond bij de oren grijpt.

Gleich dem, der einen Hund beim Springen an den Ohren packen will, ist einer, der in fremden Streit sich mischt.

18 Gelijk een, die zich veinst te razen, die vuursprankelen, pijlen en dodelijke dingen werpt;

Wie einer, der aus Zeitvertreib Brandpfeile und Geschosse und Verderben schleudert,

19 Alzo is een man, die zijn naaste bedriegt, en zegt: Jok ik er niet mede?

so ist ein Mann, der seinen Nächsten hintergeht und dann noch sagt. "Ich scherze bloß."

20 Als er geen hout is, gaat het vuur uit; en als er geen oorblazer is, wordt het gekijf gestild.

Ist Holz nicht mehr vorhanden, geht das Feuer aus, und ist kein Ohrenbläser da, legt sich der Zank.

21 De dove kool is om de vurige kool, en het hout om het vuur; alzo is een kijfachtig man, om twist te ontsteken.

Zur Glut sind Kohlen da und Holz zum Feuer, und so zum Streitentfachen ein Streitsüchtiger.

22 De woorden des oorblazers zijn als dergenen, die geslagen zijn, en die dalen in het binnenste des buiks.

Des Ohrenbläsers Worte dienen nur dem Zeitvertreib; doch dringen sie gar tief ins Herz.

23 Brandende lippen, en een boos hart, zijn als een potscherf met schuim van zilver overtogen.

Dem Gefäß mit unecht Silber überzogen, bei Herzeleid ihm gleichen hitzige Worte.

24 Die haat draagt, houdt zich vreemd met zijn lippen; maar in zijn binnenste stelt hij bedrog aan.

Mit seinen Lippen kann der Hasser sich verstellen; in seinem Innern aber hegt er Trug.

25 Als hij met zijn stem smeekt, geloof hem niet, want zeven gruwelen zijn in zijn hart.

Und wenn er seine Liebe laut beteuert, glaub ihm nicht! Denn sieben Greuel sind in seinem Herzen.

26 Wiens haat door bedrog bedekt is, diens boosheid zal in de gemeente geopenbaard worden.

Und mag der Haß durch Heuchelei verborgen werden, es tritt doch seine Bosheit öffentlich zutage.

27 Die een kuil graaft, zal er in vallen, en die een steen wentelt, op hem zal hij wederkeren.

Wer eine Grube gräbt, kann selber in sie fallen; wer einen Stein wegwälzt, auf den kann er zurück auch rollen.

28 Een valse tong haat degenen, die zij verbrijzelt; en een gladde mond maakt omstoting.

Es haßt die lügnerische Zunge ihre Tadler; ein glatter Mund schafft sich Verderben.