Spreuken 24
1 Zijt niet nijdig over de boze lieden, en laat u niet gelusten, om bij hen te zijn.
Följ icke onda menniskor, och begär icke att vara när dem.
2 Want hun hart bedenkt verwoesting, en hun lippen spreken moeite.
Ty deras hjerta står efter skada, och deras läppar råda till ondt.
3 Door wijsheid wordt een huis gebouwd, en door verstandigheid bevestigd;
Genom vishet varder ett hus bygdt, och genom förstånd vid magt hållet.
4 En door wetenschap worden de binnenkameren vervuld met alle kostelijk en liefelijk goed.
Genom skickelig hushållning varda husen full med allahanda kosteliga och härliga rikedomar.
5 Een wijs man is sterk; en een man van wetenschap maakt de kracht vast.
En vis man är stark, och en förnuftig man är mägtig af krafter.
6 Want door wijze raadslagen zult gij voor u den krijg voeren, en in de veelheid der raadgevers is de overwinning.
Ty med råd måste man örlig föra; och der månge rådgifvare äro, der är segren.
7 Alle wijsheid is voor den dwaze te hoog; hij zal in de poort zijn mond niet opendoen.
Vishet är dem galna allt för hög; han tör icke upplåta sin mun i portenom.
8 Die denkt om kwaad te doen, dien zal men een meester van schandelijke verdichtselen noemen.
Den sig sjelfvom skada gör, honom kallar man väl en hufvudskalk.
9 De gedachte der dwaasheid is zonde; en een spotter is den mens een gruwel.
Ens dåras tanke är synd, och en bespottare är en styggelse för menniskomen.
10 Vertoont gij u slap ten dage der benauwdheid, uw kracht is nauw.
Den är icke stark, som i nödene icke fast är.
11 Red degenen, die ter dood gegrepen zijn; want zij wankelen ter doding, zo gij u onthoudt.
Hjelp dem som man döda vill, och drag dig icke undan för dem som man dräpa vill.
12 Wanneer gij zegt: Ziet, wij weten dat niet; zal Hij, Die de harten weegt, dat niet merken? En Die uwe ziel gadeslaat, zal Hij het niet weten? Want Hij zal den mens vergelden naar zijn werk.
Säger du: Si, vi förståt intet; menar du, att den der hjertan vet, märker det icke; och den der på själena akt hafver, känner det icke; och lönar menniskone efter hennes gerningar?
13 Eet honig, mijn zoon! want hij is goed, en honigzeem is zoet voor uw gehemelte.
Ät, min son, hannog, ty det är godt; och hannogskaka är söt i dinom hals.
14 Zodanig is de kennis der wijsheid voor uw ziel; als gij ze vindt, zo zal er beloning wezen, en uw verwachting zal niet afgesneden worden.
Alltså lär vishetena för dina själ; när du finner henne, så varder det framdeles väl gåendes, och ditt hopp skall icke fåfängt vara.
15 Loer niet, o goddeloze! op de woning des rechtvaardigen; verwoest zijn legerplaats niet.
Vakta icke, såsom en ogudaktig, uppå dens rättfärdigas hus; förspill icke hans hvilo.
16 Want de rechtvaardige zal zevenmaal vallen, en opstaan; maar de goddelozen zullen in het kwaad nederstruikelen.
Ty en rättfärdig faller sju resor, och står åter upp; men de ogudaktige falla uti olycko.
17 Verblijd u niet, als uw vijand valt; en als hij nederstruikelt, laat uw hart zich niet verheugen;
Gläd dig icke öfver dins oväns fall, och ditt hjerta fröjde sig icke öfver hans olycka.
18 Opdat het de HEERE niet zie, en het kwaad zij in Zijn ogen en Hij Zijn toorn van hem afkere.
Herren måtte det se, och honom det illa behaga, och vända sina vrede ifrå honom.
19 Ontsteek u niet over de boosdoeners; zijt niet nijdig over de goddelozen.
Vredgas icke öfver den onda, och haf icke nit öfver de ogudaktiga.
20 Want de kwade zal geen beloning hebben, de lamp der goddelozen zal uitgeblust worden.
Ty den onde hafver intet till hoppandes, och de ogudaktigas lykta skall utslockna.
21 Mijn zoon! vrees den HEERE en den koning; vermeng u niet met hen, die naar verandering staan;
Min son, frukta Herran och Konungen, och blanda dig icke ibland de upproriska.
22 Want hun verderf zal haastelijk ontstaan; en wie weet hun beider ondergang?
Ty deras förderf skall med hast uppstiga; och ho vet, när begges olycka kommer?
23 Deze spreuken zijn ook van de wijzen. Het aangezicht in het gericht te kennen, is niet goed.
Detta kommer ock ifrå de visa. Anse personen i domenom är icke godt.
24 Die tot den goddeloze zegt: Gij zijt rechtvaardig; dien zullen de volken vervloeken, de natien zullen hem gram zijn.
Den som till den ogudaktiga säger: Du äst from; honom banna menniskorna, och folket hatar honom.
25 Maar voor degenen, die hem bestraffen, zal liefelijkheid zijn; en de zegen des goeds zal op hen komen.
Men de som straffa honom, de behaga väl; och en rik välsignelse kommer öfver dem.
26 Men zal de lippen kussen desgenen, die rechte woorden antwoordt.
Ett redeligit svar är såsom ett ljuft kyssande.
27 Beschik uw werk daarbuiten, en bereid het voor u op den akker, en bouw daarna uw huis.
Beställ din ärende ute, och bruka din åker; sedan bygg ditt hus.
28 Wees niet zonder oorzaak getuige tegen uw naaste; want zoudt gij verleiden met uw lip?
Var icke vittne utan sak emot din nästa, och bedrag icke med dinom mun.
29 Zeg niet: Gelijk als hij mij gedaan heeft, zo zal ik hem doen; ik zal een ieder vergelden naar zijn werk.
Säg icke: Såsom man gör mig, så vill jag göra igen, och vedergälla hvarjom och enom hans gerning.
30 Ik ging voorbij den akker eens luiaards, en voorbij den wijngaard van een verstandeloos mens;
Jag gick framom dens latas åker, och om dens galnas vingård;
31 En ziet, hij was gans opgeschoten van distelen; zijn gedaante was met netelen bedekt, en zijn stenen scheidsmuur was afgebroken.
Och si, der var icke annat än nässlor på, och stod full med tistel, och muren var omkullfallen.
32 Als ik dat aanschouwde, nam ik het ter harte; ik zag het, en nam onderwijzing aan;
Då jag det såg, lade jag det på hjertat, och skådade, och lärde deraf.
33 Een weinig slapens, een weinig sluimerens, en weinig handvouwens, al nederliggende;
Du vill ännu något litet sofva, och ännu något litet sömnig vara, och ännu litet sammanlägga händerna till att hvila;
34 Zo zal uw armoede u overkomen, als een wandelaar, en uw velerlei gebrek als een gewapend man.
Men din armod skall komma dig, såsom en vandrare, och din fattigdom, såsom en väpnad man.
