Spreuken 24

1 Zijt niet nijdig over de boze lieden, en laat u niet gelusten, om bij hen te zijn.

Ne zavidi zlijem ljudima niti želi da si s njima.

2 Want hun hart bedenkt verwoesting, en hun lippen spreken moeite.

Jer o pogibli misli srce njihovo i usne njihove govore o muci.

3 Door wijsheid wordt een huis gebouwd, en door verstandigheid bevestigd;

Mudrošæu se zida kuæa i razumom utvrðuje se.

4 En door wetenschap worden de binnenkameren vervuld met alle kostelijk en liefelijk goed.

I znanjem se pune klijeti svakoga blaga i dragocjena i mila.

5 Een wijs man is sterk; en een man van wetenschap maakt de kracht vast.

Mudar je èovjek jak, i razuman je èovjek silan snagom.

6 Want door wijze raadslagen zult gij voor u den krijg voeren, en in de veelheid der raadgevers is de overwinning.

Jer mudrijem savjetom ratovaæeš, i izbavljenje je u mnoštvu savjetnika.

7 Alle wijsheid is voor den dwaze te hoog; hij zal in de poort zijn mond niet opendoen.

Visoke su bezumnome mudrosti; neæe otvoriti usta svojih na vratima.

8 Die denkt om kwaad te doen, dien zal men een meester van schandelijke verdichtselen noemen.

Ko misli zlo èiniti zvaæe se zlikovac.

9 De gedachte der dwaasheid is zonde; en een spotter is den mens een gruwel.

Misao bezumnikova grijeh je, i potsmjevaè je gad ljudski.

10 Vertoont gij u slap ten dage der benauwdheid, uw kracht is nauw.

Ako kloneš u nevolji, skratiæe ti se sila.

11 Red degenen, die ter dood gegrepen zijn; want zij wankelen ter doding, zo gij u onthoudt.

Izbavljaj pohvatane na smrt; i koje hoæe da pogube, nemoj se ustegnuti od njih.

12 Wanneer gij zegt: Ziet, wij weten dat niet; zal Hij, Die de harten weegt, dat niet merken? En Die uwe ziel gadeslaat, zal Hij het niet weten? Want Hij zal den mens vergelden naar zijn werk.

Ako li reèeš: gle, nijesmo znali za to; neæe li razumjeti onaj koji ispituje srca, i koji èuva dušu tvoju neæe li doznati i platiti svakome po djelima njegovijem?

13 Eet honig, mijn zoon! want hij is goed, en honigzeem is zoet voor uw gehemelte.

Sine moj, jedi med, jer je dobar, i sat, jer je sladak grlu tvojemu.

14 Zodanig is de kennis der wijsheid voor uw ziel; als gij ze vindt, zo zal er beloning wezen, en uw verwachting zal niet afgesneden worden.

Tako æe biti poznanje mudrosti duši tvojoj, kad je naðeš; i biæe plata, i nadanje tvoje neæe se zatrti.

15 Loer niet, o goddeloze! op de woning des rechtvaardigen; verwoest zijn legerplaats niet.

Bezbožnièe, ne vrebaj oko stana pravednikova, i ne kvari mu poèivanja.

16 Want de rechtvaardige zal zevenmaal vallen, en opstaan; maar de goddelozen zullen in het kwaad nederstruikelen.

Jer ako i sedam puta padne pravednik, opet ustane, a bezbožnici propadaju u zlu.

17 Verblijd u niet, als uw vijand valt; en als hij nederstruikelt, laat uw hart zich niet verheugen;

Kad padne neprijatelj tvoj, nemoj se radovati, i kad propadne, neka ne igra srce tvoje.

18 Opdat het de HEERE niet zie, en het kwaad zij in Zijn ogen en Hij Zijn toorn van hem afkere.

Jer bi vidio Gospod i ne bi mu bilo milo, i obratio bi gnjev svoj od njega na tebe.

19 Ontsteek u niet over de boosdoeners; zijt niet nijdig over de goddelozen.

Nemoj se žestiti radi nevaljalaca, nemoj zavidjeti bezbožnicima.

20 Want de kwade zal geen beloning hebben, de lamp der goddelozen zal uitgeblust worden.

Jer nema plate nevaljalcu, žižak æe se bezbožnicima ugasiti.

21 Mijn zoon! vrees den HEERE en den koning; vermeng u niet met hen, die naar verandering staan;

Boj se Gospoda, sine moj, i cara, i ne miješaj se s nemirnicima.

22 Want hun verderf zal haastelijk ontstaan; en wie weet hun beider ondergang?

Jer æe se ujedanput podignuti pogibao njihova, a ko zna propast koja ide od obojice?

23 Deze spreuken zijn ook van de wijzen. Het aangezicht in het gericht te kennen, is niet goed.

I ovo je za mudarce: gledati ko je ko na sudu nije dobro.

24 Die tot den goddeloze zegt: Gij zijt rechtvaardig; dien zullen de volken vervloeken, de natien zullen hem gram zijn.

Ko govori bezbožniku: pravedan si, njega æe proklinjati ljudi i mrziæe na nj narodi.

25 Maar voor degenen, die hem bestraffen, zal liefelijkheid zijn; en de zegen des goeds zal op hen komen.

A koji ga karaju, oni æe biti mili, i doæi æe na njih blagoslov dobrijeh.

26 Men zal de lippen kussen desgenen, die rechte woorden antwoordt.

Ko govori rijeèi istinite, u usta ljubi.

27 Beschik uw werk daarbuiten, en bereid het voor u op den akker, en bouw daarna uw huis.

Uredi svoj posao na polju, i svrši svoje na njivi, potom i kuæu svoju zidaj.

28 Wees niet zonder oorzaak getuige tegen uw naaste; want zoudt gij verleiden met uw lip?

Ne budi svjedok na bližnjega svojega bez razloga, i ne varaj usnama svojima.

29 Zeg niet: Gelijk als hij mij gedaan heeft, zo zal ik hem doen; ik zal een ieder vergelden naar zijn werk.

Ne govori: kako je on meni uèinio tako æu ja njemu uèiniti; platiæu ovom èovjeku po djelu njegovu.

30 Ik ging voorbij den akker eens luiaards, en voorbij den wijngaard van een verstandeloos mens;

Iðah mimo njivu èovjeka lijena i mimo vinograd èovjeka bezumna;

31 En ziet, hij was gans opgeschoten van distelen; zijn gedaante was met netelen bedekt, en zijn stenen scheidsmuur was afgebroken.

I gle, bješe sve zaraslo u trnje i sve pokrio èkalj, i ograda im kamena razvaljena.

32 Als ik dat aanschouwde, nam ik het ter harte; ik zag het, en nam onderwijzing aan;

I vidjevši uzeh na um, i gledah i pouèih se.

33 Een weinig slapens, een weinig sluimerens, en weinig handvouwens, al nederliggende;

Dok malo prospavaš, dok malo prodrijemlješ, dok malo sklopiš ruke da poèineš,

34 Zo zal uw armoede u overkomen, als een wandelaar, en uw velerlei gebrek als een gewapend man.

U tom æe doæi siromaštvo tvoje kao putnik, i oskudica tvoja kao oružan èovjek.