Spreuken 21
1 Des konings hart is in de hand des HEEREN als waterbeken. Hij neigt het tot al wat Hij wil.
Konungens hjerta är uti Herrans hand, såsom vattubäcker; och han böjer det hvart han vill.
2 Alle weg des mensen is recht in zijn ogen; maar de HEERE weegt de harten.
Hvar och en tycker sin väg rättan vara; men Herren allena gör hjertan viss.
3 Gerechtigheid en recht te doen is bij den HEERE uitgelezener dan offer.
Göra väl och rätt är Herranom kärare än offer.
4 Hoogheid der ogen, en trotsheid des harten, en de ploeging der goddelozen, zijn zonde.
Högfärdig ögon, och ett stolt sinne, och de ogudaktigas lykta, är synd.
5 De gedachten des vlijtigen zijn alleen tot overschot; maar van een ieder, die haastig is, alleen tot gebrek.
En idogs mans anslag draga in ymnoghet; men den som allt för hastig är, han varder fattig.
6 Te arbeiden om schatten met een valse tong, is een voortgedrevene ijdelheid dergenen, die den dood zoeken.
Den som en skatt samkar med lögn, honom skall fela; och han skall falla ibland dem som döden söka.
7 De verwoesting der goddelozen zal hen doorsnijden, omdat zij weigeren recht te doen.
De ogudaktigas röfvande skall förskräcka dem; ty de ville icke göra hvad rätt var.
8 De weg des mensen is gans verkeerd en vreemd; maar het werk des zuiveren is recht.
Den en främmande väg går, han är vrångvis; men den som går i sine befallning, hans verk är rätt.
9 Het is beter te wonen op een hoek van het dak, dan met een kijfachtige huisvrouw, en dat in een huis van gezelschap.
Bättre är bo uti en vrå på taket, än med en trätosam qvinna uti ett stort hus.
10 De ziel des goddelozen begeert het kwaad; zijn naaste krijgt geen genade in zijn ogen.
Dens ogudaktigas själ önskar ondt, och unnar sinom nästa intet godt.
11 Als men den spotter straft, wordt de slechte wijs; en als men den wijze onderricht, neemt hij wetenschap aan.
När bespottaren straffad varder, varda de fåkunnige vise; och när man underviser en visan, så varder han förnuftig.
12 De rechtvaardige let verstandelijk op des goddelozen huis, als God de goddelozen in het kwaad stort.
En rättfärdig håller sig visliga emot dens ogudaktigas hus; men de ogudaktige tänka till att göra skada.
13 Die zijn oor stopt voor het geschrei des armen, die zal ook roepen, en niet verhoord worden.
Den som tillstoppar sin öron för dens fattigas rop, han skall ock ropa, och intet hörd varda.
14 Een gift in het verborgene houdt den toorn onder, en een geschenk in den schoot de sterke grimmigheid.
En hemlig gåfva stillar vrede, och en skänk i skötet aldrastörsta ogunst.
15 Het is den rechtvaardige een blijdschap recht te doen; maar voor de werkers der ongerechtigheid is het verschrikking.
Det är dem rättfärdiga en glädje, att göra det rätt är; men fruktan blifver dem som illa göra.
16 Een mens, die van den weg des verstands afdwaalt, zal in de gemeente der doden rusten.
En menniska, som ifrå klokhetenes väg, hon skall blifva uti de dödas hop.
17 Die blijdschap liefheeft, die zal gebrek lijden; die wijn en olie liefheeft, zal niet rijk worden.
Den som gerna lefver i vällust, han skall blifva fattig; och den der vin och oljo älskar, han varder icke rik.
18 De goddeloze is een rantsoen voor de rechtvaardigen, en de trouweloze voor de oprechten.
Den ogudaktige måste i dens rättfärdigas stad utgifven varda, och föraktaren för de fromma.
19 Het is beter te wonen in een woest land, dan bij een zeer kijfachtige en toornige huisvrouw.
Bättre är att bo uti ett öde land, än när en trätosamma och ensinnada qvinno.
20 In des wijzen woning is een gewenste schat, en olie; maar een zot mens verslindt zulks.
Uti dens visas hus är en lustig skatt, och olja; men en dåre förtärer det.
21 Die rechtvaardigheid en weldadigheid najaagt, zal het leven, rechtvaardigheid en eer vinden.
Den som far efter barmhertighet och godhet, han finner lif, barmhertighet och äro.
22 De wijze beklimt de stad der geweldigen, en werpt de sterkte huns vertrouwens neder.
En vis man vinner de starkas stad, och omstörter hans magt genom hans säkerhet.
23 Die zijn mond en zijn tong bewaart, bewaart zijn ziel van benauwdheden.
Den sin mun och tungo bevarar, han bevarar sina själ för ångest.
24 Die een hovaardig pocher is, zijn naam is spotter; hij gaat met hovaardige verbolgenheid te werk.
Den som stolt och öfverdådig är, han kallas en lösaktig menniska, den i vredene stolthet bevisar.
25 De begeerte des luiaards zal hem doden, want zijn handen weigeren te werken.
Den late dör öfver sine önsko; ty hans händer vilja intet göra.
26 Den gansen dag begeert hij begeerlijke dingen; maar de rechtvaardige zal geven, en niet inhouden.
Han önskar dagliga; men den rättfärdige gifver, och nekar intet.
27 Het offer der goddelozen is een gruwel; hoeveel te meer, als zij het met een schandelijk voornemen brengen!
De ogudaktigas offer är en styggelse; ty det varder i synd offradt.
28 Een leugenachtig getuige zal vergaan; en een man, die hoort, zal spreken tot overwinning.
Ett lögnaktigt vittne skall förgås; men den som höra gitter, honom låter man ock tala igen.
29 Een goddeloos man sterkt zich in zijn aangezicht; maar de oprechte, die maakt zijn weg vast.
Den ogudaktige löper igenom med hufvudet; men den der from är, hans väg blifver beståndandes.
30 Er is geen wijsheid, en er is geen verstand, en er is geen raad tegen den HEERE.
Ingen vishet, intet förstånd, ingen konst hjelper emot Herran.
31 Het paard wordt bereid tegen den dag des strijds; maar de overwinning is des HEEREN.
Hästar varda tillredde till stridsdagen; men segren kommer af Herranom.
