Spreuken 20
1 De wijn is een spotter, de sterke drank is woelachtig; al wie daarin dwaalt, zal niet wijs zijn.
Vin gör lösaktigt folk, och starka drycker göra buller; den som dertill lust hafver, han varder aldrig vis.
2 De schrik des konings is als het brullen eens jongen leeuws; die zich tegen hem vergramt, zondigt tegen zijn ziel.
Konungens förskräckelse är såsom ens ungs lejons rytande; den honom förtörnar, han syndar emot sitt lif.
3 Het is eer voor een man, van twist af te blijven; maar ieder dwaas zal er zich in mengen.
Det är enom man en ära, att han är utan träto; men de som gerna träta, de äro allesamman dårar.
4 Om den winter zal de luiaard niet ploegen; daarom zal hij bedelen in den oogst, maar er zal niet zijn.
För kölds skull vill den late icke plöja; så måste han i andene tigga och intet få.
5 De raad in het hart eens mans is als diepe wateren; maar een man van verstand zal dien uithalen.
Rådet uti ens mans hjerta är såsom djup vatten; men en förståndig kan märka, hvad han menar.
6 Elk van de menigte der mensen roept zijn weldadigheid uit; maar wie zal een recht trouwen man vinden?
Månge menniskor varda fromme kallade; men ho skall finna en, den rättsliga from är?
7 De rechtvaardige wandelt steeds in zijn oprechtheid; welgelukzalig zijn zijn kinderen na hem.
En rättfärdig, den i sine fromhet vandrar, hans barnom varder väl gångandes efter honom.
8 Een koning, zittende op den troon des gerichts, verstrooit alle kwaad met zijn ogen.
En Konung, den på stolenom sitter till att döma, han förskingrar allt argt med sin ögon.
9 Wie kan zeggen: Ik heb mijn hart gezuiverd, ik ben rein van mijn zonde?
Ho kan säga: Jag är ren i mitt hjerta, och klar ifrå mina synder?
10 Tweeerlei weegsteen, tweeerlei efa is den HEERE een gruwel, ja die beide.
Mångahanda vigt och mått, både är Herranom en styggelse.
11 Een jongen zal ook door zijn handelingen zich bekend maken, of zijn werk zuiver, en of het recht zal wezen.
Man känner ock en dräng på hans väsende, om han from och redelig vara vill.
12 Een horend oor, en een ziend oog heeft de HEERE gemaakt, ja, die beide.
Ett hörande öra, och seende öga, Herren gör dem båda.
13 Heb den slaap niet lief, opdat gij niet arm wordt; open uw ogen, verzadig u met brood.
Älska icke sömn, att du icke skall fattig varda; låt din ögon vaken vara, så får du bröd nog.
14 Het is kwaad, het is kwaad! zal de koper zeggen; maar als hij weggegaan is, dan zal hij zich beroemen.
Ondt, ondt säger man, då man hafver det; men då det borto är, så rosar man det.
15 Goud is er, en menigte van robijnen; maar de lippen de wetenschap zijn een kostelijk kleinood.
Man finner guld och många perlor; men en förnuftig mun är ett ädla klenodium.
16 Als iemand voor een vreemde borg geworden is, neem zijn kleed; en pand hem voor de onbekenden.
Tag honom sin kläde bort, som för en annan i borgan går, och panta honom för den okändas skull.
17 Het brood der leugen is den mens zoet; maar daarna zal zijn mond vol van zandsteentjes worden.
Stulet bröd smakar hvarjom och enom väl; men derefter skall honom munnen full varda med hvassa stenar.
18 Elke gedachte wordt door raad bevestigd, daarom voer oorlog met wijze raadslagen.
Anslag bestå, då man förer dem med råd; och krig skall man med förnuft föra.
19 Die als een achterklapper wandelt, openbaart het heimelijke; vermeng u dan niet met hem, die met zijn lippen verlokt.
Var unbevarad med den som hemlighet uppenbarar, och med baktalare, och med falskom mun.
20 Wie zijn vader of zijn moeder vloekt, diens lamp zal uitgeblust worden in zwarte duisternis.
Den sinom fader och sine moder bannar, hans lykta skall utslockna midt i mörkret.
21 Als een erfenis in het eerste verhaast wordt, zo zal haar laatste niet gezegend worden.
Det arf, der man allt för mycket hastar till det varder på sistone icke välsignadt.
22 Zeg niet: Ik zal het kwaad vergelden; wacht op den HEERE, en Hij zal u verlossen.
Säg icke: Jag vill vedergälla det onda. Förbida Herran, han skall hjelpa dig.
23 Tweeerlei weegsteen is den HEERE een gruwel, en de bedriegelijke weegschaal is niet goed.
Mångahanda vigt är Herranom en styggelse; och en falsk våg är icke god.
24 De treden des mans zijn van den HEERE; hoe zou dan een mens zijn weg verstaan?
Hvars och ens gånger komma af Herranom; hvilken menniska förstår sin väg?
25 Het is een strik des mensen, dat hij het heilige verslindt, en na gedane geloften, onderzoek te doen.
Det är menniskone en snara, lasta det helga, och sedan söka löfte.
26 Een wijs koning verstrooit de goddelozen, en hij brengt het rad over hen.
En vis Konung förskingrar de ogudaktiga, och låter gå hjulet öfver dem.
27 De ziel des mensen is een lamp des HEEREN, doorzoekende al de binnenkameren des buiks.
Herrans lykta är menniskones ande; han går igenom hela hjertat.
28 Weldadigheid en waarheid bewaren den koning; en door weldadigheid ondersteunt hij zijn troon.
Fromhet och sannfärdighet bevara Konungen, och hans säte består genom fromhet.
29 Der jongelingen sieraad is hun kracht, en der ouden heerlijkheid is de grijsheid.
Unga mäns starkhet är deras pris, och de gamlas grå hår är deras prydning.
30 Gezwellen der wonde zijn in den boze een zuivering, mitsgaders de slagen van het binnenste des buiks.
Sår fördrifver det onda, och hela hjertans skada.
