Spreuken 19
1 De arme, in zijn oprechtheid wandelende, is beter dan de verkeerde van lippen, en die een zot is.
| טוב רש הולך בתמו מעקש שפתיו והוא כסיל׃ |
2 Ook is de ziel zonder wetenschap niet goed; en die met de voeten haastig is, zondigt.
| גם בלא דעת נפש לא טוב ואץ ברגלים חוטא׃ |
3 De dwaasheid des mensen zal zijn weg verkeren; en zijn hart zal zich tegen den HEERE vergrammen.
| אולת אדם תסלף דרכו ועל יהוה יזעף לבו׃ |
4 Het goed brengt veel vrienden toe; maar de arme wordt van zijn vriend gescheiden.
| הון יסיף רעים רבים ודל מרעהו יפרד׃ |
5 Een vals getuige zal niet onschuldig zijn; en die leugenen blaast, zal niet ontkomen.
| עד שקרים לא ינקה ויפיח כזבים לא ימלט׃ |
6 Velen smeken het aangezicht des prinsen; en een ieder is een vriend desgenen, die giften geeft.
| רבים יחלו פני נדיב וכל הרע לאיש מתן׃ |
7 Al de broeders des armen haten hem; hoeveel te meer gaan zijn vrienden verre van hem! Hij loopt hen na met woorden, die niets zijn.
| כל אחי רש שנאהו אף כי מרעהו רחקו ממנו מרדף אמרים לא המה׃ |
8 Die verstand bekomt, heeft zijn ziel lief; hij neemt de verstandigheid waar, om het goede te vinden.
| קנה לב אהב נפשו שמר תבונה למצא טוב׃ |
9 Een vals getuige zal niet onschuldig zijn; en die leugenen blaast, zal vergaan.
| עד שקרים לא ינקה ויפיח כזבים יאבד׃ |
10 De weelde staat een zot niet wel; hoeveel te min een knecht te heersen over vorsten!
| לא נאוה לכסיל תענוג אף כי לעבד משל בשרים׃ |
11 Het verstand des mensen vertraagt zijn toorn; en zijn sieraad is de overtreding voorbij te gaan.
| שכל אדם האריך אפו ותפארתו עבר על פשע׃ |
12 Des konings gramschap is als het brullen eens jongen leeuws; maar zijn welgevallen is als dauw op het kruid.
| נהם ככפיר זעף מלך וכטל על עשב רצונו׃ |
13 Een zotte zoon is zijn vader grote ellende; en de kijvingen ener vrouw als een gestadig druipen.
| הות לאביו בן כסיל ודלף טרד מדיני אשה׃ |
14 Huis en goed is een erve van de vaderen; maar een verstandige vrouw is van den HEERE.
| בית והון נחלת אבות ומיהוה אשה משכלת׃ |
15 Luiheid doet in diepen slaap vallen; en een bedriegelijke ziel zal hongeren.
| עצלה תפיל תרדמה ונפש רמיה תרעב׃ |
16 Die het gebod bewaart, bewaart zijn ziel; die zijn wegen veracht, zal sterven.
| שמר מצוה שמר נפשו בוזה דרכיו יומת׃ |
17 Die zich des armen ontfermt, leent den HEERE, en Hij zal hem zijn weldaad vergelden.
| מלוה יהוה חונן דל וגמלו ישלם לו׃ |
18 Tuchtig uw zoon, als er nog hoop is; maar verhef uw ziel niet, om hem te doden.
| יסר בנך כי יש תקוה ואל המיתו אל תשא נפשך׃ |
19 Die groot is van grimmigheid, zal straf dragen; want zo gij hem uitredt, zo zult gij nog moeten voortvaren.
| גרל חמה נשא ענש כי אם תציל ועוד תוסף׃ |
20 Hoor raad, en ontvang tucht, opdat gij in uw laatste wijs zijt.
| שמע עצה וקבל מוסר למען תחכם באחריתך׃ |
21 In het hart des mans zijn veel gedachten; maar de raad des HEEREN, die zal bestaan.
| רבות מחשבות בלב איש ועצת יהוה היא תקום׃ |
22 De wens des mensen is zijn weldadigheid; maar de arme is beter dan een leugenachtig man.
| תאות אדם חסדו וטוב רש מאיש כזב׃ |
23 De vreze des HEEREN is ten leven; want men zal verzadigd zijnde vernachten; met het kwaad zal men niet bezocht worden.
| יראת יהוה לחיים ושבע ילין בל יפקד רע׃ |
24 Een luiaard verbergt de hand in den boezem, en hij zal ze niet weder aan zijn mond brengen.
| טמן עצל ידו בצלחת גם אל פיהו לא ישיבנה׃ |
25 Sla den spotter, zo zal de slechte kloekzinnig worden; en bestraf den verstandige, hij zal wetenschap begrijpen.
| לץ תכה ופתי יערם והוכיח לנבון יבין דעת׃ |
26 Wie den vader verwoest, of de moeder verjaagt, is een zoon, die beschaamd maakt, en schande aandoet.
| משדד אב יבריח אם בן מביש ומחפיר׃ |
27 Laat af, mijn zoon, horende de tucht, af te dwalen van de redenen der wetenschap.
| חדל בני לשמע מוסר לשגות מאמרי דעת׃ |
28 Een Belialsgetuige bespot het recht; en de mond der goddelozen slokt de ongerechtigheid in.
| עד בליעל יליץ משפט ופי רשעים יבלע און׃ |
29 Gerichten zijn voor de spotters bereid, en slagen voor den rug der zotten.
| נכונו ללצים שפטים ומהלמות לגו כסילים׃ |
