Spreuken 19
1 De arme, in zijn oprechtheid wandelende, is beter dan de verkeerde van lippen, en die een zot is.
Better is the poor man who walketh in his integrity, Than he who is of false lips and a fool.
2 Ook is de ziel zonder wetenschap niet goed; en die met de voeten haastig is, zondigt.
Moreover, that the soul be without knowledge is not good, And he that hasteth with is feet stumbleth.
3 De dwaasheid des mensen zal zijn weg verkeren; en zijn hart zal zich tegen den HEERE vergrammen.
The folly of man destroyeth his way, And then his heart fretteth against the LORD.
4 Het goed brengt veel vrienden toe; maar de arme wordt van zijn vriend gescheiden.
Wealth maketh many friends; But the poor is separated from his neighbor.
5 Een vals getuige zal niet onschuldig zijn; en die leugenen blaast, zal niet ontkomen.
A false witness shall not be unpunished, And he that speaketh lies shall not escape.
6 Velen smeken het aangezicht des prinsen; en een ieder is een vriend desgenen, die giften geeft.
Many are they who caress the noble, And every one is the friend of him who giveth gifts.
7 Al de broeders des armen haten hem; hoeveel te meer gaan zijn vrienden verre van hem! Hij loopt hen na met woorden, die niets zijn.
All the brethren of the poor man hate him; How much more do his friends go far from him! He runneth after their words, —they are gone!
8 Die verstand bekomt, heeft zijn ziel lief; hij neemt de verstandigheid waar, om het goede te vinden.
He that getteth wisdom loveth himself; He that keepeth understanding shall find good.
9 Een vals getuige zal niet onschuldig zijn; en die leugenen blaast, zal vergaan.
A false witness shall not be unpunished, And he that speaketh lies shall perish.
10 De weelde staat een zot niet wel; hoeveel te min een knecht te heersen over vorsten!
Luxury is not seemly for a fool; Much less should a servant have rule over princes.
11 Het verstand des mensen vertraagt zijn toorn; en zijn sieraad is de overtreding voorbij te gaan.
A man of understanding is slow to anger; Yea, it is his glory to pass over an offence.
12 Des konings gramschap is als het brullen eens jongen leeuws; maar zijn welgevallen is als dauw op het kruid.
The wrath of a king is like the roaring of a lion; But his favor, like dew upon the grass.
13 Een zotte zoon is zijn vader grote ellende; en de kijvingen ener vrouw als een gestadig druipen.
A foolish son is a calamity to his father, And the contentions of a wife are a continual dropping.
14 Huis en goed is een erve van de vaderen; maar een verstandige vrouw is van den HEERE.
Houses and riches are an inheritance from fathers; But a prudent wife is from the LORD.
15 Luiheid doet in diepen slaap vallen; en een bedriegelijke ziel zal hongeren.
Slothfulness casteth into a deep sleep, And the idle person shall suffer hunger.
16 Die het gebod bewaart, bewaart zijn ziel; die zijn wegen veracht, zal sterven.
He that keepeth the commandment keepeth his life; But he that neglecteth his ways shall die.
17 Die zich des armen ontfermt, leent den HEERE, en Hij zal hem zijn weldaad vergelden.
He who hath pity on the poor lendeth to the LORD, And that which he giveth will he repay him.
18 Tuchtig uw zoon, als er nog hoop is; maar verhef uw ziel niet, om hem te doden.
Chasten thy son because there is hope, But let not thy soul desire to slay him.
19 Die groot is van grimmigheid, zal straf dragen; want zo gij hem uitredt, zo zult gij nog moeten voortvaren.
A man of great wrath will suffer punishment; For if thou deliver him, yet must thou do it again.
20 Hoor raad, en ontvang tucht, opdat gij in uw laatste wijs zijt.
Listen to counsel and receive instruction, That thou mayst be wise in thy latter years.
21 In het hart des mans zijn veel gedachten; maar de raad des HEEREN, die zal bestaan.
Many are the devices in the heart of a man; But the purpose of the LORD, that shall stand.
22 De wens des mensen is zijn weldadigheid; maar de arme is beter dan een leugenachtig man.
The charm of a man is his kindness; And better is a poor man than a liar.
23 De vreze des HEEREN is ten leven; want men zal verzadigd zijnde vernachten; met het kwaad zal men niet bezocht worden.
The fear of the LORD tendeth to life, And he that hath it shall abide satisfied; He shall not be visited with evil.
24 Een luiaard verbergt de hand in den boezem, en hij zal ze niet weder aan zijn mond brengen.
The slothful man dippeth his hand into the dish: He doth not bring it back even to his mouth.
25 Sla den spotter, zo zal de slechte kloekzinnig worden; en bestraf den verstandige, hij zal wetenschap begrijpen.
Strike the scoffer, and the simple will become prudent; Reprove a man of understanding, and he will discern knowledge.
26 Wie den vader verwoest, of de moeder verjaagt, is een zoon, die beschaamd maakt, en schande aandoet.
The son that causeth shame and disgrace doeth violence to his father, And chaseth away his mother.
27 Laat af, mijn zoon, horende de tucht, af te dwalen van de redenen der wetenschap.
Cease, my son, to listen to the instruction That causeth thee to wander from the words of knowledge!
28 Een Belialsgetuige bespot het recht; en de mond der goddelozen slokt de ongerechtigheid in.
A worthless witness scoffeth at justice, And the mouth of the wicked swalloweth down iniquity.
29 Gerichten zijn voor de spotters bereid, en slagen voor den rug der zotten.
Punishments are prepared for scoffers, And stripes for the back of fools.
