Spreuken 19
1 De arme, in zijn oprechtheid wandelende, is beter dan de verkeerde van lippen, en die een zot is.
Kamalla yaşayan yoxsul insan Şər danışan axmaqdan yaxşıdır.
2 Ook is de ziel zonder wetenschap niet goed; en die met de voeten haastig is, zondigt.
Bilik yoxdursa, həvəs yaxşılıq edə bilməz. Tələsən tərsə düşər.
3 De dwaasheid des mensen zal zijn weg verkeren; en zijn hart zal zich tegen den HEERE vergrammen.
İnsan öz səfehliyi ilə yolunu alt-üst edər, Ürəyində isə Rəbbə hiddətlənər.
4 Het goed brengt veel vrienden toe; maar de arme wordt van zijn vriend gescheiden.
Var-dövlət dost artırar, Kasıbı isə dostları atar.
5 Een vals getuige zal niet onschuldig zijn; en die leugenen blaast, zal niet ontkomen.
Yalançı şahid cəzasız qalmaz, Yalandan üzə duran qurtuluş tapmaz.
6 Velen smeken het aangezicht des prinsen; en een ieder is een vriend desgenen, die giften geeft.
Çoxları nəcabətlinin üzünü görmək istər, Səxavətli adamla çoxları dostluq edər.
7 Al de broeders des armen haten hem; hoeveel te meer gaan zijn vrienden verre van hem! Hij loopt hen na met woorden, die niets zijn.
Yoxsuldan qardaşının da zəhləsi gedər, Dostları ondan lap uzaq gəzər, Yalvararaq ardınca düşsə də, yaxınına gəlməz.
8 Die verstand bekomt, heeft zijn ziel lief; hij neemt de verstandigheid waar, om het goede te vinden.
Anlayış qazanan öz canını sevər, Dərrakəyə bağlanan uğur qazanar.
9 Een vals getuige zal niet onschuldig zijn; en die leugenen blaast, zal vergaan.
Yalançı şahid cəzasız qalmaz, Yalandan üzə duran həlak olar.
10 De weelde staat een zot niet wel; hoeveel te min een knecht te heersen over vorsten!
Axmağa dəbdəbəli həyat yaraşmadığı kimi Qulun ağalara hökm etməsi də yaraşmaz.
11 Het verstand des mensen vertraagt zijn toorn; en zijn sieraad is de overtreding voorbij te gaan.
İnsanın ağlı hiddəti ləngidər, Başqasının günahını bağışlamaq ona şərəf gətirər.
12 Des konings gramschap is als het brullen eens jongen leeuws; maar zijn welgevallen is als dauw op het kruid.
Padşahın qəzəbi aslan nərəsinə bənzər, Razılığı çəmənə düşən şehə bənzər.
13 Een zotte zoon is zijn vader grote ellende; en de kijvingen ener vrouw als een gestadig druipen.
Axmaq oğul atasına bəla olar, Davakar arvad kəsilməyən damcıya oxşar.
14 Huis en goed is een erve van de vaderen; maar een verstandige vrouw is van den HEERE.
İnsana ev, var-dövlət atalardan miras qalar, Ağıllı arvadı isə Rəbb nəsib edər.
15 Luiheid doet in diepen slaap vallen; en een bedriegelijke ziel zal hongeren.
Tənbəllik insana dərin yuxu gətirər, Avaralıq insanı ac qoyar.
16 Die het gebod bewaart, bewaart zijn ziel; die zijn wegen veracht, zal sterven.
Əmrə əməl edən canını saxlar, Yoluna baxmayan həlak olar.
17 Die zich des armen ontfermt, leent den HEERE, en Hij zal hem zijn weldaad vergelden.
Kasıba səxavət göstərən sanki Rəbbə borc verər, Çünki onun əvəzi Rəbdən gələr.
18 Tuchtig uw zoon, als er nog hoop is; maar verhef uw ziel niet, om hem te doden.
Ümid varkən oğluna tərbiyə ver, Ölümünə bais olma.
19 Die groot is van grimmigheid, zal straf dragen; want zo gij hem uitredt, zo zult gij nog moeten voortvaren.
Kəmhövsələ insan cəriməyə düşər, Onu qurtarsan belə, yenə də davam edər.
20 Hoor raad, en ontvang tucht, opdat gij in uw laatste wijs zijt.
Nəsihətə qulaq as, tərbiyəni qəbul et, Bunun nəticəsində hikmətli olarsan.
21 In het hart des mans zijn veel gedachten; maar de raad des HEEREN, die zal bestaan.
İnsanın qəlbində çox amalı var, Amma Rəbbin niyyəti həyata keçər.
22 De wens des mensen is zijn weldadigheid; maar de arme is beter dan een leugenachtig man.
İnsan etibar arzular, Yoxsul adam fırıldaqçıdan yaxşıdır.
23 De vreze des HEEREN is ten leven; want men zal verzadigd zijnde vernachten; met het kwaad zal men niet bezocht worden.
Rəbb qorxusu insana həyat verər, Ona şər yaxınlaşmaz, tox yatar.
24 Een luiaard verbergt de hand in den boezem, en hij zal ze niet weder aan zijn mond brengen.
Tənbəl əlini qabda olana batırar, Ağzına belə, aparmaz.
25 Sla den spotter, zo zal de slechte kloekzinnig worden; en bestraf den verstandige, hij zal wetenschap begrijpen.
Rişxəndçini döysən, cahil insan uzaqgörən olar, Dərrakəlini danlasan, biliyini artırar.
26 Wie den vader verwoest, of de moeder verjaagt, is een zoon, die beschaamd maakt, en schande aandoet.
Kim ki atasını soyub, anasını qovar, Xəcalət gətirən övladdır, ad batırar.
27 Laat af, mijn zoon, horende de tucht, af te dwalen van de redenen der wetenschap.
Oğlum, bilik verən sözlərdən dönmək istəsən, Tərbiyəyə qulaq asmaqdan vaz keç!
28 Een Belialsgetuige bespot het recht; en de mond der goddelozen slokt de ongerechtigheid in.
Yaramaz şahid ədalətə rişxənd edər, Pislərin ağzı acgözlüklə şəri yeyər.
29 Gerichten zijn voor de spotters bereid, en slagen voor den rug der zotten.
Rişxəndçilər üçün məhkəmə, Axmaqların kürəyi üçün kötək hazırlanar.
