Spreuken 18
1 Die zich afzondert, tracht naar wat begeerlijks; hij vermengt zich in alle bestendige wijsheid.
Човек самовољан тражи шта је њему мило и меша се у свашта.
2 De zot heeft geen lust aan verstandigheid, maar daarin, dat zijn hart zich ontdekt.
Безумнику није мио разум него да се јавља срце његово.
3 Als de goddeloze komt, komt ook de verachting en met schande versmaadheid.
Кад дође безбожник, дође и руг, и прекор са срамотом.
4 De woorden van den mond eens mans zijn diepe wateren; en de springader der wijsheid is een uitstortende beek.
Речи су из уста човечијих дубока вода, извор је мудрости поток који се разлива.
5 Het is niet goed, het aangezicht des goddelozen aan te nemen, om den rechtvaardige in het gericht te buigen.
Није добро гледати безбожнику ко је, да се учини криво правом на суду.
6 De lippen des zots komen in twist, en zijn mond roept naar slagen.
Усне безумникове пристају у свађу, и уста његова дозивају бој.
7 De mond des zots is hemzelven een verstoring, en zijn lippen een strik zijner ziel.
Безумнику су уста његова погибао, и усне његове пругло души његовој.
8 De woorden des oorblazers zijn als dergenen, die geslagen zijn, en die dalen in het binnenste des buiks.
Речи су опадачеве као избијених, али силазе унутра у трбух.
9 Ook die zich slap aanstelt in zijn werk, die is een broeder van een doorbrenger.
И ко је немаран у послу свом брат је распикући.
10 De Naam des HEEREN is een Sterke Toren; de rechtvaardige zal daarhenen lopen, en in een Hoog Vertrek gesteld worden.
Тврда је кула име Господње. К Њему ће побећи праведник, и биће у високом заклону.
11 Des rijken goed is de stad zijner sterkte, en als een verheven muur in zijn inbeelding.
Богатство је богатом јак град и као висок зид у његовој мисли.
12 Voor de verbreking zal des mensen hart zich verheffen; en de nederigheid gaat voor de eer.
Пред пропаст подиже се срце човека, а пре славе иде смерност.
13 Die antwoord geeft, eer hij zal gehoord hebben, dat is hem dwaasheid en schande.
Ко одговара пре него чује, томе је лудост и срамота.
14 De geest eens mans zal zijn krankheid ondersteunen; maar een verslagen geest, wie zal dien opheffen?
Дух човечији сноси бол свој; а дух оборен ко ће подигнути?
15 Het hart der verstandigen bekomt wetenschap, en het oor der wijzen zoekt wetenschap.
Срце разумног човека добавља знање, и ухо мудрих тражи знање.
16 De gift des mensen maakt hem ruimte, en zij geleidt hem voor het aangezicht der groten.
Дар човеку шири место и води га пред властеље.
17 Die de eerste is in zijn twistzaak, schijnt rechtvaardig te zijn; maar zijn naaste komt, en hij onderzoekt hem.
Праведан се чини ко је први у својој распри, али кад дође ближњи његов, испитује се.
18 Het lot doet de geschillen ophouden, en maakt scheiding tussen machtigen.
Распре прекида жреб, и између силних расуђује.
19 Een broeder is wederspanniger dan een sterke stad; en de geschillen zijn als een grendel van een paleis.
Увређен је брат као тврд град, и свађа је као преворница на двору.
20 Van de vrucht van ieders mond zal zijn buik verzadigd worden; hij zal verzadigd worden van de inkomst zijner lippen.
Сваком се трбух сити плодом уста његових, дохотком од усна својих сити се.
21 Dood en leven zijn in het geweld der tong; en een ieder, die ze liefheeft, zal haar vrucht eten.
Смрт је и живот у власти језику, и ко га милује, јешће плод његов.
22 Die een vrouw gevonden heeft, heeft een goede zaak gevonden, en hij heeft welgevallen getrokken van den HEERE.
Ко је нашао жену, нашао је добро и добио љубав од Господа.
23 De arme spreekt smekingen; maar de rijke antwoordt harde dingen.
Сиромах говори молећи, а богат одговара оштро.
24 Een man, die vrienden heeft, heeft zich vriendelijk te houden; want er is een liefhebber, die meer aankleeft dan een broeder.
Ко има пријатеља, ваља да поступа пријатељски, јер има пријатеља вернијих од брата.
