< Spreuken 17 >

1 Een droge bete, en rust daarbij, is beter, dan een huis vol van geslachte beesten met twist.
Better [is] a dry morsel, and quietness therewith, than an house full of sacrifices [with] strife.
2 Een verstandig knecht zal heersen over een zoon, die beschaamd maakt, en in het midden der broederen zal hij erfenis delen.
A wise servant shall have rule over a son that causeth shame, and shall have part of the inheritance among the brethren.
3 De smeltkroes is voor het zilver, en de oven voor het goud; maar de HEERE proeft de harten.
The fining pot [is] for silver, and the furnace for gold: but the LORD trieth the hearts.
4 De boosdoener merkt op de ongerechtige lip; een leugenaar neigt het oor tot de verkeerde tong.
A wicked doer giveth heed to false lips; [and] a liar giveth ear to a naughty tongue.
5 Die den arme bespot, smaadt deszelfs Maker; die zich verblijdt in het verderf, zal niet onschuldig zijn.
Whoso mocketh the poor reproacheth his Maker: [and] he that is glad at calamities shall not be unpunished.
6 De kroon de ouden zijn de kindskinderen, en der kinderen sieraad zijn hun vaderen.
Children’s children [are] the crown of old men; and the glory of children [are] their fathers.
7 Een voortreffelijke lip past een dwaze niet, veelmin een prins een leugenachtige lip.
Excellent speech becometh not a fool: much less do lying lips a prince.
8 Het geschenk is in de ogen zijner heren een aangenaam gesteente; waarhenen het zich zal wenden, zal het wel gedijen.
A gift [is as] a precious stone in the eyes of him that hath it: whithersoever it turneth, it prospereth.
9 Die de overtreding toedekt, zoekt liefde; maar die de zaak weder ophaalt, scheidt den voornaamsten vriend.
He that covereth a transgression seeketh love; but he that repeateth a matter separateth [very] friends.
10 De bestraffing gaat dieper in den verstandige, dan den zot honderdmaal te slaan.
A reproof entereth more into a wise man than an hundred stripes into a fool.
11 Zekerlijk, de wederspannige zoekt het kwaad; maar een wrede bode zal tegen hem gezonden worden.
An evil [man] seeketh only rebellion: therefore a cruel messenger shall be sent against him.
12 Dat een beer, die van jongen beroofd is, een man tegemoet kome, maar niet een zot in zijn dwaasheid.
Let a bear robbed of her whelps meet a man, rather than a fool in his folly.
13 Die kwaad voor goed vergeldt, het kwaad zal van zijn huis niet wijken.
Whoso rewardeth evil for good, evil shall not depart from his house.
14 Het begin des krakeels is gelijk een, die het water opening geeft; daarom verlaat den twist, eer hij zich vermengt.
The beginning of strife [is as] when one letteth out water: therefore leave off contention, before it be meddled with.
15 Wie den goddeloze rechtvaardigt, en den rechtvaardige verdoemt, zijn den HEERE een gruwel, ja, die beiden.
He that justifieth the wicked, and he that condemneth the just, even they both [are] abomination to the LORD.
16 Waarom toch zou in de hand des zots het koopgeld zijn, om wijsheid te kopen, dewijl hij geen verstand heeft?
Wherefore [is there] a price in the hand of a fool to get wisdom, seeing [he hath] no heart [to it]?
17 Een vriend heeft te aller tijd lief; en een broeder wordt in de benauwdheid geboren.
A friend loveth at all times, and a brother is born for adversity.
18 Een verstandeloos mens klapt in de hand, zich borg stellende bij zijn naaste.
A man void of understanding striketh hands, [and] becometh surety in the presence of his friend.
19 Die het gekijf liefheeft, heeft de overtreding lief; die zijn deur verhoogt, zoekt verbreking.
He loveth transgression that loveth strife: [and] he that exalteth his gate seeketh destruction.
20 Wie verdraaid is van hart, zal het goede niet vinden; en die verkeerd is met zijn tong, zal in het kwaad vallen.
He that hath a froward heart findeth no good: and he that hath a perverse tongue falleth into mischief.
21 Wie een zot genereert, die zal hem tot droefheid zijn; en de vader des dwazen zal zich niet verblijden.
He that begetteth a fool [doeth it] to his sorrow: and the father of a fool hath no joy.
22 Een blij hart zal een medicijn goed maken; maar een verslagen geest zal het gebeente verdrogen.
A merry heart doeth good [like] a medicine: but a broken spirit drieth the bones.
23 De goddeloze zal het geschenk uit den schoot nemen, om de paden des rechts te buigen.
A wicked [man] taketh a gift out of the bosom to pervert the ways of judgment.
24 In het aangezicht des verstandigen is wijsheid; maar de ogen des zots zijn in het einde der aarde.
Wisdom [is] before him that hath understanding; but the eyes of a fool [are] in the ends of the earth.
25 Een zotte zoon is een verdriet voor zijn vader, en bittere droefheid voor degene, die hem gebaard heeft.
A foolish son [is] a grief to his father, and bitterness to her that bare him.
26 Het is niet goed, den rechtvaardige ook te doen boeten, dat de prinsen iemand slaan zouden om hetgeen recht is.
Also to punish the just [is] not good, [nor] to strike princes for equity.
27 Wie wetenschap weet, houdt zijn woorden in; en een man van verstand is kostelijk van geest.
He that hath knowledge spareth his words: [and] a man of understanding is of an excellent spirit.
28 Een dwaas zelfs, die zwijgt, zal wijs geacht worden, en die zijn lippen toesluit, verstandig.
Even a fool, when he holdeth his peace, is counted wise: [and] he that shutteth his lips [is esteemed] a man of understanding.

< Spreuken 17 >