Spreuken 14
1 Elke wijze vrouw bouwt haar huis; maar die zeer dwaas is, breekt het af met haar handen.
La mujer sabia edifica su casa, La necia con sus manos la derriba.
2 Die in zijn oprechtheid wandelt, vreest den HEERE; maar die afwijkt in zijn wegen, veracht Hem.
El que anda en su rectitud teme a Yavé, Pero el de caminos torcidos lo desprecia.
3 In den mond des dwazen is een roede des hoogmoeds; maar de lippen der wijzen bewaren hen.
En la boca del necio hay una vara para su espalda, Pero los sabios son protegidos por sus labios.
4 Als er geen ossen zijn, zo is de krib rein; maar door de kracht van den os is der inkomsten veel.
Donde no hay bueyes el establo está limpio, Pero mucho rendimiento hay por la fuerza del buey.
5 Een waarachtig getuige zal niet liegen; maar een vals getuige blaast leugens.
El testigo veraz no miente, Pero el testigo falso respira mentiras.
6 De spotter zoekt wijsheid, en er is gene; maar de wetenschap is voor den verstandige licht.
El burlador busca la sabiduría y no la halla, Pero el conocimiento es fácil para el que tiene entendimiento.
7 Ga weg van de tegenwoordigheid eens zotten mans; want gij zoudt bij hem geen lippen der wetenschap merken.
Apártate de la presencia del necio, Porque en él no hallarás palabras de conocimiento.
8 De wijsheid des kloekzinnigen is zijn weg te verstaan; maar dwaasheid der zotten is bedriegerij.
Entender el camino es sabiduría del sagaz, Pero la necedad de los necios es engaño.
9 Elke dwaas zal de schuld verbloemen; maar onder de oprechten is goedwilligheid.
Se burla el necio del pecado, Pero entre los rectos hay buena voluntad.
10 Het hart kent zijn eigen bittere droefheid; en een vreemde zal zich met deszelfs blijdschap niet vermengen.
El corazón conoce su propia amargura, Y en su alegría no participa el extraño.
11 Het huis der goddelozen zal verdelgd worden; maar de tent der oprechten zal bloeien.
La casa de los perversos será asolada, Pero la morada de los rectos florecerá.
12 Er is een weg, die iemand recht schijnt; maar het laatste van dien zijn wegen des doods.
Hay camino que al hombre parece derecho, Pero su fin es camino de muerte.
13 Het hart zal ook in het lachen smart hebben; en het laatste van die blijdschap is droefheid.
Aun entre risas llora el corazón, Y el final de la alegría es tristeza.
14 Die afkerig van hart is, zal van zijn wegen verzadigd worden; maar een goed man van zich zelven.
El insensato se hartará de sus propios caminos, Pero el hombre bueno estará satisfecho con el suyo.
15 De slechte gelooft alle woord; maar de kloekzinnige merkt op zijn gang.
El ingenuo cree cualquier cosa, Pero el prudente considera sus pasos.
16 De wijze vreest, en wijkt van het kwade; maar de zot is oplopende toornig, en zorgeloos.
El sabio teme y se aparta del mal, Pero el necio se lanza confiado.
17 Die haastig is tot toorn, zal dwaasheid doen; en een man van schandelijke verdichtselen zal gehaat worden.
El que fácilmente se aíra hará locuras, Y el hombre perverso será aborrecido.
18 De slechten erven dwaasheid; maar de kloekzinnigen zullen zich met wetenschap kronen.
Los ingenuos heredan insensatez, Pero el prudente se corona de conocimiento.
19 De kwaden buigen voor het aangezicht der goeden neder, en de goddelozen voor de poorten des rechtvaardigen.
Los perversos se inclinarán ante los buenos, Y los perversos ante las puertas del justo.
20 De arme wordt zelfs van zijn vriend gehaat; maar de liefhebbers des rijken zijn vele.
El pobre es odiado aun por su vecino, Pero muchos son los que aman al rico.
21 Die zijn naaste veracht, zondigt; maar die zich der nederigen ontfermt, die is welgelukzalig.
El que menosprecia a su prójimo peca, Pero el que se compadece de los pobres es inmensamente feliz.
22 Dwalen zij niet, die kwaad stichten? Maar weldadigheid en trouw is voor degenen, die goed stichten.
¿No yerran los que piensan mal? Pero misericordia y verdad son para los que piensan el bien.
23 In allen smartelijken arbeid is overschot; maar het woord der lippen strekt alleen tot gebrek.
En toda labor hay fruto, Pero la palabra solo de labios lleva a la indigencia.
24 Der wijzen kroon is hun rijkdom; de dwaasheid der zotten is dwaasheid.
Corona de los sabios es su riqueza, Pero la insensatez de los necios es locura.
25 Een waarachtig getuige redt de zielen; maar die leugens blaast, is een bedrieger.
Un testigo veraz salva vidas, Pero el engañador habla mentiras.
26 In de vreze des HEEREN is een sterk vertrouwen, en Hij zal Zijn kinderen een Toevlucht wezen.
En el temor a Yavé hay fuerte confianza Que servirá de refugio a los hijos.
27 De vreze des HEEREN is een springader des levens, om af te wijken van de strikken des doods.
El temor a Yavé es manantial de vida, Que aparta de las trampas de la muerte.
28 In de menigte des volks is des konings heerlijkheid; maar in gebrek van volk is eens vorsten verstoring.
En la multitud de pueblo está la gloria del rey, Y en la falta de pueblo la flaqueza del gobernante.
29 De lankmoedige is groot van verstand; maar die haastig is van gemoed, verheft de dwaasheid.
El que tarda en airarse tiene gran entendimiento, Pero el impulsivo exalta la necedad.
30 Een gezond hart is het leven des vleses; maar nijd is verrotting der beenderen.
Un corazón tranquilo es vida para el cuerpo, Pero la envidia es carcoma en los huesos.
31 Die den arme verdrukt, smaadt deszelfs Maker; maar die zich des nooddruftigen ontfermt, eert Hem.
El que oprime al pobre afrenta a su Hacedor, Pero lo honra el que favorece al necesitado.
32 De goddeloze zal heengedreven worden in zijn kwaad; maar de rechtvaardige betrouwt zelfs in zijn dood.
Por su propia maldad será derribado el perverso, Pero el justo tiene refugio en su muerte.
33 Wijsheid rust in het hart des verstandigen; maar wat in het binnenste der zotten is, wordt bekend.
En el corazón del que tiene entendimiento reposa la sabiduría, Aun en medio de necios se da a conocer.
34 Gerechtigheid verhoogt een volk, maar de zonde is een schandvlek der natien.
La justicia enaltece a una nación, Pero el pecado es afrenta para los pueblos.
35 Het welbehagen des konings is over een verstandigen knecht; maar zijn verbolgenheid zal zijn over dengene, die beschaamd maakt.
La benevolencia del rey es para el esclavo prudente, Pero su enojo contra el que lo avergüenza.
