Spreuken 14
1 Elke wijze vrouw bouwt haar huis; maar die zeer dwaas is, breekt het af met haar handen.
Toda mujer sabia construye su casa, pero la insensata lo derriba con sus propias manos.
2 Die in zijn oprechtheid wandelt, vreest den HEERE; maar die afwijkt in zijn wegen, veracht Hem.
El que camina en su rectitud teme a Yahvé, pero el que es perverso en sus caminos lo desprecia.
3 In den mond des dwazen is een roede des hoogmoeds; maar de lippen der wijzen bewaren hen.
La palabrería del necio trae una vara a su espalda, pero los labios de los sabios los protegen.
4 Als er geen ossen zijn, zo is de krib rein; maar door de kracht van den os is der inkomsten veel.
Donde no hay bueyes, el pesebre está limpio, pero mucho aumento es por la fuerza del buey.
5 Een waarachtig getuige zal niet liegen; maar een vals getuige blaast leugens.
Un testigo veraz no miente, pero un testigo falso vierte mentiras.
6 De spotter zoekt wijsheid, en er is gene; maar de wetenschap is voor den verstandige licht.
El burlón busca la sabiduría y no la encuentra, pero el conocimiento llega fácilmente a una persona con criterio.
7 Ga weg van de tegenwoordigheid eens zotten mans; want gij zoudt bij hem geen lippen der wetenschap merken.
Aléjate de un hombre necio, porque no encontrarás conocimiento en sus labios.
8 De wijsheid des kloekzinnigen is zijn weg te verstaan; maar dwaasheid der zotten is bedriegerij.
La sabiduría del prudente es pensar en su camino, pero la locura de los tontos es el engaño.
9 Elke dwaas zal de schuld verbloemen; maar onder de oprechten is goedwilligheid.
Los tontos se burlan de la expiación de los pecados, pero entre los rectos hay buena voluntad.
10 Het hart kent zijn eigen bittere droefheid; en een vreemde zal zich met deszelfs blijdschap niet vermengen.
El corazón conoce su propia amargura y alegría; no los compartirá con un extraño.
11 Het huis der goddelozen zal verdelgd worden; maar de tent der oprechten zal bloeien.
La casa de los malvados será derribada, pero la tienda de los rectos florecerá.
12 Er is een weg, die iemand recht schijnt; maar het laatste van dien zijn wegen des doods.
Hay un camino que le parece correcto al hombre, pero al final lleva a la muerte.
13 Het hart zal ook in het lachen smart hebben; en het laatste van die blijdschap is droefheid.
Incluso en la risa el corazón puede estar triste, y la alegría puede acabar en pesadez.
14 Die afkerig van hart is, zal van zijn wegen verzadigd worden; maar een goed man van zich zelven.
El infiel será pagado por sus propios caminos; De la misma manera, un buen hombre será recompensado por sus caminos.
15 De slechte gelooft alle woord; maar de kloekzinnige merkt op zijn gang.
Un hombre sencillo se lo cree todo, pero el hombre prudente considera cuidadosamente sus caminos.
16 De wijze vreest, en wijkt van het kwade; maar de zot is oplopende toornig, en zorgeloos.
El hombre sabio teme y evita el mal, pero el tonto es un calentón y un imprudente.
17 Die haastig is tot toorn, zal dwaasheid doen; en een man van schandelijke verdichtselen zal gehaat worden.
El que se enoja rápidamente comete una locura, y un hombre astuto es odiado.
18 De slechten erven dwaasheid; maar de kloekzinnigen zullen zich met wetenschap kronen.
Los simples heredan la locura, pero los prudentes están coronados por el conocimiento.
19 De kwaden buigen voor het aangezicht der goeden neder, en de goddelozen voor de poorten des rechtvaardigen.
Los malos se inclinan ante los buenos, y los malvados a las puertas de los justos.
20 De arme wordt zelfs van zijn vriend gehaat; maar de liefhebbers des rijken zijn vele.
El pobre es rechazado incluso por su propio vecino, pero el rico tiene muchos amigos.
21 Die zijn naaste veracht, zondigt; maar die zich der nederigen ontfermt, die is welgelukzalig.
El que desprecia a su prójimo peca, pero el que se apiada de los pobres es bienaventurado.
22 Dwalen zij niet, die kwaad stichten? Maar weldadigheid en trouw is voor degenen, die goed stichten.
¿No se extravían los que traman el mal? Pero el amor y la fidelidad pertenecen a los que planean el bien.
23 In allen smartelijken arbeid is overschot; maar het woord der lippen strekt alleen tot gebrek.
En todo trabajo duro hay un beneficio, pero la palabrería de los labios sólo conduce a la pobreza.
24 Der wijzen kroon is hun rijkdom; de dwaasheid der zotten is dwaasheid.
La corona de los sabios es su riqueza, pero la necedad de los necios los corona de necedad.
25 Een waarachtig getuige redt de zielen; maar die leugens blaast, is een bedrieger.
Un testigo veraz salva almas, pero un testigo falso es engañoso.
26 In de vreze des HEEREN is een sterk vertrouwen, en Hij zal Zijn kinderen een Toevlucht wezen.
En el temor de Yahvé hay una fortaleza segura, y será un refugio para sus hijos.
27 De vreze des HEEREN is een springader des levens, om af te wijken van de strikken des doods.
El temor de Yahvé es una fuente de vida, apartando a la gente de las trampas de la muerte.
28 In de menigte des volks is des konings heerlijkheid; maar in gebrek van volk is eens vorsten verstoring.
En la multitud del pueblo está la gloria del rey, pero en la falta de gente está la destrucción del príncipe.
29 De lankmoedige is groot van verstand; maar die haastig is van gemoed, verheft de dwaasheid.
El que es lento para la ira tiene un gran entendimiento, pero el que tiene un temperamento rápido muestra la locura.
30 Een gezond hart is het leven des vleses; maar nijd is verrotting der beenderen.
La vida del cuerpo es un corazón en paz, pero la envidia pudre los huesos.
31 Die den arme verdrukt, smaadt deszelfs Maker; maar die zich des nooddruftigen ontfermt, eert Hem.
El que oprime a los pobres desprecia a su Hacedor, pero el que es bondadoso con el necesitado lo honra.
32 De goddeloze zal heengedreven worden in zijn kwaad; maar de rechtvaardige betrouwt zelfs in zijn dood.
El impío es abatido en su calamidad, pero en la muerte, el justo tiene un refugio.
33 Wijsheid rust in het hart des verstandigen; maar wat in het binnenste der zotten is, wordt bekend.
La sabiduría descansa en el corazón de quien tiene entendimiento, y se da a conocer incluso en el interior de los tontos.
34 Gerechtigheid verhoogt een volk, maar de zonde is een schandvlek der natien.
La justicia enaltece a una nación, pero el pecado es una desgracia para cualquier pueblo.
35 Het welbehagen des konings is over een verstandigen knecht; maar zijn verbolgenheid zal zijn over dengene, die beschaamd maakt.
El favor del rey es para el siervo que trata con sabiduría, pero su ira es hacia el que causa vergüenza.
