Spreuken 14
1 Elke wijze vrouw bouwt haar huis; maar die zeer dwaas is, breekt het af met haar handen.
Mądra kobieta buduje swój dom, a głupia burzy go własnymi rękami.
2 Die in zijn oprechtheid wandelt, vreest den HEERE; maar die afwijkt in zijn wegen, veracht Hem.
Kto postępuje w sposób prawy, boi się PANA, a przewrotny na swoich drogach gardzi nim.
3 In den mond des dwazen is een roede des hoogmoeds; maar de lippen der wijzen bewaren hen.
W ustach głupiego jest rózga pychy, a mądrych strzegą ich wargi.
4 Als er geen ossen zijn, zo is de krib rein; maar door de kracht van den os is der inkomsten veel.
Gdzie nie ma wołów, żłób jest pusty, lecz dzięki sile wołów mnoży się obfitość zboża.
5 Een waarachtig getuige zal niet liegen; maar een vals getuige blaast leugens.
Wierny świadek nie kłamie, a fałszywy świadek mówi kłamstwa.
6 De spotter zoekt wijsheid, en er is gene; maar de wetenschap is voor den verstandige licht.
Szyderca szuka mądrości, a nie [znajduje], lecz rozumnemu wiedza [przychodzi] łatwo.
7 Ga weg van de tegenwoordigheid eens zotten mans; want gij zoudt bij hem geen lippen der wetenschap merken.
Odsuń się od głupiego, gdyż nie znajdziesz [u niego] warg rozumnych.
8 De wijsheid des kloekzinnigen is zijn weg te verstaan; maar dwaasheid der zotten is bedriegerij.
Mądrość roztropnego [to] poznanie swojej drogi, a głupotą głupich [jest] oszustwo.
9 Elke dwaas zal de schuld verbloemen; maar onder de oprechten is goedwilligheid.
Głupcy szydzą z grzechu, a u prawych [jest] przychylność.
10 Het hart kent zijn eigen bittere droefheid; en een vreemde zal zich met deszelfs blijdschap niet vermengen.
Serce zna własną gorycz, a obcy nie wtrąca się w jego radość.
11 Het huis der goddelozen zal verdelgd worden; maar de tent der oprechten zal bloeien.
Dom niegodziwych będzie zgładzony, a mieszkanie prawych zakwitnie.
12 Er is een weg, die iemand recht schijnt; maar het laatste van dien zijn wegen des doods.
Jest droga, która człowiekowi wydaje się słuszna, lecz końcem jej jest droga do śmierci.
13 Het hart zal ook in het lachen smart hebben; en het laatste van die blijdschap is droefheid.
Nawet w śmiechu serce boleje, a końcem [takiej] wesołości [jest] smutek.
14 Die afkerig van hart is, zal van zijn wegen verzadigd worden; maar een goed man van zich zelven.
Serce odstępcy nasyci się jego drogami, a dobry człowiek – swoimi.
15 De slechte gelooft alle woord; maar de kloekzinnige merkt op zijn gang.
Prosty wierzy każdemu słowu, a roztropny zważa na swoje kroki.
16 De wijze vreest, en wijkt van het kwade; maar de zot is oplopende toornig, en zorgeloos.
Mądry boi się i odwraca się od zła, ale głupi w swym szaleństwie jest pewny siebie.
17 Die haastig is tot toorn, zal dwaasheid doen; en een man van schandelijke verdichtselen zal gehaat worden.
[Człowiek] porywczy popełnia głupstwa, a podstępny jest znienawidzony.
18 De slechten erven dwaasheid; maar de kloekzinnigen zullen zich met wetenschap kronen.
Prości ludzie dziedziczą głupotę, a roztropni są koronowani wiedzą.
19 De kwaden buigen voor het aangezicht der goeden neder, en de goddelozen voor de poorten des rechtvaardigen.
Źli kłaniają się przed dobrymi, a niegodziwi u bram sprawiedliwego.
20 De arme wordt zelfs van zijn vriend gehaat; maar de liefhebbers des rijken zijn vele.
Ubogi jest znienawidzony nawet przez swego bliźniego, a bogaty ma wielu przyjaciół.
21 Die zijn naaste veracht, zondigt; maar die zich der nederigen ontfermt, die is welgelukzalig.
Kto gardzi swym bliźnim, ten grzeszy, a kto lituje się nad ubogimi, jest błogosławiony.
22 Dwalen zij niet, die kwaad stichten? Maar weldadigheid en trouw is voor degenen, die goed stichten.
Czyż nie błądzą ci, którzy obmyślają zło? Ale miłosierdzie i prawda są z tymi, którzy obmyślają dobro.
23 In allen smartelijken arbeid is overschot; maar het woord der lippen strekt alleen tot gebrek.
Każda praca [przynosi] pożytek, a [puste] słowa [prowadzą] do nędzy.
24 Der wijzen kroon is hun rijkdom; de dwaasheid der zotten is dwaasheid.
Koroną mądrych [jest ich] bogactwo, ale głupota głupich [pozostaje] głupotą.
25 Een waarachtig getuige redt de zielen; maar die leugens blaast, is een bedrieger.
Prawdomówny świadek ocala dusze, a fałszywy mówi kłamstwa.
26 In de vreze des HEEREN is een sterk vertrouwen, en Hij zal Zijn kinderen een Toevlucht wezen.
W bojaźni PANA jest mocne zaufanie, a jego synowie będą mieć ucieczkę.
27 De vreze des HEEREN is een springader des levens, om af te wijken van de strikken des doods.
Bojaźń PANA jest źródłem życia, by uniknąć sideł śmierci.
28 In de menigte des volks is des konings heerlijkheid; maar in gebrek van volk is eens vorsten verstoring.
Liczny lud to chwała króla, a brak ludu to zguba władcy.
29 De lankmoedige is groot van verstand; maar die haastig is van gemoed, verheft de dwaasheid.
Nieskory do gniewu jest bardzo roztropny, lecz porywczy wywyższa głupotę.
30 Een gezond hart is het leven des vleses; maar nijd is verrotting der beenderen.
Zdrowe serce jest życiem ciała, a zazdrość jest zgnilizną kości.
31 Die den arme verdrukt, smaadt deszelfs Maker; maar die zich des nooddruftigen ontfermt, eert Hem.
Kto gnębi ubogiego, uwłacza jego Stwórcy, a czci go ten, kto lituje się nad ubogim.
32 De goddeloze zal heengedreven worden in zijn kwaad; maar de rechtvaardige betrouwt zelfs in zijn dood.
Niegodziwy zostaje wygnany z powodu swojego zła, a sprawiedliwy ma nadzieję [nawet] w [czasie] swojej śmierci.
33 Wijsheid rust in het hart des verstandigen; maar wat in het binnenste der zotten is, wordt bekend.
Mądrość spoczywa w sercu rozumnego, a [co jest] w sercu głupich, wychodzi na jaw.
34 Gerechtigheid verhoogt een volk, maar de zonde is een schandvlek der natien.
Sprawiedliwość wywyższa naród, a grzech jest hańbą narodów.
35 Het welbehagen des konings is over een verstandigen knecht; maar zijn verbolgenheid zal zijn over dengene, die beschaamd maakt.
Król jest przychylny dla roztropnego sługi, lecz gniewa się [na tego], który [przynosi] hańbę.
