< Spreuken 14 >
1 Elke wijze vrouw bouwt haar huis; maar die zeer dwaas is, breekt het af met haar handen.
Mądra niewiasta buduje dom swój; ale go głupia rękami swemi rozwala.
2 Die in zijn oprechtheid wandelt, vreest den HEERE; maar die afwijkt in zijn wegen, veracht Hem.
Kto chodzi w szczerości swojej, boi się Pana; ale przewrotny w drogach swoich gardzi nim.
3 In den mond des dwazen is een roede des hoogmoeds; maar de lippen der wijzen bewaren hen.
W ustach głupiego jest rózga hardości; ale wargi mądrych strzegą ich.
4 Als er geen ossen zijn, zo is de krib rein; maar door de kracht van den os is der inkomsten veel.
Gdzie niemasz wołów, żłób jest próżny; ale siłą wołów mnoży się obfitość zboża.
5 Een waarachtig getuige zal niet liegen; maar een vals getuige blaast leugens.
Świadek prawdziwy nie kłamie; ale świadek fałszywy mówi kłamstwo.
6 De spotter zoekt wijsheid, en er is gene; maar de wetenschap is voor den verstandige licht.
Naśmiewca szuka mądrości, a nie znajduje; ale umiejętność roztropnemu jest snadna.
7 Ga weg van de tegenwoordigheid eens zotten mans; want gij zoudt bij hem geen lippen der wetenschap merken.
Idź precz od oblicza męża głupiego, gdyż nie znajdziesz przy nim warg umiejętności.
8 De wijsheid des kloekzinnigen is zijn weg te verstaan; maar dwaasheid der zotten is bedriegerij.
Mądrość ostrożnego jest rozumieć drogę swoję, ale głupstwo głupich jest zdrada.
9 Elke dwaas zal de schuld verbloemen; maar onder de oprechten is goedwilligheid.
Każdy głupi nakrywa grzech, a między uprzejmymi mieszka przyjaźń.
10 Het hart kent zijn eigen bittere droefheid; en een vreemde zal zich met deszelfs blijdschap niet vermengen.
Serce każdego uznaje gorzkość duszy swojej, a do wesela jego nie przymięsza się obcy.
11 Het huis der goddelozen zal verdelgd worden; maar de tent der oprechten zal bloeien.
Dom niezbożnych zgładzony będzie; ale przybytek cnotliwych zakwitnie.
12 Er is een weg, die iemand recht schijnt; maar het laatste van dien zijn wegen des doods.
Zda się pod czas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej jest drogą na śmierć.
13 Het hart zal ook in het lachen smart hebben; en het laatste van die blijdschap is droefheid.
Także i w śmiechu boleje serce, a koniec wesela bywa smutek.
14 Die afkerig van hart is, zal van zijn wegen verzadigd worden; maar een goed man van zich zelven.
Drogami swemi nasyci się człowiek przewrotnego serca; ale się go chroni mąż dobry.
15 De slechte gelooft alle woord; maar de kloekzinnige merkt op zijn gang.
Prostak wierzy każdemu słowu; ale ostrożny zrozumiewa postępki swoje.
16 De wijze vreest, en wijkt van het kwade; maar de zot is oplopende toornig, en zorgeloos.
Mądry się boi, i odstępuje od złego; ale głupi dociera, i śmiałym jest.
17 Die haastig is tot toorn, zal dwaasheid doen; en een man van schandelijke verdichtselen zal gehaat worden.
Porywczy człowiek dopuszcza się głupstwa, a mąż złych myśli w nienawiści bywa.
18 De slechten erven dwaasheid; maar de kloekzinnigen zullen zich met wetenschap kronen.
Głupstwo prostacy dziedzicznie trzymają; ale ostrożni bywają koronowani umiejętnością.
19 De kwaden buigen voor het aangezicht der goeden neder, en de goddelozen voor de poorten des rechtvaardigen.
źli się kłaniają przed dobrymi, a niepobożni stoją u drzwi sprawiedliwego.
20 De arme wordt zelfs van zijn vriend gehaat; maar de liefhebbers des rijken zijn vele.
Ubogi bywa i u przyjaciela swego w nienawiści; ale wiele jest tych, którzy bogatego miłują.
21 Die zijn naaste veracht, zondigt; maar die zich der nederigen ontfermt, die is welgelukzalig.
Bliźnim swym grzesznik pogardza; ale kto ma litość nad ubogimi, błogosławionym jest.
22 Dwalen zij niet, die kwaad stichten? Maar weldadigheid en trouw is voor degenen, die goed stichten.
Izali nie błądzą, którzy wymyślają złe? a miłosierdzie i prawda należy tym, którzy wymyślają dobre.
23 In allen smartelijken arbeid is overschot; maar het woord der lippen strekt alleen tot gebrek.
W każdej pracy bywa pożytek; ale gołe słowo warg tylko do nędzy służy.
24 Der wijzen kroon is hun rijkdom; de dwaasheid der zotten is dwaasheid.
Bogactwo mądrych jest koroną ich; ale głupstwo głupich zostaje głupstwem.
25 Een waarachtig getuige redt de zielen; maar die leugens blaast, is een bedrieger.
Świadek prawdziwy wyzwala duszę; ale fałszywy kłamstwo mówi.
26 In de vreze des HEEREN is een sterk vertrouwen, en Hij zal Zijn kinderen een Toevlucht wezen.
Kto się boi Pana, ma ufanie mocne; a synowie jego ucieczkę mieć będą.
27 De vreze des HEEREN is een springader des levens, om af te wijken van de strikken des doods.
Bojaźń Pańska jest źródło żywota ku uchronieniu się sideł śmierci.
28 In de menigte des volks is des konings heerlijkheid; maar in gebrek van volk is eens vorsten verstoring.
W mnóstwie ludu jest zacność królewska; ale w trosze ludu zniszczenie hetmana.
29 De lankmoedige is groot van verstand; maar die haastig is van gemoed, verheft de dwaasheid.
Nierychły do gniewu jest bogaty w rozum; ale porywczy pokazuje głupstwo.
30 Een gezond hart is het leven des vleses; maar nijd is verrotting der beenderen.
Serce zdrowe jest żywotem ciała; ale zazdrość jest zgniłością w kościach.
31 Die den arme verdrukt, smaadt deszelfs Maker; maar die zich des nooddruftigen ontfermt, eert Hem.
Kto ciemięży ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; ale go czci, kto ma litość nad ubogim.
32 De goddeloze zal heengedreven worden in zijn kwaad; maar de rechtvaardige betrouwt zelfs in zijn dood.
Dla złości swojej wygnany bywa niepobożny; ale sprawiedliwy nadzieję ma i przy śmierci swojej.
33 Wijsheid rust in het hart des verstandigen; maar wat in het binnenste der zotten is, wordt bekend.
W sercu mądrego odpoczywa mądrość, ale wnet poznać, co jest w sercu głupich.
34 Gerechtigheid verhoogt een volk, maar de zonde is een schandvlek der natien.
Sprawiedliwość wywyższa naród; ale grzech jest ku pohańbieniu narodów.
35 Het welbehagen des konings is over een verstandigen knecht; maar zijn verbolgenheid zal zijn over dengene, die beschaamd maakt.
Król łaskaw bywa na sługę roztropnego; ale się gniewa na tego, który mu hańbę czyni.