Spreuken 14

1 Elke wijze vrouw bouwt haar huis; maar die zeer dwaas is, breekt het af met haar handen.

Rumah tangga dibangun oleh kebijaksanaan wanita, tapi diruntuhkan oleh kebodohannya.

2 Die in zijn oprechtheid wandelt, vreest den HEERE; maar die afwijkt in zijn wegen, veracht Hem.

Orang yang jujur takut dan hormat kepada TUHAN Allah; orang yang hidupnya tidak lurus menghina Dia.

3 In den mond des dwazen is een roede des hoogmoeds; maar de lippen der wijzen bewaren hen.

Karena pongahnya, orang bodoh suka membesarkan diri; orang bijaksana akan dilindungi oleh kata-katanya sendiri.

4 Als er geen ossen zijn, zo is de krib rein; maar door de kracht van den os is der inkomsten veel.

Tanpa lembu, hasil di ladang tak ada; dengan kekuatan lembu, panen akan berlimpah.

5 Een waarachtig getuige zal niet liegen; maar een vals getuige blaast leugens.

Saksi yang jujur selalu mengatakan yang sesungguhnya, saksi yang tak dapat dipercaya selalu berdusta.

6 De spotter zoekt wijsheid, en er is gene; maar de wetenschap is voor den verstandige licht.

Orang sombong tak akan menjadi bijaksana, tapi orang cerdas belajar dengan mudah.

7 Ga weg van de tegenwoordigheid eens zotten mans; want gij zoudt bij hem geen lippen der wetenschap merken.

Janganlah berkawan dengan orang dungu; tak ada yang dapat diajarkannya kepadamu.

8 De wijsheid des kloekzinnigen is zijn weg te verstaan; maar dwaasheid der zotten is bedriegerij.

Orang bijaksana tahu bagaimana harus bertindak, orang bodoh tertipu oleh kebodohannya.

9 Elke dwaas zal de schuld verbloemen; maar onder de oprechten is goedwilligheid.

Orang bodoh tidak peduli apakah dosanya diampuni atau tidak; orang baik ingin diampuni dosanya.

10 Het hart kent zijn eigen bittere droefheid; en een vreemde zal zich met deszelfs blijdschap niet vermengen.

Suka maupun duka tersimpan dalam kalbu; orang lain tak dapat turut merasakannya.

11 Het huis der goddelozen zal verdelgd worden; maar de tent der oprechten zal bloeien.

Rumah orang baik tetap kokoh; rumah orang jahat akan roboh.

12 Er is een weg, die iemand recht schijnt; maar het laatste van dien zijn wegen des doods.

Ada jalan yang kelihatannya lurus, tapi akhirnya jalan itu menuju maut.

13 Het hart zal ook in het lachen smart hebben; en het laatste van die blijdschap is droefheid.

Di balik tawa mungkin ada tangis; kegembiraan dapat berakhir dengan kedukaan.

14 Die afkerig van hart is, zal van zijn wegen verzadigd worden; maar een goed man van zich zelven.

Orang jahat akan memetik buah kejahatannya, orang baik akan memetik buah kebaikannya.

15 De slechte gelooft alle woord; maar de kloekzinnige merkt op zijn gang.

Orang bodoh percaya kepada setiap perkataan, orang bijaksana bertindak hati-hati.

16 De wijze vreest, en wijkt van het kwade; maar de zot is oplopende toornig, en zorgeloos.

Orang berbudi selalu waspada dan menjauhi kejahatan, orang bodoh naik pitam, lalu merasa aman.

17 Die haastig is tot toorn, zal dwaasheid doen; en een man van schandelijke verdichtselen zal gehaat worden.

Orang yang suka marah bertindak bodoh; orang bijaksana bersikap sabar.

18 De slechten erven dwaasheid; maar de kloekzinnigen zullen zich met wetenschap kronen.

Orang yang tak berpengalaman akan menjadi bodoh; orang bijaksana akan bertambah pengetahuannya.

19 De kwaden buigen voor het aangezicht der goeden neder, en de goddelozen voor de poorten des rechtvaardigen.

Orang jahat akan tunduk kepada orang yang lurus hati, untuk mohon supaya dikasihani.

20 De arme wordt zelfs van zijn vriend gehaat; maar de liefhebbers des rijken zijn vele.

Orang miskin tidak disenangi bahkan oleh kawan-kawannya; tetapi orang kaya banyak sahabatnya.

21 Die zijn naaste veracht, zondigt; maar die zich der nederigen ontfermt, die is welgelukzalig.

Siapa menghina orang lain, berbuat dosa; siapa baik hati kepada orang miskin, akan bahagia.

22 Dwalen zij niet, die kwaad stichten? Maar weldadigheid en trouw is voor degenen, die goed stichten.

Siapa mengusahakan yang baik, akan dipercaya dan mendapat hormat; siapa merencanakan yang jahat ada di jalan yang sesat.

23 In allen smartelijken arbeid is overschot; maar het woord der lippen strekt alleen tot gebrek.

Dalam setiap usaha ada keuntungan; obrolan yang kosong membuat orang jatuh miskin.

24 Der wijzen kroon is hun rijkdom; de dwaasheid der zotten is dwaasheid.

Orang bijaksana dipuji karena kebijaksanaannya, orang bodoh terkenal karena kebodohannya.

25 Een waarachtig getuige redt de zielen; maar die leugens blaast, is een bedrieger.

Kalau seorang saksi berkata benar, ia menyelamatkan nyawa; kalau ia berbohong, ia mengkhianati sesamanya.

26 In de vreze des HEEREN is een sterk vertrouwen, en Hij zal Zijn kinderen een Toevlucht wezen.

Orang yang takwa kepada TUHAN menjadi tentram, dan keluarganya akan mempunyai perlindungan.

27 De vreze des HEEREN is een springader des levens, om af te wijken van de strikken des doods.

Takwa kepada TUHAN adalah pangkal kebahagiaan; dan jalan untuk menghindari kematian.

28 In de menigte des volks is des konings heerlijkheid; maar in gebrek van volk is eens vorsten verstoring.

Kejayaan raja terletak pada jumlah rakyatnya; tanpa rakyat ia tidak dapat berkuasa.

29 De lankmoedige is groot van verstand; maar die haastig is van gemoed, verheft de dwaasheid.

Orang bijaksana tidak cepat marah; orang bodoh tidak dapat menahan dirinya.

30 Een gezond hart is het leven des vleses; maar nijd is verrotting der beenderen.

Hati yang tenang menyehatkan badan; iri hati bagaikan penyakit yang mematikan.

31 Die den arme verdrukt, smaadt deszelfs Maker; maar die zich des nooddruftigen ontfermt, eert Hem.

Siapa berbuat baik kepada orang miskin, menghormati Allahnya; siapa menindas orang lemah, menghina Penciptanya.

32 De goddeloze zal heengedreven worden in zijn kwaad; maar de rechtvaardige betrouwt zelfs in zijn dood.

Orang jahat binasa karena kejahatan, orang baik terlindung oleh ketulusannya.

33 Wijsheid rust in het hart des verstandigen; maar wat in het binnenste der zotten is, wordt bekend.

Hikmat selalu ada di dalam pikiran orang berbudi; tapi tertindas dalam pikiran orang bodoh.

34 Gerechtigheid verhoogt een volk, maar de zonde is een schandvlek der natien.

Keadilan dan kebaikan mengangkat martabat bangsa, tapi dosa membuat bangsa menjadi hina.

35 Het welbehagen des konings is over een verstandigen knecht; maar zijn verbolgenheid zal zijn over dengene, die beschaamd maakt.

Raja senang kepada pegawai yang cakap; tapi ia marah kepada pegawai yang tak dapat menjalankan tugas.