Spreuken 1
1 De spreuken van Salomo, den zoon van David, den koning van Israel,
Pregovori Salomona, Davidovega sina, Izraelovega kralja,
2 Om wijsheid en tucht te weten; om te verstaan redenen des verstands;
da bi spoznali modrost in poučevanje, da bi zaznali besede razumevanja,
3 Om aan te nemen onderwijs van goed verstand, gerechtigheid, en recht, en billijkheden;
da bi sprejeli poučevanje modrosti, pravice, sodbe in nepristranskost;
4 Om den slechten kloekzinnigheid te geven, den jongeling wetenschap en bedachtzaamheid.
da bi dali premetenost preprostemu, mladeniču spoznanje in preudarnost.
5 Die wijs is, zal horen, en zal in lere toenemen; en die verstandig is, zal wijzen raad bekomen;
Moder človek bo slišal in bo povečal učenje in razumen človek se bo dokopal k modrim nasvetom,
6 Om te verstaan een spreuk en de uitlegging, de woorden der wijzen en hun raadselen.
da bo razumel pregovor in razlago, besede modrih in njihove temne izreke.
7 De vrees des HEEREN is het beginsel der wetenschap; de dwazen verachten wijsheid en tucht.
Strah Gospodov je začetek spoznanja, toda bedaki prezirajo modrost in poučevanje.
8 Mijn zoon! hoor de tucht uws vaders, en verlaat de leer uwer moeder niet;
Moj sin, prisluhni poučevanju svojega očeta in ne zapusti postave svoje matere,
9 Want zij zullen uw hoofd een aangenaam toevoegsel zijn, en ketenen aan uw hals.
kajti ona bosta ornament milosti tvoji glavi in verižici okoli tvojega vratu.
10 Mijn zoon! indien de zondaars u aanlokken, bewillig niet;
Moj sin, če te grešniki privabljajo, ne privoli.
11 Indien zij zeggen: Ga met ons, laat ons loeren op bloed, ons versteken tegen den onschuldige, zonder oorzaak;
Če rečejo: »Pridi z nami, v zasedi prežimo na kri, brez razloga se tajno pritajimo za nedolžnega,
12 Laat ons hen levend verslinden, als het graf; ja, geheel en al, gelijk die in den kuil nederdalen; (Sheol h7585)
požrimo jih žive kakor grob in cele, kakor tiste, ki gredo dol v jamo. (Sheol h7585)
13 Alle kostelijk goed zullen wij vinden, onze huizen zullen wij met roof vullen.
Našli bomo vse dragoceno imetje, svoje hiše bomo napolnili z ukradenim blagom.
14 Gij zult uw lot midden onder ons werpen; wij zullen allen een buidel hebben.
Svoj žreb vrzi med nas, vsi imejmo eno mošnjo.«
15 Mijn zoon! wandel niet met hen op den weg; weer uw voet van hun pad.
Moj sin, ne hodi z njimi na pot, svoje stopalo zadrži pred njihovo stezo,
16 Want hun voeten lopen ten boze; en zij haasten zich om bloed te storten.
kajti njihova stopala tečejo k zlu in hitijo, da prelijejo kri.
17 Zekerlijk, het net wordt tevergeefs gespreid voor de ogen van allerlei gevogelte;
Zagotovo je zaman razprostrta mreža v očeh katerekoli ptice.
18 En deze loeren op hun eigen bloed, en versteken zich tegen hun zielen.
In oni prežijo v zasedi na svojo lastno kri, tajno se pritajijo za svoja lastna življenja.
19 Zo zijn de paden van een iegelijk, die gierigheid pleegt; zij zal de ziel van haar meester vangen.
Takšne so poti vsakega, ki je pohlepen dobička, ki odvzema življenje svojim lastnikom.
20 De opperste Wijsheid roept overluid daarbuiten; Zij verheft Haar stem op de straten.
Modrost kliče zunaj, svoj glas izreka na ulicah,
21 Zij roept in het voorste der woelingen; aan de deuren der poorten spreekt Zij Haar redenen in de stad;
kliče na glavnem kraju vrveža, v odprtinah velikih vrat, v mestu izreka svoje besede, rekoč:
22 Gij slechten! hoe lang zult gij de slechtigheid beminnen, en de spotters voor zich de spotternij begeren, en de zotten wetenschap haten?
»Doklej boste, vi topi, ljubili topost? In se posmehljivci razveseljevali v svojem posmehovanju in bedaki sovražili spoznanje?
23 Keert u tot Mijn bestraffing; ziet, Ik zal Mijn Geest ulieden overvloediglijk uitstorten; Ik zal Mijn woorden u bekend maken.
Obrnite se na moj opomin. Glejte, na vas bom izlila svojega duha, razglašala vam bom svoje besede.
24 Dewijl Ik geroepen heb, en gijlieden geweigerd hebt; Mijn hand uitgestrekt heb, en er niemand was, die opmerkte;
Ker sem klicala, pa ste odklonili, iztegovala sem svojo roko, pa noben človek ni upošteval,
25 En gij al Mijn raad verworpen, en Mijn bestraffing niet gewild hebt;
temveč ste zaničevali vse moje svetovanje in niste hoteli mojega opomina,
26 Zo zal Ik ook in ulieder verderf lachen; Ik zal spotten, wanneer uw vreze komt.
se bom tudi jaz smejala ob vaši katastrofi, zasmehovala bom, ko pride vaš strah,
27 Wanneer uw vreze komt gelijk een verwoesting, en uw verderf aankomt als een wervelwind; wanneer u benauwdheid en angst overkomt;
ko prihaja vaš strah kakor opustošenje in vaše uničenje kakor vrtinčast veter, ko nad vas prihajata tegoba in tesnoba.
28 Dan zullen zij tot Mij roepen, maar Ik zal niet antwoorden; zij zullen Mij vroeg zoeken, maar zullen Mij niet vinden;
Tedaj se bodo obračali name, toda ne bom jim odgovorila, iskali me bodo zgodaj, toda ne bodo me našli,
29 Daarom, dat zij de wetenschap gehaat hebben, en de vreze des HEEREN niet hebben verkoren.
ker so sovražili spoznanje in niso izbrali strahu Gospodovega.
30 Zij hebben in Mijn raad niet bewilligd; al Mijn bestraffingen hebben zij versmaad;
Ničesar niso hoteli od mojega nasveta. Prezirali so vsak moj opomin.
31 Zo zullen zij eten van de vrucht van hun weg, en zich verzadigen met hun raadslagen.
Zato bodo jedli od sadu svoje lastne poti in napolnjeni bodo s svojimi lastnimi naklepi.
32 Want de afkering der slechten zal hen doden, en de voorspoed der zotten zal hen verderven.
Kajti odvračanje od preprostosti jih bo ubilo in uspevanje bedakov jih bo uničilo.
33 Maar die naar Mij hoort, zal zeker wonen, en hij zal gerust zijn van de vreze des kwaads.
Toda kdorkoli me posluša, bo varno prebival in bo miren pred strahom zla.«
