Numeri 33

1 Dit zijn de reizen der kinderen Israels, die uit Egypteland uitgetogen zijn, naar hun heiren, door de hand van Mozes en Aaron.

Yei ne akwantuo nhyehyɛeɛ a Israelfoɔ dii so ɛberɛ a Mose ne Aaron de wɔn firi Misraim no.

2 En Mozes schreef hun uittochten, naar hun reizen, naar den mond des HEEREN; en dit zijn hun reizen, naar hun uittochten.

Mose twerɛɛ faako a wɔfaeɛ nyinaa sɛdeɛ Awurade kyerɛɛ no sɛ ɔnyɛ no. Yeinom ne mmea mmea a wɔsoɛɛ wɔ wɔn akwantuo no mu.

3 Zij reisden dan van Rameses; in de eerste maand, op den vijftienden dag der eerste maand, des anderen daags van het pascha, togen de kinderen Israels uit door een hoge hand, voor de ogen van alle Egyptenaren;

Wɔsiim firii Rameses kuropɔn no mu wɔ Twam Afahyɛ a ɛdi ɛkan no akyi bosome a ɛdi ɛkan ɛda a ɛtɔ so dunum. Wɔde akokoɔduru firii hɔ a Misraimfoɔ no rehwɛ wɔn.

4 Als de Egyptenaars begroeven degenen, welke de HEERE onder hen geslagen had, alle eerstgeborenen; ook had de HEERE gerichten geoefend aan hun goden.

Saa ɛberɛ no, na Misraimfoɔ no resie wɔn mmakan a Awurade kunkumm wɔn anadwo a adeɛ rebɛkye ama wɔatu ɛkwan no no. Awurade nam atemmuo nnwuma akɛseɛ yi so dii Misraimfoɔ anyame no nyinaa so nkonim.

5 Als de kinderen Israels van Rameses verreisd waren, zo legerden zij zich te Sukkoth.

Wɔfirii Rameses no, wɔbaa Sukot.

6 En zij verreisden van Sukkoth, en legerden zich in Etham, hetwelk aan het einde der woestijn is.

Wɔfirii Sukot bɛbɔɔ atenaeɛ wɔ Etam, ɛserɛ no ano.

7 En zij verreisden van Etham, en keerden weder naar Pi-hachiroth, dat tegenover Baal-Sefon is, en zij legerden zich voor Migdol.

Wɔfirii Etam sane wɔn akyi baa Pihahirot a ɛne Baal-Sefon di nhwɛanimu, na wɔbɔɔ atenaeɛ wɔ bepɔ Migdol ho.

8 En zij verreisden van Hachiroth, en gingen over, door het midden van de zee, naar de woestijn, en zij gingen drie dagreizen in de woestijn Etham, en legerden zich in Mara.

Wɔfiri Pihahirot, na wɔtwaa Ɛpo Kɔkɔɔ no kɔɔ ɛserɛ so. Wɔde nnansa nante kɔɔ Etam ɛserɛ so kɔbɔɔ atenaeɛ wɔ Mara.

9 En zij verreisden van Mara, en kwamen te Elim; in Elim nu waren twaalf waterfonteinen en zeventig palmbomen, en zij legerden zich aldaar.

Wɔfirii Mara no, wɔbaa Elim; baabi a na nsuwa dumienu ne mmɛdua aduɔson wɔ hɔ.

10 En zij verreisden van Elim, en legerden zich aan de Schelfzee.

Wɔfirii Elim no, wɔbɔɔ atenaeɛ wɔ Ɛpo Kɔkɔɔ no ho.

11 En zij verreisden van de Schelfzee, en legerden zich in de woestijn Sin.

Wɔfirii Ɛpo Kɔkɔɔ no ho, kɔbɔɔ atenaeɛ wɔ Sin anweatam so.

12 En zij verreisden uit de woestijn Sin, en zij legerden zich in Dofka.

Wɔtu firii Sin kɔɔ Dofka.

13 En zij verreisden van Dofka, en legerden zich in Aluz.

Wɔfirii Dofka kɔbɔɔ atenaeɛ wɔ Alus.

14 En zij verreisden van Aluz, en legerden zich in Rafidim; doch daar was geen water voor het volk, om te drinken.

Wɔfirii Alus kɔbɔɔ atenaeɛ wɔ Refidim, baabi a na wɔnnya nsuo mma nnipa no nnom.

15 En zij verreisden van Rafidim, en legerden zich in de woestijn van Sinai.

Wɔfirii Refidim no, wɔkɔɔ Sinai ɛserɛ so.

16 En zij verreisden uit de woestijn van Sinai, en legerden zich in Kibroth-Thaava.

Wɔfirii Sinai ɛserɛ so no, wɔkɔɔ atenaeɛ wɔ Kibrot-Hataawa.

17 En zij verreisden van Kibroth-Thaava, en legerden zich in Hazeroth.

Wɔfirii Kibrot-Hataawa kɔɔ Haserot.

18 En zij verreisden van Hazeroth, en legerden zich in Rithma.

Wɔfirii Haserot kɔɔ Ritma.

19 En zij verreisden van Rithma, en legerden zich in Rimmon-Perez.

Wɔfirii Ritma kɔɔ Rimon Peres.

20 En zij verreisden van Rimmon-Perez, en legerden zich in Libna.

Wɔfirii Rimon Peres kɔɔ Libna.

21 En zij verreisden van Libna, en legerden zich in Rissa.

Wɔfirii Libna kɔɔ Risa.

22 En zij verreisden van Rissa, en legerden zich in Kehelatha.

Wɔfirii Risa kɔɔ Kahelata.

23 En zij verreisden van Kehelatha, en legerden zich in het gebergte van Safer.

Wɔfirii Kahelata kɔbɔɔ atenaeɛ wɔ Sefer Bepɔ so.

24 En zij verreisden van het gebergte Safer, en legerden zich in Harada.

Wɔfirii Sefer Bepɔ so kɔɔ Harada.

25 En zij verreisden van Harada, en legerden zich in Makheloth.

Wɔfirii Harada kɔɔ Makhelot.

26 En zij verreisden van Makheloth, en legerden zich in Tachath.

Wɔfirii Makhelot kɔɔ Tahat.

27 En zij verreisden van Tachath, en legerden zich in Tharah.

Wɔfirii Tahat kɔbɔɔ atenaeɛ wɔ Tera.

28 En zij verreisden van Tharah, en legerden zich in Mithka.

Wɔfirii Tera kɔɔ Mitka.

29 En zij verreisden van Mithka, en legerden zich in Hasmona.

Wɔfirii Mitka kɔɔ Hasmona.

30 En zij verreisden van Hasmona, en legerden zich in Moseroth.

Wɔfirii Hasmona kɔɔ Moserot.

31 En zij verreisden van Moseroth, en legerden zich in Bene-Jaakan.

Wɔfirii Moserot kɔɔ Beneyaakan.

32 En zij verreisden van Bene-Jaakan, en legerden zich in Hor-Gidgad.

Wɔfirii Beneyaakan kɔɔ Horhagidgad.

33 En zij verreisden van Hor-gidgad, en legerden zich in Jotbatha.

Wɔfirii Horhagidgad kɔɔ Yotbata.

34 En zij verreisden van Jotbatha, en legerden zich in Abrona.

Wɔfirii Yotbata kɔɔ Abrona.

35 En zij verreisden van Abrona, en legerden zich in Ezeon-Geber.

Wɔfirii Abrona kɔɔ Esion-Geber.

36 En zij verreisden van Ezeon-Geber, en legerden zich in de woestijn Zin, dat is Kades.

Wɔfirii Esion-Geber kɔbɔɔ atenaeɛ wɔ Kades, wɔ Sin ɛserɛ so.

37 En zij verreisden van Kades, en legerden zich aan den berg Hor, aan het einde des lands van Edom.

Wɔfirii Kades kɔbɔɔ atenaeɛ wɔ Bepɔ Hor so, wɔ Edom hyeɛ ano.

38 Toen ging de priester Aaron op den berg Hor, naar den mond des HEEREN, en stierf aldaar, in het veertigste jaar na den uittocht van de kinderen Israels uit Egypteland, in de vijfde maand, op den eersten der maand.

Ɛberɛ a wɔduruu Bepɔ Hor ase no, Awurade ka kyerɛɛ ɔsɔfoɔ Aaron sɛ ɔnkɔ bepɔ no atifi, na ɛhɔ na ɔkɔwuiɛ. Asɛm yi sii mfeɛ aduanan so a Israelfoɔ tu firii Misraim no.

39 Aaron nu was honderd drie en twintig jaren oud, als hij stierf op den berg Hor.

Aaron dii mfeɛ ɔha aduonu mmiɛnsa, na ɔwuiɛ wɔ Bepɔ Hor so.

40 En de Kanaaniet, de koning van Harad, die in het zuiden woonde in het land Kanaan, hoorde, dat de kinderen Israels aankwamen.

Saa ɛberɛ no ara mu na Kanaanhene Arad a ɔtenaa Negeb wɔ Kanaan asase so no tee sɛ Israelfoɔ no reba nʼasase so.

41 En zij verreisden van den berg Hor, en legerden zich in Zalmona.

Israelfoɔ no toaa wɔn akwantuo no so firi Bepɔ Hor so kɔbɔɔ atenaeɛ wɔ Salmona.

42 En zij verreisden van Zalmona, en legerden zich in Funon.

Wɔfirii Salmona kɔtenaa Punon.

43 En zij verreisden van Funon, en legerden zich in Oboth.

Wɔfirii Punon kɔtenaa Obot.

44 En zij verreisden van Oboth, en legerden zich aan de heuvelen van Abarim, in de landpale van Moab.

Wɔtoaa so kɔɔ Iye-Abarim, Moab hyeɛ so.

45 En zij verreisden van de heuvelen van Abarim, en legerden zich in Dibon-Gad.

Wɔfirii hɔ no, wɔkɔɔ Dibon Gad.

46 En zij verreisden van Dibon-Gad, en legerden zich in Almon-Diblathaim.

Wɔfirii Dibon Gad kɔɔ Almon Diblataim.

47 En zij verreisden van Almon-Diblathaim, en legerden zich in de bergen Abarim, tegen Nebo.

Wɔfirii Almon Diblataim kɔtenaa Abarim mmepɔ a ɛbɛn Nebo no so.

48 En zij verreisden van de bergen Abarim, en legerden zich in de vlakke velden der Moabieten, aan de Jordaan van Jericho.

Na akyire no, wɔtu kɔbɔɔ atenaeɛ wɔ Moab tata so a ɛbɛn Asubɔnten Yordan a ɛne Yeriko di nhwɛanimu no.

49 En zij legerden zich aan de Jordaan van Beth-Jesimoth, tot aan Abel-Sittim, in de vlakke velden der Moabieten.

Wɔwɔ saa beaeɛ hɔ no, wɔtenaa mmeaeɛ bebree a ɛbɛn Asubɔnten Yordan ho—ɛfiri Bet-Yesimot kɔsi Abel Sitim a ɛwɔ Moab tata so no.

50 En de HEERE sprak tot Mozes, in de vlakke velden der Moabieten, aan de Jordaan van Jericho, zeggende:

Ɛberɛ a wɔabɔ atenaseɛ hɔ no na Awurade nam Mose so kasa kyerɛɛ Israelfoɔ no sɛ,

51 Spreek tot de kinderen Israels, en zeg tot hen: Wanneer gijlieden over de Jordaan zult gegaan zijn in het land Kanaan;

“Sɛ motwam Asubɔnten Yordan kɔduru Kanaan asase so a,

52 Zo zult gij alle inwoners des lands voor uw aangezicht uit de bezitting verdrijven, en al hun beeltenissen verderven; ook zult gij al hun gegotene beelden verderven, en al hun hoogten verdelgen.

mompam nnipa a wɔte hɔ no nyinaa na monsɛe wɔn abosom ne ahoni a wɔde aboɔ ayɛ ne asɔreeɛ a wɔasisi no petee mu wɔ mmepɔ so ne beaeɛ a wɔsom wɔn ahoni no nyinaa.

53 En gij zult het land in erfelijke bezitting nemen, en daarin wonen; want Ik heb u dat land gegeven, om hetzelve erfelijk te bezitten.

Mede asase no ama mo. Momfa na montena so.

54 En gij zult het land in erfelijke bezitting nemen door het lot, naar uw geslachten; dengenen, die veel zijn, zult gij hun erfenis meerder maken, en dien, die weinig zijn, zult gij hun erfenis minder maken; waarheen voor iemand het lot zal uitgaan, dat zal hij hebben; naar de stammen uwer vaderen zult gij de erfenis nemen.

Mo mmusua mu nnipa dodoɔ so na wɔbɛhwɛ ama mo asase. Wɔn a wɔdɔɔso no, wɔbɛma wɔn asase kɛseɛ na wɔn a wɔsua no nso bɛnya asase ketewa.

55 Maar indien gij de inwoners des lands niet voor uw aangezicht uit de bezitting zult verdrijven, zo zal het geschieden, dat, die gij van hen zult laten overblijven, tot doornen zullen zijn in uw ogen, en tot prikkelen in uw zijden, en u zullen benauwen op het land, waarin gij woont.

“Sɛ moampam nnipa a wɔte hɔ no a, wɔbɛyɛ mo ani ase mpe ne mo honam mu nkasɛɛ. Wɔbɛha mo wɔ asase no so.

56 En het zal geschieden, dat Ik u zal doen, gelijk als Ik hun dacht te doen.

Na mede deɛ mahyɛ sɛ mɛyɛ wɔn no bɛyɛ mo.”