Numeri 33

1 Dit zijn de reizen der kinderen Israels, die uit Egypteland uitgetogen zijn, naar hun heiren, door de hand van Mozes en Aaron.

Eyi ne akwantu nhyehyɛe a Israelfo dii so bere a Mose ne Aaron de wɔn fi Misraim no.

2 En Mozes schreef hun uittochten, naar hun reizen, naar den mond des HEEREN; en dit zijn hun reizen, naar hun uittochten.

Mose kyerɛw faako a wɔfaa nyinaa sɛnea Awurade kyerɛɛ no sɛ ɔnyɛ no. Eyinom ne mmeae ahorow a wɔsoɛɛ wɔ wɔn akwantu no mu.

3 Zij reisden dan van Rameses; in de eerste maand, op den vijftienden dag der eerste maand, des anderen daags van het pascha, togen de kinderen Israels uit door een hoge hand, voor de ogen van alle Egyptenaren;

Wosii mu fii Rameses kuropɔn no mu wɔ Twam Afahyɛ a edi kan no akyi ɔsram edi kan da ɛto so dunum. Wɔde akokoduru fii hɔ a Misraimfo no rehwɛ wɔn.

4 Als de Egyptenaars begroeven degenen, welke de HEERE onder hen geslagen had, alle eerstgeborenen; ook had de HEERE gerichten geoefend aan hun goden.

Saa bere no na Misraimfo no resie wɔn mmakan a Awurade kunkum wɔn anadwo a ade rebɛkye ama wɔatu kwan no, efisɛ na Awurade de atemmu aba wɔn anyame no nyinaa so.

5 Als de kinderen Israels van Rameses verreisd waren, zo legerden zij zich te Sukkoth.

Wofii Rameses no, wɔbɛbɔɔ atenae wɔ Sukot.

6 En zij verreisden van Sukkoth, en legerden zich in Etham, hetwelk aan het einde der woestijn is.

Wofii Sukot bɛbɔɔ atenae wɔ Etam, sare no ano.

7 En zij verreisden van Etham, en keerden weder naar Pi-hachiroth, dat tegenover Baal-Sefon is, en zij legerden zich voor Migdol.

Wofii Etam san wɔn akyi baa Pihahirot a ɛwɔ Baal-Sefon apuei fam, na wɔbɔɔ atenae bɛnee bepɔw Migdol.

8 En zij verreisden van Hachiroth, en gingen over, door het midden van de zee, naar de woestijn, en zij gingen drie dagreizen in de woestijn Etham, en legerden zich in Mara.

Wofi Pihahirot, na wotwaa Po Kɔkɔɔ no kɔɔ sare so. Wɔde nnansa nantew faa Etam sare so kɔbɔɔ atenae wɔ Mara.

9 En zij verreisden van Mara, en kwamen te Elim; in Elim nu waren twaalf waterfonteinen en zeventig palmbomen, en zij legerden zich aldaar.

Wofii Mara no, wɔbaa Elim; baabi a na mmura dumien ne mmedua aduɔson wɔ hɔ.

10 En zij verreisden van Elim, en legerden zich aan de Schelfzee.

Wofii Elim no, wɔbɔɔ atenae wɔ Po Kɔkɔɔ no ho.

11 En zij verreisden van de Schelfzee, en legerden zich in de woestijn Sin.

Wofii Po Kɔkɔɔ no ho, kɔbɔɔ atenae wɔ Sin nweatam so.

12 En zij verreisden uit de woestijn Sin, en zij legerden zich in Dofka.

Wotu fii Sin sare so kɔbɔɔ atenae Dofka.

13 En zij verreisden van Dofka, en legerden zich in Aluz.

Wofii Dofka kɔbɔɔ atenae wɔ Alus.

14 En zij verreisden van Aluz, en legerden zich in Rafidim; doch daar was geen water voor het volk, om te drinken.

Wofii Alus kɔbɔɔ atenae wɔ Refidim, baabi a na wonnya nsu mma nnipa no nnom.

15 En zij verreisden van Rafidim, en legerden zich in de woestijn van Sinai.

Wofii Refidim no, wɔkɔbɔɔ atenae wɔ Sinai sare so.

16 En zij verreisden uit de woestijn van Sinai, en legerden zich in Kibroth-Thaava.

Wofii Sinai sare so no, wɔkɔɔ atenae wɔ Kibrot-Hataawa.

17 En zij verreisden van Kibroth-Thaava, en legerden zich in Hazeroth.

Wofii Kibrot-Hataawa no, wɔkɔbɔɔ atenae wɔ Haserot.

18 En zij verreisden van Hazeroth, en legerden zich in Rithma.

Wofii Haserot kɔbɔɔ atenae wɔ Ritma.

19 En zij verreisden van Rithma, en legerden zich in Rimmon-Perez.

Wofii Ritma kɔbɔɔ atenae wɔ Rimon Peres.

20 En zij verreisden van Rimmon-Perez, en legerden zich in Libna.

Wofii Rimon Peres kɔbɔɔ atenae wɔ Libna.

21 En zij verreisden van Libna, en legerden zich in Rissa.

Wofii Libna kɔbɔɔ atenae wɔ Risa.

22 En zij verreisden van Rissa, en legerden zich in Kehelatha.

Wofii Risa kɔbɔɔ atenae wɔ Kahelata.

23 En zij verreisden van Kehelatha, en legerden zich in het gebergte van Safer.

Wofii Kahelata kɔbɔɔ atenae wɔ Sefer Bepɔw so.

24 En zij verreisden van het gebergte Safer, en legerden zich in Harada.

Wofii Sefer Bepɔw so kɔbɔɔ atenae wɔ Harada.

25 En zij verreisden van Harada, en legerden zich in Makheloth.

Wofii Harada kɔbɔɔ atenae wɔ Makhelot.

26 En zij verreisden van Makheloth, en legerden zich in Tachath.

Wofii Makhelot kɔbɔɔ atenae wɔ Tahat.

27 En zij verreisden van Tachath, en legerden zich in Tharah.

Wofii Tahat kɔbɔɔ atenae wɔ Tera.

28 En zij verreisden van Tharah, en legerden zich in Mithka.

Wofii Tera kɔbɔɔ atenae wɔ Mitka.

29 En zij verreisden van Mithka, en legerden zich in Hasmona.

Wofii Mitka kɔbɔɔ atenae wɔ Hasmona.

30 En zij verreisden van Hasmona, en legerden zich in Moseroth.

Wofii Hasmona kɔbɔɔ atenae wɔ Moserot.

31 En zij verreisden van Moseroth, en legerden zich in Bene-Jaakan.

Wofii Moserot kɔbɔɔ atenae wɔ Beneyaakan.

32 En zij verreisden van Bene-Jaakan, en legerden zich in Hor-Gidgad.

Wofii Beneyaakan kɔbɔɔ atenae wɔ Horhagidgad.

33 En zij verreisden van Hor-gidgad, en legerden zich in Jotbatha.

Wofii Horhagidgad kɔbɔɔ atenae wɔ Yotbata.

34 En zij verreisden van Jotbatha, en legerden zich in Abrona.

Wofii Yotbata kɔbɔɔ atenae wɔ Abrona.

35 En zij verreisden van Abrona, en legerden zich in Ezeon-Geber.

Wofii Abrona kɔbɔɔ atenae wɔ Esion-Geber.

36 En zij verreisden van Ezeon-Geber, en legerden zich in de woestijn Zin, dat is Kades.

Wofii Esion-Geber kɔbɔɔ atenae wɔ Kades, wɔ Sin sare so.

37 En zij verreisden van Kades, en legerden zich aan den berg Hor, aan het einde des lands van Edom.

Wofii Kades kɔbɔɔ atenae wɔ Bepɔw Hor so, wɔ Edom hye ano.

38 Toen ging de priester Aaron op den berg Hor, naar den mond des HEEREN, en stierf aldaar, in het veertigste jaar na den uittocht van de kinderen Israels uit Egypteland, in de vijfde maand, op den eersten der maand.

Bere a woduu Bepɔw Hor ase no, Awurade ka kyerɛɛ ɔsɔfo Aaron se ɔnkɔ bepɔw no atifi, na ɛhɔ na okowui. Asɛm yi sii mfe aduanan so a Israelfo tu fii Misraim no.

39 Aaron nu was honderd drie en twintig jaren oud, als hij stierf op den berg Hor.

Aaron dii mfe ɔha aduonu abiɛsa, bere a owuu wɔ Bepɔw Hor so no.

40 En de Kanaaniet, de koning van Harad, die in het zuiden woonde in het land Kanaan, hoorde, dat de kinderen Israels aankwamen.

Saa bere no ara mu na Kanaanhene Arad a ɔtenaa Negeb wɔ Kanaan asase so no tee sɛ Israelfo no reba nʼasase so.

41 En zij verreisden van den berg Hor, en legerden zich in Zalmona.

Israelfo no toaa wɔn akwantu no so fi Bepɔw Hor so kɔbɔɔ atenae wɔ Salmona.

42 En zij verreisden van Zalmona, en legerden zich in Funon.

Wofii Salmona kɔtenaa Punon.

43 En zij verreisden van Funon, en legerden zich in Oboth.

Wofii Punon kɔtenaa Obot.

44 En zij verreisden van Oboth, en legerden zich aan de heuvelen van Abarim, in de landpale van Moab.

Wɔtoaa so kɔɔ Iye-Abarim, Moab hye so kɔtenaa hɔ.

45 En zij verreisden van de heuvelen van Abarim, en legerden zich in Dibon-Gad.

Wofii hɔ no, wɔkɔtenaa Dibon Gad.

46 En zij verreisden van Dibon-Gad, en legerden zich in Almon-Diblathaim.

Wofii Dibon Gad kɔtenaa Almon Diblataim.

47 En zij verreisden van Almon-Diblathaim, en legerden zich in de bergen Abarim, tegen Nebo.

Wofii Almon Diblataim kɔtenaa Abarim mmepɔw a ɛbɛn Nebo no so.

48 En zij verreisden van de bergen Abarim, en legerden zich in de vlakke velden der Moabieten, aan de Jordaan van Jericho.

Akyiri no, wotutu fii hɔ twaa mu wɔ Yeriko kɔbɔɔ atenae wɔ Moab tataw so wɔ Asubɔnten Yordan ho.

49 En zij legerden zich aan de Jordaan van Beth-Jesimoth, tot aan Abel-Sittim, in de vlakke velden der Moabieten.

Wɔwɔ saa beae hɔ no, wɔtenaa mmeae bebree a ɛbɛn Asubɔnten Yordan ho—efi Bet-Yesimot kosi Abel Sitim a ɛwɔ Moab tataw so no.

50 En de HEERE sprak tot Mozes, in de vlakke velden der Moabieten, aan de Jordaan van Jericho, zeggende:

Bere a wɔabɔ atenase wɔ hɔ no na Awurade nam Mose so kasa kyerɛɛ Israelfo no se,

51 Spreek tot de kinderen Israels, en zeg tot hen: Wanneer gijlieden over de Jordaan zult gegaan zijn in het land Kanaan;

“Sɛ mutwa Asubɔnten Yordan kodu Kanaan asase so a,

52 Zo zult gij alle inwoners des lands voor uw aangezicht uit de bezitting verdrijven, en al hun beeltenissen verderven; ook zult gij al hun gegotene beelden verderven, en al hun hoogten verdelgen.

mompam nnipa a wɔte hɔ no nyinaa na monsɛe wɔn abosom ne ahoni a wɔde abo ayɛ ne nsɔree a wɔasisi no petee mu wɔ mmepɔw so ne mmeae a wɔsom wɔn ahoni no nyinaa.

53 En gij zult het land in erfelijke bezitting nemen, en daarin wonen; want Ik heb u dat land gegeven, om hetzelve erfelijk te bezitten.

Mede asase no ama mo. Momfa na montena so.

54 En gij zult het land in erfelijke bezitting nemen door het lot, naar uw geslachten; dengenen, die veel zijn, zult gij hun erfenis meerder maken, en dien, die weinig zijn, zult gij hun erfenis minder maken; waarheen voor iemand het lot zal uitgaan, dat zal hij hebben; naar de stammen uwer vaderen zult gij de erfenis nemen.

Munnyina ntontobɔ so nkyekyɛ asase no, sɛnea mo mmusua no te. Wɔn a wɔdɔɔso no, wɔbɛma wɔn asase kɛse na wɔn a wosua no nso benya asase ketewa. Sɛnea ntonto no besi abɔ biara no na ɛbɛyɛ wɔn de. Monhwɛ mo agyanom mmusua so mfa nkyekyɛ.

55 Maar indien gij de inwoners des lands niet voor uw aangezicht uit de bezitting zult verdrijven, zo zal het geschieden, dat, die gij van hen zult laten overblijven, tot doornen zullen zijn in uw ogen, en tot prikkelen in uw zijden, en u zullen benauwen op het land, waarin gij woont.

“Sɛ moampam nnipa a wɔte hɔ no a, wɔbɛyɛ mo ani ase mpe ne mo honam mu nsɔe. Wɔbɛhaw mo wɔ asase a mobɛtena so no so.

56 En het zal geschieden, dat Ik u zal doen, gelijk als Ik hun dacht te doen.

Na mede nea masusuw sɛ mɛyɛ wɔn no, bɛyɛ mo.”