Numeri 20

1 Als de kinderen Israels, de ganse vergadering, in de woestijn Zin gekomen waren, in de eerste maand, zo bleef het volk te Kades. En Mirjam stierf aldaar, en zij werd aldaar begraven.

Тоатэ адунаря копиилор луй Исраел а ажунс ын пустиул Цин ын луна ынтый. Ши попорул с-а оприт ла Кадес. Аколо а мурит ши а фост ынгропатэ Мария.

2 En er was geen water voor de vergadering; toen vergaderden zij zich tegen Mozes en tegen Aaron.

Адунаря н-авя апэ. Ши с-ау рэскулат ымпотрива луй Мойсе ши ымпотрива луй Аарон.

3 En het volk twistte met Mozes, en zij spraken, zeggende: Och, of wij den geest gegeven hadden, toen onze broeders voor het aangezicht des HEEREN den geest gaven!

Попорул а кэутат чартэ ку Мойсе. Ей ау зис: „Че бине ар фи фост сэ фи мурит ной кынд ау мурит фраций ноштри ынаинтя Домнулуй!

4 Waarom toch hebt gijlieden de gemeente des HEEREN in deze woestijn gebracht, dat wij daar sterven zouden, wij en onze beesten?

Пентру че аць адус адунаря Домнулуй ын пустиул ачеста, ка сэ мурим ын ел, ной ши вителе ноастре?

5 En waarom hebt gijlieden ons doen optrekken uit Egypte, om ons te brengen in deze kwade plaats? Het is geen plaats van zaad, noch van vijgen, noch van wijnstokken, noch van granaatappelen; ook is er geen water om te drinken.

Пентру че не-аць скос дин Еӂипт ши не-аць адус ын ачест лок рэу, унде ну есте нич лок де семэнат, нич смокин, нич вицэ, нич родиу, нич апэ де бэут?”

6 Toen gingen Mozes en Aaron van het aangezicht der gemeente tot de deur van de tent der samenkomst, en zij vielen op hun aangezichten; en de heerlijkheid des HEEREN verscheen hun.

Мойсе ши Аарон ау плекат де ла адунаре ши с-ау дус ла уша кортулуй ынтылнирий. Ау кэзут ку фаца ла пэмынт ши ли с-а арэтат слава Домнулуй.

7 En de HEERE sprak tot Mozes, zeggende:

Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:

8 Neem dien staf, en verzamel de vergadering, gij en Aaron, uw broeder, en spreekt gijlieden tot de steenrots voor hun ogen, zo zal zij hun water geven; alzo zult gij hun water voortbrengen uit de steenrots, en gij zult de vergadering en haar beesten drenken.

„Я тоягул ши кямэ адунаря, ту ши фрателе тэу Аарон. Сэ ворбиць стынчий ачестея ын фаца лор, ши еа ва да апэ. Сэ ле скоць астфел апэ дин стынкэ ши сэ адэпь адунаря ши вителе лор.”

9 Toen nam Mozes den staf van voor het aangezicht des HEEREN, gelijk als Hij hem geboden had.

Мойсе а луат тоягул динаинтя Домнулуй, кум ый порунчисе Домнул.

10 En Mozes en Aaron vergaderden de gemeente voor de steenrots, en hij zeide tot hen: Hoort toch, gij wederspannigen, zullen wij water voor ulieden uit deze steenrots hervoorbrengen?

Мойсе ши Аарон ау кемат адунаря ынаинтя стынчий. Ши Мойсе ле-а зис: „Аскултаць, рэзврэтицилор! Вом путя ной оаре сэ вэ скоатем апэ дин стынка ачаста?”

11 Toen hief Mozes zijn hand op, en hij sloeg de steenrots tweemaal met zijn staf; en er kwam veel waters uit, zodat de vergadering dronk, en haar beesten.

Апой Мойсе а ридикат мына ши а ловит стынка де доуэ орь ку тоягул. Ши а ешит апэ дин белшуг, аша ынкыт а бэут ши адунаря ши ау бэут ши вителе.

12 Derhalve zeide de HEERE tot Mozes en tot Aaron: Omdat gijlieden Mij niet geloofd hebt, dat gij Mij heiligdet voor de ogen der kinderen van Israel, daarom zult gijlieden deze gemeente niet inbrengen in het land, hetwelk Ik hun gegeven heb.

Атунч, Домнул а зис луй Мойсе: „Пентру кэ н-аць крезут ын Мине ка сэ Мэ сфинциць ынаинтя копиилор луй Исраел, ну вой вець дуче адунаря ачаста ын цара пе каре й-о дау.”

13 Dit zijn de wateren van Meriba, daar de kinderen Israels met den HEERE om getwist hebben; en Hij werd aan hen geheiligd.

Ачестя сунт апеле Мериба, унде с-ау чертат копиий луй Исраел ку Домнул, каре а фост сфинцит ынтре ей.

14 Daarna zond Mozes boden uit Kades tot den koning van Edom, welke zeiden: Alzo zegt uw broeder Israel: Gij weet al de moeite, die ons ontmoet is;

Де ла Кадес, Мойсе а тримис ниште соль ла ымпэратул Едомулуй ка сэ-й спунэ: „Аша ворбеште фрателе тэу Исраел: ‘Ту штий тоате суферинцеле прин каре ам трекут.

15 Dat onze vaders naar Egypte afgetogen zijn, en wij in Egypte vele dagen gewoond hebben; en dat de Egyptenaars aan ons en onze vaderen kwaad gedaan hebben.

Пэринций ноштри с-ау коборыт ын Еӂипт ши ам локуит аколо мултэ време. Дар еӂиптений не-ау кинуит, пе ной ши пе пэринций ноштри.

16 Toen riepen wij tot den HEERE, en Hij hoorde onze stem, en Hij zond een Engel, en Hij leidde ons uit Egypte; en ziet, wij zijn te Kades, en stad aan het uiterste uwer landpale.

Ам стригат кэтре Домнул, ши Ел не-а аузит гласул. А тримис ун Ынӂер ши не-а скос дин Еӂипт. Ши ятэ кэ сунтем ла Кадес, четате каре се афлэ ла марӂиня цинутулуй тэу.

17 Laat ons toch door uw land trekken; wij zullen niet trekken door den akker, noch door de wijngaarden, noch zullen het water der putten drinken; wij zullen den koninklijken weg gaan, wij zullen niet afwijken ter rechter- noch ter linkerhand, totdat wij door uw landpalen zullen getrokken zijn.

Ласэ-не сэ тречем прин цара та; ну вом трече нич прин огоаре, нич прин вий ши нич ну вом бя апэ дин фынтынь; вом мерӂе пе друмул ымпэрэтеск, фэрэ сэ не абатем ла дряпта сау ла стынга, пынэ вом трече де цинутул тэу.’”

18 Doch Edom zeide tot hem: Gij zult door mij niet trekken, opdat ik niet misschien met het zwaard uitga u tegemoet!

Едом й-а рэспунс: „Сэ ну кумва сэ тречь пе ла мине, кэч алтфел ыць вой еши ынаинте ку сабия.”

19 Toen zeiden de kinderen Israels tot hem: Wij zullen door den gebaanden weg optrekken, en indien wij van uw water drinken, ik en mijn vee, zo zal ik deszelfs prijs daarvoor geven; ik zal alleenlijk, zonder iets anders, te voet doortrekken.

Копиий луй Исраел й-ау зис: „Вом мерӂе пе друмул чел маре ши, дакэ вом бя дин апа та еу ши турмеле меле, ыць вой плэти прецул; ну-ць чер алтчева декыт сэ трек ку пичоареле!”

20 Doch hij zeide: Gij zult niet doortrekken! En Edom is hem tegemoet uitgetrokken, met een zwaar volk, en met een sterke hand.

Ел а рэспунс: „Сэ ну кумва сэ тречь!” Ши Едом й-а ешит ынаинте ку мултэ глоатэ ши ку мынэ таре.

21 Alzo weigerde Edom Israel toe te laten door zijn landpale te trekken; daarom week Israel van hem af.

Астфел, Едом н-а врут сэ ласе пе Исраел сэ трякэ прин цинутул луй. Ши Исраел с-а абэтут де ла ел.

22 Toen reisden zij van Kades; en de kinderen Israels kwamen, de ganse vergadering, aan den berg Hor.

Тоатэ адунаря копиилор луй Исраел а плекат де ла Кадес ши а ажунс ла мунтеле Хор.

23 De HEERE nu sprak tot Mozes, en tot Aaron, aan den berg Hor, aan de pale van het land van Edom, zeggende:

Домнул а зис луй Мойсе ши луй Аарон лынгэ мунтеле Хор, ла хотареле цэрий луй Едом:

24 Aaron zal tot zijn volken verzameld worden; want hij zal niet komen in het land, hetwelk Ik aan de kinderen Israels gegeven heb, omdat gijlieden Mijn mond wederspannig geweest zijt bij de wateren van Meriba.

„Аарон аре сэ фие адэугат ла попорул луй, кэч ну ва интра ын цара пе каре о дау копиилор луй Исраел, пентру кэ в-аць ымпотривит порунчий Меле, ла апеле Мериба.

25 Neem Aaron, en Eleazar, zijn zoon, en doe hen opklimmen tot den berg Hor.

Я пе Аарон ши пе фиул сэу Елеазар ши суе-й пе мунтеле Хор.

26 En trek Aaron zijn klederen uit, en trek ze Eleazar, zijn zoon, aan; want Aaron zal verzameld worden, en daar sterven.

Дезбракэ пе Аарон де вешминтеле луй ши ымбракэ пе фиул сэу Елеазар ку еле. Аколо ва фи адэугат Аарон ла попорул луй ши ва мури.”

27 Mozes nu deed, gelijk als de HEERE geboden had; want zij klommen op tot den berg Hor, voor de ogen der ganse vergadering.

Мойсе а фэкут че-й порунчисе Домнул. С-ау суит пе мунтеле Хор, ын фаца ынтреӂий адунэрь.

28 En Mozes trok Aaron zijn klederen uit, en hij trok ze zijn zoon Eleazar aan; en Aaron stierf aldaar, op de hoogte diens bergs. Toen kwam Mozes en Eleazar van dien berg af.

Мойсе а дезбрэкат пе Аарон де вешминтеле луй ши а ымбрэкат ку еле пе фиул сэу Елеазар. Аарон а мурит аколо, пе вырфул мунтелуй. Мойсе ши Елеазар с-ау коборыт де пе мунте.

29 Toen de ganse vergadering zag, dat Aaron overleden was, zo beweenden zij Aaron dertig dagen, het ganse huis van Israel.

Тоатэ адунаря а вэзут кэ Аарон мурисе ши тоатэ каса луй Исраел а плынс пе Аарон трейзечь де зиле.