< Numeri 12 >

1 Mirjam nu sprak, en Aaron, tegen Mozes, ter oorzake der vrouw, der Cuschietische, die hij genomen had; want hij had een Cuschietische ter vrouw genomen.
Pea naʻe lea fakamamahi ʻa Miliame mo ʻElone kia Mōsese, koeʻuhi ko e fefine ʻItiopea naʻa na fakamaʻu: he naʻa ne fakamaʻu mo e fefine ʻItiopea.
2 En zij zeiden: Heeft dan de HEERE maar alleen door Mozes gesproken? Heeft Hij ook niet door ons gesproken? En de HEERE hoorde het!
Pea naʻa na pehē, “He kuo folofola ʻa Sihova ʻia Mōsese pe? Ka kuo ʻikai folofola foki ia ʻiate kimaua?” Pea naʻe fanongo ki ai ʻa Sihova.
3 Doch de man Mozes was zeer zachtmoedig, meer dan alle mensen, die op den aardbodem waren.
(Pea ko eni, ko e tangata ko Mōsese naʻe angavaivai ia, ʻo lahi hake ʻi he kau tangata kotoa pē naʻe ʻi he funga ʻo māmani.)
4 Toen sprak de HEERE haastelijk tot Mozes, en tot Aaron, en tot Mirjam: Gij drie, komt uit tot de tent der samenkomst! En zij drie kwamen uit.
Pea naʻe folofola fakafokifā ʻa Sihova kia Mōsese, pea mo ʻElone, pea mo Miliame, “Mou haʻu ʻakimoutolu ko e toko tolu ki he fale fehikitaki ʻoe kakai.” Pea naʻe ʻalu atu ʻae toko tolu ko ia.
5 Toen kwam de HEERE af in de wolkkolom, en stond aan de deur der tent; daarna riep Hij Aaron en Mirjam; en zij beiden kwamen uit.
Pea naʻe hāʻele hifo ʻa Sihova ʻi he pou ʻoe ʻao, ʻo ne tuʻu ʻi he matapā ʻoe fale fehikitaki, pea naʻa ne ui ia kia ʻElone mo Miliame: pea naʻa na ʻomi kituʻa fakatouʻosi.
6 En Hij zeide: Hoort nu Mijn woorden! Zo er een profeet onder u is, Ik, de HEERE, zal door een gezicht Mij aan hem bekend maken, door een droom zal Ik met hem spreken.
Pea naʻa ne pehē, “Mo fanongo eni ki heʻeku lea: Kapau ʻoku ʻiate kimoutolu ha taha ʻoku kikite, Ko au ko Sihova te u, fakahā au kiate ia ʻi he meʻa hā mai, pe te u lea kiate ia ʻi he misi.
7 Alzo is Mijn knecht Mozes niet, die in Mijn ganse huis getrouw is.
Ka ʻoku taha kehe ʻa Mōsese ko ʻeku tamaioʻeiki: ʻoku angatonu ia ʻi hoku fale kotoa pē.
8 Van mond tot mond spreek Ik met hem, en door aanzien, en niet door duistere woorden; en de gelijkenis des HEEREN aanschouwt hij; waarom dan hebt gijlieden niet gevreesd tegen Mijn knecht, tegen Mozes, te spreken?
Te ma lea fakataha mo ia mo ngutu taha, ʻi he fakahā, kae ʻikai ʻi he lea heliaki; pea ʻe mamata ia ki he hā mai ʻo Sihova: pea ko ia, ko e hā ʻoku ʻikai te mo manavahē ai ke lea fakamamahi ki heʻeku tamaioʻeiki ko Mōsese?”
9 Zo ontstak des HEEREN toorn tegen hen, en Hij ging weg.
Pea naʻe vela ʻae houhau ʻo Sihova kiate kinaua; pea naʻe hāʻele atu ia.
10 En de wolk week van boven de tent; en ziet, Mirjam was melaats, wit als de sneeuw. En Aaron zag Mirjam aan, en ziet, zij was melaats.
Pea naʻe ʻalu ʻae ʻao mei he fale fehikitaki, pea vakai, naʻe hoko ʻa Miliame ko e kilia hina ʻo hangē ko e ʻuha hinehina: pea naʻe sio ʻa ʻElone kia Miliame, pea vakai kuo kilia ia.
11 Daarom zeide Aaron tot Mozes: Och, mijn heer! leg toch niet op ons de zonde, waarmede wij zottelijk gedaan, en waarmede wij gezondigd hebben!
Pea naʻe pehē ʻe ʻElone kia Mōsese, “ʻOiauē, ʻeku ʻeiki, ʻoku ou kole kiate koe, ʻoua naʻa tuku ʻae angahala kiate kimaua ʻaia kuo ma fai vale ai, pea mo ia ʻoku ma angahala ai.
12 Laat zij toch niet zijn als een dode, van wiens vlees, als hij uit zijns moeders lijf uitgaat, de helft wel verteerd is!
‌ʻOua naʻa tuku ia ke ne hangē ko e tokotaha kuo mate, pe ha taha kuo popo hono kakano ʻi heʻene haʻu mei he fatu ʻo ʻene faʻē.”
13 Mozes dan riep tot den HEERE, zeggende: O God! heel haar toch!
Pea naʻe tangi ʻa Mōsese kia Sihova, ʻo pehē, “ʻE ʻOtua ʻoku ou kole ki hoʻo ʻafio, ke ke fakamoʻui leva ia.”
14 En de HEERE zeide tot Mozes: Zo haar vader smadelijk in haar aangezicht gespogen had, zou zij niet zeven dagen beschaamd zijn? Laat haar zeven dagen buiten het leger gesloten, en daarna aangenomen worden!
Pea naʻe pehē ʻe Sihova kia Mōsese, “Kapau ne kuo ʻaʻanu ʻa ʻene tamai ki hono mata ʻikai ʻe ma ia he ʻaho ʻe fitu? Tuku ke tāpuni kiate ia ʻae ʻapitanga, ʻi he ʻaho ʻe fitu, pea ka hili ia, tuku ke toe haʻu ia ki ai.”
15 Zo werd Mirjam buiten het leger zeven dagen gesloten; en het volk verreisde niet, totdat Mirjam aangenomen werd.
Pea naʻe kapusi ʻa Miliame mei he ʻapitanga, ʻi he ʻaho ʻe fitu: pea naʻe ʻikai kei fononga ʻae kakai kaeʻoua ke toe ʻomi ʻa Miliame.
16 Maar daarna verreisde het volk van Hazeroth, en zij legerden zich in de woestijn van Paran.
Pea hili ia naʻe hiki ʻae kakai mei Heseloti, ʻonau nofo ʻi he toafa ʻo Palani.

< Numeri 12 >