< Nehemia 5 >

1 Maar het geroep des volks en hunner vrouwen was groot, tegen hun broederen, de Joden.
To naah kaminawk hoi a zunawk loe angmacae Judah nawkamyanawk to laisaep o thuih.
2 Want er waren, die zeiden: Onze zonen, en onze dochteren, wij zijn velen; daarom hebben wij koren opgenomen, opdat wij eten en leven.
Thoemto kaminawk mah, Kaicae loe canu hoi capa ka tawnh o mangh; to pongah ka caak o moe, ka hing o thai hanah, cang phawh han angaih, tiah a thuih o.
3 Ook waren er, die zeiden: Wij verpanden onze akkers, en onze wijngaarden, en onze huizen, opdat wij in dezen honger koren mogen opnemen.
Thoemto kaminawk mah, Khokha pongah, cang qan hanah laikok, takha hoi imnawk to ka pawng o boeh, tiah thuih o.
4 Desgelijks waren er, die zeiden: Wij hebben geld ontleend tot des konings cijns, op onze akkers en onze wijngaarden.
Thoemto kaminawk mah loe, Lawk hoi misur takha nuiah siangpahrang mah kok ih tamut to paek hanah phoisa coi han angai boeh.
5 Nu is toch ons vlees als het vlees onzer broederen, onze kinderen zijn als hun kinderen; en ziet, wij onderwerpen onze zonen en onze dochteren tot dienstknechten; ja, er zijn enige van onze dochteren onderworpen, dat zij in de macht onzer handen niet zijn; en anderen hebben onze akkers en onze wijngaarden.
Vaihi kaicae ih ngan loe kaimacae nawkamyanawk ih ngan baktiah oh moe, kaicae ih caanawk doeh nihcae ih caanawk baktiah ni oh o; khenah, kaicae ih capa hoi canunawk loe tamna ah angcoeng hanah ka sak o boeh, thoemto aicae ih canunawk doeh misong ah hoih o boeh; kaicae ih lawk hoi misur takhanawk loe minawk kalah ban ah oh ving boeh pongah, misong ah kaom kaicae ih canunawk doeh ka krang o thai ai boeh, tiah a thuih o.
6 Toen ik nu hun geroep en deze woorden hoorde, ontstak ik zeer.
Nihcae laisaephaih hoi hae baktih loknawk to ka thaih naah, paroeai palung ka phui.
7 En mijn hart beraadslaagde in mij; daarna twistte ik met de edelen, en met de overheden, en zeide tot hen: Gijlieden vordert een last, een iegelijk van zijn broeder. Voorts belegde ik een grote vergadering tegen hen.
To naah ka poek moe, angraengnawk hoi ukkungnawk to ka kawk, Nihcae khaeah, nam nawkamyanawk nuiah acaa kamtlai hmoek ah phoisa na caak o, tiah ka zoeh pacoengah, to kawng thuih hanah kaminawk to kam kuengsak.
8 En ik zeide tot hen: Wij hebben onze broederen, de Joden, die aan de heidenen verkocht waren, naar ons vermogen wedergekocht; en zoudt gijlieden ook uw broederen verkopen, of zouden zij aan ons verkocht worden? Toen zwegen zij, en vonden geen antwoord.
Kai mah nihcae khaeah, Sithaw panoek ai kaminawk khaeah zawh ih aicae nawkamya Judahnawk to angcoeng thaih thung akrang hanah ka zom o; toe nam nawkamyanawk to kaicae mah akrang pae tih hmang, tiah poek pongah kapop aep ah na zawh o let han vop maw? To tih ai boeh loe nihcae to aimacae acaeng khaeah na zawh o let han maw? tiah ka naa. To naah nihcae mah lok pathim o ai, anghngai o duem.
9 Voorts zeide ik: De zaak is niet goed, die gijlieden doet; zoudt gij niet wandelen in de vreze onzes Gods, om de versmading der heidenen, onze vijanden?
Kai mah, Na sak o ih hmuen hae hoih ai; Sithaw panoek ai kaminawk mah aicae kasae thuih han ai ah, aicae Angraeng Sithaw zithaih palungthin hoiah khosak han om ai maw?
10 Ik, mijn broederen, en mijn jongens, vorderen wij ook geld en koren van hen? Laat ons toch dezen last nalaten.
Kam nawkamyanawk hoi ka tamnanawk mah doeh, minawk hanah phoisa hoi canghum to coisak toeng, toe a caa to kamtlai hmoek ah la o hmah si.
11 Geeft hun toch als heden weder hun akkers, hun wijngaarden, hun olijfgaarden en hun huizen; en het honderdste deel van het geld, en van het koren, den most en de olie, die gij hun hebt afgevorderd.
Vaihni roe ah, lawknawk, misur takhanawk, olive takhanawk, imnawk to paek o let ah, to pacoengah kamtlai hmoek ah a caa kangpung cumvaito ah na lak o ih phoisa, canghum, misurtui, thingthai hoi situinawk doeh paek o let ah, tiah ka naa.
12 Toen zeiden zij: Wij zullen het wedergeven, en van hen niets zoeken; wij zullen alzo doen, als gij zegt. En ik riep de priesteren, en deed hen zweren, dat zij doen zouden naar dit woord.
Nihcae mah, Ka paek o let han hmang, tidoeh ka hni o mak ai boeh; na thuih ih lok baktih toengah ka sak o han, tiah thuih o. To naah a thuih o ih lok baktih toengah sak o hanah, qaimanawk to ka kawk moe, lokkamhaih ka saksak.
13 Ook schudde ik mijn boezem uit, en zeide: Alzo schudde God uit allen man, die dit woord niet zal bevestigen, uit zijn huis en uit zijn arbeid, en hij zij alzo uitgeschud en ledig. En de ganse gemeente zeide: Amen! En zij prezen de HEERE. En het volk deed naar dit woord.
Kaimah roe qan ih kahni to ka takhoek moe, Hae lokkamhaih pazui ai kami loe, Sithaw mah a im hoi a tawnh ih hmuennawk to hae tiah takhoek pae nasoe, tidoeh tawn ai ah takhoek pae bit nasoe, tiah ka naa. To naah rangpui mah, Amen, tiah thuih o moe, Angraeng to saphaw o; to kaminawk mah lokkamhaih baktih toengah sak o.
14 Ook van dien dag af, dat hij mij bevolen heeft hun landvoogd te zijn in het land Juda, van het twintigste jaar af, tot het twee en dertigste jaar van den koning Arthahsasta, zijnde twaalf jaren, heb ik, met mijn broederen, het des landvoogds niet gegeten.
To pacoengah, Judah ukkung ah ka ohhaih saning, Artaxerxes siangpahrang ah ohhaih saning pumphaeto hoi kamtong saning qui thum, hnetto karoek to, saning hatlai hnetto thung, kaimah hoi kam nawknawk mah, ukkung mah caak han koi caaknaek to ka caa o ai.
15 En de vorige landvoogden, die voor mij geweest zijn, hebben het volk bezwaard, en van hen genomen aan brood en wijn, daarna veertig zilveren sikkelen; ook heersten hun jongens over het volk; maar ik heb alzo niet gedaan, om der vreze Gods wil.
Toe kai om ai naah toksah ukkungnawk loe kaminawk khaeah buh hoi misurtui pacoengah, sum kanglung shekel quipalito a kok o; ue, nihcae ih tamnanawk mah doeh kaminawk nuiah akaa tawnh o. Toe Sithaw to ka zit pongah, kai loe to tiah ka sah ai.
16 Daartoe heb ik ook aan het werk dezes muurs verbeterd, en wij hebben geen land gekocht; en al mijn jongens zijn aldaar verzameld geweest tot het werk.
Ue, kai loe tapang pakaahaih tok ni ka sak patomh poe; kaicae loe long doeh ka qan o ai; kai han toksah ka tamnanawk doeh tokkung ah ni kam khuengsak boih.
17 Ook zijn van de Joden en van de overheden honderd en vijftig man, en die van de heidenen, die rondom ons zijn, tot ons kwamen, aan mijn tafel geweest.
Prae taengah kaom, kaicae khaeah angzo Sithaw panoek ai kaminawk pacoengah, Judah kaminawk hoi ukkung angraeng cumvai, quipangatonawk doeh, ka caboi nuiah ni buh a caak o.
18 En wat voor een dag bereid werd, was een os en zes uitgelezen schapen; ook werden mij vogelen bereid, en binnen tien dagen van allen wijn zeer veel; nog heb ik bij dezen het brood des landvoogds niet gezocht, omdat de dienstbaarheid zwaar was over dit volk.
Ni thokkruek maitaw tae maeto, tuu tarukto hoi aanawk to kai hanah ang paek o; ni hato kruek misurtui congca ang thak o; to tiah hmuen to oh, toe kaminawk hanah hmuenzit ah oh pongah, ukkungnawk han paek koi caaknaek to ka la ai.
19 Gedenk mijner, mijn God, ten goede, alles, wat ik aan dit volk gedaan heb.
Aw ka Sithaw, hae kaminawk nuiah ka sak ih kahoih hmuennawk pongah, na pahnet hmah, tiah lawk ka thuih.

< Nehemia 5 >