Mattheüs 9
1 En in het schip gegaan zijnde, voer Hij over en kwam in Zijn stad.
அநந்தரம்’ யீஸு² ர்நௌகாமாருஹ்ய புந: பாரமாக³த்ய நிஜக்³ராமம் ஆயயௌ|
2 En ziet, zij brachten tot Hem een geraakte, op een bed liggende. En Jezus, hun geloof ziende, zeide tot den geraakte: Zoon! wees welgemoed; uw zonden zijn u vergeven.
தத: கதிபயா ஜநா ஏகம்’ பக்ஷாகா⁴திநம்’ ஸ்வட்டோபரி ஸா²யயித்வா தத்ஸமீபம் ஆநயந்; ததோ யீஸு²ஸ்தேஷாம்’ ப்ரதீதிம்’ விஜ்ஞாய தம்’ பக்ஷாகா⁴திநம்’ ஜகா³த³, ஹே புத்ர, ஸுஸ்தி²ரோ ப⁴வ, தவ கலுஷஸ்ய மர்ஷணம்’ ஜாதம்|
3 En ziet, sommigen der Schriftgeleerden zeiden in zichzelven: Deze lastert God.
தாம்’ கதா²ம்’ நிஸ²ம்ய கியந்த உபாத்⁴யாயா மந: ஸு சிந்திதவந்த ஏஷ மநுஜ ஈஸ்²வரம்’ நிந்த³தி|
4 En Jezus, ziende hun gedachten, zeide: Waarom overdenkt gij kwaad in uw harten?
தத: ஸ தேஷாம் ஏதாத்³ரு’ஸீ²ம்’ சிந்தாம்’ விஜ்ஞாய கதி²தவாந், யூயம்’ மந: ஸு க்ரு’த ஏதாத்³ரு’ஸீ²ம்’ குசிந்தாம்’ குருத²?
5 Want wat is lichter te zeggen: De zonden zijn u vergeven? of te zeggen: Sta op en wandel?
தவ பாபமர்ஷணம்’ ஜாதம்’, யத்³வா த்வமுத்தா²ய க³ச்ச², த்³வயோரநயோ ர்வாக்யயோ: கிம்’ வாக்யம்’ வக்தும்’ ஸுக³மம்’?
6 Doch opdat gij moogt weten, dat de Zoon des mensen macht heeft op de aarde, de zonden te vergeven (toen zeide Hij tot den geraakte): Sta op, neem uw bed op, en ga heen naar uw huis.
கிந்து மேதி³ந்யாம்’ கலுஷம்’ க்ஷமிதும்’ மநுஜஸுதஸ்ய ஸாமர்த்²யமஸ்தீதி யூயம்’ யதா² ஜாநீத², தத³ர்த²ம்’ ஸ தம்’ பக்ஷாகா⁴திநம்’ க³தி³தவாந், உத்திஷ்ட², நிஜஸ²யநீயம்’ ஆதா³ய கே³ஹம்’ க³ச்ச²|
7 En hij opgestaan zijnde, ging heen naar zijn huis.
தத: ஸ தத்க்ஷணாத்³ உத்தா²ய நிஜகே³ஹம்’ ப்ரஸ்தி²தவாந்|
8 De scharen nu dat ziende, hebben zich verwonderd, en God verheerlijkt, die zodanige macht den mensen gegeven had.
மாநவா இத்த²ம்’ விலோக்ய விஸ்மயம்’ மேநிரே, ஈஸ்²வரேண மாநவாய ஸாமர்த்²யம் ஈத்³ரு’ஸ²ம்’ த³த்தம்’ இதி காரணாத் தம்’ த⁴ந்யம்’ ப³பா⁴ஷிரே ச|
9 En Jezus, van daar voortgaande, zag een mens in het tolhuis zitten, genaamd Mattheus; en zeide tot hem: Volg Mij. En hij opstaande, volgde Hem.
அநந்தரம்’ யீஸு²ஸ்தத்ஸ்தா²நாத்³ க³ச்ச²ந் க³ச்ச²ந் கரஸம்’க்³ரஹஸ்தா²நே ஸமுபவிஷ்டம்’ மதி²நாமாநம் ஏகம்’ மநுஜம்’ விலோக்ய தம்’ ப³பா⁴ஷே, மம பஸ்²சாத்³ ஆக³ச்ச², தத: ஸ உத்தா²ய தஸ்ய பஸ்²சாத்³ வவ்ராஜ|
10 En het geschiedde, als Hij in het huis van Mattheus aanzat, ziet, vele tollenaars en zondaars kwamen en zaten mede aan, met Jezus en Zijn discipelen.
தத: பரம்’ யீஸௌ² க்³ரு’ஹே போ⁴க்தும் உபவிஷ்டே ப³ஹவ: கரஸம்’க்³ராஹிண: கலுஷிணஸ்²ச மாநவா ஆக³த்ய தேந ஸாகம்’ தஸ்ய ஸி²ஷ்யைஸ்²ச ஸாகம் உபவிவிஸு²: |
11 En de Farizeen, dat ziende, zeiden tot Zijn discipelen: Waarom eet uw Meester met de tollenaren en de zondaren?
பி²ரூஸி²நஸ்தத்³ த்³ரு’ஷ்ட்வா தஸ்ய ஸி²ஷ்யாந் ப³பா⁴ஷிரே, யுஷ்மாகம்’ கு³ரு: கிம்’ நிமித்தம்’ கரஸம்’க்³ராஹிபி⁴: கலுஷிபி⁴ஸ்²ச ஸாகம்’ பு⁴ம்’க்தே?
12 Maar Jezus, zulks horende, zeide tot hen: Die gezond zijn hebben den medicijnmeester niet van node, maar die ziek zijn.
யீஸு²ஸ்தத் ஸ்²ருத்வா தாந் ப்ரத்யவத³த், நிராமயலோகாநாம்’ சிகித்ஸகேந ப்ரயோஜநம்’ நாஸ்தி, கிந்து ஸாமயலோகாநாம்’ ப்ரயோஜநமாஸ்தே|
13 Doch gaat heen en leert, wat het zij: Ik wil barmhartigheid, en niet offerande; want Ik ben niet gekomen om te roepen rechtvaardigen, maar zondaars tot bekering.
அதோ யூயம்’ யாத்வா வசநஸ்யாஸ்யார்த²ம்’ ஸி²க்ஷத்⁴வம், த³யாயாம்’ மே யதா² ப்ரீதி ர்ந ததா² யஜ்ஞகர்ம்மணி| யதோ(அ)ஹம்’ தா⁴ர்ம்மிகாந் ஆஹ்வாதும்’ நாக³தோ(அ)ஸ்மி கிந்து மந: பரிவர்த்தயிதும்’ பாபிந ஆஹ்வாதும் ஆக³தோ(அ)ஸ்மி|
14 Toen kwamen de discipelen van Johannes tot Hem, zeggende: Waarom vasten wij en de Farizeen veel, en Uw discipelen vasten niet?
அநந்தரம்’ யோஹந: ஸி²ஷ்யாஸ்தஸ்ய ஸமீபம் ஆக³த்ய கத²யாமாஸு: , பி²ரூஸி²நோ வயஞ்ச புந: புநருபவஸாம: , கிந்து தவ ஸி²ஷ்யா நோபவஸந்தி, குத: ?
15 En Jezus zeide tot hen: Kunnen ook de bruiloftskinderen treuren, zolang de Bruidegom bij hen is? Maar de dagen zullen komen, wanneer de Bruidegom van hen zal weggenomen zijn, en dan zullen zij vasten.
ததா³ யீஸு²ஸ்தாந் அவோசத் யாவத் ஸகீ²நாம்’ ஸம்’ங்கே³ கந்யாயா வரஸ்திஷ்ட²தி, தாவத் கிம்’ தே விலாபம்’ கர்த்தும்’ ஸ²க்லுவந்தி? கிந்து யதா³ தேஷாம்’ ஸம்’ங்கா³த்³ வரம்’ நயந்தி, தாத்³ரு’ஸ²: ஸமய ஆக³மிஷ்யதி, ததா³ தே உபவத்ஸ்யந்தி|
16 Ook zet niemand een lap ongevold laken op een oud kleed; want deszelfs aangezette lap scheurt af van het kleed, en er wordt een ergere scheur.
புராதநவஸநே கோபி நவீநவஸ்த்ரம்’ ந யோஜயதி, யஸ்மாத் தேந யோஜிதேந புராதநவஸநம்’ சி²நத்தி தச்சி²த்³ரஞ்ச ப³ஹுகுத்ஸிதம்’ த்³ரு’ஸ்²யதே|
17 Noch doet men nieuwen wijn in oude leder zakken; anders zo bersten de leder zakken, en de wijn wordt uitgestort, en de leder zakken verderven, maar men doet nieuwen wijn in nieuwe leder zakken, en beide te zamen worden behouden.
அந்யஞ்ச புராதநகுத்வாம்’ கோபி நவாநகோ³ஸ்தநீரஸம்’ ந நித³தா⁴தி, யஸ்மாத் ததா² க்ரு’தே குதூ ர்விதீ³ர்ய்யதே தேந கோ³ஸ்தநீரஸ: பததி குதூஸ்²ச நஸ்²யதி; தஸ்மாத் நவீநாயாம்’ குத்வாம்’ நவீநோ கோ³ஸ்தநீரஸ: ஸ்தா²ப்யதே, தேந த்³வயோரவநம்’ ப⁴வதி|
18 Als Hij deze dingen tot hen sprak, ziet, een overste kwam en aanbad Hem, zeggende: Mijn dochter is nu terstond gestorven, doch kom en leg Uw hand op haar, en zij zal leven.
அபரம்’ தேநைதத்கதா²கத²நகாலே ஏகோ(அ)தி⁴பதிஸ்தம்’ ப்ரணம்ய ப³பா⁴ஷே, மம து³ஹிதா ப்ராயேணைதாவத்காலே ம்ரு’தா, தஸ்மாத்³ ப⁴வாநாக³த்ய தஸ்யா கா³த்ரே ஹஸ்தமர்பயது, தேந ஸா ஜீவிஷ்யதி|
19 En Jezus opgestaan zijnde, volgde hem, en Zijn discipelen.
ததா³நீம்’ யீஸு²: ஸி²ஷ்யை: ஸாகம் உத்தா²ய தஸ்ய பஸ்²சாத்³ வவ்ராஜ|
20 (En ziet, een vrouw die twaalf jaren het bloedvloeien gehad had, komende tot Hem van achteren, raakte den zoom Zijns kleeds aan;
இத்யநந்தரே த்³வாத³ஸ²வத்ஸராந் யாவத் ப்ரத³ராமயேந ஸீ²ர்ணைகா நாரீ தஸ்ய பஸ்²சாத்³ ஆக³த்ய தஸ்ய வஸநஸ்ய க்³ரந்தி²ம்’ பஸ்பர்ஸ²;
21 Want zij zeide in zichzelven: Indien ik alleenlijk Zijn kleed aanraak, zo zal ik gezond worden.
யஸ்மாத் மயா கேவலம்’ தஸ்ய வஸநம்’ ஸ்ப்ரு’ஷ்ட்வா ஸ்வாஸ்த்²யம்’ ப்ராப்ஸ்யதே, ஸா நாரீதி மநஸி நிஸ்²சிதவதீ|
22 En Jezus, Zich omkerende, en haar ziende, zeide: Wees welgemoed, dochter! uw geloof heeft u behouden. En de vrouw werd gezond van dezelve ure af.)
ததோ யீஸு²ர்வத³நம்’ பராவர்த்த்ய தாம்’ ஜகா³த³, ஹே கந்யே, த்வம்’ ஸுஸ்தி²ரா ப⁴வ, தவ விஸ்²வாஸஸ்த்வாம்’ ஸ்வஸ்தா²மகார்ஷீத்| ஏதத்³வாக்யே க³தி³தஏவ ஸா யோஷித் ஸ்வஸ்தா²பூ⁴த்|
23 En als Jezus in het huis des oversten kwam, en zag de pijpers en de woelende schare,
அபரம்’ யீஸு²ஸ்தஸ்யாத்⁴யக்ஷஸ்ய கே³ஹம்’ க³த்வா வாத³கப்ரப்⁴ரு’தீந் ப³ஹூந் லோகாந் ஸ²ப்³தா³யமாநாந் விலோக்ய தாந் அவத³த்,
24 Zeide Hij tot hen: Vertrekt; want het dochtertje is niet dood, maar slaapt. En zij belachten Hem.
பந்தா²நம்’ த்யஜ, கந்யேயம்’ நாம்ரியத நித்³ரிதாஸ்தே; கதா²மேதாம்’ ஸ்²ருத்வா தே தமுபஜஹஸு: |
25 Als nu de schare uitgedreven was, ging Hij in, en greep haar hand; en het dochtertje stond op.
கிந்து ஸர்வ்வேஷு ப³ஹிஷ்க்ரு’தேஷு ஸோ(அ)ப்⁴யந்தரம்’ க³த்வா கந்யாயா: கரம்’ த்⁴ரு’தவாந், தேந ஸோத³திஷ்ட²த்;
26 En dit gerucht ging uit door dat gehele land.
ததஸ்தத்கர்ம்மணோ யஸ²: க்ரு’த்ஸ்நம்’ தம்’ தே³ஸ²ம்’ வ்யாப்தவத்|
27 En als Jezus van daar voortging, zijn Hem twee blinden gevolgd, roepende en zeggende: Gij Zone Davids, ontferm U onzer!
தத: பரம்’ யீஸு²ஸ்தஸ்மாத் ஸ்தா²நாத்³ யாத்ராம்’ சகார; ததா³ ஹே தா³யூத³: ஸந்தாந, அஸ்மாந் த³யஸ்வ, இதி வத³ந்தௌ த்³வௌ ஜநாவந்தௌ⁴ ப்ரோசைராஹூயந்தௌ தத்பஸ்²சாத்³ வவ்ரஜது: |
28 En als Hij in huis gekomen was, kwamen de blinden tot Hem. En Jezus zeide tot hen: Gelooft gij, dat Ik dat doen kan? Zij zeiden tot Hem: Ja, Heere!
ததோ யீஸௌ² கே³ஹமத்⁴யம்’ ப்ரவிஷ்டம்’ தாவபி தஸ்ய ஸமீபம் உபஸ்தி²தவந்தௌ, ததா³நீம்’ ஸ தௌ ப்ரு’ஷ்டவாந் கர்ம்மைதத் கர்த்தும்’ மம ஸாமர்த்²யம் ஆஸ்தே, யுவாம்’ கிமிதி ப்ரதீத²: ? ததா³ தௌ ப்ரத்யூசது: , ஸத்யம்’ ப்ரபோ⁴|
29 Toen raakte Hij hun ogen aan, zeggende: U geschiede naar uw geloof.
ததா³நீம்’ ஸ தயோ ர்லோசநாநி ஸ்ப்ரு’ஸ²ந் ப³பா⁴ஷே, யுவயோ: ப்ரதீத்யநுஸாராத்³ யுவயோ ர்மங்க³லம்’ பூ⁴யாத்| தேந தத்க்ஷணாத் தயோ ர்நேத்ராணி ப்ரஸந்நாந்யப⁴வந்,
30 En hun ogen zijn geopend geworden. En Jezus heeft hun zeer gestrengelijk verboden, zeggende: Ziet, dat niemand het wete.
பஸ்²சாத்³ யீஸு²ஸ்தௌ த்³ரு’ட⁴மாஜ்ஞாப்ய ஜகா³த³, அவத⁴த்தம் ஏதாம்’ கதா²ம்’ கோபி மநுஜோ ம ஜாநீயாத்|
31 Maar zij, uitgegaan zijnde, hebben Hem ruchtbaar gemaakt door dat gehele land.
கிந்து தௌ ப்ரஸ்தா²ய தஸ்மிந் க்ரு’த்ஸ்நே தே³ஸே² தஸ்ய கீர்த்திம்’ ப்ரகாஸ²யாமாஸது: |
32 Als dezen nu uitgingen, ziet, zo brachten zij tot Hem een mens, die stom en van den duivel bezeten was.
அபரம்’ தௌ ப³ஹிர்யாத ஏதஸ்மிந்நந்தரே மநுஜா ஏகம்’ பூ⁴தக்³ரஸ்தமூகம்’ தஸ்ய ஸமீபம் ஆநீதவந்த: |
33 En als de duivel uitgeworpen was, sprak de stomme. En de scharen verwonderden zich, zeggende: Er is nooit desgelijks in Israel gezien!
தேந பூ⁴தே த்யாஜிதே ஸ மூக: கதா²ம்’ கத²யிதும்’ ப்ராரப⁴த, தேந ஜநா விஸ்மயம்’ விஜ்ஞாய கத²யாமாஸு: , இஸ்ராயேலோ வம்’ஸே² கதா³பி நேத்³ரு’க³த்³ரு’ஸ்²யத;
34 Maar de Farizeen zeiden: Hij werpt de duivelen uit door den overste der duivelen.
கிந்து பி²ரூஸி²ந: கத²யாஞ்சக்ரு: பூ⁴தாதி⁴பதிநா ஸ பூ⁴தாந் த்யாஜயதி|
35 En Jezus omging al de steden en vlekken, lerende in hun synagogen, en predikende het Evangelie des Koninkrijks, en genezende alle ziekte en alle kwale onder het volk.
தத: பரம்’ யீஸு²ஸ்தேஷாம்’ ப⁴ஜநப⁴வந உபதி³ஸ²ந் ராஜ்யஸ்ய ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரயந் லோகாநாம்’ யஸ்ய ய ஆமயோ யா ச பீடா³ஸீத், தாந் ஸ²மயந் ஸ²மயம்’ஸ்²ச ஸர்வ்வாணி நக³ராணி க்³ராமாம்’ஸ்²ச ப³ப்⁴ராம|
36 En Hij, de scharen ziende, werd innerlijk met ontferming bewogen over hen, omdat zij vermoeid en verstrooid waren, gelijk schapen, die geen herder hebben.
அந்யஞ்ச மநுஜாந் வ்யாகுலாந் அரக்ஷகமேஷாநிவ ச த்யக்தாந் நிரீக்ஷ்ய தேஷு காருணிக: ஸந் ஸி²ஷ்யாந் அவத³த்,
37 Toen zeide Hij tot Zijn discipelen: De oogst is wel groot; maar de arbeiders zijn weinige;
ஸ²ஸ்யாநி ப்ரசுராணி ஸந்தி, கிந்து சே²த்தார: ஸ்தோகா: |
38 Bidt dan den Heere des oogstes, dat Hij arbeiders in Zijn oogst uitstote.
க்ஷேத்ரம்’ ப்ரத்யபராந் சே²த³காந் ப்ரஹேதும்’ ஸ²ஸ்யஸ்வாமிநம்’ ப்ரார்த²யத்⁴வம்|
