Mattheüs 17
1 En na zes dagen nam Jezus met Zich Petrus, en Jakobus, en Johannes, zijn broeder, en bracht hen op een hogen berg alleen.
அநந்தரம்’ ஷட்³தி³நேப்⁴ய: பரம்’ யீஸு²: பிதரம்’ யாகூப³ம்’ தத்ஸஹஜம்’ யோஹநஞ்ச க்³ரு’ஹ்லந் உச்சாத்³ரே ர்விவிக்தஸ்தா²நம் ஆக³த்ய தேஷாம்’ ஸமக்ஷம்’ ரூபமந்யத் த³தா⁴ர|
2 En Hij werd voor hen veranderd van gedaante; en Zijn aangezicht blonk gelijk de zon, en Zijn klederen werden wit gelijk het licht.
தேந ததா³ஸ்யம்’ தேஜஸ்வி, ததா³ப⁴ரணம் ஆலோகவத் பாண்ட³ரமப⁴வத்|
3 En ziet, van hen werden gezien Mozes en Elias, met Hem samensprekende.
அந்யச்ச தேந ஸாகம்’ ஸம்’லபந்தௌ மூஸா ஏலியஸ்²ச தேப்⁴யோ த³ர்ஸ²நம்’ த³த³து: |
4 En Petrus, antwoordende, zeide tot Jezus: Heere! het is goed, dat wij hier zijn; zo Gij wilt, laat ons hier drie tabernakelen maken, voor U een, en voor Mozes een, en een voor Elias.
ததா³நீம்’ பிதரோ யீஸு²ம்’ ஜகா³த³, ஹே ப்ரபோ⁴ ஸ்தி²திரத்ராஸ்மாகம்’ ஸு²பா⁴, யதி³ ப⁴வதாநுமந்யதே, தர்ஹி ப⁴வத³ர்த²மேகம்’ மூஸார்த²மேகம் ஏலியார்த²ஞ்சைகம் இதி த்ரீணி தூ³ஷ்யாணி நிர்ம்மம|
5 Terwijl hij nog sprak, ziet, een luchtige wolk heeft hen overschaduwd; en ziet, een stem uit de wolk, zeggende: Deze is Mijn geliefde Zoon, in Denwelken Ik Mijn welbehagen heb; hoort Hem!
ஏதத்கத²நகால ஏக உஜ்ஜவல: பயோத³ஸ்தேஷாமுபரி சா²யாம்’ க்ரு’தவாந், வாரிதா³த்³ ஏஷா நப⁴ஸீயா வாக்³ ப³பூ⁴வ, மமாயம்’ ப்ரிய: புத்ர: , அஸ்மிந் மம மஹாஸந்தோஷ ஏதஸ்ய வாக்யம்’ யூயம்’ நிஸா²மயத|
6 En de discipelen, dit horende, vielen op hun aangezicht, en werden zeer bevreesd.
கிந்து வாசமேதாம்’ ஸ்²ரு’ண்வந்தஏவ ஸி²ஷ்யா ம்ரு’ஸ²ம்’ ஸ²ங்கமாநா ந்யுப்³ஜா ந்யபதந்|
7 En Jezus, bij hen komende, raakte hen aan, en zeide: Staat op en vreest niet.
ததா³ யீஸு²ராக³த்ய தேஷாம்’ கா³த்ராணி ஸ்ப்ரு’ஸ²ந் உவாச, உத்திஷ்ட²த, மா பை⁴ஷ்ட|
8 En hun ogen opheffende, zagen zij niemand, dan Jezus alleen.
ததா³நீம்’ நேத்ராண்யுந்மீல்ய யீஸு²ம்’ விநா கமபி ந த³த்³ரு’ஸு²: |
9 En als zij van den berg afkwamen, gebood hun Jezus, zeggende: Zegt niemand dit gezicht, totdat de Zoon des mensen zal opgestaan zijn uit de doden.
தத: பரம் அத்³ரேரவரோஹணகாலே யீஸு²ஸ்தாந் இத்யாதி³தே³ஸ², மநுஜஸுதஸ்ய ம்ரு’தாநாம்’ மத்⁴யாது³த்தா²நம்’ யாவந்ந ஜாயதே, தாவத் யுஷ்மாபி⁴ரேதத்³த³ர்ஸ²நம்’ கஸ்மைசித³பி ந கத²யிதவ்யம்’|
10 En Zijn discipelen vraagden Hem, zeggende: Wat zeggen dan de Schriftgeleerden, dat Elias eerst moet komen?
ததா³ ஸி²ஷ்யாஸ்தம்’ பப்ரச்சு²: , ப்ரத²மம் ஏலிய ஆயாஸ்யதீதி குத உபாத்⁴யாயைருச்யதே?
11 Doch Jezus, antwoordende, zeide tot hen: Elias zal wel eerst komen, en alles weder oprichten.
ததோ யீஸு²: ப்ரத்யவாதீ³த், ஏலிய: ப்ராகே³த்ய ஸர்வ்வாணி ஸாத⁴யிஷ்யதீதி ஸத்யம்’,
12 Maar Ik zeg u, dat Elias nu gekomen is, en zij hebben hem niet gekend; doch zij hebben aan hem gedaan, al wat zij hebben gewild; alzo zal ook de Zoon des mensen van hen lijden.
கிந்த்வஹம்’ யுஷ்மாந் வச்மி, ஏலிய ஏத்ய க³த: , தே தமபரிசித்ய தஸ்மிந் யதே²ச்ச²ம்’ வ்யவஜஹு: ; மநுஜஸுதேநாபி தேஷாமந்திகே தாத்³ரு’க்³ து³: க²ம்’ போ⁴க்தவ்யம்’|
13 Toen verstonden de discipelen dat Hij hun van Johannes de Doper gesproken had.
ததா³நீம்’ ஸ மஜ்ஜயிதாரம்’ யோஹநமதி⁴ கதா²மேதாம்’ வ்யாஹ்ரு’தவாந், இத்த²ம்’ தச்சி²ஷ்யா பு³பு³தி⁴ரே|
14 En als zij bij de schare gekomen waren, kwam tot Hem een mens, vallende voor Hem op de knieen, en zeggende:
பஸ்²சாத் தேஷு ஜநநிவஹஸ்யாந்திகமாக³தேஷு கஸ்²சித் மநுஜஸ்தத³ந்திகமேத்ய ஜாநூநீ பாதயித்வா கதி²தவாந்,
15 Heere! ontferm U over mijn zoon; want hij is maanziek, en is in zwaar lijden; want menigmaal valt hij in het vuur, en menigmaal in het water.
ஹே ப்ரபோ⁴, மத்புத்ரம்’ ப்ரதி க்ரு’பாம்’ வித³தா⁴து, ஸோபஸ்மாராமயேந ப்⁴ரு’ஸ²ம்’ வ்யதி²த: ஸந் புந: புந ர்வஹ்நௌ முஹு ர்ஜலமத்⁴யே பததி|
16 En ik heb hem tot Uw discipelen gebracht, en zij hebben hem niet kunnen genezen.
தஸ்மாத்³ ப⁴வத: ஸி²ஷ்யாணாம்’ ஸமீபே தமாநயம்’ கிந்து தே தம்’ ஸ்வாஸ்த²ம்’ கர்த்தும்’ ந ஸ²க்தா: |
17 En Jezus, antwoordende, zeide: O, ongelovig en verkeerd geslacht, hoe lang zal Ik nog met ulieden zijn, hoe lang zal Ik u nog verdragen? Brengt hem Mij hier.
ததா³ யீஸு²: கதி²தவாந் ரே அவிஸ்²வாஸிந: , ரே விபத²கா³மிந: , புந: கதிகாலாந் அஹம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ ஸ்தா²ஸ்யாமி? கதிகாலாந் வா யுஷ்மாந் ஸஹிஷ்யே? தமத்ர மமாந்திகமாநயத|
18 En Jezus bestrafte hem, en de duivel ging van hem uit, en het kind werd genezen van die ure af.
பஸ்²சாத்³ யீஸு²நா தர்ஜதஏவ ஸ பூ⁴தஸ்தம்’ விஹாய க³தவாந், தத்³த³ண்ட³ஏவ ஸ பா³லகோ நிராமயோ(அ)பூ⁴த்|
19 Toen kwamen de discipelen tot Jezus alleen, en zeiden: Waarom hebben wij hem niet kunnen uitwerpen?
தத: ஸி²ஷ்யா கு³ப்தம்’ யீஸு²முபாக³த்ய ப³பா⁴ஷிரே, குதோ வயம்’ தம்’ பூ⁴தம்’ த்யாஜயிதும்’ ந ஸ²க்தா: ?
20 En Jezus zeide tot hen: Om uws ongeloofs wil; want voorwaar zeg Ik u: Zo gij een geloof hadt als een mosterdzaad, gij zoudt tot dezen berg zeggen: Ga heen van hier derwaarts, en hij zal heengaan; en niets zal u onmogelijk zijn.
யீஸு²நா தே ப்ரோக்தா: , யுஷ்மாகமப்ரத்யயாத்;
21 Maar dit geslacht vaart niet uit, dan door bidden en vasten.
யுஷ்மாநஹம்’ தத்²யம்’ வச்மி யதி³ யுஷ்மாகம்’ ஸர்ஷபைகமாத்ரோபி விஸ்²வாஸோ ஜாயதே, தர்ஹி யுஷ்மாபி⁴ரஸ்மிந் ஸை²லே த்வமித: ஸ்தா²நாத் தத் ஸ்தா²நம்’ யாஹீதி ப்³ரூதே ஸ ததை³வ சலிஷ்யதி, யுஷ்மாகம்’ கிமப்யஸாத்⁴யஞ்ச கர்ம்ம ந ஸ்தா²ஸ்யாதி| கிந்து ப்ரார்த²நோபவாஸௌ விநைதாத்³ரு’ஸோ² பூ⁴தோ ந த்யாஜ்யேத|
22 En als zij in Galilea verkeerden, zeide Jezus tot hen: De Zoon des mensen zal overgeleverd worden in de handen der mensen;
அபரம்’ தேஷாம்’ கா³லீல்ப்ரதே³ஸே² ப்⁴ரமணகாலே யீஸு²நா தே க³தி³தா: , மநுஜஸுதோ ஜநாநாம்’ கரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதே தை ர்ஹநிஷ்யதே ச,
23 En zij zullen Hem doden, en ten derden dage zal Hij opgewekt worden. En zij werden zeer bedroefd.
கிந்து த்ரு’தீயே(அ)ஹிந ம உத்தா²பிஷ்யதே, தேந தே ப்⁴ரு’ஸ²ம்’ து³: கி²தா ப³பூ⁴வ: |
24 En als zij te Kapernaum ingekomen waren, gingen tot Petrus die de didrachmen ontvingen, en zeiden: Uw Meester, betaalt Hij de didrachmen niet?
தத³நந்தரம்’ தேஷு கப²ர்நாஹூம்நக³ரமாக³தேஷு கரஸம்’க்³ராஹிண: பிதராந்திகமாக³த்ய பப்ரச்சு²: , யுஷ்மாகம்’ கு³ரு: கிம்’ மந்தி³ரார்த²ம்’ கரம்’ ந த³தா³தி? தத: பிதர: கதி²தவாந் த³தா³தி|
25 Hij zeide: Ja. En toen hij in huis gekomen was, voorkwam hem Jezus, zeggende: Wat dunkt u, Simon! de koningen der aarde, van wie nemen zij tollen of schatting, van hun zonen, of van de vreemden?
ததஸ்தஸ்மிந் க்³ரு’ஹமத்⁴யமாக³தே தஸ்ய கதா²கத²நாத் பூர்வ்வமேவ யீஸு²ருவாச, ஹே ஸி²மோந், மேதி³ந்யா ராஜாந: ஸ்வஸ்வாபத்யேப்⁴ய: கிம்’ விதே³ஸி²ப்⁴ய: கேப்⁴ய: கரம்’ க்³ரு’ஹ்லந்தி? அத்ர த்வம்’ கிம்’ பு³த்⁴யஸே? தத: பிதர உக்தவாந், விதே³ஸி²ப்⁴ய: |
26 Petrus zeide tot Hem: Van de vreemden. Jezus zeide tot hem: Zo zijn dan de zonen vrij.
ததா³ யீஸு²ருக்தவாந், தர்ஹி ஸந்தாநா முக்தா: ஸந்தி|
27 Maar opdat wij hun geen aanstoot geven, ga heen naar de zee, werp den angel uit, en den eersten vis, die opkomt, neem, en zijn mond geopend hebbende, zult gij een stater vinden; neem dien, en geef hem aan hen voor Mij en u.
ததா²பி யதா²ஸ்மாபி⁴ஸ்தேஷாமந்தராயோ ந ஜந்யதே, தத்க்ரு’தே ஜலதே⁴ஸ்தீரம்’ க³த்வா வடி³ஸ²ம்’ க்ஷிப, தேநாதௌ³ யோ மீந உத்தா²ஸ்யதி, தம்’ க்⁴ரு’த்வா தந்முகே² மோசிதே தோலகைகம்’ ரூப்யம்’ ப்ராப்ஸ்யஸி, தத்³ க்³ரு’ஹீத்வா தவ மம ச க்ரு’தே தேப்⁴யோ தே³ஹி|
