Mattheüs 17
1 En na zes dagen nam Jezus met Zich Petrus, en Jakobus, en Johannes, zijn broeder, en bracht hen op een hogen berg alleen.
ଅନନ୍ତରଂ ଷଡ୍ଦିନେଭ୍ୟଃ ପରଂ ଯୀଶୁଃ ପିତରଂ ଯାକୂବଂ ତତ୍ସହଜଂ ଯୋହନଞ୍ଚ ଗୃହ୍ଲନ୍ ଉଚ୍ଚାଦ୍ରେ ର୍ୱିୱିକ୍ତସ୍ଥାନମ୍ ଆଗତ୍ୟ ତେଷାଂ ସମକ୍ଷଂ ରୂପମନ୍ୟତ୍ ଦଧାର|
2 En Hij werd voor hen veranderd van gedaante; en Zijn aangezicht blonk gelijk de zon, en Zijn klederen werden wit gelijk het licht.
ତେନ ତଦାସ୍ୟଂ ତେଜସ୍ୱି, ତଦାଭରଣମ୍ ଆଲୋକୱତ୍ ପାଣ୍ଡରମଭୱତ୍|
3 En ziet, van hen werden gezien Mozes en Elias, met Hem samensprekende.
ଅନ୍ୟଚ୍ଚ ତେନ ସାକଂ ସଂଲପନ୍ତୌ ମୂସା ଏଲିଯଶ୍ଚ ତେଭ୍ୟୋ ଦର୍ଶନଂ ଦଦତୁଃ|
4 En Petrus, antwoordende, zeide tot Jezus: Heere! het is goed, dat wij hier zijn; zo Gij wilt, laat ons hier drie tabernakelen maken, voor U een, en voor Mozes een, en een voor Elias.
ତଦାନୀଂ ପିତରୋ ଯୀଶୁଂ ଜଗାଦ, ହେ ପ୍ରଭୋ ସ୍ଥିତିରତ୍ରାସ୍ମାକଂ ଶୁଭା, ଯଦି ଭୱତାନୁମନ୍ୟତେ, ତର୍ହି ଭୱଦର୍ଥମେକଂ ମୂସାର୍ଥମେକମ୍ ଏଲିଯାର୍ଥଞ୍ଚୈକମ୍ ଇତି ତ୍ରୀଣି ଦୂଷ୍ୟାଣି ନିର୍ମ୍ମମ|
5 Terwijl hij nog sprak, ziet, een luchtige wolk heeft hen overschaduwd; en ziet, een stem uit de wolk, zeggende: Deze is Mijn geliefde Zoon, in Denwelken Ik Mijn welbehagen heb; hoort Hem!
ଏତତ୍କଥନକାଲ ଏକ ଉଜ୍ଜୱଲଃ ପଯୋଦସ୍ତେଷାମୁପରି ଛାଯାଂ କୃତୱାନ୍, ୱାରିଦାଦ୍ ଏଷା ନଭସୀଯା ୱାଗ୍ ବଭୂୱ, ମମାଯଂ ପ୍ରିଯଃ ପୁତ୍ରଃ, ଅସ୍ମିନ୍ ମମ ମହାସନ୍ତୋଷ ଏତସ୍ୟ ୱାକ୍ୟଂ ଯୂଯଂ ନିଶାମଯତ|
6 En de discipelen, dit horende, vielen op hun aangezicht, en werden zeer bevreesd.
କିନ୍ତୁ ୱାଚମେତାଂ ଶୃଣ୍ୱନ୍ତଏୱ ଶିଷ୍ୟା ମୃଶଂ ଶଙ୍କମାନା ନ୍ୟୁବ୍ଜା ନ୍ୟପତନ୍|
7 En Jezus, bij hen komende, raakte hen aan, en zeide: Staat op en vreest niet.
ତଦା ଯୀଶୁରାଗତ୍ୟ ତେଷାଂ ଗାତ୍ରାଣି ସ୍ପୃଶନ୍ ଉୱାଚ, ଉତ୍ତିଷ୍ଠତ, ମା ଭୈଷ୍ଟ|
8 En hun ogen opheffende, zagen zij niemand, dan Jezus alleen.
ତଦାନୀଂ ନେତ୍ରାଣ୍ୟୁନ୍ମୀଲ୍ୟ ଯୀଶୁଂ ୱିନା କମପି ନ ଦଦୃଶୁଃ|
9 En als zij van den berg afkwamen, gebood hun Jezus, zeggende: Zegt niemand dit gezicht, totdat de Zoon des mensen zal opgestaan zijn uit de doden.
ତତଃ ପରମ୍ ଅଦ୍ରେରୱରୋହଣକାଲେ ଯୀଶୁସ୍ତାନ୍ ଇତ୍ୟାଦିଦେଶ, ମନୁଜସୁତସ୍ୟ ମୃତାନାଂ ମଧ୍ୟାଦୁତ୍ଥାନଂ ଯାୱନ୍ନ ଜାଯତେ, ତାୱତ୍ ଯୁଷ୍ମାଭିରେତଦ୍ଦର୍ଶନଂ କସ୍ମୈଚିଦପି ନ କଥଯିତୱ୍ୟଂ|
10 En Zijn discipelen vraagden Hem, zeggende: Wat zeggen dan de Schriftgeleerden, dat Elias eerst moet komen?
ତଦା ଶିଷ୍ୟାସ୍ତଂ ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ, ପ୍ରଥମମ୍ ଏଲିଯ ଆଯାସ୍ୟତୀତି କୁତ ଉପାଧ୍ୟାଯୈରୁଚ୍ୟତେ?
11 Doch Jezus, antwoordende, zeide tot hen: Elias zal wel eerst komen, en alles weder oprichten.
ତତୋ ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୱାଦୀତ୍, ଏଲିଯଃ ପ୍ରାଗେତ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱାଣି ସାଧଯିଷ୍ୟତୀତି ସତ୍ୟଂ,
12 Maar Ik zeg u, dat Elias nu gekomen is, en zij hebben hem niet gekend; doch zij hebben aan hem gedaan, al wat zij hebben gewild; alzo zal ook de Zoon des mensen van hen lijden.
କିନ୍ତ୍ୱହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱଚ୍ମି, ଏଲିଯ ଏତ୍ୟ ଗତଃ, ତେ ତମପରିଚିତ୍ୟ ତସ୍ମିନ୍ ଯଥେଚ୍ଛଂ ୱ୍ୟୱଜହୁଃ; ମନୁଜସୁତେନାପି ତେଷାମନ୍ତିକେ ତାଦୃଗ୍ ଦୁଃଖଂ ଭୋକ୍ତୱ୍ୟଂ|
13 Toen verstonden de discipelen dat Hij hun van Johannes de Doper gesproken had.
ତଦାନୀଂ ସ ମଜ୍ଜଯିତାରଂ ଯୋହନମଧି କଥାମେତାଂ ୱ୍ୟାହୃତୱାନ୍, ଇତ୍ଥଂ ତଚ୍ଛିଷ୍ୟା ବୁବୁଧିରେ|
14 En als zij bij de schare gekomen waren, kwam tot Hem een mens, vallende voor Hem op de knieen, en zeggende:
ପଶ୍ଚାତ୍ ତେଷୁ ଜନନିୱହସ୍ୟାନ୍ତିକମାଗତେଷୁ କଶ୍ଚିତ୍ ମନୁଜସ୍ତଦନ୍ତିକମେତ୍ୟ ଜାନୂନୀ ପାତଯିତ୍ୱା କଥିତୱାନ୍,
15 Heere! ontferm U over mijn zoon; want hij is maanziek, en is in zwaar lijden; want menigmaal valt hij in het vuur, en menigmaal in het water.
ହେ ପ୍ରଭୋ, ମତ୍ପୁତ୍ରଂ ପ୍ରତି କୃପାଂ ୱିଦଧାତୁ, ସୋପସ୍ମାରାମଯେନ ଭୃଶଂ ୱ୍ୟଥିତଃ ସନ୍ ପୁନଃ ପୁନ ର୍ୱହ୍ନୌ ମୁହୁ ର୍ଜଲମଧ୍ୟେ ପତତି|
16 En ik heb hem tot Uw discipelen gebracht, en zij hebben hem niet kunnen genezen.
ତସ୍ମାଦ୍ ଭୱତଃ ଶିଷ୍ୟାଣାଂ ସମୀପେ ତମାନଯଂ କିନ୍ତୁ ତେ ତଂ ସ୍ୱାସ୍ଥଂ କର୍ତ୍ତୁଂ ନ ଶକ୍ତାଃ|
17 En Jezus, antwoordende, zeide: O, ongelovig en verkeerd geslacht, hoe lang zal Ik nog met ulieden zijn, hoe lang zal Ik u nog verdragen? Brengt hem Mij hier.
ତଦା ଯୀଶୁଃ କଥିତୱାନ୍ ରେ ଅୱିଶ୍ୱାସିନଃ, ରେ ୱିପଥଗାମିନଃ, ପୁନଃ କତିକାଲାନ୍ ଅହଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସନ୍ନିଧୌ ସ୍ଥାସ୍ୟାମି? କତିକାଲାନ୍ ୱା ଯୁଷ୍ମାନ୍ ସହିଷ୍ୟେ? ତମତ୍ର ମମାନ୍ତିକମାନଯତ|
18 En Jezus bestrafte hem, en de duivel ging van hem uit, en het kind werd genezen van die ure af.
ପଶ୍ଚାଦ୍ ଯୀଶୁନା ତର୍ଜତଏୱ ସ ଭୂତସ୍ତଂ ୱିହାଯ ଗତୱାନ୍, ତଦ୍ଦଣ୍ଡଏୱ ସ ବାଲକୋ ନିରାମଯୋଽଭୂତ୍|
19 Toen kwamen de discipelen tot Jezus alleen, en zeiden: Waarom hebben wij hem niet kunnen uitwerpen?
ତତଃ ଶିଷ୍ୟା ଗୁପ୍ତଂ ଯୀଶୁମୁପାଗତ୍ୟ ବଭାଷିରେ, କୁତୋ ୱଯଂ ତଂ ଭୂତଂ ତ୍ୟାଜଯିତୁଂ ନ ଶକ୍ତାଃ?
20 En Jezus zeide tot hen: Om uws ongeloofs wil; want voorwaar zeg Ik u: Zo gij een geloof hadt als een mosterdzaad, gij zoudt tot dezen berg zeggen: Ga heen van hier derwaarts, en hij zal heengaan; en niets zal u onmogelijk zijn.
ଯୀଶୁନା ତେ ପ୍ରୋକ୍ତାଃ, ଯୁଷ୍ମାକମପ୍ରତ୍ୟଯାତ୍;
21 Maar dit geslacht vaart niet uit, dan door bidden en vasten.
ଯୁଷ୍ମାନହଂ ତଥ୍ୟଂ ୱଚ୍ମି ଯଦି ଯୁଷ୍ମାକଂ ସର୍ଷପୈକମାତ୍ରୋପି ୱିଶ୍ୱାସୋ ଜାଯତେ, ତର୍ହି ଯୁଷ୍ମାଭିରସ୍ମିନ୍ ଶୈଲେ ତ୍ୱମିତଃ ସ୍ଥାନାତ୍ ତତ୍ ସ୍ଥାନଂ ଯାହୀତି ବ୍ରୂତେ ସ ତଦୈୱ ଚଲିଷ୍ୟତି, ଯୁଷ୍ମାକଂ କିମପ୍ୟସାଧ୍ୟଞ୍ଚ କର୍ମ୍ମ ନ ସ୍ଥାସ୍ୟାତି| କିନ୍ତୁ ପ୍ରାର୍ଥନୋପୱାସୌ ୱିନୈତାଦୃଶୋ ଭୂତୋ ନ ତ୍ୟାଜ୍ୟେତ|
22 En als zij in Galilea verkeerden, zeide Jezus tot hen: De Zoon des mensen zal overgeleverd worden in de handen der mensen;
ଅପରଂ ତେଷାଂ ଗାଲୀଲ୍ପ୍ରଦେଶେ ଭ୍ରମଣକାଲେ ଯୀଶୁନା ତେ ଗଦିତାଃ, ମନୁଜସୁତୋ ଜନାନାଂ କରେଷୁ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟତେ ତୈ ର୍ହନିଷ୍ୟତେ ଚ,
23 En zij zullen Hem doden, en ten derden dage zal Hij opgewekt worden. En zij werden zeer bedroefd.
କିନ୍ତୁ ତୃତୀଯେଽହିନ ମ ଉତ୍ଥାପିଷ୍ୟତେ, ତେନ ତେ ଭୃଶଂ ଦୁଃଖିତା ବଭୂୱଃ|
24 En als zij te Kapernaum ingekomen waren, gingen tot Petrus die de didrachmen ontvingen, en zeiden: Uw Meester, betaalt Hij de didrachmen niet?
ତଦନନ୍ତରଂ ତେଷୁ କଫର୍ନାହୂମ୍ନଗରମାଗତେଷୁ କରସଂଗ୍ରାହିଣଃ ପିତରାନ୍ତିକମାଗତ୍ୟ ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ, ଯୁଷ୍ମାକଂ ଗୁରୁଃ କିଂ ମନ୍ଦିରାର୍ଥଂ କରଂ ନ ଦଦାତି? ତତଃ ପିତରଃ କଥିତୱାନ୍ ଦଦାତି|
25 Hij zeide: Ja. En toen hij in huis gekomen was, voorkwam hem Jezus, zeggende: Wat dunkt u, Simon! de koningen der aarde, van wie nemen zij tollen of schatting, van hun zonen, of van de vreemden?
ତତସ୍ତସ୍ମିନ୍ ଗୃହମଧ୍ୟମାଗତେ ତସ୍ୟ କଥାକଥନାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱମେୱ ଯୀଶୁରୁୱାଚ, ହେ ଶିମୋନ୍, ମେଦିନ୍ୟା ରାଜାନଃ ସ୍ୱସ୍ୱାପତ୍ୟେଭ୍ୟଃ କିଂ ୱିଦେଶିଭ୍ୟଃ କେଭ୍ୟଃ କରଂ ଗୃହ୍ଲନ୍ତି? ଅତ୍ର ତ୍ୱଂ କିଂ ବୁଧ୍ୟସେ? ତତଃ ପିତର ଉକ୍ତୱାନ୍, ୱିଦେଶିଭ୍ୟଃ|
26 Petrus zeide tot Hem: Van de vreemden. Jezus zeide tot hem: Zo zijn dan de zonen vrij.
ତଦା ଯୀଶୁରୁକ୍ତୱାନ୍, ତର୍ହି ସନ୍ତାନା ମୁକ୍ତାଃ ସନ୍ତି|
27 Maar opdat wij hun geen aanstoot geven, ga heen naar de zee, werp den angel uit, en den eersten vis, die opkomt, neem, en zijn mond geopend hebbende, zult gij een stater vinden; neem dien, en geef hem aan hen voor Mij en u.
ତଥାପି ଯଥାସ୍ମାଭିସ୍ତେଷାମନ୍ତରାଯୋ ନ ଜନ୍ୟତେ, ତତ୍କୃତେ ଜଲଧେସ୍ତୀରଂ ଗତ୍ୱା ୱଡିଶଂ କ୍ଷିପ, ତେନାଦୌ ଯୋ ମୀନ ଉତ୍ଥାସ୍ୟତି, ତଂ ଘୃତ୍ୱା ତନ୍ମୁଖେ ମୋଚିତେ ତୋଲକୈକଂ ରୂପ୍ୟଂ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟସି, ତଦ୍ ଗୃହୀତ୍ୱା ତୱ ମମ ଚ କୃତେ ତେଭ୍ୟୋ ଦେହି|
