Mattheüs 15
1 Toen kwamen tot Jezus enige Schriftgeleerden en Farizeen, die van Jeruzalem waren, zeggende:
அபரம்’ யிரூஸா²லம்நக³ரீயா: கதிபயா அத்⁴யாபகா: பி²ரூஸி²நஸ்²ச யீஸோ²: ஸமீபமாக³த்ய கத²யாமாஸு: ,
2 Waarom overtreden Uw discipelen de inzetting der ouden? Want zij wassen hun handen niet, wanneer zij brood zullen eten.
தவ ஸி²ஷ்யா: கிமர்த²ம் அப்ரக்ஷாலிதகரை ர்ப⁴க்ஷித்வா பரம்பராக³தம்’ ப்ராசீநாநாம்’ வ்யவஹாரம்’ லங்வந்தே?
3 Maar Hij, antwoordende, zeide tot hen: Waarom overtreedt ook gij het gebod Gods, door uw inzetting?
ததோ யீஸு²: ப்ரத்யுவாச, யூயம்’ பரம்பராக³தாசாரேண குத ஈஸ்²வராஜ்ஞாம்’ லங்வத்⁴வே|
4 Want God heeft geboden, zeggende: Eert uw vader en moeder, en: Wie vader of moeder vloekt, die zal den dood sterven.
ஈஸ்²வர இத்யாஜ்ஞாபயத், த்வம்’ நிஜபிதரௌ ஸம்’மந்யேதா²: , யேந ச நிஜபிதரௌ நிந்த்³யேதே, ஸ நிஸ்²சிதம்’ ம்ரியேத;
5 Maar gij zegt: Zo wie tot vader of moeder zal zeggen: Het is een gave, zo wat u van mij zou kunnen ten nutte komen;
கிந்து யூயம்’ வத³த², ய: ஸ்வஜநகம்’ ஸ்வஜநநீம்’ வா வாக்யமித³ம்’ வத³தி, யுவாம்’ மத்தோ யல்லபே⁴தே², தத் ந்யவித்³யத,
6 en zijn vader of zijn moeder geenszins zal eren, die voldoet. En gij hebt alzo Gods gebod krachteloos gemaakt door uw inzetting.
ஸ நிஜபிதரௌ புந ர்ந ஸம்’மம்’ஸ்யதே| இத்த²ம்’ யூயம்’ பரம்பராக³தேந ஸ்வேஷாமாசாரேணேஸ்²வரீயாஜ்ஞாம்’ லும்பத²|
7 Gij geveinsden! Wel heeft Jesaja van u geprofeteerd, zeggende:
ரே கபடிந: ஸர்வ்வே யிஸ²யியோ யுஷ்மாநதி⁴ ப⁴விஷ்யத்³வசநாந்யேதாநி ஸம்யக்³ உக்தவாந்|
8 Dit volk genaakt Mij met hun mond, en eert Mij met de lippen, maar hun hart houdt zich verre van Mij;
வத³நை ர்மநுஜா ஏதே ஸமாயாந்தி மத³ந்திகம்’| ததா²த⁴ரை ர்மதீ³யஞ்ச மாநம்’ குர்வ்வந்தி தே நரா: |
9 Doch tevergeefs eren zij Mij, lerende leringen, die geboden van mensen zijn.
கிந்து தேஷாம்’ மநோ மத்தோ விதூ³ரஏவ திஷ்ட²தி| ஸி²க்ஷயந்தோ விதீ⁴ந் ந்ராஜ்ஞா ப⁴ஜந்தே மாம்’ முதை⁴வ தே|
10 En als Hij de schare tot Zich geroepen had, zeide Hij tot hen: Hoort en verstaat.
ததோ யீஸு² ர்லோகாந் ஆஹூய ப்ரோக்தவாந், யூயம்’ ஸ்²ருத்வா பு³த்⁴யத்⁴ப³ம்’|
11 Hetgeen ten monde ingaat, ontreinigt den mens niet; maar hetgeen ten monde uitgaat, dat ontreinigt den mens.
யந்முக²ம்’ ப்ரவிஸ²தி, தத் மநுஜம் அமேத்⁴யம்’ ந கரோதி, கிந்து யதா³ஸ்யாத் நிர்க³ச்ச²தி, ததே³வ மாநுஷமமேத்⁴யீ கரோதீ|
12 Toen kwamen Zijn discipelen tot Hem, en zeiden tot Hem: Weet Gij wel, dat de Farizeen deze rede horende, geergerd zijn geweest?
ததா³நீம்’ ஸி²ஷ்யா ஆக³த்ய தஸ்மை கத²யாஞ்சக்ரு: , ஏதாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா பி²ரூஸி²நோ வ்யரஜ்யந்த, தத் கிம்’ ப⁴வதா ஜ்ஞாயதே?
13 Maar Hij, antwoordende zeide: Alle plant, die Mijn hemelse Vader niet geplant heeft, zal uitgeroeid worden.
ஸ ப்ரத்யவத³த், மம ஸ்வர்க³ஸ்த²: பிதா யம்’ கஞ்சித³ங்குரம்’ நாரோபயத், ஸ உத்பாவ்த்³யதே|
14 Laat hen varen; zij zijn blinde leidslieden der blinden. Indien nu de blinde den blinde leidt, zo zullen zij beiden in den gracht vallen.
தே திஷ்ட²ந்து, தே அந்த⁴மநுஜாநாம் அந்த⁴மார்க³த³ர்ஸ²கா ஏவ; யத்³யந்தோ⁴(அ)ந்த⁴ம்’ பந்தா²நம்’ த³ர்ஸ²யதி, தர்ஹ்யுபௌ⁴ க³ர்த்தே பதத: |
15 En Petrus, antwoordende, zeide tot Hem: Verklaar ons deze gelijkenis.
ததா³ பிதரஸ்தம்’ ப்ரத்யவத³த், த்³ரு’ஷ்டாந்தமிமமஸ்மாந் போ³த⁴யது|
16 Maar Jezus zeide: Zijt ook gijlieden alsnog onwetende?
யீஸு²நா ப்ரோக்தம்’, யூயமத்³ய யாவத் கிமபோ³தா⁴: ஸ்த²?
17 Verstaat gij nog niet, dat al wat ten monde ingaat, in den buik komt, en in de heimelijkheid wordt uitgeworpen?
கதா²மிமாம்’ கிம்’ ந பு³த்⁴யத்⁴பே³? யதா³ஸ்யம்’ ப்ரேவிஸ²தி, தத்³ உத³ரே பதந் ப³ஹிர்நிர்யாதி,
18 Maar die dingen, die ten monde uitgaan, komen voort uit het hart, en dezelve ontreinigen den mens.
கிந்த்வாஸ்யாத்³ யந்நிர்யாதி, தத்³ அந்த: கரணாத் நிர்யாதத்வாத் மநுஜமமேத்⁴யம்’ கரோதி|
19 Want uit het hart komen voort boze bedenkingen, doodslagen, overspelen, hoererijen, dieverijen, valse getuigenissen, lasteringen.
யதோ(அ)ந்த: கரணாத் குசிந்தா ப³த⁴: பாரதா³ரிகதா வேஸ்²யாக³மநம்’ சைர்ய்யம்’ மித்²யாஸாக்ஷ்யம் ஈஸ்²வரநிந்தா³ சைதாநி ஸர்வ்வாணி நிர்ய்யாந்தி|
20 Deze dingen zijn het, die den mens ontreinigen; maar het eten met ongewassen handen ontreinigt den mens niet.
ஏதாநி மநுஷ்யமபவித்ரீ குர்வ்வந்தி கிந்த்வப்ரக்ஷாலிதகரேண போ⁴ஜநம்’ மநுஜமமேத்⁴யம்’ ந கரோதி|
21 En Jezus van daar gaande, vertrok naar de delen van Tyrus en Sidon.
அநந்தரம்’ யீஸு²ஸ்தஸ்மாத் ஸ்தா²நாத் ப்ரஸ்தா²ய ஸோரஸீதோ³ந்நக³ரயோ: ஸீமாமுபதஸ்யௌ|
22 En ziet, een Kananese vrouw, uit die landpalen komende, riep tot Hem, zeggende: Heere! Gij Zone Davids, ontferm U mijner! mijn dochter is deerlijk van den duivel bezeten.
ததா³ தத்ஸீமாத: காசித் கிநாநீயா யோஷித்³ ஆக³த்ய தமுச்சைருவாச, ஹே ப்ரபோ⁴ தா³யூத³: ஸந்தாந, மமைகா து³ஹிதாஸ்தே ஸா பூ⁴தக்³ரஸ்தா ஸதீ மஹாக்லேஸ²ம்’ ப்ராப்நோதி மம த³யஸ்வ|
23 Doch Hij antwoordde haar niet een woord. En Zijn discipelen, tot Hem komende, baden Hem, zeggende: Laat haar van U; want zij roept ons na.
கிந்து யீஸு²ஸ்தாம்’ கிமபி நோக்தவாந், தத: ஸி²ஷ்யா ஆக³த்ய தம்’ நிவேத³யாமாஸு: , ஏஷா யோஷித்³ அஸ்மாகம்’ பஸ்²சாத்³ உச்சைராஹூயாக³ச்ச²தி, ஏநாம்’ விஸ்ரு’ஜது|
24 Maar Hij, antwoordende, zeide: Ik ben niet gezonden, dan tot de verloren schapen van het huis Israels.
ததா³ ஸ ப்ரத்யவத³த், இஸ்ராயேல்கோ³த்ரஸ்ய ஹாரிதமேஷாந் விநா கஸ்யாப்யந்யஸ்ய ஸமீபம்’ நாஹம்’ ப்ரேஷிதோஸ்மி|
25 En zij kwam en aanbad Hem, zeggende: Heere, help mij!
தத: ஸா நாரீஸமாக³த்ய தம்’ ப்ரணம்ய ஜகா³த³, ஹே ப்ரபோ⁴ மாமுபகுரு|
26 Doch Hij antwoordde en zeide: Het is niet betamelijk het brood der kinderen te nemen, en den hondekens voor te werpen.
ஸ உக்தவாந், பா³லகாநாம்’ ப⁴க்ஷ்யமாதா³ய ஸாரமேயேப்⁴யோ தா³நம்’ நோசிதம்’|
27 En zij zeide: Ja, Heere! doch de hondekens eten ook van de brokjes die er vallen van de tafel van hun heren.
ததா³ ஸா ப³பா⁴ஷே, ஹே ப்ரபோ⁴, தத் ஸத்யம்’, ததா²பி ப்ரபோ⁴ ர்ப⁴ஞ்சாத்³ யது³ச்சி²ஷ்டம்’ பததி, தத் ஸாரமேயா: கா²த³ந்தி|
28 Toen antwoordde Jezus, en zeide tot haar: O vrouw! groot is uw geloof; u geschiede, gelijk gij wilt. En haar dochter werd gezond van diezelfde ure.
ததோ யீஸு²: ப்ரத்யவத³த், ஹே யோஷித், தவ விஸ்²வாஸோ மஹாந் தஸ்மாத் தவ மநோபி⁴லஷிதம்’ ஸித்³ய்யது, தேந தஸ்யா: கந்யா தஸ்மிந்நேவ த³ண்டே³ நிராமயாப⁴வத்|
29 En Jezus, van daar vertrekkende, kwam aan de zee van Galilea, en klom op den berg, en zat daar neder.
அநந்தரம்’ யீஸ²ஸ்தஸ்மாத் ஸ்தா²நாத் ப்ரஸ்தா²ய கா³லீல்ஸாக³ரஸ்ய ஸந்நிதி⁴மாக³த்ய த⁴ராத⁴ரமாருஹ்ய தத்ரோபவிவேஸ²|
30 En vele scharen zijn tot Hem gekomen, hebbende bij zich kreupelen, blinden, stommen, lammen, en vele anderen, en wierpen ze voor de voeten van Jezus; en Hij genas dezelve.
பஸ்²சாத் ஜநநிவஹோ ப³ஹூந் க²ஞ்சாந்த⁴மூகஸு²ஷ்ககரமாநுஷாந் ஆதா³ய யீஸோ²: ஸமீபமாக³த்ய தச்சரணாந்திகே ஸ்தா²பயாமாஸு: , தத: ஸா தாந் நிராமயாந் அகரோத்|
31 Alzo dat de scharen zich verwonderden, ziende de stommen sprekende, de lammen gezond, de kreupelen wandelende, en de blinden ziende; en zij verheerlijkten den God Israels.
இத்த²ம்’ மூகா வாக்யம்’ வத³ந்தி, ஸு²ஷ்ககரா: ஸ்வாஸ்த்²யமாயாந்தி, பங்க³வோ க³ச்ச²ந்தி, அந்தா⁴ வீக்ஷந்தே, இதி விலோக்ய லோகா விஸ்மயம்’ மந்யமாநா இஸ்ராயேல ஈஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ ப³பா⁴ஷிரே|
32 En Jezus, Zijn discipelen tot Zich geroepen hebbende, zeide: Ik word innerlijk met ontferming bewogen over de schare, omdat zij nu drie dagen bij Mij gebleven zijn, en hebben niet wat zij eten zouden; en Ik wil hen niet nuchteren van Mij laten, opdat zij op den weg niet bezwijken.
ததா³நீம்’ யீஸு²: ஸ்வஸி²ஷ்யாந் ஆஹூய க³தி³தவாந், ஏதஜ்ஜநநிவஹேஷு மம த³யா ஜாயதே, ஏதே தி³நத்ரயம்’ மயா ஸாகம்’ ஸந்தி, ஏஷாம்’ ப⁴க்ஷ்யவஸ்து ச கஞ்சித³பி நாஸ்தி, தஸ்மாத³ஹமேதாநக்ரு’தாஹாராந் ந விஸ்ரக்ஷ்யாமி, ததா²த்வே வர்த்மமத்⁴யே க்லாம்யேஷு: |
33 En Zijn discipelen zeiden tot Hem: Van waar zullen wij zovele broden in de woestijn bekomen, dat wij zulk een grote schare zouden verzadigen?
ததா³ ஸி²ஷ்யா ஊசு: , ஏதஸ்மிந் ப்ராந்தரமத்⁴ய ஏதாவதோ மர்த்யாந் தர்பயிதும்’ வயம்’ குத்ர பூபாந் ப்ராப்ஸ்யாம: ?
34 En Jezus zeide tot hen: Hoevele broden hebt gij? Zij zeiden: Zeven, en weinige visjes.
யீஸு²ரப்ரு’ச்ச²த், யுஷ்மாகம்’ நிகடே கதி பூபா ஆஸதே? த ஊசு: , ஸப்தபூபா அல்பா: க்ஷுத்³ரமீநாஸ்²ச ஸந்தி|
35 En Hij gebood den scharen neder te zitten op de aarde.
ததா³நீம்’ ஸ லோகநிவஹம்’ பூ⁴மாவுபவேஷ்டும் ஆதி³ஸ்²ய
36 En Hij nam de zeven broden en de vissen, en als Hij gedankt had, brak Hij ze, en gaf ze Zijn discipelen; en de discipelen gaven ze aan de schare.
தாந் ஸப்தபூபாந் மீநாம்’ஸ்²ச க்³ரு’ஹ்லந் ஈஸ்²வரீயகு³ணாந் அநூத்³ய ப⁴ம்’க்த்வா ஸி²ஷ்யேப்⁴யோ த³தௌ³, ஸி²ஷ்யா லோகேப்⁴யோ த³து³: |
37 En zij aten allen en werden verzadigd, en zij namen op, het overschot der brokken, zeven volle manden.
தத: ஸர்வ்வே பு⁴க்த்வா த்ரு’ப்தவந்த: ; தத³வஸி²ஷ்டப⁴க்ஷ்யேண ஸப்தட³லகாந் பரிபூர்ய்ய ஸம்’ஜக்³ரு’ஹு: |
38 En die daar gegeten hadden, waren vier duizend mannen, zonder de vrouwen en kinderen.
தே போ⁴க்தாரோ யோஷிதோ பா³லகாம்’ஸ்²ச விஹாய ப்ராயேண சது: ஸஹஸ்ராணி புருஷா ஆஸந்|
39 En de scharen van Zich gelaten hebbende, ging Hij in het schip, en kwam in de landpalen van Magdala.
தத: பரம்’ ஸ ஜநநிவஹம்’ விஸ்ரு’ஜ்ய தரிமாருஹ்ய மக்³த³லாப்ரதே³ஸ²ம்’ க³தவாந்|
