< Mattheüs 15 >

1 Toen kwamen tot Jezus enige Schriftgeleerden en Farizeen, die van Jeruzalem waren, zeggende:
Etu pichete Pharisee aru niyom likha manu khan Jerusalem pora Jisu usorte ahise. Taikhan koise,
2 Waarom overtreden Uw discipelen de inzetting der ouden? Want zij wassen hun handen niet, wanneer zij brood zullen eten.
“Kile Apuni laga chela khan bura khan banai diya niyom khan bhangai thake? Kile taikhan hath nadholai kene roti khai.”
3 Maar Hij, antwoordende, zeide tot hen: Waarom overtreedt ook gij het gebod Gods, door uw inzetting?
Jisu taikhan ke jowab dikene koise, “Tinehoile kele tumikhan bhi nijor laga niyom nimite Isor laga niyom khan bhangai?
4 Want God heeft geboden, zeggende: Eert uw vader en moeder, en: Wie vader of moeder vloekt, die zal den dood sterven.
Kilekoile Isor pora hukum dise, eneka koise, ‘Nijor laga baba aru ama ke sonman dibi,’ aru ‘Jun tai nijor baba aru ama laga biya kotha koi, tai hosa pora bhi moribo.’
5 Maar gij zegt: Zo wie tot vader of moeder zal zeggen: Het is een gave, zo wat u van mij zou kunnen ten nutte komen;
Kintu tumikhan koi, ‘Jun khan nijor baba nohoile bhi ama ke koi, “Ki modot apnikhan moi pora pabole ase eitu khan etiya pora Isor ke daan dibo,’”
6 en zijn vader of zijn moeder geenszins zal eren, die voldoet. En gij hebt alzo Gods gebod krachteloos gemaakt door uw inzetting.
utu manu to tai laga baba ke sonman nadile bhi hobo. Eneka kori kene tumikhan Isor laga kotha ke hisab nathaka kori dise, tumikhan laga niyom manibo nimite.
7 Gij geveinsden! Wel heeft Jesaja van u geprofeteerd, zeggende:
Dhungi khan! Isaiah pora thik koise, jitia tumikhan nimite tai bhabobani korise,
8 Dit volk genaakt Mij met hun mond, en eert Mij met de lippen, maar hun hart houdt zich verre van Mij;
‘Etu manu khan Moike mukh pora he sonman kore, Kintu taikhan laga mon to Moi pora bisi dur te ase.
9 Doch tevergeefs eren zij Mij, lerende leringen, die geboden van mensen zijn.
Taikhan Moike aradhana kora to misa-misi ase, Kile mane manu pora bana niyom khan taikhan nijor laga niyom nisena sikhai thake.’”
10 En als Hij de schare tot Zich geroepen had, zeide Hij tot hen: Hoort en verstaat.
Etu pichete Jisu pora joma hoi kene thaka manu khan ke mati kene koise, “Huni bhi aru bujhi bhi-
11 Hetgeen ten monde ingaat, ontreinigt den mens niet; maar hetgeen ten monde uitgaat, dat ontreinigt den mens.
Ki saman manu laga mukh te ghuse etu pora manu ke letera nakore. Kintu, ki to mukh pora bahar te ulai, etu pora he manu ke letera kori diye.”
12 Toen kwamen Zijn discipelen tot Hem, en zeiden tot Hem: Weet Gij wel, dat de Farizeen deze rede horende, geergerd zijn geweest?
Etu pichete chela khan ahi kene Jisu ke koise, “Apuni jane na nai etu Pharisee khan jitia Apuni laga kotha hunise, taikhan khushi panai koi kene?”
13 Maar Hij, antwoordende zeide: Alle plant, die Mijn hemelse Vader niet geplant heeft, zal uitgeroeid worden.
Jisu pora taikhan ke koise, “Sob ghas juntu sorgote thaka Ami laga Baba pora rupa nai, eitu khan sobke mati bhitor pora tani kene phelai dibo.”
14 Laat hen varen; zij zijn blinde leidslieden der blinden. Indien nu de blinde den blinde leidt, zo zullen zij beiden in den gracht vallen.
Taikhan ke ekla chari bhi, taikhan nijor andha koi kene andha manu ke rasta dikhai ase. Jitia ekta andha manu pora dusra andha manu ke rasta dikhai, tai duijon bhi nala te giri bo.”
15 En Petrus, antwoordende, zeide tot Hem: Verklaar ons deze gelijkenis.
Peter jowab dikene Jisu ke koise, “Etu dristanto laga motlob to bujhai dibi.”
16 Maar Jezus zeide: Zijt ook gijlieden alsnog onwetende?
Jisu koise, “Tumi etiya tak nabuji kene ase?
17 Verstaat gij nog niet, dat al wat ten monde ingaat, in den buik komt, en in de heimelijkheid wordt uitgeworpen?
Tumi najane, ki jinis mukh bhitor pora ghusi kene pet te jai, etu he pichete latrine kori kene bahar ulai koi kene?
18 Maar die dingen, die ten monde uitgaan, komen voort uit het hart, en dezelve ontreinigen den mens.
Kintu ji kotha khan mukh pora ulai eitu khan mon pora ulai. Eitu khan pora he manu ke letera kore.
19 Want uit het hart komen voort boze bedenkingen, doodslagen, overspelen, hoererijen, dieverijen, valse getuigenissen, lasteringen.
Kilekoile mon pora he biya bhabona, manu morai diya, bebichari, chor kora, misa gawahi, aru hinsa kora eitu khan ulai.
20 Deze dingen zijn het, die den mens ontreinigen; maar het eten met ongewassen handen ontreinigt den mens niet.
Eitu khan pora he manu khan ke letera kore. Kintu hath nadholai kene kha pora manu ke letera nakore.”
21 En Jezus van daar gaande, vertrok naar de delen van Tyrus en Sidon.
Etu pichete Jisu ta te pora ulai jaise, aru Tyre aru Sidon sheher phale jaise.
22 En ziet, een Kananese vrouw, uit die landpalen komende, riep tot Hem, zeggende: Heere! Gij Zone Davids, ontferm U mijner! mijn dochter is deerlijk van den duivel bezeten.
Sabi, ta te ekjon Canaan laga mahila utu jaga pora ulaikene ahise. Tai hala kori kene koise, “Moi uporte daya koribi, Probhu, David laga Putro! Moi laga chukri gaw bhitor te bisi biya bhoot pora bandhi kene ase.”
23 Doch Hij antwoordde haar niet een woord. En Zijn discipelen, tot Hem komende, baden Hem, zeggende: Laat haar van U; want zij roept ons na.
Kintu Jisu taike ekta jowab bhi diya nai. Tai laga chela khan ahi kene Taike anurodh koise, “Etu mahila ke khedai dibi, kele koile tai amikhan phale hala kori ase.”
24 Maar Hij, antwoordende, zeide: Ik ben niet gezonden, dan tot de verloren schapen van het huis Israels.
Kintu Jisu jowab dikene koise, “Kunba nimite moike patha nohoi, kintu Israel laga ghor laga harai ja mer khan nimite ase.”
25 En zij kwam en aanbad Hem, zeggende: Heere, help mij!
Kintu etu mahila ahise aru athukari kene Tai age te matha niche kori kene koise, “Probhu, amike modot koribi.”
26 Doch Hij antwoordde en zeide: Het is niet betamelijk het brood der kinderen te nemen, en den hondekens voor te werpen.
Tai jowab dikene koise, “Bacha khan laga roti loi kene kutta khan ke phelai kene diya to thik nohoi.”
27 En zij zeide: Ja, Heere! doch de hondekens eten ook van de brokjes die er vallen van de tafel van hun heren.
Tai koise, “Hoi, Probhu, kintu kutta bacha khan bhi tai malik laga thali pora tukra gira khan khai.”
28 Toen antwoordde Jezus, en zeide tot haar: O vrouw! groot is uw geloof; u geschiede, gelijk gij wilt. En haar dochter werd gezond van diezelfde ure.
Etu pichete Jisu etu mahila ke koise, “Maiki, tumi laga biswas to bisi dangor ase; tumi laga ki khushi ase thik eneka he hobo dibi.” Aru tai laga chukri utu somoite bhal hoi jaise.
29 En Jezus, van daar vertrekkende, kwam aan de zee van Galilea, en klom op den berg, en zat daar neder.
Jisu utu jaga ke chari kene Galilee Nodi usorte jaise. Etu pichete Tai pahar uporte jaise aru ta te bohise.
30 En vele scharen zijn tot Hem gekomen, hebbende bij zich kreupelen, blinden, stommen, lammen, en vele anderen, en wierpen ze voor de voeten van Jezus; en Hij genas dezelve.
Bisi manu joma koi kene Tai usorte ahise. Taikhan logote lengra, andha, juthor rugi bemar thaka, aru gunga khan, aru kisim bemar thaka manu khan ke loi kene ahise. Taikhan Jisu laga theng usorte anise aru Jisu pora taikhan ke bhal kori dise.
31 Alzo dat de scharen zich verwonderden, ziende de stommen sprekende, de lammen gezond, de kreupelen wandelende, en de blinden ziende; en zij verheerlijkten den God Israels.
Titia manu khan sob asurit hoise jitia taikhan kotha koribo napara khan kotha korise, lengera khan beraise, aru andha khan dikhi bole paise. Taikhan sob Israel laga Isor ke mohima dise.
32 En Jezus, Zijn discipelen tot Zich geroepen hebbende, zeide: Ik word innerlijk met ontferming bewogen over de schare, omdat zij nu drie dagen bij Mij gebleven zijn, en hebben niet wat zij eten zouden; en Ik wil hen niet nuchteren van Mij laten, opdat zij op den weg niet bezwijken.
Tai laga chela khan ke mati kene Jisu koise, “Etu manu khan nimite moi laga monte morom ase, kele koile taikhan tin din pora moi logote thakise aru taikhan ke khila bole eku bhi nai. Moi taikhan ke nakhilai kene pathai dibole mon nai, nohoile matha ghuri kene giri jabo pare.”
33 En Zijn discipelen zeiden tot Hem: Van waar zullen wij zovele broden in de woestijn bekomen, dat wij zulk een grote schare zouden verzadigen?
Tai laga chela khan Taike koise, “Etu nisena khali jagate kote pora amikhan iman bisi roti bisari kene manu khan ke khila bo?”
34 En Jezus zeide tot hen: Hoevele broden hebt gij? Zij zeiden: Zeven, en weinige visjes.
Jisu taikhan ke koise, “Tumikhan logote kiman roti ase?” Taikhan koise, “Sat-ta, aru chutu maas khan olop ase.”
35 En Hij gebood den scharen neder te zitten op de aarde.
Etu pichete Jisu manu khan ke matite bohibi koise.
36 En Hij nam de zeven broden en de vissen, en als Hij gedankt had, brak Hij ze, en gaf ze Zijn discipelen; en de discipelen gaven ze aan de schare.
Tai sat-ta roti aru maas ke loise, aru dhanyavad diya pichete, roti bhangai kene chela khan ke dise. Aru chela khan pora manu khan ke bhag kori dise.
37 En zij aten allen en werden verzadigd, en zij namen op, het overschot der brokken, zeven volle manden.
Sob khaise aru pet bhorta hoise. Aru taikhan bacha roti sob joma korise aru sat-ta tukri bhorta hoise.
38 En die daar gegeten hadden, waren vier duizend mannen, zonder de vrouwen en kinderen.
Sob milaikena char hajar mota khan thakise, maiki aru bacha khan ke chari kene.
39 En de scharen van Zich gelaten hebbende, ging Hij in het schip, en kwam in de landpalen van Magdala.
Etu pichete sobke nijor ghor te pathai dise aru Jisu ekta naw te uthi kene Magadan te jaise.

< Mattheüs 15 >