Markus 1
1 Het begin des Evangelies van JEZUS CHRISTUS, den Zoon van God.
ஈஸ்²வரபுத்ரஸ்ய யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸுஸம்’வாதா³ரம்ப⁴: |
2 Gelijk geschreven is in de profeten: Ziet, Ik zend Mijn engel voor Uw aangezicht, die Uw weg voor U heen bereiden zal.
ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நாம்’ க்³ரந்தே²ஷு லிபிரித்த²மாஸ்தே, பஸ்²ய ஸ்வகீயதூ³தந்து தவாக்³ரே ப்ரேஷயாம்யஹம்| க³த்வா த்வதீ³யபந்தா²நம்’ ஸ ஹி பரிஷ்கரிஷ்யதி|
3 De stem des roependen in de woestijn: Bereidt den weg des Heeren, maakt Zijn paden recht.
"பரமேஸ²ஸ்ய பந்தா²நம்’ பரிஷ்குருத ஸர்வ்வத: | தஸ்ய ராஜபத²ஞ்சைவ ஸமாநம்’ குருதாது⁴நா| " இத்யேதத் ப்ராந்தரே வாக்யம்’ வத³த: கஸ்யசித்³ரவ: ||
4 Johannes was dopende in de woestijn, en predikende den doop der bekering tot vergeving der zonden.
ஸஏவ யோஹந் ப்ராந்தரே மஜ்ஜிதவாந் ததா² பாபமார்ஜநநிமித்தம்’ மநோவ்யாவர்த்தகமஜ்ஜநஸ்ய கதா²ஞ்ச ப்ரசாரிதவாந்|
5 En al het Joodse land ging tot hem uit, en die van Jeruzalem; en werden allen van hem gedoopt in de rivier de Jordaan, belijdende hun zonden.
ததோ யிஹூதா³தே³ஸ²யிரூஸா²லம்நக³ரநிவாஸிந: ஸர்வ்வே லோகா ப³ஹி ர்பூ⁴த்வா தஸ்ய ஸமீபமாக³த்ய ஸ்வாநி ஸ்வாநி பாபாந்யங்கீ³க்ரு’த்ய யர்த்³த³நநத்³யாம்’ தேந மஜ்ஜிதா ப³பூ⁴வு: |
6 En Johannes was gekleed met kemelshaar, en met een lederen gordel om zijn lenden, en at sprinkhanen en wilde honig.
அஸ்ய யோஹந: பரிதே⁴யாநி க்ரமேலகலோமஜாநி, தஸ்ய கடிப³ந்த⁴நம்’ சர்ம்மஜாதம், தஸ்ய ப⁴க்ஷ்யாணி ச ஸூ²ககீடா வந்யமதூ⁴நி சாஸந்|
7 En hij predikte, zeggende: Na mij komt, Die sterker is dan ik, Wien ik niet waardig ben, nederbukkende, den riem Zijner schoenen te ontbinden.
ஸ ப்ரசாரயந் கத²யாஞ்சக்ரே, அஹம்’ நம்ரீபூ⁴ய யஸ்ய பாது³காப³ந்த⁴நம்’ மோசயிதுமபி ந யோக்³யோஸ்மி, தாத்³ரு’ஸோ² மத்தோ கு³ருதர ஏக: புருஷோ மத்பஸ்²சாதா³க³ச்ச²தி|
8 Ik heb ulieden wel gedoopt met water, maar Hij zal u dopen met den Heiligen Geest.
அஹம்’ யுஷ்மாந் ஜலே மஜ்ஜிதவாந் கிந்து ஸ பவித்ர ஆத்மாநி ஸம்’மஜ்ஜயிஷ்யதி|
9 En het geschiedde in diezelfde dagen, dat Jezus kwam van Nazareth, gelegen in Galilea, en werd van Johannes gedoopt in de Jordaan.
அபரஞ்ச தஸ்மிந்நேவ காலே கா³லீல்ப்ரதே³ஸ²ஸ்ய நாஸரத்³க்³ராமாத்³ யீஸு²ராக³த்ய யோஹநா யர்த்³த³நநத்³யாம்’ மஜ்ஜிதோ(அ)பூ⁴த்|
10 En terstond, als Hij uit het water opklom, zag Hij de hemelen opengaan, en den Geest, gelijk een duif, op Hem nederdalen.
ஸ ஜலாது³த்தி²தமாத்ரோ மேக⁴த்³வாரம்’ முக்தம்’ கபோதவத் ஸ்வஸ்யோபரி அவரோஹந்தமாத்மாநஞ்ச த்³ரு’ஷ்டவாந்|
11 En er geschiedde een stem uit de hemelen: Gij zijt Mijn geliefde Zoon, in Denwelken Ik Mijn welbehagen heb!
த்வம்’ மம ப்ரிய: புத்ரஸ்த்வய்யேவ மமமஹாஸந்தோஷ இயமாகாஸீ²யா வாணீ ப³பூ⁴வ|
12 En terstond dreef Hem de Geest uit in de woestijn.
தஸ்மிந் காலே ஆத்மா தம்’ ப்ராந்தரமத்⁴யம்’ நிநாய|
13 En Hij was aldaar in de woestijn veertig dagen, verzocht van den satan; en was bij de wilde gedierten; en de engelen dienden Hem.
அத² ஸ சத்வாரிம்’ஸ²த்³தி³நாநி தஸ்மிந் ஸ்தா²நே வந்யபஸு²பி⁴: ஸஹ திஷ்ட²ந் ஸை²தாநா பரீக்ஷித: ; பஸ்²சாத் ஸ்வர்கீ³யதூ³தாஸ்தம்’ ஸிஷேவிரே|
14 En nadat Johannes overgeleverd was, kwam Jezus in Galilea, predikende het Evangelie van het Koninkrijk Gods.
அநந்தரம்’ யோஹநி ப³ந்த⁴நாலயே ப³த்³தே⁴ ஸதி யீஸு² ர்கா³லீல்ப்ரதே³ஸ²மாக³த்ய ஈஸ்²வரராஜ்யஸ்ய ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரயந் கத²யாமாஸ,
15 En zeggende: De tijd is vervuld, en het Koninkrijk Gods nabij gekomen; bekeert u, en gelooft het Evangelie.
கால: ஸம்பூர்ண ஈஸ்²வரராஜ்யஞ்ச ஸமீபமாக³தம்’; அதோஹேதோ ர்யூயம்’ மநாம்’ஸி வ்யாவர்த்தயத்⁴வம்’ ஸுஸம்’வாதே³ ச விஸ்²வாஸித|
16 En wandelende bij de Galilese zee, zag Hij Simon en Andreas, zijn broeder, werpende het net in de zee (want zij waren vissers);
தத³நந்தரம்’ ஸ கா³லீலீயஸமுத்³ரஸ்ய தீரே க³ச்ச²ந் ஸி²மோந் தஸ்ய ப்⁴ராதா அந்த்³ரியநாமா ச இமௌ த்³வௌ ஜநௌ மத்ஸ்யதா⁴ரிணௌ ஸாக³ரமத்⁴யே ஜாலம்’ ப்ரக்ஷிபந்தௌ த்³ரு’ஷ்ட்வா தாவவத³த்,
17 En Jezus zeide tot hen: Volgt Mij na, en Ik zal maken, dat gij vissers der mensen zult worden.
யுவாம்’ மம பஸ்²சாதா³க³ச்ச²தம்’, யுவாமஹம்’ மநுஷ்யதா⁴ரிணௌ கரிஷ்யாமி|
18 En zij, terstond hun netten verlatende, zijn Hem gevolgd.
ததஸ்தௌ தத்க்ஷணமேவ ஜாலாநி பரித்யஜ்ய தஸ்ய பஸ்²சாத் ஜக்³மது: |
19 En van daar een weinig voortgegaan zijnde, zag Hij Jakobus, den zoon van Zebedeus, en Johannes, zijn broeder, en dezelven in het schip hun netten vermakende.
தத: பரம்’ தத்ஸ்தா²நாத் கிஞ்சித்³ தூ³ரம்’ க³த்வா ஸ ஸிவதீ³புத்ரயாகூப்³ தத்³ப்⁴ராத்ரு’யோஹந் ச இமௌ நௌகாயாம்’ ஜாலாநாம்’ ஜீர்ணமுத்³தா⁴ரயந்தௌ த்³ரு’ஷ்ட்வா தாவாஹூயத்|
20 En terstond riep Hij hen; en zij, latende hun vader Zebedeus in het schip, met de huurlingen, zijn Hem nagevolgd.
ததஸ்தௌ நௌகாயாம்’ வேதநபு⁴க்³பி⁴: ஸஹிதம்’ ஸ்வபிதரம்’ விஹாய தத்பஸ்²சாதீ³யது: |
21 En zij kwamen binnen Kapernaum; en terstond op den sabbatdag in de synagoge gegaan zijnde, leerde Hij.
தத: பரம்’ கப²ர்நாஹூம்நாமகம்’ நக³ரமுபஸ்தா²ய ஸ விஸ்²ராமதி³வஸே ப⁴ஜநக்³ரஹம்’ ப்ரவிஸ்²ய ஸமுபதி³தே³ஸ²|
22 En zij versloegen zich over Zijn leer; want Hij leerde hen, als machthebbende, en niet als de Schriftgeleerden.
தஸ்யோபதே³ஸா²ல்லோகா ஆஸ்²சர்ய்யம்’ மேநிரே யத: ஸோத்⁴யாபகாஇவ நோபதி³ஸ²ந் ப்ரபா⁴வவாநிவ ப்ரோபதி³தே³ஸ²|
23 En er was in hun synagoge een mens, met een onreinen geest, en hij riep uit,
அபரஞ்ச தஸ்மிந் ப⁴ஜநக்³ரு’ஹே அபவித்ரபூ⁴தேந க்³ரஸ்த ஏகோ மாநுஷ ஆஸீத்| ஸ சீத்ஸ²ப்³த³ம்’ க்ரு’த்வா கத²யாஞ்சகே
24 Zeggende: Laat af, wat hebben wij met U te doen, Gij Jezus Nazarener, zijt Gij gekomen om ons te verderven? Ik ken U, wie Gij zijt, namelijk de Heilige Gods.
போ⁴ நாஸரதீய யீஸோ² த்வமஸ்மாந் த்யஜ, த்வயா ஸஹாஸ்மாகம்’ க: ஸம்ப³ந்த⁴: ? த்வம்’ கிமஸ்மாந் நாஸ²யிதும்’ ஸமாக³த: ? த்வமீஸ்²வரஸ்ய பவித்ரலோக இத்யஹம்’ ஜாநாமி|
25 En Jezus bestrafte hem, zeggende: Zwijg stil, en ga uit van hem.
ததா³ யீஸு²ஸ்தம்’ தர்ஜயித்வா ஜகா³த³ தூஷ்ணீம்’ ப⁴வ இதோ ப³ஹிர்ப⁴வ ச|
26 En de onreine geest, hem scheurende, en roepende met een grote stem, ging uit van hem.
தத: ஸோ(அ)பவித்ரபூ⁴தஸ்தம்’ ஸம்பீட்³ய அத்யுசைஸ்²சீத்க்ரு’த்ய நிர்ஜகா³ம|
27 En zij werden allen verbaasd, zodat zij onder elkander vraagden, zeggende: Wat is dit? Wat nieuwe leer is deze, dat Hij met macht ook den onreinen geesten gebiedt, en zij Hem gehoorzaam zijn!
தேநைவ ஸர்வ்வே சமத்க்ரு’த்ய பரஸ்பரம்’ கத²யாஞ்சக்ரிரே, அஹோ கிமித³ம்’? கீத்³ரு’ஸோ²(அ)யம்’ நவ்ய உபதே³ஸ²: ? அநேந ப்ரபா⁴வேநாபவித்ரபூ⁴தேஷ்வாஜ்ஞாபிதேஷு தே ததா³ஜ்ஞாநுவர்த்திநோ ப⁴வந்தி|
28 En Zijn gerucht ging terstond uit, in het gehele omliggende land van Galilea.
ததா³ தஸ்ய யஸோ² கா³லீலஸ்²சதுர்தி³க்ஸ்த²ஸர்வ்வதே³ஸா²ந் வ்யாப்நோத்|
29 En van stonde aan uit de synagoge gegaan zijnde, kwamen zij in het huis van Simon en Andreas, met Jakobus en Johannes.
அபரஞ்ச தே ப⁴ஜநக்³ரு’ஹாத்³ ப³ஹி ர்பூ⁴த்வா யாகூப்³யோஹந்ப்⁴யாம்’ ஸஹ ஸி²மோந ஆந்த்³ரியஸ்ய ச நிவேஸ²நம்’ ப்ரவிவிஸு²: |
30 En Simons vrouws moeder lag met de koorts; en terstond zeiden zij Hem van haar.
ததா³ பிதரஸ்ய ஸ்²வஸ்²ரூர்ஜ்வரபீடி³தா ஸ²ய்யாயாமாஸ்த இதி தே தம்’ ஜ²டிதி விஜ்ஞாபயாஞ்சக்ரு: |
31 En Hij, tot haar gaande, vatte haar hand, en richtte ze op; en terstond verliet haar de koorts, en zij diende henlieden.
தத: ஸ ஆக³த்ய தஸ்யா ஹஸ்தம்’ த்⁴ரு’த்வா தாமுத³ஸ்தா²பயத்; ததை³வ தாம்’ ஜ்வரோ(அ)த்யாக்ஷீத் தத: பரம்’ ஸா தாந் ஸிஷேவே|
32 Als het nu avond geworden was, toen de zon onderging, brachten zij tot Hem allen, die kwalijk gesteld, en van den duivel bezeten waren.
அதா²ஸ்தம்’ க³தே ரவௌ ஸந்த்⁴யாகாலே ஸதி லோகாஸ்தத்ஸமீபம்’ ஸர்வ்வாந் ரோகி³ணோ பூ⁴தத்⁴ரு’தாம்’ஸ்²ச ஸமாநிந்யு: |
33 En de gehele stad was bijeenvergaderd omtrent de deur.
ஸர்வ்வே நாக³ரிகா லோகா த்³வாரி ஸம்’மிலிதாஸ்²ச|
34 En Hij genas er velen, die door verscheidene ziekten kwalijk gesteld waren; en wierp vele duivelen uit, en liet de duivelen niet toe te spreken, omdat zij Hem kenden.
தத: ஸ நாநாவித⁴ரோகி³ணோ ப³ஹூந் மநுஜாநரோகி³ணஸ்²சகார ததா² ப³ஹூந் பூ⁴தாந் த்யாஜயாஞ்சகார தாந் பூ⁴தாந் கிமபி வாக்யம்’ வக்தும்’ நிஷிஷேத⁴ ச யதோஹேதோஸ்தே தமஜாநந்|
35 En des morgens vroeg, als het nog diep in den nacht was, opgestaan zijnde, ging Hij uit, en ging henen in een woeste plaats, en bad aldaar.
அபரஞ்ச ஸோ(அ)திப்ரத்யூஷே வஸ்துதஸ்து ராத்ரிஸே²ஷே ஸமுத்தா²ய ப³ஹிர்பூ⁴ய நிர்ஜநம்’ ஸ்தா²நம்’ க³த்வா தத்ர ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரே|
36 En Simon, en die met hem waren, zijn Hem nagevolgd.
அநந்தரம்’ ஸி²மோந் தத்ஸங்கி³நஸ்²ச தஸ்ய பஸ்²சாத்³ க³தவந்த: |
37 En zij Hem gevonden hebbende, zeiden tot Hem: Zij zoeken U allen.
தது³த்³தே³ஸ²ம்’ ப்ராப்ய தமவத³ந் ஸர்வ்வே லோகாஸ்த்வாம்’ ம்ரு’க³யந்தே|
38 En Hij zeide tot hen: Laat ons in de bijliggende vlekken gaan, opdat Ik ook daar predike; want daartoe ben Ik uitgegaan.
ததா³ ஸோ(அ)கத²யத் ஆக³ச்ச²த வயம்’ ஸமீபஸ்தா²நி நக³ராணி யாம: , யதோ(அ)ஹம்’ தத்ர கதா²ம்’ ப்ரசாரயிதும்’ ப³ஹிராக³மம்|
39 En Hij predikte in hun synagogen, door geheel Galilea, en wierp de duivelen uit.
அத² ஸ தேஷாம்’ கா³லீல்ப்ரதே³ஸ²ஸ்ய ஸர்வ்வேஷு ப⁴ஜநக்³ரு’ஹேஷு கதா²: ப்ரசாரயாஞ்சக்ரே பூ⁴தாநத்யாஜயஞ்ச|
40 En tot Hem kwam een melaatse, biddende Hem, en vallende voor Hem op de knieen, en tot Hem zeggende: Indien Gij wilt, Gij kunt mij reinigen.
அநந்தரமேக: குஷ்டீ² ஸமாக³த்ய தத்ஸம்முகே² ஜாநுபாதம்’ விநயஞ்ச க்ரு’த்வா கதி²தவாந் யதி³ ப⁴வாந் இச்ச²தி தர்ஹி மாம்’ பரிஷ்கர்த்தும்’ ஸ²க்நோதி|
41 En Jezus, met barmhartigheid innerlijk bewogen zijnde, strekte de hand uit, en raakte hem aan, en zeide tot hem: Ik wil, word gereinigd!
தத: க்ரு’பாலு ர்யீஸு²: கரௌ ப்ரஸார்ய்ய தம்’ ஸ்பஷ்ட்வா கத²யாமாஸ
42 En als Hij dit gezegd had, ging de melaatsheid terstond van hem, en hij werd gereinigd.
மமேச்சா² வித்³யதே த்வம்’ பரிஷ்க்ரு’தோ ப⁴வ| ஏதத்கதா²யா: கத²நமாத்ராத் ஸ குஷ்டீ² ரோகா³ந்முக்த: பரிஷ்க்ரு’தோ(அ)ப⁴வத்|
43 En als Hij hem strengelijk verboden had, deed Hij hem terstond van Zich gaan;
ததா³ ஸ தம்’ விஸ்ரு’ஜந் கா³ட⁴மாதி³ஸ்²ய ஜகா³த³
44 En zeide tot hem: Zie, dat gij niemand iets zegt; maar ga heen en vertoon uzelven den priester, en offer voor uw reiniging, hetgeen Mozes geboden heeft, hun tot een getuigenis.
ஸாவதா⁴நோ ப⁴வ கதா²மிமாம்’ கமபி மா வத³; ஸ்வாத்மாநம்’ யாஜகம்’ த³ர்ஸ²ய, லோகேப்⁴ய: ஸ்வபரிஷ்க்ரு’தே: ப்ரமாணதா³நாய மூஸாநிர்ணீதம்’ யத்³தா³நம்’ தது³த்ஸ்ரு’ஜஸ்வ ச|
45 Maar hij uitgegaan zijnde, begon vele dingen te verkondigen, en dat woord te verbreiden, alzo dat Hij niet meer openbaar in de stad kon komen, maar was buiten in de woeste plaatsen; en zij kwamen tot Hem van alle kanten.
கிந்து ஸ க³த்வா தத் கர்ம்ம இத்த²ம்’ விஸ்தார்ய்ய ப்ரசாரயிதும்’ ப்ராரேபே⁴ தேநைவ யீஸு²: புந: ஸப்ரகாஸ²ம்’ நக³ரம்’ ப்ரவேஷ்டும்’ நாஸ²க்நோத் ததோஹேதோர்ப³ஹி: காநநஸ்தா²நே தஸ்யௌ; ததா²பி சதுர்த்³தி³க்³ப்⁴யோ லோகாஸ்தஸ்ய ஸமீபமாயயு: |
