< Markus 1 >

1 Het begin des Evangelies van JEZUS CHRISTUS, den Zoon van God.
Akava si početko e Bahtale nevimatako katar o Isuso Hristo, Čhavo e Devlesko.
2 Gelijk geschreven is in de profeten: Ziet, Ik zend Mijn engel voor Uw aangezicht, die Uw weg voor U heen bereiden zal.
Sago kaj ramol ando Sveto lil e prorokosko Isaijasko: “Ake, me bičhalav angle tute mungre glasnikones thaj vo lačharela o drom angle tute.
3 De stem des roependen in de woestijn: Bereidt den weg des Heeren, maakt Zijn paden recht.
Vo si o glaso savo čhol muj ande pustinja: ‘Pripremin o drom palo Gospod, vorton e staze pale leste!’”
4 Johannes was dopende in de woestijn, en predikende den doop der bekering tot vergeving der zonden.
Gajda avilo o Jovano savo bolelas ande pustinja thaj propovedilas kaj e manuša trubun te obratin pe e Devlešće te jartol lenđe e bezeha thaj te bolen pe.
5 En al het Joodse land ging tot hem uit, en die van Jeruzalem; en werden allen van hem gedoopt in de rivier de Jordaan, belijdende hun zonden.
Avenas leste e but manuša andar e sasti Judeja thaj savora andar o Jerusalim, priznainas pire bezeha, a vo bolelas len ande reka jordanošći.
6 En Johannes was gekleed met kemelshaar, en met een lederen gordel om zijn lenden, en at sprinkhanen en wilde honig.
Po Jovano sas drze katar e kamilaće bal, a sas les oko maškar morćhaći haravlji. Halas skakavcurja thaj o divljo medo.
7 En hij predikte, zeggende: Na mij komt, Die sterker is dan ik, Wien ik niet waardig ben, nederbukkende, den riem Zijner schoenen te ontbinden.
Vo propovedilas: “Pale mande avel jek majmoćno mandar. Me naj sem dostojno ni te banđijav te putarav e haravlje pe lešće sandale.
8 Ik heb ulieden wel gedoopt met water, maar Hij zal u dopen met den Heiligen Geest.
Me bolav tumen e pajesa, a vo bolela tumen e Sveto Duhosa.”
9 En het geschiedde in diezelfde dagen, dat Jezus kwam van Nazareth, gelegen in Galilea, en werd van Johannes gedoopt in de Jordaan.
Ande godoja vrjama avilo o Isus andar o Nazaret ande Galileja thaj o Jovano bola les ande reka e Jordanošći.
10 En terstond, als Hij uit het water opklom, zag Hij de hemelen opengaan, en den Geest, gelijk een duif, op Hem nederdalen.
Čim o Isus inkljisto andar o paj, dikhla o putardo nebo thaj e Sveto Duho sar sago golubo fuljel pe leste.
11 En er geschiedde een stem uit de hemelen: Gij zijt Mijn geliefde Zoon, in Denwelken Ik Mijn welbehagen heb!
A katar o nebo ašundilo o glaso: “Tu san mungro volime Čhavo! Tu san mungri bah.”
12 En terstond dreef Hem de Geest uit in de woestijn.
Thaj odma o Duho bičhaldas e Isuse ande pustinja.
13 En Hij was aldaar in de woestijn veertig dagen, verzocht van den satan; en was bij de wilde gedierten; en de engelen dienden Hem.
Okote o Isus ačhilo štarvardeš đesa, a o Sotona probilas les po bezeh. Sas maškar e divlje životinje, a e anđelurja služinas lešće.
14 En nadat Johannes overgeleverd was, kwam Jezus in Galilea, predikende het Evangelie van het Koninkrijk Gods.
Nakon so o Jovano sas čhudino ande tamnica, o Isus đelo ande Galileja thaj propovedilas e Devlešći Bahtali nevimata.
15 En zeggende: De tijd is vervuld, en het Koninkrijk Gods nabij gekomen; bekeert u, en gelooft het Evangelie.
Motholas: “Avilo o časo! Paše si e Devlesko carstvo! Pokajin tumen thaj paćan ande Bahtali nevimata!”
16 En wandelende bij de Galilese zee, zag Hij Simon en Andreas, zijn broeder, werpende het net in de zee (want zij waren vissers);
Dok o Isus naćhelas pašo Galilejsko more, dikhla e Simone thaj lešće phrale e Andrija, sar čhuden e mreže ando more, kaj von sas ribarja.
17 En Jezus zeide tot hen: Volgt Mij na, en Ik zal maken, dat gij vissers der mensen zult worden.
O Isus phendas lenđe: “Aven pala mande thaj me ćerava tumendar ribarja save astarena manušen sago e mačhen!”
18 En zij, terstond hun netten verlatende, zijn Hem gevolgd.
Thaj von odma mukline pire mreže thaj teljardine pale leste.
19 En van daar een weinig voortgegaan zijnde, zag Hij Jakobus, den zoon van Zebedeus, en Johannes, zijn broeder, en dezelven in het schip hun netten vermakende.
Kana đelo cara majdur, dikhla e Jakove e Zevedejevešće čhaves thaj lešće phrales e Jovano sar ande lađica lačharen pire mreže.
20 En terstond riep Hij hen; en zij, latende hun vader Zebedeus in het schip, met de huurlingen, zijn Hem nagevolgd.
O Isus odma akharda len, thaj von mukline ando čamco pešće dades e Zevedejes e manušenca save ćerenas bući lende, thaj đele pale leste.
21 En zij kwamen binnen Kapernaum; en terstond op den sabbatdag in de synagoge gegaan zijnde, leerde Hij.
Thaj avile ando Kafarnaum, o Isus ando savato dija ande sinagoga thaj teljarda te sikavel e theme.
22 En zij versloegen zich over Zijn leer; want Hij leerde hen, als machthebbende, en niet als de Schriftgeleerden.
O them čudilas pe lešće sikavipešće, kaj sikavelas sago okova saves si autoriteto, a na sago e učitelja e Mojsiješće zakonestar.
23 En er was in hun synagoge een mens, met een onreinen geest, en hij riep uit,
Askal okote ande lenđi sinagoga sas jek manuš ande savo sas o bilačho duho thaj katar jekhvar ačhilo te čhol muj thaj te mothol:
24 Zeggende: Laat af, wat hebben wij met U te doen, Gij Jezus Nazarener, zijt Gij gekomen om ons te verderven? Ik ken U, wie Gij zijt, namelijk de Heilige Gods.
“So kames amendar, Isuse andar o Nazaret? Avilan te uništis amen? Džanav ko san: Sveco e Devlesko!”
25 En Jezus bestrafte hem, zeggende: Zwijg stil, en ga uit van hem.
A o Isus oštro phendas lešće: “Phandav ćiro muj thaj inklji andar leste!”
26 En de onreine geest, hem scheurende, en roepende met een grote stem, ging uit van hem.
Askal o bilačho duho zurale ćhinosarda e manušes thaj e riknjimava andar o sasto glaso inkljisto andar leste.
27 En zij werden allen verbaasd, zodat zij onder elkander vraagden, zeggende: Wat is dit? Wat nieuwe leer is deze, dat Hij met macht ook den onreinen geesten gebiedt, en zij Hem gehoorzaam zijn!
Savora sas but začudime, thaj phučenas jek avres: “So si akava? Sosko si akava nevo thaj silno sikavipe. Vo čak vi e bilačhe duhonenđe zapovedil thaj von pokorin pe lešće!”
28 En Zijn gerucht ging terstond uit, in het gehele omliggende land van Galilea.
Thaj o glaso pale leste odma ašundilo pe sasti okolina e Galilejaći.
29 En van stonde aan uit de synagoge gegaan zijnde, kwamen zij in het huis van Simon en Andreas, met Jakobus en Johannes.
Čim inkljistine andar e sinagoga, đele e Jakoveja thaj e Jovanova ando ćher e Simunesko thaj e Andrijasko.
30 En Simons vrouws moeder lag met de koorts; en terstond zeiden zij Hem van haar.
A e Simunošći sokra pašljolas nasvali ande groznica, pa čim aresline odma mothodine Isusešće pale late.
31 En Hij, tot haar gaande, vatte haar hand, en richtte ze op; en terstond verliet haar de koorts, en zij diende henlieden.
O Isus avilo dži late, lija lat palo vas thaj vazda lat. A e groznica nakhli latar thaj voj poslužilas len.
32 Als het nu avond geworden was, toen de zon onderging, brachten zij tot Hem allen, die kwalijk gesteld, en van den duivel bezeten waren.
Tale rjat, kana mukla pe o kham, anenas leste sa e nasvalen thaj okolen ande save sas e bilačhe duhurja.
33 En de gehele stad was bijeenvergaderd omtrent de deur.
O sasto gav ćida pe anglo vudar.
34 En Hij genas er velen, die door verscheidene ziekten kwalijk gesteld waren; en wierp vele duivelen uit, en liet de duivelen niet toe te spreken, omdat zij Hem kenden.
Thaj o Isus sastardas e bute nasvalen katar o razno nasvalipe. Trada e bute bilačhe duhonen andar e manuša, ali či mućelas e bilačhe duhonenđe te ćeren svato kaj džanenas ko si vo.
35 En des morgens vroeg, als het nog diep in den nacht was, opgestaan zijnde, ging Hij uit, en ging henen in een woeste plaats, en bad aldaar.
Rano detharinako, dok sas još o tunjariko, o Isus uštilo, inkljisto thaj đelo pe jek pusto than thaj okote molilas pe.
36 En Simon, en die met hem waren, zijn Hem nagevolgd.
A o Simon thaj okola aver kaj sas lesa svugde rodenas les.
37 En zij Hem gevonden hebbende, zeiden tot Hem: Zij zoeken U allen.
Thaj kana arakhline les, phendine lešće: “Savora roden tut!”
38 En Hij zeide tot hen: Laat ons in de bijliggende vlekken gaan, opdat Ik ook daar predike; want daartoe ben Ik uitgegaan.
A o Isus phendas lenđe: “Hajde džastar varekaj pe aver pašutne gava te vi okote propovediv, kaj me zbog godova avilem.”
39 En Hij predikte in hun synagogen, door geheel Galilea, en wierp de duivelen uit.
Gajda džalas pe sasti Galileja, propovedilas ande lenđe sinagoge thaj tradelas andar e manuša e benđen.
40 En tot Hem kwam een melaatse, biddende Hem, en vallende voor Hem op de knieen, en tot Hem zeggende: Indien Gij wilt, Gij kunt mij reinigen.
Jek gubavco avilo ko Isus thaj počnisarda pe koča te molil les: “Te kames šaj te sastares man katar e guba!”
41 En Jezus, met barmhartigheid innerlijk bewogen zijnde, strekte de hand uit, en raakte hem aan, en zeide tot hem: Ik wil, word gereinigd!
O Isus sažalisajlo, inzarda pesko vas pe leste thaj phendas: “Kamav, av sasto!”
42 En als Hij dit gezegd had, ging de melaatsheid terstond van hem, en hij werd gereinigd.
Thaj e guba odma peli lestar thaj vo sastilo.
43 En als Hij hem strengelijk verboden had, deed Hij hem terstond van Zich gaan;
O Isus askal odma naredisarda lešće te džaltar thaj strogo phendas lešće:
44 En zeide tot hem: Zie, dat gij niemand iets zegt; maar ga heen en vertoon uzelven den priester, en offer voor uw reiniging, hetgeen Mozes geboden heeft, hun tot een getuigenis.
“Le sama te na ćeres svato khonikašće pale akava, nego dža thaj sikav tut e rašaješće thaj prinesisar pale ćiro šilaipe okova so Mojsije odredisardas palo svedočanstvo lenđe.”
45 Maar hij uitgegaan zijnde, begon vele dingen te verkondigen, en dat woord te verbreiden, alzo dat Hij niet meer openbaar in de stad kon komen, maar was buiten in de woeste plaatsen; en zij kwamen tot Hem van alle kanten.
Ali o manuš, samo so đelotar lestar, ačhilo savorenđe te mothol so dogodisajlo lešće, zbog godova o Isus našti majbut delas javno ando gav, nego moraš te ačhelas pe puste thana. A e manuša avenas leste katar sa e riga.

< Markus 1 >