Markus 9
1 En Hij zeide tot hen: Voorwaar, Ik zeg u, dat er sommigen zijn van degenen, die hier staan, die den dood niet zullen smaken, totdat zij zullen hebben gezien, dat het Koninkrijk Gods met kracht gekomen is.
ଅଥ ସ ତାନୱାଦୀତ୍ ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟମହଂ ଯଥାର୍ଥଂ କଥଯାମି, ଈଶ୍ୱରରାଜ୍ୟଂ ପରାକ୍ରମେଣୋପସ୍ଥିତଂ ନ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ମୃତ୍ୟୁଂ ନାସ୍ୱାଦିଷ୍ୟନ୍ତେ, ଅତ୍ର ଦଣ୍ଡାଯମାନାନାଂ ମଧ୍ୟେପି ତାଦୃଶା ଲୋକାଃ ସନ୍ତି|
2 En na zes dagen nam Jezus met Zich Petrus, en Jakobus, en Johannes, en bracht hen op een hogen berg bezijden alleen; en Hij werd voor hen van gedaante veranderd.
ଅଥ ଷଡ୍ଦିନେଭ୍ୟଃ ପରଂ ଯୀଶୁଃ ପିତରଂ ଯାକୂବଂ ଯୋହନଞ୍ଚ ଗୃହୀତ୍ୱା ଗିରେରୁଚ୍ଚସ୍ୟ ନିର୍ଜନସ୍ଥାନଂ ଗତ୍ୱା ତେଷାଂ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷେ ମୂର୍ତ୍ୟନ୍ତରଂ ଦଧାର|
3 En Zijn klederen werden blinkende, zeer wit als sneeuw, hoedanige geen voller op aarde zo wit maken kan.
ତତସ୍ତସ୍ୟ ପରିଧେଯମ୍ ଈଦୃଶମ୍ ଉଜ୍ଜ୍ୱଲହିମପାଣଡରଂ ଜାତଂ ଯଦ୍ ଜଗତି କୋପି ରଜକୋ ନ ତାଦୃକ୍ ପାଣଡରଂ କର୍ତ୍ତାଂ ଶକ୍ନୋତି|
4 En van hen werd gezien Elias met Mozes, en zij spraken met Jezus.
ଅପରଞ୍ଚ ଏଲିଯୋ ମୂସାଶ୍ଚ ତେଭ୍ୟୋ ଦର୍ଶନଂ ଦତ୍ତ୍ୱା ଯୀଶୁନା ସହ କଥନଂ କର୍ତ୍ତୁମାରେଭାତେ|
5 En Petrus, antwoordende, zeide tot Jezus: Rabbi, het is goed, dat wij hier zijn, en laat ons drie tabernakelen maken, voor U een, en voor Mozes een, en voor Elias een.
ତଦା ପିତରୋ ଯୀଶୁମୱାଦୀତ୍ ହେ ଗୁରୋଽସ୍ମାକମତ୍ର ସ୍ଥିତିରୁତ୍ତମା, ତତଏୱ ୱଯଂ ତ୍ୱତ୍କୃତେ ଏକାଂ ମୂସାକୃତେ ଏକାମ୍ ଏଲିଯକୃତେ ଚୈକାଂ, ଏତାସ୍ତିସ୍ରଃ କୁଟୀ ର୍ନିର୍ମ୍ମାମ|
6 Want hij wist niet, wat hij zeide; want zij waren zeer bevreesd.
କିନ୍ତୁ ସ ଯଦୁକ୍ତୱାନ୍ ତତ୍ ସ୍ୱଯଂ ନ ବୁବୁଧେ ତତଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ବିଭଯାଞ୍ଚକ୍ରୁଃ|
7 En er kwam een wolk, die hen overschaduwde, en een stem kwam uit de wolk, zeggende: Deze is Mijn geliefde Zoon, hoort Hem!
ଏତର୍ହି ପଯୋଦସ୍ତାନ୍ ଛାଦଯାମାସ, ମମଯାଂ ପ୍ରିଯଃ ପୁତ୍ରଃ କଥାସୁ ତସ୍ୟ ମନାଂସି ନିୱେଶଯତେତି ନଭୋୱାଣୀ ତନ୍ମେଦ୍ୟାନ୍ନିର୍ୟଯୌ|
8 En haastelijk rondom ziende, zagen zij niemand meer, dan Jezus alleen bij zich.
ଅଥ ହଠାତ୍ତେ ଚତୁର୍ଦିଶୋ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ଯୀଶୁଂ ୱିନା ସ୍ୱୈଃ ସହିତଂ କମପି ନ ଦଦୃଶୁଃ|
9 En als zij van den berg afkwamen, gebood Hij hun, dat zij niemand verhalen zouden, hetgeen zij gezien hadden, dan wanneer de Zoon des mensen uit de doden zou opgestaan zijn.
ତତଃ ପରଂ ଗିରେରୱରୋହଣକାଲେ ସ ତାନ୍ ଗାଢମ୍ ଦୂତ୍ୟାଦିଦେଶ ଯାୱନ୍ନରସୂନୋଃ ଶ୍ମଶାନାଦୁତ୍ଥାନଂ ନ ଭୱତି, ତାୱତ୍ ଦର୍ଶନସ୍ୟାସ୍ୟ ୱାର୍ତ୍ତା ଯୁଷ୍ମାଭିଃ କସ୍ମୈଚିଦପି ନ ୱକ୍ତୱ୍ୟା|
10 En zij behielden dit woord bij zichzelven, vragende onder elkander, wat het was, uit de doden opstaan.
ତଦା ଶ୍ମଶାନାଦୁତ୍ଥାନସ୍ୟ କୋଭିପ୍ରାଯ ଇତି ୱିଚାର୍ୟ୍ୟ ତେ ତଦ୍ୱାକ୍ୟଂ ସ୍ୱେଷୁ ଗୋପାଯାଞ୍ଚକ୍ରିରେ|
11 En zij vraagden Hem, zeggende: Waarom zeggen de Schriftgeleerden, dat Elias eerst komen moet?
ଅଥ ତେ ଯୀଶୁଂ ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ ପ୍ରଥମତ ଏଲିଯେନାଗନ୍ତୱ୍ୟମ୍ ଇତି ୱାକ୍ୟଂ କୁତ ଉପାଧ୍ୟାଯା ଆହୁଃ?
12 En Hij, antwoordende, zeide tot hen: Elias zal wel eerst komen, en alles weder oprichten; en het zal geschieden, gelijk geschreven is van den Zoon des mensen, dat Hij veel lijden zal en veracht worden.
ତଦା ସ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ, ଏଲିଯଃ ପ୍ରଥମମେତ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱକାର୍ୟ୍ୟାଣି ସାଧଯିଷ୍ୟତି; ନରପୁତ୍ରେ ଚ ଲିପି ର୍ୟଥାସ୍ତେ ତଥୈୱ ସୋପି ବହୁଦୁଃଖଂ ପ୍ରାପ୍ୟାୱଜ୍ଞାସ୍ୟତେ|
13 Maar Ik zeg u, dat ook Elias gekomen is, en zij hebben hem gedaan al wat zij gewild hebben, gelijk van hem geschreven is.
କିନ୍ତ୍ୱହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱଦାମି, ଏଲିଯାର୍ଥେ ଲିପି ର୍ୟଥାସ୍ତେ ତଥୈୱ ସ ଏତ୍ୟ ଯଯୌ, ଲୋକା: ସ୍ୱେଚ୍ଛାନୁରୂପଂ ତମଭିୱ୍ୟୱହରନ୍ତି ସ୍ମ|
14 En als Hij bij de discipelen gekomen was, zag Hij een grote schare rondom hen, en enige Schriftgeleerden met hen twistende.
ଅନନ୍ତରଂ ସ ଶିଷ୍ୟସମୀପମେତ୍ୟ ତେଷାଂ ଚତୁଃପାର୍ଶ୍ୱେ ତୈଃ ସହ ବହୁଜନାନ୍ ୱିୱଦମାନାନ୍ ଅଧ୍ୟାପକାଂଶ୍ଚ ଦୃଷ୍ଟୱାନ୍;
15 En terstond de gehele schare Hem ziende, werd verbaasd, en toelopende groetten zij Hem.
କିନ୍ତୁ ସର୍ୱ୍ୱଲୋକାସ୍ତଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱୈୱ ଚମତ୍କୃତ୍ୟ ତଦାସନ୍ନଂ ଧାୱନ୍ତସ୍ତଂ ପ୍ରଣେମୁଃ|
16 En Hij vraagde den Schriftgeleerden: Wat twist gij met dezen?
ତଦା ଯୀଶୁରଧ୍ୟାପକାନପ୍ରାକ୍ଷୀଦ୍ ଏତୈଃ ସହ ଯୂଯଂ କିଂ ୱିୱଦଧ୍ୱେ?
17 En een uit de schare, antwoordende, zeide: Meester, ik heb mijn zoon tot U gebracht, die een stommen geest heeft.
ତତୋ ଲୋକାନାଂ କଶ୍ଚିଦେକଃ ପ୍ରତ୍ୟୱାଦୀତ୍ ହେ ଗୁରୋ ମମ ସୂନୁଂ ମୂକଂ ଭୂତଧୃତଞ୍ଚ ଭୱଦାସନ୍ନମ୍ ଆନଯଂ|
18 En waar hij hem ook aangrijpt, zo scheurt hij hem, en schuimt, en knerst met zijn tanden, en verdort; en ik heb Uw discipelen gezegd dat zij hem zouden uitwerpen, en zij hebben niet gekund.
ଯଦାସୌ ଭୂତସ୍ତମାକ୍ରମତେ ତଦୈୱ ପାତସତି ତଥା ସ ଫେଣାଯତେ, ଦନ୍ତୈର୍ଦନ୍ତାନ୍ ଘର୍ଷତି କ୍ଷୀଣୋ ଭୱତି ଚ; ତତୋ ହେତୋସ୍ତଂ ଭୂତଂ ତ୍ୟାଜଯିତୁଂ ଭୱଚ୍ଛିଷ୍ୟାନ୍ ନିୱେଦିତୱାନ୍ କିନ୍ତୁ ତେ ନ ଶେକୁଃ|
19 En Hij antwoordden hem, en zeide: O ongelovig geslacht, hoe lang zal Ik nog bij ulieden zijn, hoe lang zal Ik u nog verdragen? Brengt hem tot Mij.
ତଦା ସ ତମୱାଦୀତ୍, ରେ ଅୱିଶ୍ୱାସିନଃ ସନ୍ତାନା ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ସହ କତି କାଲାନହଂ ସ୍ଥାସ୍ୟାମି? ଅପରାନ୍ କତି କାଲାନ୍ ୱା ୱ ଆଚାରାନ୍ ସହିଷ୍ୟେ? ତଂ ମଦାସନ୍ନମାନଯତ|
20 En zij brachten denzelven tot Hem; en als hij Hem zag, scheurde hem terstond de geest; en hij vallende op de aarde, wentelde zich al schuimende.
ତତସ୍ତତ୍ସନ୍ନିଧିଂ ସ ଆନୀଯତ କିନ୍ତୁ ତଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱୈୱ ଭୂତୋ ବାଲକଂ ଧୃତୱାନ୍; ସ ଚ ଭୂମୌ ପତିତ୍ୱା ଫେଣାଯମାନୋ ଲୁଲୋଠ|
21 En Hij vraagde zijn vader: Hoe langen tijd is het, dat hem dit overkomen is? En hij zeide: Van zijn kindsheid af.
ତଦା ସ ତତ୍ପିତରଂ ପପ୍ରଚ୍ଛ, ଅସ୍ୟେଦୃଶୀ ଦଶା କତି ଦିନାନି ଭୂତା? ତତଃ ସୋୱାଦୀତ୍ ବାଲ୍ୟକାଲାତ୍|
22 En menigmaal heeft hij hem ook in het vuur en in het water geworpen, om hem te verderven; maar zo Gij iets kunt, wees met innerlijke ontferming over ons bewogen, en help ons.
ଭୂତୋଯଂ ତଂ ନାଶଯିତୁଂ ବହୁୱାରାନ୍ ୱହ୍ନୌ ଜଲେ ଚ ନ୍ୟକ୍ଷିପତ୍ କିନ୍ତୁ ଯଦି ଭୱାନ କିମପି କର୍ତ୍ତାଂ ଶକ୍ନୋତି ତର୍ହି ଦଯାଂ କୃତ୍ୱାସ୍ମାନ୍ ଉପକରୋତୁ|
23 En Jezus zeide tot hem: Zo gij kunt geloven, alle dingen zijn mogelijk dengene, die gelooft.
ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତମୱଦତ୍ ଯଦି ପ୍ରତ୍ୟେତୁଂ ଶକ୍ନୋଷି ତର୍ହି ପ୍ରତ୍ୟଯିନେ ଜନାଯ ସର୍ୱ୍ୱଂ ସାଧ୍ୟମ୍|
24 En terstond de vader des kinds, roepende met tranen, zeide: Ik geloof, Heere! kom mijn ongelovigheid te hulp.
ତତସ୍ତତ୍କ୍ଷଣଂ ତଦ୍ବାଲକସ୍ୟ ପିତା ପ୍ରୋଚ୍ଚୈ ରୂୱନ୍ ସାଶ୍ରୁନେତ୍ରଃ ପ୍ରୋୱାଚ, ପ୍ରଭୋ ପ୍ରତ୍ୟେମି ମମାପ୍ରତ୍ୟଯଂ ପ୍ରତିକୁରୁ|
25 En Jezus ziende, dat de schare gezamenlijk toeliep, bestrafte den onreinen geest, zeggende tot hem: Gij stomme en dove geest! Ik beveel u, ga uit van hem, en kom niet meer in hem.
ଅଥ ଯୀଶୁ ର୍ଲୋକସଙ୍ଘଂ ଧାୱିତ୍ୱାଯାନ୍ତଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ତମପୂତଭୂତଂ ତର୍ଜଯିତ୍ୱା ଜଗାଦ, ରେ ବଧିର ମୂକ ଭୂତ ତ୍ୱମେତସ୍ମାଦ୍ ବହିର୍ଭୱ ପୁନଃ କଦାପି ମାଶ୍ରଯୈନଂ ତ୍ୱାମହମ୍ ଇତ୍ୟାଦିଶାମି|
26 En hij, roepende en hem zeer scheurende, ging uit; en het kind werd als dood, alzo dat velen zeiden, dat het gestorven was.
ତଦା ସ ଭୂତଶ୍ଚୀତ୍ଶବ୍ଦଂ କୃତ୍ୱା ତମାପୀଡ୍ୟ ବହିର୍ଜଜାମ, ତତୋ ବାଲକୋ ମୃତକଲ୍ପୋ ବଭୂୱ ତସ୍ମାଦଯଂ ମୃତଇତ୍ୟନେକେ କଥଯାମାସୁଃ|
27 En Jezus, hem bij de hand grijpende, richtte hem op; en hij stond op.
କିନ୍ତୁ କରଂ ଧୃତ୍ୱା ଯୀଶୁନୋତ୍ଥାପିତଃ ସ ଉତ୍ତସ୍ଥୌ|
28 En als Hij in huis gegaan was, vraagden Hem Zijn discipelen alleen: Waarom hebben wij hem niet kunnen uitwerpen?
ଅଥ ଯୀଶୌ ଗୃହଂ ପ୍ରୱିଷ୍ଟେ ଶିଷ୍ୟା ଗୁପ୍ତଂ ତଂ ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ, ୱଯମେନଂ ଭୂତଂ ତ୍ୟାଜଯିତୁଂ କୁତୋ ନ ଶକ୍ତାଃ?
29 En Hij zeide tot hen: Dit geslacht kan nergens door uitgaan, dan door bidden en vasten.
ସ ଉୱାଚ, ପ୍ରାର୍ଥନୋପୱାସୌ ୱିନା କେନାପ୍ୟନ୍ୟେନ କର୍ମ୍ମଣା ଭୂତମୀଦୃଶଂ ତ୍ୟାଜଯିତୁଂ ନ ଶକ୍ୟଂ|
30 En van daar weggaande, reisden zij door Galilea; en Hij wilde niet, dat het iemand wist.
ଅନନ୍ତରଂ ସ ତତ୍ସ୍ଥାନାଦିତ୍ୱା ଗାଲୀଲ୍ମଧ୍ୟେନ ଯଯୌ, କିନ୍ତୁ ତତ୍ କୋପି ଜାନୀଯାଦିତି ସ ନୈଚ୍ଛତ୍|
31 Want Hij leerde Zijn discipelen, en zeide tot hen: De Zoon des mensen zal overgeleverd worden in de handen der mensen, en zij zullen Hem doden, en gedood zijnde, zal Hij ten derden dage wederopstaan.
ଅପରଞ୍ଚ ସ ଶିଷ୍ୟାନୁପଦିଶନ୍ ବଭାଷେ, ନରପୁତ୍ରୋ ନରହସ୍ତେଷୁ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟତେ ତେ ଚ ତଂ ହନିଷ୍ୟନ୍ତି ତୈସ୍ତସ୍ମିନ୍ ହତେ ତୃତୀଯଦିନେ ସ ଉତ୍ଥାସ୍ୟତୀତି|
32 Maar zij verstonden dat woord niet, en zij vreesden Hem te vragen.
କିନ୍ତୁ ତତ୍କଥାଂ ତେ ନାବୁଧ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରଷ୍ଟୁଞ୍ଚ ବିଭ୍ୟଃ|
33 En Hij kwam te Kapernaum, en in het huis gekomen zijnde, vraagde Hij hun: Waarvan hadt gij woorden onder elkander op den weg?
ଅଥ ଯୀଶୁଃ କଫର୍ନାହୂମ୍ପୁରମାଗତ୍ୟ ମଧ୍ୟେଗୃହଞ୍ଚେତ୍ୟ ତାନପୃଚ୍ଛଦ୍ ୱର୍ତ୍ମମଧ୍ୟେ ଯୂଯମନ୍ୟୋନ୍ୟଂ କିଂ ୱିୱଦଧ୍ୱେ ସ୍ମ?
34 Doch zij zwegen; want zij waren onder elkander in woorden geweest op den weg, wie de meeste zou zijn.
କିନ୍ତୁ ତେ ନିରୁତ୍ତରାସ୍ତସ୍ଥୁ ର୍ୟସ୍ମାତ୍ତେଷାଂ କୋ ମୁଖ୍ୟ ଇତି ୱର୍ତ୍ମାନି ତେଽନ୍ୟୋନ୍ୟଂ ୱ୍ୟୱଦନ୍ତ|
35 En nedergezeten zijnde, riep Hij de twaalven, en zeide tot hen: Indien iemand wil de eerste zijn, die zal de laatste van allen zijn, en aller dienaar.
ତତଃ ସ ଉପୱିଶ୍ୟ ଦ୍ୱାଦଶଶିଷ୍ୟାନ୍ ଆହୂଯ ବଭାଷେ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ମୁଖ୍ୟୋ ଭୱିତୁମିଚ୍ଛତି ସ ସର୍ୱ୍ୱେଭ୍ୟୋ ଗୌଣଃ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ସେୱକଶ୍ଚ ଭୱତୁ|
36 En nemende een kindeken, stelde Hij dat midden onder hen, en omving het met Zijn armen, en zeide tot hen:
ତଦା ସ ବାଲକମେକଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ମଧ୍ୟେ ସମୁପାୱେଶଯତ୍ ତତସ୍ତଂ କ୍ରୋଡେ କୃତ୍ୱା ତାନୱାଦାତ୍
37 Zo wie een van zodanige kinderkens zal ontvangen in Mijn Naam, die ontvangt Mij; en zo wie Mij zal ontvangen, die ontvangt Mij niet, maar Dien, Die Mij gezonden heeft.
ଯଃ କଶ୍ଚିଦୀଦୃଶସ୍ୟ କସ୍ୟାପି ବାଲସ୍ୟାତିଥ୍ୟଂ କରୋତି ସ ମମାତିଥ୍ୟଂ କରୋତି; ଯଃ କଶ୍ଚିନ୍ମମାତିଥ୍ୟଂ କରୋତି ସ କେୱଲମ୍ ମମାତିଥ୍ୟଂ କରୋତି ତନ୍ନ ମତ୍ପ୍ରେରକସ୍ୟାପ୍ୟାତିଥ୍ୟଂ କରୋତି|
38 En Johannes antwoordde Hem, zeggende: Meester! wij hebben een gezien, die de duivelen uitwierp in Uw Naam, welke ons niet volgt; en wij hebben het hem verboden, omdat hij ons niet volgt.
ଅଥ ଯୋହନ୍ ତମବ୍ରୱୀତ୍ ହେ ଗୁରୋ, ଅସ୍ମାକମନନୁଗାମିନମ୍ ଏକଂ ତ୍ୱାନ୍ନାମ୍ନା ଭୂତାନ୍ ତ୍ୟାଜଯନ୍ତଂ ୱଯଂ ଦୃଷ୍ଟୱନ୍ତଃ, ଅସ୍ମାକମପଶ୍ଚାଦ୍ଗାମିତ୍ୱାଚ୍ଚ ତଂ ନ୍ୟଷେଧାମ|
39 Doch Jezus zeide: Verbiedt hem niet; want er is niemand, die een kracht doen zal in Mijn Naam, en haastelijk van Mij zal kunnen kwalijk spreken.
କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁରୱଦତ୍ ତଂ ମା ନିଷେଧତ୍, ଯତୋ ଯଃ କଶ୍ଚିନ୍ ମନ୍ନାମ୍ନା ଚିତ୍ରଂ କର୍ମ୍ମ କରୋତି ସ ସହସା ମାଂ ନିନ୍ଦିତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି|
40 Want wie tegen ons niet is, die is voor ons.
ତଥା ଯଃ କଶ୍ଚିଦ୍ ଯୁଷ୍ମାକଂ ୱିପକ୍ଷତାଂ ନ କରୋତି ସ ଯୁଷ୍ମାକମେୱ ସପକ୍ଷଃ|
41 Want zo wie ulieden een beker water zal te drinken geven in Mijn Naam, omdat gij discipelen van Christus zijt, voorwaar zeg Ik u, hij zal zijn loon geenszins verliezen.
ଯଃ କଶ୍ଚିଦ୍ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଶିଷ୍ୟାନ୍ ଜ୍ଞାତ୍ୱା ମନ୍ନାମ୍ନା କଂସୈକେନ ପାନୀଯଂ ପାତୁଂ ଦଦାତି, ଯୁଷ୍ମାନହଂ ଯଥାର୍ଥଂ ୱଚ୍ମି, ସ ଫଲେନ ୱଞ୍ଚିତୋ ନ ଭୱିଷ୍ୟତି|
42 En zo wie een van deze kleinen, die in Mij geloven, ergert, het ware hem beter, dat een molensteen om zijn hals gedaan ware, en dat hij in de zee geworpen ware.
କିନ୍ତୁ ଯଦି କଶ୍ଚିନ୍ ମଯି ୱିଶ୍ୱାସିନାମେଷାଂ କ୍ଷୁଦ୍ରପ୍ରାଣିନାମ୍ ଏକସ୍ୟାପି ୱିଘ୍ନଂ ଜନଯତି, ତର୍ହି ତସ୍ୟୈତତ୍କର୍ମ୍ମ କରଣାତ୍ କଣ୍ଠବଦ୍ଧପେଷଣୀକସ୍ୟ ତସ୍ୟ ସାଗରାଗାଧଜଲ ମଜ୍ଜନଂ ଭଦ୍ରଂ|
43 En indien uw hand u ergert, houwt ze af; het is u beter verminkt tot het leven in te gaan, dan de twee handen hebbende, heen te gaan in de hel, in het onuitblusselijk vuur; (Geenna g1067)
ଅତଃ ସ୍ୱକରୋ ଯଦି ତ୍ୱାଂ ବାଧତେ ତର୍ହି ତଂ ଛିନ୍ଧି;
44 Waar hun worm niet sterft, en het vuur niet uitgeblust wordt.
ଯସ୍ମାତ୍ ଯତ୍ର କୀଟା ନ ମ୍ରିଯନ୍ତେ ୱହ୍ନିଶ୍ଚ ନ ନିର୍ୱ୍ୱାତି, ତସ୍ମିନ୍ ଅନିର୍ୱ୍ୱାଣାନଲନରକେ କରଦ୍ୱଯୱସ୍ତୱ ଗମନାତ୍ କରହୀନସ୍ୟ ସ୍ୱର୍ଗପ୍ରୱେଶସ୍ତୱ କ୍ଷେମଂ| (Geenna g1067)
45 En indien uw voet u ergert, houwt hem af; het is u beter kreupel tot het leven in te gaan, dan de twee voeten hebbende, geworpen te worden in de hel, in het onuitblusselijk vuur; (Geenna g1067)
ଯଦି ତୱ ପାଦୋ ୱିଘ୍ନଂ ଜନଯତି ତର୍ହି ତଂ ଛିନ୍ଧି,
46 Waar hun worm niet sterft, en het vuur niet uitgeblust wordt.
ଯତୋ ଯତ୍ର କୀଟା ନ ମ୍ରିଯନ୍ତେ ୱହ୍ନିଶ୍ଚ ନ ନିର୍ୱ୍ୱାତି, ତସ୍ମିନ୍ ଽନିର୍ୱ୍ୱାଣୱହ୍ନୌ ନରକେ ଦ୍ୱିପାଦୱତସ୍ତୱ ନିକ୍ଷେପାତ୍ ପାଦହୀନସ୍ୟ ସ୍ୱର୍ଗପ୍ରୱେଶସ୍ତୱ କ୍ଷେମଂ| (Geenna g1067)
47 En indien uw oog u ergert, werpt het uit; het is u beter maar een oog hebbende in het Koninkrijk Gods in te gaan, dan twee ogen hebbende, in het helse vuur geworpen te worden; (Geenna g1067)
ସ୍ୱନେତ୍ରଂ ଯଦି ତ୍ୱାଂ ବାଧତେ ତର୍ହି ତଦପ୍ୟୁତ୍ପାଟଯ, ଯତୋ ଯତ୍ର କୀଟା ନ ମ୍ରିଯନ୍ତେ ୱହ୍ନିଶ୍ଚ ନ ନିର୍ୱ୍ୱାତି,
48 Waar hun worm niet sterft, en het vuur niet uitgeblust wordt.
ତସ୍ମିନ ଽନିର୍ୱ୍ୱାଣୱହ୍ନୌ ନରକେ ଦ୍ୱିନେତ୍ରସ୍ୟ ତୱ ନିକ୍ଷେପାଦ୍ ଏକନେତ୍ରୱତ ଈଶ୍ୱରରାଜ୍ୟେ ପ୍ରୱେଶସ୍ତୱ କ୍ଷେମଂ| (Geenna g1067)
49 Want een ieder zal met vuur gezouten worden, en iedere offerande zal met zout gezouten worden.
ଯଥା ସର୍ୱ୍ୱୋ ବଲି ର୍ଲୱଣାକ୍ତଃ କ୍ରିଯତେ ତଥା ସର୍ୱ୍ୱୋ ଜନୋ ୱହ୍ନିରୂପେଣ ଲୱଣାକ୍ତଃ କାରିଷ୍ୟତେ|
50 Het zout is goed; maar indien het zout onzout wordt, waarmede zult gij dat smakelijk maken? Hebt zout in uzelven, en houdt vrede onder elkander.
ଲୱଣଂ ଭଦ୍ରଂ କିନ୍ତୁ ଯଦି ଲୱଣେ ସ୍ୱାଦୁତା ନ ତିଷ୍ଠତି, ତର୍ହି କଥମ୍ ଆସ୍ୱାଦ୍ୟୁକ୍ତଂ କରିଷ୍ୟଥ? ଯୂଯଂ ଲୱଣଯୁକ୍ତା ଭୱତ ପରସ୍ପରଂ ପ୍ରେମ କୁରୁତ|
