Markus 8
1 In dezelfde dagen, als er een geheel grote schare was, en zij niet hadden, wat zij eten zouden, riep Jezus Zijn discipelen tot Zich, en zeide tot hen:
To na niah kami pop o parai moe, caak han tidoeh tawn o ai, Jesu mah a hnukbang kaminawk to angmah khaeah kawk moe, nihcae khaeah,
2 Ik word innerlijk met ontferming bewogen over de schare; want zij zijn nu drie dagen bij Mij gebleven, en hebben niet, wat zij eten zouden.
hae kaminawk loe tahmen thoh parai, nihcae loe caak han tidoeh tawn ai ah, kai hoi nawnto ni thumto thung oh o boeh:
3 En indien Ik hen nuchteren naar hun huis laat gaan, zo zullen zij op den weg bezwijken; want sommigen van hen komen van verre.
nihcae hae zok kamthlam ah im ah ka ptoeh nahaeloe, loklam ah thazok o sut tih: thoemto kaminawk loe angthla parai ahmuen hoiah ni angzoh o, tiah a naa.
4 En Zijn discipelen antwoordden Hem: Van waar zal iemand dezen met broden hier in de woestijn kunnen verzadigen?
A hnukbang kaminawk mah anih khaeah, Hae praezaek ah hae kaminawk caak khawt takaw naa ah maw a hnu o tih? tiah a naa o.
5 En Hij vraagde hun: Hoeveel broden hebt gij? En zij zeiden: Zeven.
Anih mah nihcae khaeah, Takaw kae nazetto maw na tawnh o? tiah a dueng, nihcae mah, Sarihto tiah a naa o.
6 En Hij gebood de schare neder te zitten op de aarde, en Hij nam de zeven broden, en gedankt hebbende, brak Hij ze, en gaf ze Zijn discipelen, opdat zij ze zouden voorleggen; en zij leiden ze der schare voor.
Anih mah pop parai kaminawk to long ah anghnutsak hanah a thuih pae: takaw kae sarihto a lak moe, anghoehaih lawkthuih pacoengah, a aeh, nihcae to pazet hanah a hnukbang kaminawk khaeah a paek; nihcae mah pop parai kaminawk hma ah patoemh pae o.
7 En zij hadden weinige visjes; en als Hij gezegend had, zeide Hij, dat zij ook die zouden voorleggen.
A tawnh o ih tanga tetta doeh a lak moe, tahamhoihhaih a paek: kaminawk hma ah patoem pae hanah a thuih pae.
8 En zij hebben gegeten, en zijn verzadigd geworden, en zij namen het overschot der brokken op, zeven manden.
Nihcae mah caak o moe, zok amhah o: caaknoi to nihcae mah phromh o naah benthang sarihto koi.
9 Die nu gegeten hadden, waren omtrent vier duizend; en Hij liet hen gaan.
Buhcaa kaminawk loe sang palito oh duih: to pacoengah anih mah to kaminawk to caehsak.
10 En terstond in het schip gegaan zijnde met Zijn discipelen, is Hij gekomen in de delen van Dalmanutha.
To pacoengah akra ai ah anih loe a hnukbang kaminawk hoi palong thungah akun o moe, Dalmanutha prae bangah caeh o.
11 En de Farizeen gingen uit, en begonnen met Hem te twisten, begerende van Hem een teken van den hemel, Hem verzoekende.
Farasinawk angzoh o moe, anih khaeah tanoekhaih lok dueng o pacoengah, anih khae hoi van bang ih angmathaih to pakrong o.
12 En Hij, zwaarlijk zuchtende in Zijn geest, zeide: Wat begeert dit geslacht een teken? Voorwaar, Ik zeg u: Zo aan dit geslacht een teken gegeven zal worden!
Anih loe kasawkah takhi to hroek moe, nihcae khaeah, Vaihi dung ih kaminawk loe tih pongah maw angmathaih to pakrong o? Loktang kang thuih o, Vaihi dung ih kaminawk khaeah angmathaih tidoeh paek mak ai boeh, tiah a naa.
13 En Hij verliet hen, en wederom in het schip gegaan zijnde, voer Hij weg naar de andere zijde.
Nihcae to a caeh taak, palong thungah akun let moe, tuipui yaeh ah a caeh.
14 En Zijn discipelen hadden vergeten brood mede te nemen, en hadden niet dan een brood met zich in het schip.
A hnukbang kaminawk loe takaw sin han pahnet o ving, palong thungah angmacae han takaw kae maeto khue ni a tawnh o boeh.
15 En Hij gebood hun, zeggende: Ziet toe, wacht u van den zuurdesem der Farizeen, en van den zuurdesem van Herodes.
Anih mah nihcae khaeah, palungha hoi khosah oh loe, Farasinawk hoi Herod ih taeh hoiah acoe oh, tiah a naa.
16 En zij overleiden onder elkander, zeggende: Het is, omdat wij geen broden hebben.
Nihcae mah takaw tawn o ai boeh pongah mue to tiah lok a thuih, tiah poek o.
17 En Jezus, dat bekennende, zeide tot hen: Wat overlegt gij, dat gij geen broden hebt? Bemerkt gij nog niet, en verstaat gij niet, hebt gij nog uw verharde hart?
A poek o haih to Jesu mah panoek pae naah, nihcae khaeah, Tikhoe takaw na sin o ai pongah to tiah lok na thuih o loe? Palung thungah na pakuem o ai moe, na thaih o kop ai vop maw? Vaihi khoek to palung nam tak o sak vop maw?
18 Ogen hebbende, ziet gij niet? En oren hebbende, hoort gij niet? En gedenkt gij niet,
Mik na tawnh o to mah, na hnu o ai maw? Naa na tawnh o to mah, na thaih o ai maw? Na panoek o ai boeh maw?
19 toen Ik de vijf broden brak onder de vijf duizend mannen, hoeveel volle korven met brokken gij opnaamt? Zij zeggen Hem: Twaalf.
Kami sang pangato hanah takaw kae pangato ka aeh naah, caaknoi kamtlai benthang nazetto maw na phromh o? tiah a naa. Nihcae mah anih khaeah, Benthang hatlai hnetto, tiah a naa o.
20 En toen Ik de zeven brak onder de vier duizend mannen, hoeveel volle manden met brokken gij opnaamt? En zij zeiden: Zeven.
Kami sang palito hanah takaw kae sarihto ka aeh naah, caaknoi kamtlai nazetto maw na phromh o? tiah a naa. Nihcae mah, benthang sarihto, tiah a naa o.
21 En Hij zeide tot hen: Hoe verstaat gij niet?
Anih mah nihcae khaeah, Tipongah na panoek o thai ai loe? tiah a naa.
22 En Hij kwam te Bethsaida; en zij brachten tot Hem een blinde, en baden Hem, dat Hij hem aanraakte.
Anih Bethsaida vangpui ah angzoh o naah; anih khaeah mikmaeng maeto angzoh o haih, mikmaeng to sui hanah anih khaeah tahmenhaih hnik pae o.
23 En de hand des blinden genomen hebbende, leidde Hij hem uit buiten het vlek, en spoog in zijn ogen, en leide de handen op hem, en vraagde hem, of hij iets zag.
Anih mah mikmaeng to ban ah zaeh moe, vangpui tasa bangah caeh haih, anih mah mikmaeng ih mik to tamtui hoiah pathoih pae moe, a nuiah ban koeng pae pacoengah, mikmaeng khaeah hmuen maeto na hnuk thaih maw, tiah a naa.
24 En hij, opziende, zeide: Ik zie de mensen, want ik zie hen, als bomen, wandelen.
Mikmaeng mah khet tahang moe, Thingkungnawk baktiah lam kacaeh, kaminawk to ka hnuk, tiah a naa.
25 Daarna leide Hij de handen wederom op zijn ogen, en deed hem opzien. En hij werd hersteld, en zag hen allen ver en klaar.
To naah anih mah mikmaeng ih mik nuiah ban to koeng pae let, mikmaeng to van bangah a khetsak: to naah a mik to hoih pae moe, kaminawk to kamtuengah a hnuk.
26 En Hij zond hem naar zijn huis, zeggende: Ga niet in het vlek, en zeg het niemand in het vlek.
Anih mah mikmaeng khaeah, Vangpui ah caeh hmah, vangpui ah mi khaeah doeh thui hmah, tiah thuih pae pacoengah, angmah im bangah patoeh ving.
27 En Jezus ging uit en Zijn discipelen naar de vlekken van Cesarea Filippi. En op den weg vraagde Hij Zijn discipelen, zeggende tot hen: Wie zeggen de mensen, dat Ik ben?
Jesu loe Caesarea Philipi vangpui ah, a hnukbang kaminawk hoi nawnto caeh o: loklam ah a hnukbang kaminawk khaeah, Minawk mah kai hae kawbangah maw a thuih o? tiah lok a dueng.
28 En zij antwoordden: Johannes de Doper; en anderen: Elias; en anderen: Een van de profeten.
Nihcae mah, Tuinuem paekkung Johan, tiah pathim pae o; toe thoemto kaminawk mah loe Elijah; kalah kaminawk mah loe tahmaanawk thungah kaom tahmaa maeto ah oh, tiah a thuih o, tiah a naa o.
29 En Hij zeide tot hen: Maar gijlieden, wie zegt gij dat Ik ben? En Petrus, antwoordende, zeide tot Hem: Gij zijt de Christus.
Anih mah nihcae khaeah, Nangcae mah loe kai hae kawbaktih kami ah maw na poek o? tiah a naa. To naah Piter mah anih khaeah, Nang loe Kri ni, tiah a naa.
30 En Hij gebood hun scherpelijk, dat zij het niemand zouden zeggen van Hem.
Anih mah angmah kawng to mi khaeah doeh thuih han ai ah lok a thuih pae.
31 En Hij begon hun te leren, dat de Zoon des mensen veel moest lijden, en verworpen worden van de ouderlingen, en overpriesters, en Schriftgeleerden, en gedood worden, en na drie dagen wederom opstaan.
Kami Capa loe paroeai patangkhang tih, kacoehtanawk, kalen koek qaima hoi ca tarik kaminawk mah pahnawt o ueloe, hum o tih, toe ni thumto pacoengah angthawk let tih, tiah nihcae to patuk amtong.
32 En dit woord sprak Hij vrij uit; en Petrus, Hem tot zich genomen hebbende, begon Hem te bestraffen;
Angmah kawng to angphat ai ah a thuih. To pongah Piter mah anih to kawk moe, a thuitaek.
33 Maar Hij, Zich omkerende, en Zijn discipelen aanziende, bestrafte Petrus, zeggende: Ga heen, achter Mij, satanas, want gij verzint niet de dingen, die Gods zijn, maar die der mensen zijn.
Toe anih loe a hnukbang kaminawk khaeah angqoi moe, Piter to a zoeh, Setan, ka hnukah angnawn ah: Sithaw ih hmuen palung thungah na suem ai, kaminawk ih hmuen to na suek lat, tiah a naa.
34 En tot Zich geroepen hebbende de schare met Zijn discipelen, zeide Hij tot hen: Zo wie achter Mij wil komen, die verloochene zichzelven, en neme zijn kruis op, en volge Mij.
Anih mah kaminawk to a hnukbang kaminawk hoi nawnto angmah khaeah kawk moe, nihcae khaeah, Mi kawbaktih doeh ka hnukah angzoh koeh kami loe, angmah hoi angmah to amhnawt nasoe, angmah ih thinglam to apu nasoe loe, ka hnukah bang nasoe.
35 Want zo wie zijn leven zal willen behouden, die zal hetzelve verliezen; maar zo wie zijn leven zal verliezen, om Mijnentwil, en om des Evangelies wil, die zal hetzelve behouden.
Mi kawbaktih doeh a hinghaih pahlong kami loe pathlong tih, toe mi kawbaktih doeh Kai hoi tamthanglok hoih pongah a hinghaih pathlong kami loe pahlong ah om tih.
36 Want wat zou het den mens baten zo hij de gehele wereld won, en zijner ziele schade leed?
Kami maeto mah long pum tawn langlacadoeh, a hinghaih to pathlong nahaeloe, timaw avanghaih oh?
37 Of wat zal een mens geven, tot lossing van zijn ziel?
To tih ai boeh loe kami maeto mah a hinghaih to tih hmuen hoiah maw alai thai tih?
38 Want zo wie zich Mijns en Mijner woorden zal geschaamd hebben, in dit overspelig en zondig geslacht, diens zal Zich de Zoon des mensen ook schamen, wanneer Hij zal komen in de heerlijkheid Zijns Vaders, met de heilige engelen.
To pongah mi kawbaktih doeh daan ai ah zae sakhaih hoi zae sak koehhaih adung thungah Kai hoi Ka lok azat haih kami loe, kami Capa mah doeh Ampa lensawkhaih hoiah kacai van kaminawk hoi nawnto angzoh naah azat haih toeng tih, tiah a naa.
