Markus 7
1 En tot Hem vergaderden de Farizeen, en sommigen der Schriftgeleerden, die van Jeruzalem gekomen waren;
អនន្តរំ យិរូឝាលម អាគតាះ ផិរូឝិនោៜធ្យាបកាឝ្ច យីឝោះ សមីបម៑ អាគតាះ។
2 En ziende, dat sommigen van Zijn discipelen met onreine, dat is, met ongewassen handen brood aten, berispten zij hen.
តេ តស្យ កិយតះ ឝិឞ្យាន៑ អឝុចិករៃរត៌្ហាទ អប្រក្ឞាលិតហស្តៃ រ្ភុញ្ជតោ ទ្ឫឞ្ដ្វា តានទូឞយន៑។
3 Want de Farizeen en al de Joden eten niet, tenzij dat zij eerst de handen dikmaals wassen, houdende de inzettingen der ouden.
យតះ ផិរូឝិនះ សវ៌្វយិហូទីយាឝ្ច ប្រាចាំ បរម្បរាគតវាក្យំ សម្មន្យ ប្រតលេន ហស្តាន៑ អប្រក្ឞាល្យ ន ភុញ្ជតេ។
4 En van de markt komende, eten zij niet, tenzij dat zij eerst gewassen zijn. En vele andere dingen zijn er, die zij aangenomen hebben te houden, als namelijk de wassingen der drinkbekers, en kannen, en koperen vaten, en bedden.
អាបនាទាគត្យ មជ្ជនំ វិនា ន ខាទន្តិ; តថា បានបាត្រាណាំ ជលបាត្រាណាំ បិត្តលបាត្រាណាម៑ អាសនានាញ្ច ជលេ មជ្ជនម៑ ឥត្យាទយោន្យេបិ ពហវស្តេឞាមាចារាះ សន្តិ។
5 Daarna vraagden Hem de Farizeen en de Schriftgeleerden: Waarom wandelen Uw discipelen niet naar de inzetting der ouden, maar eten het brood met ongewassen handen?
តេ ផិរូឝិនោៜធ្យាបកាឝ្ច យីឝុំ បប្រច្ឆុះ, តវ ឝិឞ្យាះ ប្រាចាំ បរម្បរាគតវាក្យានុសារេណ នាចរន្តោៜប្រក្ឞាលិតករៃះ កុតោ ភុជំតេ?
6 Maar Hij antwoordde en zeide tot hen: Wel heeft Jesaja, van u, geveinsden, geprofeteerd, gelijk geschreven is: Dit volk eert Mij met de lippen, maar hun hart houdt zich verre van Mij.
តតះ ស ប្រត្យុវាច កបដិនោ យុឞ្មាន៑ ឧទ្ទិឝ្យ យិឝយិយភវិឞ្យទ្វាទី យុក្តមវាទីត៑។ យថា ស្វកីយៃរធរៃរេតេ សម្មន្យនតេ សទៃវ មាំ។ កិន្តុ មត្តោ វិប្រកឞ៌េ សន្តិ តេឞាំ មនាំសិ ច។
7 Doch tevergeefs eren zij Mij, lerende leringen, die geboden zijn der mensen;
ឝិក្ឞយន្តោ ពិធីន៑ ន្នាជ្ញា ភជន្តេ មាំ មុធៃវ តេ។
8 Want, nalatende het gebod Gods, houdt gij de inzettingen der mensen, als namelijk wassingen der kannen en drinkbekers; en andere dergelijke dingen doet gij vele.
យូយំ ជលបាត្របានបាត្រាទីនិ មជ្ជយន្តោ មនុជបរម្បរាគតវាក្យំ រក្ឞថ កិន្តុ ឦឝ្វរាជ្ញាំ លំឃធ្វេ; អបរា ឦទ្ឫឝ្យោនេកាះ ក្រិយា អបិ កុរុធ្វេ។
9 En Hij zeide tot hen: Gij doet zeker Gods gebod wel te niet, opdat gij uw inzettingen zoudt onderhouden.
អន្យញ្ចាកថយត៑ យូយំ ស្វបរម្បរាគតវាក្យស្យ រក្ឞាត៌្ហំ ស្បឞ្ដរូបេណ ឦឝ្វរាជ្ញាំ លោបយថ។
10 Want Mozes heeft gezegd: Eer uw vader en uw moeder; en: wie vader of moeder vloekt, die zal den dood sterven.
យតោ មូសាទ្វារា ប្រោក្តមស្តិ ស្វបិតរៅ សម្មន្យធ្វំ យស្តុ មាតរំ បិតរំ វា ទុវ៌្វាក្យំ វក្តិ ស និតាន្តំ ហន្យតាំ។
11 Maar gijlieden zegt: Zo een mens tot vader of moeder zegt: Het is korban (dat is te zeggen, een gave), zo wat u van mij zou kunnen ten nutte komen, die voldoet.
កិន្តុ មទីយេន យេន ទ្រវ្យេណ តវោបការោភវត៑ តត៑ កព៌្ពាណមត៌្ហាទ៑ ឦឝ្វរាយ និវេទិតម៑ ឥទំ វាក្យំ យទិ កោបិ បិតរំ មាតរំ វា វក្តិ
12 En gij laat hem niet meer toe, iets aan zijn vader of zijn moeder te doen;
តហ៌ិ យូយំ មាតុះ បិតុ រ្វោបការំ កត៌្តាំ តំ វារយថ។
13 Makende alzo Gods woord krachteloos door uw inzetting, die gij ingezet hebt; en vele dergelijke dingen doet gij.
ឥត្ថំ ស្វប្រចារិតបរម្បរាគតវាក្យេន យូយម៑ ឦឝ្វរាជ្ញាំ មុធា វិធទ្វ្វេ, ឦទ្ឫឝាន្យន្យាន្យនេកានិ កម៌្មាណិ កុរុធ្វេ។
14 En tot Zich de ganse schare geroepen hebbende, zeide Hij tot hen: Hoort Mij allen en verstaat.
អថ ស លោកានាហូយ ពភាឞេ យូយំ សវ៌្វេ មទ្វាក្យំ ឝ្ឫណុត ពុធ្យធ្វញ្ច។
15 Er is niets van buiten den mens in hem ingaande, hetwelk hem kan ontreinigen; maar de dingen, die van hem uitgaan, die zijn het, welke den mens ontreinigen.
ពាហ្យាទន្តរំ ប្រវិឝ្យ នរមមេធ្យំ កត៌្តាំ ឝក្នោតិ ឦទ្ឫឝំ កិមបិ វស្តុ នាស្តិ, វរម៑ អន្តរាទ៑ ពហិគ៌តំ យទ្វស្តុ តន្មនុជម៑ អមេធ្យំ ករោតិ។
16 Zo iemand oren heeft om te horen, die hore.
យស្យ ឝ្រោតុំ ឝ្រោត្រេ ស្តះ ស ឝ្ឫណោតុ។
17 En toen Hij van de schare in huis gekomen was, vraagden Hem Zijn discipelen van de gelijkenis.
តតះ ស លោកាន៑ ហិត្វា គ្ឫហមធ្យំ ប្រវិឞ្ដស្តទា ឝិឞ្យាស្តទ្ឫឞ្ដាន្តវាក្យាត៌្ហំ បប្រច្ឆុះ។
18 En Hij zeide tot hen: Zijt ook gij alzo onwetende? Verstaat gij niet, dat al wat van buiten in den mens ingaat, hem niet kan ontreinigen?
តស្មាត៑ ស តាន៑ ជគាទ យូយមបិ កិមេតាទ្ឫគពោធាះ? កិមបិ ទ្រវ្យំ ពាហ្យាទន្តរំ ប្រវិឝ្យ នរមមេធ្យំ កត៌្តាំ ន ឝក្នោតិ កថាមិមាំ កិំ ន ពុធ្យធ្វេ?
19 Want het gaat niet in zijn hart, maar in den buik, en gaat in de heimelijkheid uit, reinigende al de spijzen.
តត៑ តទន្តន៌ ប្រវិឝតិ កិន្តុ កុក្ឞិមធ្យំ ប្រវិឝតិ ឝេឞេ សវ៌្វភុក្តវស្តុគ្រាហិណិ ពហិទ៌េឝេ និយ៌ាតិ។
20 En Hij zeide: Hetgeen uitgaat uit den mens, dat ontreinigt den mens.
អបរមប្យវាទីទ៑ យន្នរាន្និរេតិ តទេវ នរមមេធ្យំ ករោតិ។
21 Want van binnen uit het hart der mensen komen voort kwade gedachten, overspelen, hoererijen, doodslagen,
យតោៜន្តរាទ៑ អត៌្ហាន៑ មានវានាំ មនោភ្យះ កុចិន្តា បរស្ត្រីវេឝ្យាគមនំ
22 Dieverijen, gierigheden, boosheden, bedrog, ontuchtigheid, een boos oog, lastering, hovaardij, onverstand.
នរវធឝ្ចៅយ៌្យំ លោភោ ទុឞ្ដតា ប្រវញ្ចនា កាមុកតា កុទ្ឫឞ្ដិរីឝ្វរនិន្ទា គវ៌្វស្តម ឥត្យាទីនិ និគ៌ច្ឆន្តិ។
23 Al deze boze dingen komen voort van binnen, en ontreinigen den mens.
ឯតានិ សវ៌្វាណិ ទុរិតាន្យន្តរាទេត្យ នរមមេធ្យំ កុវ៌្វន្តិ។
24 En van daar opstaande, ging Hij weg naar de landpalen van Tyrus en Sidon; en in een huis gegaan zijnde, wilde Hij niet, dat het iemand wist, en Hij kon nochtans niet verborgen zijn.
អថ ស ឧត្ថាយ តត្ស្ថានាត៑ សោរសីទោន្បុរប្រទេឝំ ជគាម តត្រ កិមបិ និវេឝនំ ប្រវិឝ្យ សវ៌្វៃរជ្ញាតះ ស្ថាតុំ មតិញ្ចក្រេ កិន្តុ គុប្តះ ស្ថាតុំ ន ឝឝាក។
25 Want een vrouw, welker dochtertje een onreinen geest had, van Hem gehoord hebbende, kwam en viel neder aan Zijn voeten.
យតះ សុរផៃនិកីទេឝីយយូនានីវំឝោទ្ភវស្ត្រិយាះ កន្យា ភូតគ្រស្តាសីត៑។ សា ស្ត្រី តទ្វាត៌្តាំ ប្រាប្យ តត្សមីបមាគត្យ តច្ចរណយោះ បតិត្វា
26 Deze nu was een Griekse vrouw, van geboorte uit Syro-Fenicie; en zij bad Hem, dat Hij den duivel uitwierp uit haar dochter.
ស្វកន្យាតោ ភូតំ និរាកត៌្តាំ តស្មិន៑ វិនយំ ក្ឫតវតី។
27 Maar Jezus zeide tot haar: Laat eerst de kinderen verzadigd worden; want het is niet betamelijk dat men het brood der kinderen neme, en den hondekens voor werpe.
កិន្តុ យីឝុស្តាមវទត៑ ប្រថមំ ពាលកាស្ត្ឫប្យន្តុ យតោ ពាលកានាំ ខាទ្យំ គ្ឫហីត្វា កុក្កុរេភ្យោ និក្ឞេបោៜនុចិតះ។
28 Maar zij antwoordde en zeide tot Hem: Ja, Heere, doch ook de hondekens eten onder de tafel van de kruimkens der kinderen.
តទា សា ស្ត្រី តមវាទីត៑ ភោះ ប្រភោ តត៑ សត្យំ តថាបិ មញ្ចាធះស្ថាះ កុក្កុរា ពាលានាំ ករបតិតានិ ខាទ្យខណ្ឌានិ ខាទន្តិ។
29 En Hij zeide tot haar: Om dezes woords wil ga heen, de duivel is uit uw dochter uitgevaren.
តតះ សោៜកថយទ៑ ឯតត្កថាហេតោះ សកុឝលា យាហិ តវ កន្យាំ ត្យក្ត្វា ភូតោ គតះ។
30 En als zij in haar huis kwam, vond zij, dat de duivel uitgevaren was, en de dochter liggende op het bed.
អថ សា ស្ត្រី គ្ឫហំ គត្វា កន្យាំ ភូតត្យក្តាំ ឝយ្យាស្ថិតាំ ទទឝ៌។
31 En Hij wederom weggegaan zijnde van de landpalen van Tyrus en Sidon, kwam aan de zee van Galilea, door het midden der landpalen van Dekapolis.
បុនឝ្ច ស សោរសីទោន្បុរប្រទេឝាត៑ ប្រស្ថាយ ទិកាបលិទេឝស្យ ប្រាន្តរភាគេន គាលីល្ជលធេះ សមីបំ គតវាន៑។
32 En zij brachten tot Hem een dove, die zwaarlijk sprak, en baden Hem, dat Hij de hand op hem legde.
តទា លោកៃរេកំ ពធិរំ កទ្វទញ្ច នរំ តន្និកដមានីយ តស្យ គាត្រេ ហស្តមប៌យិតុំ វិនយះ ក្ឫតះ។
33 En hem van de schare alleen genomen hebbende, stak Hij Zijn vingeren in zijn oren, en gespogen hebbende, raakte Hij zijn tong aan;
តតោ យីឝុ រ្លោការណ្យាត៑ តំ និជ៌នមានីយ តស្យ កណ៌យោង្គុលី រ្ទទៅ និឞ្ឋីវំ ទត្ត្វា ច តជ្ជិហ្វាំ បស្បឝ៌។
34 En opwaarts ziende naar den hemel, zuchtte Hij, en zeide tot hem: Effatha! dat is: wordt geopend!
អនន្តរំ ស្វគ៌ំ និរីក្ឞ្យ ទីគ៌្ហំ និឝ្វស្យ តមវទត៑ ឥតផតះ អត៌្ហាន៑ មុក្តោ ភូយាត៑។
35 En terstond werden zijn oren geopend, en de band zijner tong werd los, en hij sprak recht.
តតស្តត្ក្ឞណំ តស្យ កណ៌ៅ មុក្តៅ ជិហ្វាយាឝ្ច ជាឌ្យាបគមាត៑ ស សុស្បឞ្ដវាក្យមកថយត៑។
36 En Hij gebood hunlieden, dat zij het niemand zeggen zouden; maar wat Hij hun ook gebood, zo verkondigden zij het des te meer.
អថ ស តាន៑ វាឍមិត្យាទិទេឝ យូយមិមាំ កថាំ កស្មៃចិទបិ មា កថយត, កិន្តុ ស យតិ ន្យឞេធត៑ តេ តតិ ពាហុល្យេន ប្រាចារយន៑;
37 En zij ontzetten zich bovenmate zeer, zeggende: Hij heeft alles wel gedaan, en Hij maakt, dat de doven horen, en de stommen spreken.
តេៜតិចមត្ក្ឫត្យ បរស្បរំ កថយាមាសុះ ស ពធិរាយ ឝ្រវណឝក្តិំ មូកាយ ច កថនឝក្តិំ ទត្ត្វា សវ៌្វំ កម៌្មោត្តមរូបេណ ចការ។
