Markus 7
1 En tot Hem vergaderden de Farizeen, en sommigen der Schriftgeleerden, die van Jeruzalem gekomen waren;
Nongma Jerusalem-dagi lakpa Pharisee-sing amadi Wayel Yathanggi ojasing kharana Jisugi maphamda koina tillare.
2 En ziende, dat sommigen van Zijn discipelen met onreine, dat is, met ongewassen handen brood aten, berispten zij hen.
Amasung Ibungogi tung-inbasing kharana maangna haibadi chadringeigi mamangda chatnabigi oiba makhut hamba adu pangthoktana chaba adu ure.
3 Want de Farizeen en al de Joden eten niet, tenzij dat zij eerst de handen dikmaals wassen, houdende de inzettingen der ouden.
Pharisee-sing amadi atei Jihudising pumnakna makhoigi ahal lamansingna tambiba chatnabi ngakna chatli. Makhoina chatnabigi oiba khut hamba adu pangthoktriba makhei keidounungdasu chaba toude.
4 En van de markt komende, eten zij niet, tenzij dat zij eerst gewassen zijn. En vele andere dingen zijn er, die zij aangenomen hebben te houden, als namelijk de wassingen der drinkbekers, en kannen, en koperen vaten, en bedden.
Makhoina keitheldagi hallakpada hanna isingna chamthoktuna sengdoktrabadi makhoina karigumba amata chade. Makhoina atoppa chatnabi mayam amasu illi, madudi tenggotsing, chaphusing, pithraigi kolliksing amasung phamungbu chatnabigi matung inna isingna chamthokpani.
5 Daarna vraagden Hem de Farizeen en de Schriftgeleerden: Waarom wandelen Uw discipelen niet naar de inzetting der ouden, maar eten het brood met ongewassen handen?
Maram aduna Pharisee-sing amadi Wayel Yathanggi ojasingna Jisuda hairak-i, “Nahakki tung-inbasingna eikhoigi ahal lamansingna tambiba chatnabi adu indaduna karigi amaangba khutna charibano?”
6 Maar Hij antwoordde en zeide tot hen: Wel heeft Jesaja, van u, geveinsden, geprofeteerd, gelijk geschreven is: Dit volk eert Mij met de lippen, maar hun hart houdt zich verre van Mij.
Jisuna makhoida khumlak-i, “He aphasasinnabasa! Nakhoigi maramda maichou Isaiah-na Mapu Ibungogi wa phongdokkhiba adu kayada chumkhraba! Maramdi Mahakna asumna irammi, ‘Mapu Ibungona hai, Mising asina eibu makhoigi chinbanthongda ikai khumnei, Adubu makhoigi thamoidi eingondagi lapna lei.
7 Doch tevergeefs eren zij Mij, lerende leringen, die geboden zijn der mensen;
Makhoina eibu arembada khurummi, Maramdi makhoina mioibana semba chatna pathapsingbu Eigi wayel yathanggumna tambi!’
8 Want, nalatende het gebod Gods, houdt gij de inzettingen der mensen, als namelijk wassingen der kannen en drinkbekers; en andere dergelijke dingen doet gij vele.
“Nakhoina Tengban Mapugi yathangbu thadoklaga mioibana tambiba chatnabisingbu illi.”
9 En Hij zeide tot hen: Gij doet zeker Gods gebod wel te niet, opdat gij uw inzettingen zoudt onderhouden.
Jisuna makha taraduna hairak-i, “Aduga nakhoina nakhoigi chatnabibu ngaknanaba Tengban Mapugi Wayel Yathangbu yamna heina theidok-i.
10 Want Mozes heeft gezegd: Eer uw vader en uw moeder; en: wie vader of moeder vloekt, die zal den dood sterven.
Maramdi Moses-na nakhoida yathang asi pikhi, ‘Nama napabu ikai-khumnou,’ aduga, ‘Mama mapabu thina ngangba mahak adu hatkadabani.’
11 Maar gijlieden zegt: Zo een mens tot vader of moeder zegt: Het is korban (dat is te zeggen, een gave), zo wat u van mij zou kunnen ten nutte komen, die voldoet.
Adubu nakhoina tambibadi, mi amana mahakki mama nattraga mapada mateng pangba yaba karigumba khara leirabasu, ‘Masi Corban-ni’ (haibadi Mapu Ibungoda katkhraba khudonni) hairabadi,
12 En gij laat hem niet meer toe, iets aan zijn vader of zijn moeder te doen;
mahakna mama nattraga mapagidamak toupham thokpa adu touhandre.
13 Makende alzo Gods woord krachteloos door uw inzetting, die gij ingezet hebt; en vele dergelijke dingen doet gij.
Asumna nakhoida thangtharakpa nakhoigi chatnabina Tengban Mapugi wabu aremba oihalli. Aduga asiga manaba mayam amasu nakhoina tou-i.”
14 En tot Zich de ganse schare geroepen hebbende, zeide Hij tot hen: Hoort Mij allen en verstaat.
Adudagi Jisuna miyam adubu manakta amuk kousillaga hairak-i, “Nakhoi pumnamak eina haiba tao aduga masi khang-u.
15 Er is niets van buiten den mens in hem ingaande, hetwelk hem kan ontreinigen; maar de dingen, die van hem uitgaan, die zijn het, welke den mens ontreinigen.
Mi amada mapandagi changlakpa karigumba amatana mahakpu maang-hanba ngamloi. Adubu mi adugi nungdagi thoklakpa aduna mahakpu maang-halli.
16 Zo iemand oren heeft om te horen, die hore.
Tanaba nakong panba mahak aduna tajasanu.”
17 En toen Hij van de schare in huis gekomen was, vraagden Hem Zijn discipelen van de gelijkenis.
Adudagi Ibungona miyam adu thadoklamlaga yumda changba matamda Ibungogi tung-inbasingna Ibungoda pandam adu sandokna takpinaba haijarammi.
18 En Hij zeide tot hen: Zijt ook gij alzo onwetende? Verstaat gij niet, dat al wat van buiten in den mens ingaat, hem niet kan ontreinigen?
Maduda Ibungona makhoida khumlak-i, “Nakhoisu houjik phaoba khangdribra? Mapandagi mi amada changba karigumba amatana mahakpu maang-hanba ngamloi,
19 Want het gaat niet in zijn hart, maar in den buik, en gaat in de heimelijkheid uit, reinigende al de spijzen.
Maramdi maduna mahakki thamoida changde adubu puknungda changkhi adudagi hakchanggi mapanda amuk thokkhi.” (Asumna Jisuna chinjak pumnamak seng-i haina phongdokpire.)
20 En Hij zeide: Hetgeen uitgaat uit den mens, dat ontreinigt den mens.
Aduga Ibungona makha taraduna hairak-i, “Mi amagi nungdagi thoklakpa aduna mahakpu maang-halli.
21 Want van binnen uit het hart der mensen komen voort kwade gedachten, overspelen, hoererijen, doodslagen,
Maramdi phattaba wakhal, nupa nupigi oibagi lamchat naidaba, huranba, mi hatpa, mitu miwa ngangnaba, karamba, makhal makha kayagi phattaba thabak touba, lounamba, lamchat phajadaba, kallakpa, mibu phattana ngangba, napan touba, amadi apangba pumnamaksing asi nakhoigi thamoidagi thorak-i.
22 Dieverijen, gierigheden, boosheden, bedrog, ontuchtigheid, een boos oog, lastering, hovaardij, onverstand.
23 Al deze boze dingen komen voort van binnen, en ontreinigen den mens.
Hairiba pumnamaksing asina nakhoigi nungdagi thoraklaga nakhoibu maang-halli.”
24 En van daar opstaande, ging Hij weg naar de landpalen van Tyrus en Sidon; en in een huis gegaan zijnde, wilde Hij niet, dat het iemand wist, en Hij kon nochtans niet verborgen zijn.
Adudagi Jisuna mapham adu thadoklaga Tyre sahargi manakta leiba maphamsingda chatlammi aduga Ibungona yum amada changlammi. Ibungona mi kana amatada mahak kadaida leibage haiba khang-hanningdrabasu mahak lotpa ngamlamde.
25 Want een vrouw, welker dochtertje een onreinen geest had, van Hem gehoord hebbende, kwam en viel neder aan Zijn voeten.
Aduga phattaba thawai changba nupimacha amagi mamana Ibungogi maramda hek tabaga Ibungogi nakta laktuna Ibungogi khuyakhada tuthajarammi.
26 Deze nu was een Griekse vrouw, van geboorte uit Syro-Fenicie; en zij bad Hem, dat Hij den duivel uitwierp uit haar dochter.
Nupi adu Syria-gi Phoenicia-da pokpa Greek ningolni. Mahakki machanupidagi lai phattaba adu tanthokpinaba nupi aduna Ibungoda haijarammi.
27 Maar Jezus zeide tot haar: Laat eerst de kinderen verzadigd worden; want het is niet betamelijk dat men het brood der kinderen neme, en den hondekens voor werpe.
Maduda Jisuna khumlak-i, “Eigi imung-manung oiriba angangsing haibadi Jihudisingda eina hanna pijapham thok-i. Angangsinggi chanababu louraga huisingda hunjinba asi chumde.”
28 Maar zij antwoordde en zeide tot Hem: Ja, Heere, doch ook de hondekens eten onder de tafel van de kruimkens der kinderen.
Nupiduna khumlak-i, “Chummi Ibungo, adubu table makhada leiba huisingnaphao angangsingna chabadagi tarakpa chanaba machet-makaisingdu chai!”
29 En Hij zeide tot haar: Om dezes woords wil ga heen, de duivel is uit uw dochter uitgevaren.
Maduda Ibungona mangonda hairak-i, “Nahakki adugumba paokhum adugi maramna, nahak yumda hanjaro; nahakki nachanupidagi lai phattaba adu thokkhre.”
30 En als zij in haar huis kwam, vond zij, dat de duivel uitgevaren was, en de dochter liggende op het bed.
Nupi aduna mayumda hanba matamda machanupidu phamungda hiptuna leiramba thengnare aduga lai phattaba adusu machanupi adudagi thokkhiramle.
31 En Hij wederom weggegaan zijnde van de landpalen van Tyrus en Sidon, kwam aan de zee van Galilea, door het midden der landpalen van Dekapolis.
Jisuna Tyre-gi lam thadoktuna Sidon phaoraga Galilee pat tanna chatle. Ibungona Decapolis haina khangnaba Sahar Taragi manakki lam phaoduna chatlammi.
32 En zij brachten tot Hem een dove, die zwaarlijk sprak, en baden Hem, dat Hij de hand op hem legde.
Aduga mi kharana mana pangba lonthoktaba nupa amabu Ibungoda puraktuna mahakki mathakta khut thambiduna naba phahanbinaba haijarammi.
33 En hem van de schare alleen genomen hebbende, stak Hij Zijn vingeren in zijn oren, en gespogen hebbende, raakte Hij zijn tong aan;
Adudagi Ibungona nupa adubu miyamdagi tonganna puthoklaga Ibungogi khudombina mahakki manakong animakta thingjinbirammi. Aduga Ibungona mahakki khudombida tin sitlaga nupadugi marei sokpirammi.
34 En opwaarts ziende naar den hemel, zuchtte Hij, en zeide tot hem: Effatha! dat is: wordt geopend!
Amasung Ibungona swargaromda yengkhatlaga sor phuina holladuna hairak-i, “Ephphatha!” masigi wahanthokti “Hangdoklo” haibani.
35 En terstond werden zijn oren geopend, en de band zijner tong werd los, en hij sprak recht.
Khudaktuda nupa adu taba ngamle aduga wa ngangbada apanba leirambadu louthokkhiduna mahak phajana ngangba ngamle.
36 En Hij gebood hunlieden, dat zij het niemand zeggen zouden; maar wat Hij hun ook gebood, zo verkondigden zij het des te meer.
Adudagi Jisuna makhoida mi kana amatada haidoktanaba yathang pirammi. Adubu Ibungona makhoida haidoktanaba yathang henna piriba makhei, makhoina hennadum haidoklammi.
37 En zij ontzetten zich bovenmate zeer, zeggende: Hij heeft alles wel gedaan, en Hij maakt, dat de doven horen, en de stommen spreken.
Amasung pao adu tabada makhoi yamna ngaklammi. Maduda makhoina hairak-i, “Mahakna touba thabak pumnamak kayada angakpano! Mahakna mana pangbasing phaoba na tahanbi aduga lonthoktabasing phaoba lon thok-hanbi!”
