Markus 7
1 En tot Hem vergaderden de Farizeen, en sommigen der Schriftgeleerden, die van Jeruzalem gekomen waren;
Jerusalem hoiah angzo ca tarik thoemto kaminawk hoi Farasinawk Jesu khaeah amkhueng o.
2 En ziende, dat sommigen van Zijn discipelen met onreine, dat is, met ongewassen handen brood aten, berispten zij hen.
To naah a hnukbang kaminawk loe kaciim ah buhcaa o ai, tiah nihcae mah hnuk o (thuih koehhaih loe ban amsae ai ah buh caak o pongah kasae ah a hnuk o).
3 Want de Farizeen en al de Joden eten niet, tenzij dat zij eerst de handen dikmaals wassen, houdende de inzettingen der ouden.
Farasinawk hoi Judahnawk boih loe ban amsae ai ah, buh caa o ai, saning coeh kaminawk loe khosak kangquem to patawn o caeng vop.
4 En van de markt komende, eten zij niet, tenzij dat zij eerst gewassen zijn. En vele andere dingen zijn er, die zij aangenomen hebben te houden, als namelijk de wassingen der drinkbekers, en kannen, en koperen vaten, en bedden.
Hmuenmae zawhhaih ahmuen ih hmuennawk cae loe pasae ai ah loe caa o ai. Boengloeng, laom sabaenawk, khaang laomnawk hoi caboinawk to pasaeh khue khawt ai, kalah atawknawk doeh kacakah patawnh o moe, pazui o.
5 Daarna vraagden Hem de Farizeen en de Schriftgeleerden: Waarom wandelen Uw discipelen niet naar de inzetting der ouden, maar eten het brood met ongewassen handen?
Topongah Farasinawk hoi ca tarik kaminawk mah, tipongah nang hnukbang kaminawk loe kacoehtanawk mah thuih ih lok to pazui o ai moe, ban amsae ai ah buh a caak o loe? tiah lok a dueng o.
6 Maar Hij antwoordde en zeide tot hen: Wel heeft Jesaja, van u, geveinsden, geprofeteerd, gelijk geschreven is: Dit volk eert Mij met de lippen, maar hun hart houdt zich verre van Mij.
Anih mah nihcae khaeah, Isaiah mah nangcae angsah thaih kami kawng tarik ih oh, Hae kaminawk loe pakha hoiah kai ang saphaw o, toe nihcae ih palungthin loe kai khae hoi angthla o.
7 Doch tevergeefs eren zij Mij, lerende leringen, die geboden zijn der mensen;
Atho kaom ai anui aphawn hoiah kai ang bok o moe, kaminawk mah sak ih loknawk to ni patuk o, tiah thuih.
8 Want, nalatende het gebod Gods, houdt gij de inzettingen der mensen, als namelijk wassingen der kannen en drinkbekers; en andere dergelijke dingen doet gij vele.
Sithaw mah paek ih loknawk to na vah o moe, kaminawk ih atawk mah, boengloeng hoi laom sabaenawk pasaeh han angaih, tiah patuk ih kaminawk ih atawk hoi kalah hmuennawk to kacakah na patawnh o lat, tiah a naa.
9 En Hij zeide tot hen: Gij doet zeker Gods gebod wel te niet, opdat gij uw inzettingen zoudt onderhouden.
Anih mah nihcae khaeah, Nangmacae khosakhaih atawk to na pazui o thai hanah, Sithaw ih kaalok to na vah o ving.
10 Want Mozes heeft gezegd: Eer uw vader en uw moeder; en: wie vader of moeder vloekt, die zal den dood sterven.
Mosi mah, Nam no hoi nam pa to saiqat ah; mi kawbaktih doeh amno maw, to tih ai boeh loe ampa maw kasae thui kami loe, paduek han oh, tiah thuih:
11 Maar gijlieden zegt: Zo een mens tot vader of moeder zegt: Het is korban (dat is te zeggen, een gave), zo wat u van mij zou kunnen ten nutte komen, die voldoet.
toe nangcae mah loe, Mi kawbaktih doeh amno maw, to tih ai boeh loe ampa khaeah maw, Kai khae hoi atho hnuk han koi kaom hmuennawk boih loe Korban ah ni oh, (to hmuen loe tangqum tiah thuih koehhaih ih ni, ) tiah thui nahaeloe, anih loe loih boeh.
12 En gij laat hem niet meer toe, iets aan zijn vader of zijn moeder te doen;
Anih mah amno hoi ampa khetzawn han angaih ai boeh, tiah na thuih pae o;
13 Makende alzo Gods woord krachteloos door uw inzetting, die gij ingezet hebt; en vele dergelijke dingen doet gij.
to tiah nangmacae ih khosak kangquem hoiah Sithaw ih lok atho kaom ai ah na sak o: hae baktih kalah pop parai hmuennawk doeh na sak o vop, tiah a naa.
14 En tot Zich de ganse schare geroepen hebbende, zeide Hij tot hen: Hoort Mij allen en verstaat.
Anih mah paroeai kaminawk to angmah khaeah kawk moe, nihcae khaeah, nangcae boih mah tahngai oh loe, thaikophaih to tawn oh:
15 Er is niets van buiten den mens in hem ingaande, hetwelk hem kan ontreinigen; maar de dingen, die van hem uitgaan, die zijn het, welke den mens ontreinigen.
tasa bang hoi kami takpum thungah akun, kami amhnongsak thaih hmuen tidoeh om ai: toe kami takpum thung hoi tacawt hmuen mah ni kami to amhnongsak.
16 Zo iemand oren heeft om te horen, die hore.
Mi kawbaktih doeh thaihaih naa tawn kami loe, thai nasoe, tiah a naa.
17 En toen Hij van de schare in huis gekomen was, vraagden Hem Zijn discipelen van de gelijkenis.
Pop parai kaminawk to a caehtaak moe, imthung ah akun pacoengah, a hnukbang kaminawk mah patahhaih lok to dueng o.
18 En Hij zeide tot hen: Zijt ook gij alzo onwetende? Verstaat gij niet, dat al wat van buiten in den mens ingaat, hem niet kan ontreinigen?
Anih mah nihcae khaeah, Nangcae doeh na thaih o kop ai maw? Tasa bang hoi kami takpum thungah akun kawbaktih hmuen mah doeh, kami to amhnongsak thai ai, tito na panoek o ai maw?
19 Want het gaat niet in zijn hart, maar in den buik, en gaat in de heimelijkheid uit, reinigende al de spijzen.
To hmuen loe kami palung thungah akun ai, zok thungah ni akunh, zok thung ih caaknaeknawk to ciimsak pacoengah, aek ah tacawt, tiah a naa.
20 En Hij zeide: Hetgeen uitgaat uit den mens, dat ontreinigt den mens.
Anih mah, Kami takoh thung hoi angzo hmuen mah ni, kami to amhnongsak thaih.
21 Want van binnen uit het hart der mensen komen voort kwade gedachten, overspelen, hoererijen, doodslagen,
A thung hoiah loe kasae poekhaih, zu sava laep ah zae sakhaih, daan ai ah nongpa nongpata zae sakhaih, kami humhaih,
22 Dieverijen, gierigheden, boosheden, bedrog, ontuchtigheid, een boos oog, lastering, hovaardij, onverstand.
paqukhaih, uthaih, poeksethaih, alinghaih, zae sak koehhaih, khithaih, loksae thuihaih, amoekhaih, amthuhaih:
23 Al deze boze dingen komen voort van binnen, en ontreinigen den mens.
hae kasae hmuennawk boih loe kami takoh thung hoiah angzoh moe, kami to amhnongsak, tiah a naa.
24 En van daar opstaande, ging Hij weg naar de landpalen van Tyrus en Sidon; en in een huis gegaan zijnde, wilde Hij niet, dat het iemand wist, en Hij kon nochtans niet verborgen zijn.
Anih loe to ahmuen hoiah angthawk moe, Tura hoi Sidon prae bangah a caeh, minawk mah panoek han ai ah, im maeto thungah akun, toe anih loe anghawk thai ai.
25 Want een vrouw, welker dochtertje een onreinen geest had, van Hem gehoord hebbende, kwam en viel neder aan Zijn voeten.
Taqawk sae tawn nongpata ih amno mah anih angzohhaih tamthang to thaih naah, anih khaeah angzoh moe, a hma ah cangkrawn pae:
26 Deze nu was een Griekse vrouw, van geboorte uit Syro-Fenicie; en zij bad Hem, dat Hij den duivel uitwierp uit haar dochter.
to nongpata loe Syrophonicia prae ah kaom Grik kami ah oh; a canu ih takoh thung hoiah taqawk haek pae hanah, anih khaeah tahmenhaih a hnik.
27 Maar Jezus zeide tot haar: Laat eerst de kinderen verzadigd worden; want het is niet betamelijk dat men het brood der kinderen neme, en den hondekens voor werpe.
Jesu mah anih khaeah, Nawktanawk zok kamhah ah caa o rae nasoe: nawktanawk ih buh to lak pae ving moe, uinawk khaeah paek han hoih ai, tiah a naa.
28 Maar zij antwoordde en zeide tot Hem: Ja, Heere, doch ook de hondekens eten onder de tafel van de kruimkens der kinderen.
To nongpata mah, Ue, Angraeng; toe uinawk mah loe caboi tlim ah kakrah nawktanawk ih caaknoi to a caak o bae, tiah a naa.
29 En Hij zeide tot haar: Om dezes woords wil ga heen, de duivel is uit uw dochter uitgevaren.
To tiah thuih ih lok pongah, Anih mah nongpata khaeah caeh lai ah; taqawk sae loe na canu takoh thung hoi tacawt boeh, tiah a naa.
30 En als zij in haar huis kwam, vond zij, dat de duivel uitgevaren was, en de dochter liggende op het bed.
To nongpata loe angmah im ah amlaem, to naah a canu takoh thung hoiah taqawk to tacawt boeh moe, iihkhun nuiah ka-iip a canu to a hnuk.
31 En Hij wederom weggegaan zijnde van de landpalen van Tyrus en Sidon, kwam aan de zee van Galilea, door het midden der landpalen van Dekapolis.
Tura hoi Sidon vangpui to tacawt taak moe, Dekapolis prae thung hoiah Kalili tuipui bangah a caeh.
32 En zij brachten tot Hem een dove, die zwaarlijk sprak, en baden Hem, dat Hij de hand op hem legde.
To ahmuen ah naa pangh moe, lok doeh ka-aa kami maeto, anih khaeah hoih o; a nuiah ban koeng pae hanah tahmenhaih a hnik pae o.
33 En hem van de schare alleen genomen hebbende, stak Hij Zijn vingeren in zijn oren, en gespogen hebbende, raakte Hij zijn tong aan;
Anih mah to kami to pop parai kaminawk salak hoiah ahmuen kalah bangah caeh haih, anih ih naa khaw to ban pazung hoiah tapawh pae, tamtui pathoih pae moe, palai to a sui pae;
34 En opwaarts ziende naar den hemel, zuchtte Hij, en zeide tot hem: Effatha! dat is: wordt geopend!
van bangah doeng tahang moe, kasawkah anghah pacoengah, Eph-phatha, tiah a thuih, thuih koehhaih loe, Am-ong lai ah, tih haih ih ni.
35 En terstond werden zijn oren geopend, en de band zijner tong werd los, en hij sprak recht.
Akra ai ah to kami ih naa to amongh pae moe, palai thaqui doeh naem pae boeh pongah, kahoihah lok apaeh thai roep.
36 En Hij gebood hunlieden, dat zij het niemand zeggen zouden; maar wat Hij hun ook gebood, zo verkondigden zij het des te meer.
Mi khaeah doeh thui hmah, tiah a naa: toe nihcae mah kanung aep ah a thuih o.
37 En zij ontzetten zich bovenmate zeer, zeggende: Hij heeft alles wel gedaan, en Hij maakt, dat de doven horen, en de stommen spreken.
To ah kaom kaminawk loe dawnrai o boih, anih loe hmuen boih kahoihah sak: naapang kami to naa amongsak moe, lokaa doeh lok apaehsak, tiah a thuih o.
