< Markus 6 >

1 En Hij ging van daar weg, en kwam in Zijn vaderland, en Zijn discipelen volgden Hem.
اَنَنْتَرَں سَ تَتْسْتھاناتْ پْرَسْتھایَ سْوَپْرَدیشَماگَتَح شِشْیاشْچَ تَتْپَشْچادْ گَتاح۔
2 En als het sabbat geworden was, begon Hij in de synagoge te leren; en velen, die Hem hoorden, ontzetten zich, zeggende: Van waar komen Dezen deze dingen, en wat wijsheid is dit, die Hem gegeven is, dat ook zulke krachten door Zijn handen geschieden?
اَتھَ وِشْرامَوارے سَتِ سَ بھَجَنَگرِہے اُپَدیشْٹُمارَبْدھَوانْ تَتونیکے لوکاسْتَتْکَتھاں شْرُتْوا وِسْمِتْیَ جَگَدُح، اَسْیَ مَنُجَسْیَ اِیدرِشِی آشْچَرْیَّکْرِیا کَسْماجْ جاتا؟ تَتھا سْوَکَرابھْیامْ اِتّھَمَدْبھُتَں کَرْمَّ کَرْتّامْ ایتَسْمَے کَتھَں جْنانَں دَتَّمْ؟
3 Is deze niet de timmerman, de zoon van Maria, en de broeder van Jakobus en Joses, en van Judas en Simon, en zijn Zijn zusters niet hier bij ons? En zij werden aan Hem geergerd.
کِمَیَں مَرِیَمَح پُتْرَسْتَجْنا نو؟ کِمَیَں یاکُوبْ-یوسِ-یِہُدا-شِموناں بھْراتا نو؟ اَسْیَ بھَگِنْیَح کِمِہاسْمابھِح سَہَ نو؟ اِتّھَں تے تَدَرْتھے پْرَتْیُوہَں گَتاح۔
4 En Jezus zeide tot hen: Een profeet is niet ongeeerd dan in zijn vaderland en onder zijn magen, en in zijn huis.
تَدا یِیشُسْتیبھْیوکَتھَیَتْ سْوَدیشَں سْوَکُٹُمْبانْ سْوَپَرِجَناںشْچَ وِنا کُتْراپِ بھَوِشْیَدْوادِی اَسَتْکرِتو نَ بھَوَتِ۔
5 En Hij kon aldaar geen kracht doen; dan Hij legde weinigen zieken de handen op, en genas hen.
اَپَرَنْچَ تیشامَپْرَتْیَیاتْ سَ وِسْمِتَح کِیَتاں روگِناں وَپُحشُ ہَسْتَمْ اَرْپَیِتْوا کیوَلَں تیشاماروگْیَکَرَنادْ اَنْیَتْ کِمَپِ چِتْرَکارْیَّں کَرْتّاں نَ شَکْتَح۔
6 En Hij verwonderde Zich over hun ongeloof, en omging de vlekken daar rondom, lerende.
اَتھَ سَ چَتُرْدِکْسْتھَ گْرامانْ بھْرَمِتْوا اُپَدِشْٹَوانْ
7 En Hij riep tot Zich de twaalven, en begon hen uit te zenden twee en twee, en gaf hun macht over de onreine geesten.
دْوادَشَشِشْیانْ آہُویَ اَمیدھْیَبھُوتانْ وَشِیکَرْتّاں شَکْتِں دَتّوا تیشاں دْوَو دْوَو جَنو پْریشِتَوانْ۔
8 En Hij gebood hun, dat zij niets zouden nemen tot den weg, dan alleenlijk een staf, geen male, geen brood, geen geld in den gordel;
پُنَرِتْیادِشَدْ یُویَمْ ایکَیکاں یَشْٹِں وِنا وَسْتْرَسَںپُٹَح پُوپَح کَٹِبَنْدھے تامْرَکھَنْڈَنْچَ ایشاں کِمَپِ ما گْرَہْلِیتَ،
9 Maar dat zij schoenzolen zouden aanbinden, en met geen twee rokken gekleed zijn.
مارْگَیاتْرایَے پادیشُوپانَہَو دَتّوا دْوے اُتَّرِییے ما پَرِدھَدْوَّں۔
10 En Hij zeide tot hen: Zo waar gij in een huis zult ingaan, blijft daar, totdat gij van daar uitgaat.
اَپَرَمَپْیُکْتَں تینَ یُویَں یَسْیاں پُرْیّاں یَسْیَ نِویشَنَں پْرَویکْشْیَتھَ تاں پُرِیں یاوَنَّ تْیَکْشْیَتھَ تاوَتْ تَنِّویشَنے سْتھاسْیَتھَ۔
11 En zo wie u niet zullen ontvangen, noch u horen, vertrekkende van daar, schudt het stof af, dat onder aan uw voeten is, hun tot een getuigenis. Voorwaar zeg Ik u: Het zal Sodom en Gomorra verdragelijker zijn in den dag des oordeels dan dezelve stad.
تَتْرَ یَدِ کیپِ یُشْماکَماتِتھْیَں نَ وِدَدھَتِ یُشْماکَں کَتھاشْچَ نَ شرِنْوَنْتِ تَرْہِ تَتْسْتھاناتْ پْرَسْتھانَسَمَیے تیشاں وِرُدّھَں ساکْشْیَں داتُں سْوَپاداناسْپھالْیَ رَجَح سَمْپاتَیَتَ؛ اَہَں یُشْمانْ یَتھارْتھَں وَچْمِ وِچارَدِنے تَنَّگَرَسْیاوَسْتھاتَح سِدومامورَیو رْنَگَرَیورَوَسْتھا سَہْیَتَرا بھَوِشْیَتِ۔
12 En uitgegaan zijnde, predikten zij, dat zij zich zouden bekeren.
اَتھَ تے گَتْوا لوکاناں مَنَحپَراوَرْتَّنِیح کَتھا پْرَچارِتَوَنْتَح۔
13 En zij wierpen vele duivelen uit, en zalfden vele kranken met olie, en maakten hen gezond.
ایوَمَنیکانْ بھُوتاںشْچَ تْیاجِتَوَنْتَسْتَتھا تَیلینَ مَرْدَّیِتْوا بَہُونْ جَنانَروگانَکارْشُح۔
14 En de koning Herodes hoorde het (want Zijn Naam was openbaar geworden), en zeide: Johannes, die daar doopte, is van de doden opgewekt, en daarom werken die krachten in Hem.
اِتّھَں تَسْیَ سُکھْیاتِشْچَتُرْدِشو وْیاپْتا تَدا ہیرودْ راجا تَنِّشَمْیَ کَتھِتَوانْ، یوہَنْ مَجَّکَح شْمَشانادْ اُتّھِتَ اَتوہیتوسْتینَ سَرْوّا ایتا اَدْبھُتَکْرِیاح پْرَکاشَنْتے۔
15 Anderen zeiden: Hij is Elias; en anderen zeiden: Hij is een profeet, of als een der profeten.
اَنْیےکَتھَیَنْ اَیَمْ ایلِیَح، کیپِ کَتھِتَوَنْتَ ایشَ بھَوِشْیَدْوادِی یَدْوا بھَوِشْیَدْوادِناں سَدرِشَ ایکویَمْ۔
16 Maar als het Herodes hoorde, zeide hij: Deze is Johannes, dien ik onthoofd heb; die is van de doden opgewekt.
کِنْتُ ہیرودْ اِتْیاکَرْنْیَ بھاشِتَوانْ یَسْیاہَں شِرَشْچھِنَّوانْ سَ ایوَ یوہَنَیَں سَ شْمَشانادُدَتِشْٹھَتْ۔
17 Want dezelve Herodes, enigen uitgezonden hebbende, had Johannes gevangen genomen, en hem in de gevangenis gebonden, uit oorzaak van Herodias, de huisvrouw van zijn broeder Filippus, omdat hij haar getrouwd had.
پُورْوَّں سْوَبھْراتُح پھِلِپَسْیَ پَتْنْیا اُدْواہَں کرِتَوَنْتَں ہیرودَں یوہَنَوادِیتْ سْوَبھاترِوَدھُو رْنَ وِواہْیا۔
18 Want Johannes zeide tot Herodes: Het is u niet geoorloofd de huisvrouw uws broeders te hebben.
اَتَح کارَناتْ ہیرودْ لوکَں پْرَہِتْیَ یوہَنَں دھرِتْوا بَنْدھَنالَیے بَدّھَوانْ۔
19 En Herodias legde op hem toe; en wilde hem doden, en konde niet;
ہیرودِیا تَسْمَے یوہَنے پْرَکُپْیَ تَں ہَنْتُمْ اَیچّھَتْ کِنْتُ نَ شَکْتا،
20 Want Herodes vreesde Johannes, wetende, dat hij een rechtvaardig en heilig man was, en hield hem in waarde; en als hij hem hoorde, deed hij vele dingen, en hoorde hem gaarne.
یَسْمادْ ہیرودْ تَں دھارْمِّکَں سَتْپُرُشَنْچَ جْناتْوا سَمَّنْیَ رَکْشِتَوانْ؛ تَتْکَتھاں شْرُتْوا تَدَنُسارینَ بَہُونِ کَرْمّانِ کرِتَوانْ ہرِشْٹَمَناسْتَدُپَدیشَں شْرُتَواںشْچَ۔
21 En als er een welgelegen dag gekomen was, toen Herodes, op den dag zijner geboorte, een maaltijd aanrichtte, voor zijn groten, en de oversten over duizend, en de voornaamsten van Galilea;
کِنْتُ ہیرودْ یَدا سْوَجَنْمَدِنے پْرَدھانَلوکیبھْیَح سینانِیبھْیَشْچَ گالِیلْپْرَدیشِییَشْریشْٹھَلوکیبھْیَشْچَ راتْرَو بھوجْیَمیکَں کرِتَوانْ
22 En als de dochter van dezelve Herodias inkwam, en danste, en Herodes en dengenen, die mede aanzaten, behaagde, zo zeide de koning tot het dochtertje: Eis van mij, wat gij ook wilt, en ik zal het u geven.
تَسْمِنْ شُبھَدِنے ہیرودِیایاح کَنْیا سَمیتْیَ تیشاں سَمَکْشَں سَںنرِتْیَ ہیرودَسْتینَ سَہوپَوِشْٹانانْچَ توشَمَجِیجَنَتْ تَتا نرِپَح کَنْیاماہَ سْمَ مَتّو یَدْ یاچَسے تَدیوَ تُبھْیَں داسْیے۔
23 En hij zwoer haar: Zo wat gij van mij zult eisen, zal ik u geven, ook tot de helft mijns koninkrijks!
شَپَتھَں کرِتْواکَتھَیَتْ چیدْ راجْیارْدّھَمَپِ یاچَسے تَدَپِ تُبھْیَں داسْیے۔
24 En zij, uitgegaan zijnde, zeide tot haar moeder: Wat zal ik eisen? En die zeide: Het hoofd van Johannes den Doper.
تَتَح سا بَہِ رْگَتْوا سْوَماتَرَں پَپْرَچّھَ کِمَہَں یاچِشْیے؟ تَدا ساکَتھَیَتْ یوہَنو مَجَّکَسْیَ شِرَح۔
25 En zij, terstond met haast ingaande tot den koning, heeft het geeist, zeggende: Ik wil, dat gij mij nu terstond, in een schotel, geeft het hoofd van Johannes den Doper.
اَتھَ تُورْنَں بھُوپَسَمِیپَمْ ایتْیَ یاچَماناوَدَتْ کْشَنیسْمِنْ یوہَنو مَجَّکَسْیَ شِرَح پاتْرے نِدھایَ دیہِ، ایتَدْ یاچےہَں۔
26 En de koning, zeer bedroefd geworden zijnde, nochtans om de eden, en degenen, die mede aanzaten, wilde hij haar hetzelve niet afslaan.
تَسْماتْ بھُوپوتِدُحکھِتَح، تَتھاپِ سْوَشَپَتھَسْیَ سَہَبھوجِنانْچانُرودھاتْ تَدَنَنْگِیکَرْتُّں نَ شَکْتَح۔
27 En de koning zond terstond een scherprechter, en gebood zijn hoofd te brengen. Deze nu ging heen, en onthoofdde hem in de gevangenis;
تَتْکْشَنَں راجا گھاتَکَں پْریشْیَ تَسْیَ شِرَ آنیتُمادِشْٹَوانْ۔
28 En bracht zijn hoofd in een schotel, en gaf hetzelve het dochtertje, en het dochtertje gaf hetzelve harer moeder.
تَتَح سَ کاراگارَں گَتْوا تَچّھِرَشْچھِتْوا پاتْرے نِدھایانِییَ تَسْیَے کَنْیایَے دَتَّوانْ کَنْیا چَ سْوَماتْرے دَدَو۔
29 En als zijn discipelen dit hoorden, gingen zij en namen zijn dood lichaam weg, en legden dat in een graf.
اَنَنَتَرَں یوہَنَح شِشْیاسْتَدْوارْتّاں پْراپْیاگَتْیَ تَسْیَ کُنَپَں شْمَشانےسْتھاپَیَنْ۔
30 En de apostelen kwamen weder tot Jezus, en boodschapten Hem alles, beide wat zij gedaan hadden, en wat zij geleerd hadden.
اَتھَ پْریشِتا یِیشوح سَنِّدھَو مِلِتا یَدْ یَچْ چَکْرُح شِکْشَیاماسُشْچَ تَتْسَرْوَّوارْتّاسْتَسْمَے کَتھِتَوَنْتَح۔
31 En Hij zeide tot hen: Komt gijlieden in een woeste plaats hier alleen, en rust een weinig; want er waren velen, die kwamen en die gingen, en zij hadden zelfs geen gelegen tijd om te eten.
سَ تانُواچَ یُویَں وِجَنَسْتھانَں گَتْوا وِشْرامْیَتَ یَتَسْتَتْسَنِّدھَو بَہُلوکاناں سَماگَماتْ تے بھوکْتُں ناوَکاشَں پْراپْتاح۔
32 En zij vertrokken in een schip, naar een woeste plaats, alleen.
تَتَسْتے ناوا وِجَنَسْتھانَں گُپْتَں گَگْمُح۔
33 En de scharen zagen hen heenvaren, en velen werden Hem kennende, en liepen gezamenlijk te voet van alle steden derwaarts, en kwamen hun voor, en gingen samen tot Hem.
تَتو لوکَنِوَہَسْتیشاں سْتھانانْتَرَیانَں دَدَرْشَ، اَنیکے تَں پَرِچِتْیَ ناناپُریبھْیَح پَدَیرْوْرَجِتْوا جَوینَ تَیشامَگْرے یِیشوح سَمِیپَ اُپَتَسْتھُح۔
34 En Jezus, uitgaande, zag een grote schare, en werd innerlijk met ontferming bewogen over hen; want zij waren als schapen, die geen herder hebben; en Hij begon hun vele dingen te leren.
تَدا یِیشُ رْناوو بَہِرْگَتْیَ لوکارَنْیانِیں درِشْٹْوا تیشُ کَرُناں کرِتَوانْ یَتَسْتےرَکْشَکَمیشا اِواسَنْ تَدا سَ تانَ ناناپْرَسَنْگانْ اُپَدِشْٹَوانْ۔
35 En als het nu laat op den dag geworden was, kwamen Zijn discipelen tot Hem, en zeiden: Deze plaats is woest, en het is nu laat op den dag;
اَتھَ دِوانْتے سَتِ شِشْیا ایتْیَ یِیشُمُوچِرے، اِدَں وِجَنَسْتھانَں دِنَنْچاوَسَنَّں۔
36 Laat ze van U, opdat zij heengaan in de omliggende dorpen en vlekken, en broden voor zichzelven mogen kopen; want zij hebben niet, wat zij eten zullen.
لوکاناں کِمَپِ کھادْیَں ناسْتِ، اَتَشْچَتُرْدِکْشُ گْرامانْ گَنْتُں بھوجْیَدْرَوْیانِ کْریتُنْچَ بھَوانْ تانْ وِسرِجَتُ۔
37 Maar Hij, antwoordende, zeide tot hen: Geeft gij hun te eten. En zij zeiden tot Hem: Zullen wij heengaan, en kopen voor tweehonderd penningen brood, en hun te eten geven?
تَدا سَ تانُواچَ یُویَمیوَ تانْ بھوجَیَتَ؛ تَتَسْتے جَگَدُ رْوَیَں گَتْوا دْوِشَتَسَںکھْیَکَے رْمُدْراپادَیح پُوپانْ کْرِیتْوا کِں تانْ بھوجَیِشْیامَح؟
38 En Hij zeide tot hen: Hoeveel broden hebt gij? Gaat heen en beziet het. En toen zij het vernomen hadden, zeiden zij: Vijf, en twee vissen.
تَدا سَ تانْ پرِشْٹھَوانْ یُشْماکَں سَنِّدھَو کَتِ پُوپا آسَتے؟ گَتْوا پَشْیَتَ؛ تَتَسْتے درِشْٹْوا تَمَوَدَنْ پَنْچَ پُوپا دْوَو مَتْسْیَو چَ سَنْتِ۔
39 En Hij gebood hun, dat zij hen allen zouden doen nederzitten bij waardschappen, op het groene gras.
تَدا سَ لوکانْ شَسْپوپَرِ پَںکْتِبھِرُپَویشَیِتُمْ آدِشْٹَوانْ،
40 En zij zaten neder in gedeelten bij honderd te zamen, en bij vijftig te zamen.
تَتَسْتے شَتَں شَتَں جَناح پَنْچاشَتْ پَنْچاشَجَّناشْچَ پَںکْتِبھِ رْبھُوِ سَمُپَوِوِشُح۔
41 En als Hij de vijf broden en de twee vissen genomen had, zag Hij op naar den hemel, zegende en brak de broden, en gaf ze Zijn discipelen, opdat zij ze hun zouden voorleggen, en de twee vissen deelde Hij voor allen.
اَتھَ سَ تانْ پَنْچَپُوپانْ مَتْسْیَدْوَیَنْچَ دھرِتْوا سْوَرْگَں پَشْیَنْ اِیشْوَرَگُنانْ اَنْوَکِیرْتَّیَتْ تانْ پُوپانْ بھَںکْتْوا لوکیبھْیَح پَرِویشَیِتُں شِشْییبھْیو دَتَّوانْ دْوا مَتْسْیَو چَ وِبھَجْیَ سَرْوّیبھْیو دَتَّوانْ۔
42 En zij aten allen, en zijn verzadigd geworden.
تَتَح سَرْوّے بھُکْتْواترِپْیَنْ۔
43 En zij namen op twaalf volle korven brokken, en van de vissen.
اَنَنْتَرَں شِشْیا اَوَشِشْٹَیح پُوپَے رْمَتْسْیَیشْچَ پُورْنانْ دْوَدَشَ ڈَلَّکانْ جَگرِہُح۔
44 En die daar de broden gegeten hadden, waren omtrent vijf duizend mannen.
تے بھوکْتارَح پْرایَح پَنْچَ سَہَسْرانِ پُرُشا آسَنْ۔
45 En terstond dwong Hij Zijn discipelen in het schip te gaan, en voor henen te varen aan de andere zijde tegen over Bethsaida, terwijl Hij de schare van Zich zou laten.
اَتھَ سَ لوکانْ وِسرِجَنّیوَ ناوَماروڈھُں سْوَسْمادَگْرے پارے بَیتْسَیداپُرَں یاتُنْچَ شْشْیِنْ واڈھَمادِشْٹَوانْ۔
46 En als Hij aan dezelve hun afscheid gegeven had, ging Hij op den berg om te bidden.
تَدا سَ سَرْوّانْ وِسرِجْیَ پْرارْتھَیِتُں پَرْوَّتَں گَتَح۔
47 En als het nu avond was geworden, zo was het schip in het midden van de zee, en Hij was alleen op het land.
تَتَح سَنْدھْیایاں سَتْیاں نَوح سِنْدھُمَدھْیَ اُپَسْتھِتا کِنْتُ سَ ایکاکِی سْتھَلے سْتھِتَح۔
48 En Hij zag, dat zij zich zeer pijnigden, om het schip voort te krijgen; want de wind was hun tegen; en omtrent de vierde wake des nachts, kwam Hij tot hen, wandelende op de zee, en wilde hen voorbijgaan.
اَتھَ سَمُّکھَواتَوَہَناتْ شِشْیا ناوَں واہَیِتْوا پَرِشْرانْتا اِتِ جْناتْوا سَ نِشاچَتُرْتھَیامے سِنْدھُوپَرِ پَدْبھْیاں وْرَجَنْ تیشاں سَمِیپَمیتْیَ تیشامَگْرے یاتُمْ اُدْیَتَح۔
49 En zij, ziende Hem wandelen op de zee, meenden, dat het een spooksel was, en schreeuwden zeer;
کِنْتُ شِشْیاح سِنْدھُوپَرِ تَں وْرَجَنْتَں درِشْٹْوا بھُوتَمَنُمایَ رُرُوُح،
50 Want zij zagen Hem allen, en werden ontroerd; en terstond sprak Hij met hen, en zeide tot hen: Zijt welgemoed, Ik ben het; vreest niet.
یَتَح سَرْوّے تَں درِشْٹْوا وْیاکُلِتاح۔ اَتَایوَ یِیشُسْتَتْکْشَنَں تَیح سَہالَپْیَ کَتھِتَوانْ، سُسْتھِرا بھُوتَ، اَیَمَہَں ما بھَیشْٹَ۔
51 En Hij klom tot hen in het schip, en de wind stilde; en zij ontzetten zich bovenmate zeer in zichzelven, en waren verwonderd.
اَتھَ نَوکامارُہْیَ تَسْمِنْ تیشاں سَنِّدھِں گَتے واتو نِورِتَّح؛ تَسْماتّے مَنَحسُ وِسْمِتا آشْچَرْیَّں مینِرے۔
52 Want zij hadden niet gelet op het wonder der broden; want hun hart was verhard.
یَتَسْتے مَنَساں کاٹھِنْیاتْ تَتْ پُوپِییَمْ آشْچَرْیَّں کَرْمَّ نَ وِوِکْتَوَنْتَح۔
53 En als zij overgevaren waren, kwamen zij in het land Gennesareth, en havenden aldaar.
اَتھَ تے پارَں گَتْوا گِنیشَرَتْپْرَدیشَمیتْیَ تَٹَ اُپَسْتھِتاح۔
54 En als zij uit het schip gegaan waren, terstond werden zij Hem kennende.
تیشُ نَوکاتو بَہِرْگَتیشُ تَتْپْرَدیشِییا لوکاسْتَں پَرِچِتْیَ
55 En het gehele omliggende land doorlopende, begonnen zij op beddekens degenen, die kwalijk gesteld waren, om te dragen, ter plaatse, waar zij hoorden, dat Hij was.
چَتُرْدِکْشُ دھاوَنْتو یَتْرَ یَتْرَ روگِنو نَرا آسَنْ تانْ سَرْوّانَ کھَٹْووپَرِ نِدھایَ یَتْرَ کُتْرَچِتْ تَدْوارْتّاں پْراپُح تَتْ سْتھانَمْ آنیتُمْ آریبھِرے۔
56 En zo waar Hij kwam, in vlekken, of steden, of dorpen, daar leiden zij de kranken op de markten, en baden Hem, dat zij maar den zoom Zijns kleeds aanraken mochten; en zovelen, als er Hem aanraakten, werden gezond.
تَتھا یَتْرَ یَتْرَ گْرامے یَتْرَ یَتْرَ پُرے یَتْرَ یَتْرَ پَلّیانْچَ تینَ پْرَویشَح کرِتَسْتَدْوَرْتْمَمَدھْیے لوکاح پِیڈِتانْ سْتھاپَیِتْوا تَسْیَ چیلَگْرَنْتھِماتْرَں سْپْرَشْٹُمْ تیشامَرْتھے تَدَنُجْناں پْرارْتھَیَنْتَح یاوَنْتو لوکاح پَسْپرِشُسْتاوَنْتَ ایوَ گَدانْمُکْتاح۔

< Markus 6 >