< Markus 6 >

1 En Hij ging van daar weg, en kwam in Zijn vaderland, en Zijn discipelen volgden Hem.
Hote hmuen koehoi a tâco teh a hnukkâbangnaw ni a hnuk a kâbang awh teh, a ma onae kho dawk a pha awh.
2 En als het sabbat geworden was, begon Hij in de synagoge te leren; en velen, die Hem hoorden, ontzetten zich, zeggende: Van waar komen Dezen deze dingen, en wat wijsheid is dit, die Hem gegeven is, dat ook zulke krachten door Zijn handen geschieden?
Sabbath hnin vah Sinakok dawk a cangkhai navah tami pueng ni a thai awh teh kângairu awh. Hete hno hah bangtelah hoi maw a hmu vaw. Ahni ni a tawn e lungangnae teh bang patet e na maw, hettelah totouh thaonae hah bangtelah hoi maw a kamnue sak vaw.
3 Is deze niet de timmerman, de zoon van Maria, en de broeder van Jakobus en Joses, en van Judas en Simon, en zijn Zijn zusters niet hier bij ons? En zij werden aan Hem geergerd.
Ahni teh lettama nahoehmaw, Meri e a capa nahoehmaw, Jem, Jawhan, Joseph, Judah hoi Simon ahnimae a hmau nahoehmaw. A tawncanunaw hai maimae tengpam bo ao ei aw, ti teh a lungpout awh.
4 En Jezus zeide tot hen: Een profeet is niet ongeeerd dan in zijn vaderland en onder zijn magen, en in zijn huis.
Jisuh ni Profet teh ama kho aonae koe amae im hloilah barinae awm hoeh telah atipouh.
5 En Hij kon aldaar geen kracht doen; dan Hij legde weinigen zieken de handen op, en genas hen.
Ka dam hoeh e tami youn touh van vah a kut a toung teh, a dam sak hloilah, hote hmuen koe thaonae kamnuek sak thai mahoeh.
6 En Hij verwonderde Zich over hun ongeloof, en omging de vlekken daar rondom, lerende.
Ahnimanaw ni a yuem awh hoeh e a hmu navah, kângai a ru. Hahoi kho touh hoi kho touh a cei teh a cangkhai.
7 En Hij riep tot Zich de twaalven, en begon hen uit te zenden twee en twee, en gaf hun macht over de onreine geesten.
A hnukkâbangnaw hlaikahni touh a kaw teh kahni kahni touh hoi a patoun. Kakhine muithanaw pâlei thainae kâ a poe teh,
8 En Hij gebood hun, dat zij niets zouden nemen tot den weg, dan alleenlijk een staf, geen male, geen brood, geen geld in den gordel;
Kahlong na cei awh nah sonron hloilah yawngya, rawca hoi tangkabom dawk tangka na sin awh mahoeh.
9 Maar dat zij schoenzolen zouden aanbinden, en met geen twee rokken gekleed zijn.
Khokkhawm khawm awh. Angki a cawi sin awh hanh telah atipouh.
10 En Hij zeide tot hen: Zo waar gij in een huis zult ingaan, blijft daar, totdat gij van daar uitgaat.
A im na ka luen sak e im dawkvah kho louk lah na cei hoehnahlan pueng cam pouh awh.
11 En zo wie u niet zullen ontvangen, noch u horen, vertrekkende van daar, schudt het stof af, dat onder aan uw voeten is, hun tot een getuigenis. Voorwaar zeg Ik u: Het zal Sodom en Gomorra verdragelijker zijn in den dag des oordeels dan dezelve stad.
Na phanae kho buet touh ni a im na luen sak hoeh, na dei e lawk tarawi awh hoehpawiteh hote hmuen koehoi na tâco nah na khok dawk e vaiphu kâkai e hah lawkpanuesaknae ao nahanlah takhawng sin awh.
12 En uitgegaan zijnde, predikten zij, dat zij zich zouden bekeren.
A hnukkâbangnaw a tâco awh teh, pankângainae lawk a pâpho awh.
13 En zij wierpen vele duivelen uit, en zalfden vele kranken met olie, en maakten hen gezond.
Kahraituilinaw a pâlei awh. Kapatawnaw satui a hluk awh teh, a dam sak awh.
14 En de koning Herodes hoorde het (want Zijn Naam was openbaar geworden), en zeide: Johannes, die daar doopte, is van de doden opgewekt, en daarom werken die krachten in Hem.
Jisuh e kamthang teh kho tangkuem vah a kamthang dawkvah, Herod siangpahrang ni hai hote kamthang a thai van. Tami tangawn ni baptisma kapoekung Jawhan teh duenae koehoi bout a thaw. Hatdawkvah, het patet e kângairu hnosakthainae bahu hah a tawn, telah a dei awh.
15 Anderen zeiden: Hij is Elias; en anderen zeiden: Hij is een profeet, of als een der profeten.
Tangawn ni ahni teh Elijah doeh ati awh. Tami alouknaw ni ayan e profetnaw patetlah e profet buetbuet touh doeh ati awh.
16 Maar als het Herodes hoorde, zeide hij: Deze is Johannes, dien ik onthoofd heb; die is van de doden opgewekt.
Hote lawk Herod ni a thai navah, tui baptisma kapoekung Jawhan doeh. Kai ni a lahuen yo ka tâtueng sak eiteh duenae koehoi bout a thaw telah a ti.
17 Want dezelve Herodes, enigen uitgezonden hebbende, had Johannes gevangen genomen, en hem in de gevangenis gebonden, uit oorzaak van Herodias, de huisvrouw van zijn broeder Filippus, omdat hij haar getrouwd had.
Herod ni a nawngha Filip e a yu Herodias hah a yu lah a la teh, hote napui kecu dawk Jawhan hah thongim a paung.
18 Want Johannes zeide tot Herodes: Het is u niet geoorloofd de huisvrouw uws broeders te hebben.
Bangkongtetpawiteh, Jawhan ni nang ni na hmau e a yu na yu lah na la e heh hawihoeh telah atipouh dawk doeh.
19 En Herodias legde op hem toe; en wilde hem doden, en konde niet;
Hatdawkvah Herodias ni Jawhan hah a pahluem teh thei han a ngai ei thet thai hoeh.
20 Want Herodes vreesde Johannes, wetende, dat hij een rechtvaardig en heilig man was, en hield hem in waarde; en als hij hem hoorde, deed hij vele dingen, en hoorde hem gaarne.
Bangkongtetpawiteh Herod ni Jawhan teh tamikalan, tami kathoung tie a panue dawkvah a taki teh a bari, a kabawp. A lawk hai a thai pouh dawkvah hote napui ni thei nahane a lam hmawt thai hoeh.
21 En als er een welgelegen dag gekomen was, toen Herodes, op den dag zijner geboorte, een maaltijd aanrichtte, voor zijn groten, en de oversten over duizend, en de voornaamsten van Galilea;
Herod khenae hnin nah kum tangkuem pawi ouk a sak awh e patetlah, ukkung bawinaw, ransabawinaw, Galilee ram e bawinaw teh pawi koe a tho awh.
22 En als de dochter van dezelve Herodias inkwam, en danste, en Herodes en dengenen, die mede aanzaten, behaagde, zo zeide de koning tot het dochtertje: Eis van mij, wat gij ook wilt, en ik zal het u geven.
Hote pawi koevah Herodias e canu a kâen teh a lam navah, Herod hoi a coun e naw teh a lung a nawm poung awh. Hatdawkvah, Herod siangpahrang ni tangla hanelah, bangmaw na ngai, na hei e pueng na poe han atipouh.
23 En hij zwoer haar: Zo wat gij van mij zult eisen, zal ik u geven, ook tot de helft mijns koninkrijks!
Ka uknaeram tangawn totouh na poe han telah lawk a kam pouh.
24 En zij, uitgegaan zijnde, zeide tot haar moeder: Wat zal ik eisen? En die zeide: Het hoofd van Johannes den Doper.
Tangla ni a manu koe a cei teh bangmaw ka hei han atipouh navah, a manu ni baptisma kapoekung Jawhan e a lû hah het atipouh.
25 En zij, terstond met haast ingaande tot den koning, heeft het geeist, zeggende: Ik wil, dat gij mij nu terstond, in een schotel, geeft het hoofd van Johannes den Doper.
Tangla ni Herod koevah a cei teh, atu roeroe baptisma kapoekung Jawhan e a lû teh tongben dawk hoi na poe telah atipouh.
26 En de koning, zeer bedroefd geworden zijnde, nochtans om de eden, en degenen, die mede aanzaten, wilde hij haar hetzelve niet afslaan.
Ahnie lawk a thai nah, Herod teh a lungmathoe. Hatei, a coun e bawinaw hoi kacuenaw hmalah lawk a kam dawkvah, kangek thai hoeh toe.
27 En de koning zond terstond een scherprechter, en gebood zijn hoofd te brengen. Deze nu ging heen, en onthoofdde hem in de gevangenis;
Hatdawkvah, ransa buet touh thongim thung a patoun teh, Jawhan e lû tho khai hanelah kâ a poe. Hahoi ahni ni hnie lû a tâtueng pouh.
28 En bracht zijn hoofd in een schotel, en gaf hetzelve het dochtertje, en het dochtertje gaf hetzelve harer moeder.
Jawhan e a lû teh tongben dawk hoi a thokhai teh tangla hah a poe teh ahni ni a manu koe patuen bout a poe.
29 En als zijn discipelen dit hoorden, gingen zij en namen zijn dood lichaam weg, en legden dat in een graf.
Hote kamthang teh a hnukkâbangnaw ni a thai nah a ro a la awh teh a pakawp awh.
30 En de apostelen kwamen weder tot Jezus, en boodschapten Hem alles, beide wat zij gedaan hadden, en wat zij geleerd hadden.
Gunceinaw ni Jisuh koe a kamkhueng awh teh a tawk a sak e naw pueng a dei pouh awh.
31 En Hij zeide tot hen: Komt gijlieden in een woeste plaats hier alleen, en rust een weinig; want er waren velen, die kwamen en die gingen, en zij hadden zelfs geen gelegen tijd om te eten.
Jisuh ni, kahrawngum vah tho awh, dawngdeng kâhat awh ei, atipouh. Telah a deingainae teh, kâhlumkâhlai e apap dawkvah, rawca ca nahane tueng boehai a hmu awh hoeh dawk doeh.
32 En zij vertrokken in een schip, naar een woeste plaats, alleen.
Hatdawkvah long a kâcui awh teh, kahrawum vah a cei awh.
33 En de scharen zagen hen heenvaren, en velen werden Hem kennende, en liepen gezamenlijk te voet van alle steden derwaarts, en kwamen hun voor, en gingen samen tot Hem.
Hateiteh, a cei awh e hah taminaw ni a hmu awh teh, Jisuh doeh tie a panue awh toteh, khoram tangkuem e taminaw teh mon lam lahoi a yawng awh teh, a hnukkâbangnaw a pha awh hoehnahlan hmaloe a pha awh teh, Jisuh koe a la kamkhueng awh.
34 En Jezus, uitgaande, zag een grote schare, en werd innerlijk met ontferming bewogen over hen; want zij waren als schapen, die geen herder hebben; en Hij begon hun vele dingen te leren.
Jisuh ni long dawk hoi a kum teh, tamihupui a hmu navah, tukhoumkung kaawm hoeh e tuhunaw patetlah a hmu dawkvah, a lungpataw teh, moikapap a cangkhai.
35 En als het nu laat op den dag geworden was, kwamen Zijn discipelen tot Hem, en zeiden: Deze plaats is woest, en het is nu laat op den dag;
Kho a hmo navah, a hnukkâbangnaw ni a hnai awh teh, hete hmuen teh thingyeiyawn doeh. Kho hai a hmo toe.
36 Laat ze van U, opdat zij heengaan in de omliggende dorpen en vlekken, en broden voor zichzelven mogen kopen; want zij hebben niet, wat zij eten zullen.
Taminaw teh tengpam e khonaw koe amamouh hane rawca ran sak hanelah patoun ei, atipouh awh.
37 Maar Hij, antwoordende, zeide tot hen: Geeft gij hun te eten. En zij zeiden tot Hem: Zullen wij heengaan, en kopen voor tweehonderd penningen brood, en hun te eten geven?
Hatnavah, Jisuh ni ahnimouh canei hanelah nangmouh ni poe awh, atipouh. A hnukkâbangnaw ni ngun tangka cumhni touh phu rawca ran vaiteh ka poe awh han maw atipouh awh.
38 En Hij zeide tot hen: Hoeveel broden hebt gij? Gaat heen en beziet het. En toen zij het vernomen hadden, zeiden zij: Vijf, en twee vissen.
Jisuh ni nangmouh koe vaiyei na na yit touh maw kaawm, cet nateh khenhaw! atipouh navah, vaiyei panga touh hoi tanga kahni touh ao atipouh.
39 En Hij gebood hun, dat zij hen allen zouden doen nederzitten bij waardschappen, op het groene gras.
Hatnavah taminaw pueng teh marangpho van vah hlouphloup lahoi tahung sak hanelah kâ a poe.
40 En zij zaten neder in gedeelten bij honderd te zamen, en bij vijftig te zamen.
Ahnimouh teh cum touh, ruipanga touh telah hoi hlouphloup lahoi a tahung sak awh.
41 En als Hij de vijf broden en de twee vissen genomen had, zag Hij op naar den hemel, zegende en brak de broden, en gaf ze Zijn discipelen, opdat zij ze hun zouden voorleggen, en de twee vissen deelde Hij voor allen.
Jisuh ni vaiyei panga touh hoi tanga kahni touh a la teh kalvan lah a moung teh lunghawinae lawk a dei hnukkhu vaiyei a raen teh taminaw pueng rei hanelah a hnukkâbangnaw koe a poe. Tanga kahni touh e hai a la teh taminaw pueng a rei sak.
42 En zij aten allen, en zijn verzadigd geworden.
Taminaw pueng ni koung ka boum lah a ca awh.
43 En zij namen op twaalf volle korven brokken, en van de vissen.
Hathnukkhu hoi kacawie vaiyei hoi tanga a pâkhueng awh navah, tangthung hlaikahni touh akawi.
44 En die daar de broden gegeten hadden, waren omtrent vijf duizend mannen.
Vaiyei kacate tongpa 5,000 touh hane a pha.
45 En terstond dwong Hij Zijn discipelen in het schip te gaan, en voor henen te varen aan de andere zijde tegen over Bethsaida, terwijl Hij de schare van Zich zou laten.
Hathnukkhu hoi Jisuh ni a hnukkâbangnaw long dawk a luen sak teh tuipui namran lah Bethsaida kho dawk hmalah a ceisak teh tamihupui teh bout a ban sak.
46 En als Hij aan dezelve hun afscheid gegeven had, ging Hij op den berg om te bidden.
Taminaw a ban sak hnukkhu Jisuh teh ratoum hanlah mon vah a luen.
47 En als het nu avond was geworden, zo was het schip in het midden van de zee, en Hij was alleen op het land.
Karum a pha navah long teh, tuipui lungui vah ao. Jisuh teh ama dueng namran lah ao.
48 En Hij zag, dat zij zich zeer pijnigden, om het schip voort te krijgen; want de wind was hun tegen; en omtrent de vierde wake des nachts, kwam Hij tot hen, wandelende op de zee, en wilde hen voorbijgaan.
Kahlî ni a pâban dawkvah, long a mawng awh e nget a tawn awh e hah, Jisuh ni a hmu. Amom khodai hoehnahlan tui van a cei teh a hnukkâbangnaw ceihlawi hane patetlah a cei pouh.
49 En zij, ziende Hem wandelen op de zee, meenden, dat het een spooksel was, en schreeuwden zeer;
A hnukkâbangnaw ni Jisuh tuipui van a cei e a hmu awh navah, kahraituili lah a pouk awh dawkvah a hramki awh.
50 Want zij zagen Hem allen, en werden ontroerd; en terstond sprak Hij met hen, en zeide tot hen: Zijt welgemoed, Ik ben het; vreest niet.
Hatnavah a hnukkâbangnaw teh a tâsue poung awh. Jisuh ni taket awh hanh, Kai doeh telah tang atipouh.
51 En Hij klom tot hen in het schip, en de wind stilde; en zij ontzetten zich bovenmate zeer in zichzelven, en waren verwonderd.
Hahoi long thung ahnimouh koe a kâen teh kahlî teh a roum. A hnukkâbangnaw teh kângai hroung a ru awh.
52 Want zij hadden niet gelet op het wonder der broden; want hun hart was verhard.
Bangkongtetpawiteh, vaiyei dawk kângairu a sak e hah a lungpata a dawk banglahai ngai awh hoeh.
53 En als zij overgevaren waren, kwamen zij in het land Gennesareth, en havenden aldaar.
Hathnukkhu hoi tui namran lah a raka awh teh Kennesaret kho dawk a pha awh navah, long a kâhat sak awh.
54 En als zij uit het schip gegaan waren, terstond werden zij Hem kennende.
Long dawk hoi a kum navah taminaw ni Jisuh a hmu awh teh tang a nout awh dawkvah,
55 En het gehele omliggende land doorlopende, begonnen zij op beddekens degenen, die kwalijk gesteld waren, om te dragen, ter plaatse, waar zij hoorden, dat Hij was.
Atengpam e kho pueng koe a yawng awh teh, hote hmuen koe Jisuh ao tie a thai awh navah, kapatawnaw hah a kâkayawt awh teh a thokhai awh.
56 En zo waar Hij kwam, in vlekken, of steden, of dorpen, daar leiden zij de kranken op de markten, en baden Hem, dat zij maar den zoom Zijns kleeds aanraken mochten; en zovelen, als er Hem aanraakten, werden gezond.
Jisuh a ceinae khopui hoi khote dawk hai thoseh, taminaw ni ka dam hoeh e naw hah lam teng a ta awh teh, Jisuh e hni pawi tek sak hanelah ama koe a kâhei awh. Ka tek e naw pueng ni a dam awh.

< Markus 6 >