< Markus 5 >

1 En zij kwamen over op de andere zijde der zee, in het land der Gadarenen.
ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକଲଃ ଗାଲିଲ୍‌ ଦରେୟା ସେନ୍‌ପାରମ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଗେରାସିମିକଆଃ ପାର୍‌ଗାନ୍‌ତେ ତେବାଃୟାନାକ ।
2 En zo Hij uit het schip gegaan was, terstond ontmoette Hem, uit de graven, een mens met een onreinen geest;
ଇନିଃ ଲାଉକାଏତେ ଆଡ଼୍‌ଗୁୟାନ୍‌ଚି, ସତ୍‌ରା ଆତ୍ମାତେ ଏସେରାକାନ୍‌ ମିହୁଡ଼୍‌ ହଡ଼ ତପାଠାୟାଦ୍‌ଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍‌କେଦ୍‌ତେ ସେନ୍‌ଦାରମ୍‌କିୟାଏ ।
3 Dewelke zijn woning in de graven had, en niemand kon hem binden, ook zelfs niet met ketenen.
ଇନିଃ ତପା ଠାୟାଦ୍‌ରେ ତାଇନଃତାନାଏ ତାଇକେନା, ଇନିଃକେ ଜେତାଏ କାକ ତଲ୍‌ ଦାଡ଼ିତାଇକେନା, ସିକ୍‌ଡ଼ିତେହଁ କାହାଗି ।
4 Want hij was menigmaal met boeien en ketenen gebonden geweest, en de ketenen waren van hem in stukken getrokken, en de boeien verbrijzeld, en niemand was machtig om hem te temmen.
ପୁରାଃସା ଇନିୟାଃ କାଟା ତିଃଇକ ସିକ୍‌ଡ଼ିତେ ତଲାକାନ୍‌ ତାଇକେନାଏ, ମେନ୍‌ଦ ସବେନ୍‌ ଇମ୍‌ତା ଇନିଃ ସିକ୍‌ଡ଼ି ଆଡଃ ବେଡ଼ିକକେ ଟଟାଃକେଦାଏ । ଇନିଃତାଃରେ ପୁରାଃ ପେଡ଼େଃ ତାଇକେନା ଆଡଃ ଜେତାଏ ହଁ ଇନିଃକେ କାକ କାବୁ ଦାଡ଼ିତାଇକେନା ।
5 En hij was altijd, nacht en dag, op de bergen en in de graven, roepende en slaande zichzelven met stenen.
ନିଦା ଆଡଃ ସିଙ୍ଗି ତପା ଠାୟାଦ୍‌କରେ, ବୁରୁରେ କାଉରିତାନ୍‌ ଆଡଃ ଦିରିତେ କଟେୟଃତାନାଏ ତାଇକେନା ।
6 Als hij nu Jezus van verre zag, liep hij toe, en aanbad Hem.
ସାଙ୍ଗିନ୍‌ଏତେ ୟୀଶୁକେ ନେଲ୍‌ତାଇଲଃ ନିର୍‌ଦାରମ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଆୟାଃ ଆୟାର୍‌ରେ ଅମ୍ବାଃ ଇକ୍‌ଡ଼ୁମ୍‌ ୟାନାଏ ।
7 En met een grote stem roepende, zeide hij: Wat heb ik met U te doen, Jezus, Gij Zone Gods, des Allerhoogsten? Ik bezweer U bij God, dat Gij mij niet pijnigt!
ଆଡଃ କାଉରିତାନ୍‌ଲଃ କାଜିକେଦାଏ, “ଏ, ସାଲାଙ୍ଗିଉତାର୍‌ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ହନ୍‌ ୟୀଶୁ, ଆଇଁୟାଃଲଃ ଆମାଃ ଚିକାନ୍‌ କାମି ମେନାଃ? ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ରାଃ ନୁତୁମ୍‌ତେ କଏଁମେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍‌, ଆଲମ୍‌ ସାସାତିଆଁ ।”
8 (Want Hij zeide tot hem: Gij onreine geest, ga uit van den mens!)
ଚିୟାଃଚି “ଏ, ସତ୍‌ରା ଆତ୍ମା, ନେ ହଡ଼ଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍‌ଅଃମେ” ମେନ୍ତେ ୟୀଶୁ କାଜିକାଇ ତାଇକେନାଏ ।
9 En Hij vraagde hem: Welke is uw naam? En hij antwoordde, zeggende: Mijn naam is Legio; want wij zijn velen.
ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ କୁଲିକିୟା, “ଆମାଃ ନୁତୁମ୍‌ ଚିକ୍‌ନାଃ? ଆଇଁୟାଃ ନୁତୁମ୍‌ ଫାଉଦ୍, ଆଲେ ପୁରାଃଗି ମେନାଲେୟା” ମେନ୍ତେ କାଜିରୁହାଡ଼୍‌କିୟା ।
10 En hij bad Hem zeer, dat Hij hen buiten het land niet wegzond.
୧୦ଆଡଃ ଇନିଃ ୟୀଶୁକେ, ନେ ଦିଶୁମ୍‌ଏତେ ଆଲମ୍‌ଗି ହାର୍‌ ଅଡଙ୍ଗ୍‌ଲେୟା, ମେନ୍ତେ ପୁରାଃଗି ବିନ୍ତିତାନ୍‌ଲଃ କାଜିଗହାର୍‌କିୟାଏ ।
11 En aldaar aan de bergen was een grote kudde zwijnen, weidende.
୧୧ବୁରୁଗେନା ଜାପାଃରେ ସୁକୁରିକଆଃ ମାରାଙ୍ଗ୍‌ ଗୋଟ୍‌ ଆତିଙ୍ଗ୍‌ତାନ୍‌କ ତାଇକେନା ।
12 En al de duivelen baden Hem, zeggende: Zend ons in die zwijnen, opdat wij in dezelve mogen varen.
୧୨ଆଡଃ, ବଙ୍ଗାକ ବିନ୍ତିକେଦ୍‌ତେ କାଜିକିୟାଃକ, “ଆଲେକେ ଏନ୍‌ ସୁକୁରିକରେ ବଲଃ ନାଗେନ୍ତେ କୁଲ୍‌ତାଲେମେ ।”
13 En Jezus liet het hun terstond toe. En de onreine geesten, uitgevaren zijnde, voeren in de zwijnen; en de kudde stortte van de steilte af in de zee (daar waren er nu omtrent twee duizend), en versmoorden in de zee.
୧୩ୟୀଶୁ ଇନ୍‌କୁକେ ସେନ୍‌ଇଚିକେଦ୍‌କଆ, ଆଡଃ ଏନ୍‌ ସତ୍‌ରା ଆତ୍ମାକ ଏନ୍‌ ହଡ଼ଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍‌କେଦ୍‌ତେ ସୁକୁରିକରେକ ବଲୟାନା, ଆଡଃ ଏନ୍ତାଃରେ ଦୁଇ ହାଜାର୍‌ ଲେକା ସୁକୁରିକ ଆତିଙ୍ଗ୍‌ ତାଇକେନା, ଇନ୍‌କୁ ଦରେୟାରେକ ନିର୍‌ ଢୁଷ୍‌ମାଅୟାନା ଆଡଃ ଡୁବିଃଗ୍‌ ଗଏଃୟାନାକ ।
14 En die de zwijnen weidden zijn gevlucht, en boodschapten zulks in de stad en op het land. En zij gingen uit, om te zien, wat het was, dat er geschied was.
୧୪ସୁକୁରି ଗୁପିତାନ୍‌କ ନିର୍‌ୟାନାକ ଆଡଃ ସାହାର୍‌ ଆଡଃ ଟଲାକରେ ନେ କାଜିକ ଉଦୁବ୍‌କେଦାଃ, ଏନ୍ତେ ଚିକ୍‌ନାଃ ଚିକାୟାନା ମେନ୍ତେ ହଡ଼କ ନେଲ୍‌ ନାଗେନ୍ତେ ଅଡଙ୍ଗ୍‌ୟାନାକ ।
15 En zij kwamen tot Jezus, en zagen den bezetene zittende, en gekleed, en wel bij zijn verstand, namelijk die het legioen gehad had, en zij werden bevreesd.
୧୫ଆଡଃ ଇନ୍‌କୁ ୟୀଶୁତାଃ ତେବାଃୟାନ୍‌ଚି ବଙ୍ଗା ଏସେର୍‌କାନ୍‌ ହଡ଼କେ ଇନିୟାଃ କାଟାସୁବାରେ ବୁଗିନ୍‌ମନ୍‌ତେ ଦୁବାକାନ୍‌, ଆଡଃ ଲିଜାଃ ତୁସିଙ୍ଗ୍‌ଆଁକାନ୍‌ ନେଲ୍‌କିଃତେ ବରକେଦାଃକ ।
16 En die het gezien hadden, vertelden hun, wat den bezetene geschied was, en ook van de zwijnen.
୧୬ନେ ସବେନ୍‌ ନେଲାକାଦ୍‌ ହଡ଼କ, ବଙ୍ଗା ଏସେର୍‌କାନ୍‌ ଏନ୍‌ ହଡ଼ ଚିଲ୍‌କା ବୁଗିୟାନାଏ ଆଡଃ ସୁକୁରିକ ଚିଲ୍‌କାୟାନା ଏନା ସବେନ୍‌ ହଡ଼କକେ ଉଦୁବାଦ୍‌କଆକ ।
17 En zij begonnen Hem te bidden, dat Hij van hun landpalen wegging.
୧୭ଏନ୍ତେ ଇନ୍‌କୁ ୟୀଶୁକେ, ଆଲେୟାଃ ସିମ୍‌ନାଏତେ, ଅଡଙ୍ଗ୍‌ଅଃମେ ମେନ୍ତେକ ବିନ୍ତିକିୟା ।
18 En als Hij in het schip ging, bad Hem degene, die bezeten was geweest, dat hij met Hem mocht zijn.
୧୮ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଲାଉକାରେ ରାକାବ୍‌ତାନ୍‌ ଇମ୍‌ତା, ବଙ୍ଗା ଏସେର୍‌ଏତେ ବୁଗିକାନ୍‌ ହଡ଼, ୟୀଶୁକେ “ଆମାଃଲଃ ତାଇନ୍‌ ଚିକାଆଇଙ୍ଗ୍‌ମେଁ” ମେନ୍ତେ ବିନ୍ତିକିୟାଏ ।
19 Doch Jezus liet hem dat niet toe, maar zeide tot hem: Ga heen naar uw huis tot de uwen, en boodschap hun, wat grote dingen u de Heere gedaan heeft, en hoe Hij Zich uwer ontfermd heeft.
୧୯ମେନ୍‌ଦ ୟୀଶୁ “କାହାଗି, ଆମାଃ ଅଡ଼ାଃତେ ରୁହାଡ଼୍‌ମେଁ ଆଡଃ ଗମ୍‌କେ ଆମାଃ ନାଗେନ୍ତେ ଚିନାଃ ରିକାକେଦାଃଏ, ଆଡଃ ଚିଲ୍‌କା ଆମ୍‌କେ ଦାୟାକାଦ୍‌ମେୟା ଏନ୍‌ ସବେନାଃ ଆମାଃ ଅଡ଼ାଃରେନ୍‌କକେ ଉଦୁବାକମେ” ମେନ୍ତେ କାଜିକିୟା ।
20 En hij ging heen, en begon te verkondigen in het land van Dekapolis, wat grote dingen hem Jezus gedaan had; en zij verwonderden zich allen.
୨୦ଏନ୍ତେ ଏନ୍‌ ହଡ଼ ରୁହାଡ଼୍‌ୟାନାଏ ଆଡଃ ଆୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଚିନାଃ ରିକାକେଦାଃଏ ଏନା ସବେନ୍‌ ଦେକାପଲ୍ଲୀରେ ଉଦୁବ୍‌ ଏଟେଦ୍‌କେଦାଏ, ଆଡଃ ଏନା ଆୟୁମ୍‌ତାନ୍‌କ ଆକ୍‌ଦାନ୍ଦାଅୟାନା ।
21 En als Jezus wederom in het schip overgevaren was aan de andere zijde, vergaderde een grote schare bij Hem; en Hij was bij de zee.
୨୧ୟୀଶୁ ଲାଉକାରେ ଦରେୟାରାଃ ହାନ୍‌ ପାରମ୍‌ଏତେ ନେ ପାରମ୍‌ତେ ରୁହାଡ଼୍‌ୟାନ୍‌ଚି, ଏନ୍ତାଃରେ ଗାଦେଲ୍‌ ହଡ଼କ ହୁଣ୍ଡିୟାନା, ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଦରେୟା ଗେନାରେ ତାଇକେନାଏ ।
22 En ziet, er kwam een van de oversten der synagoge, met name Jairus; en Hem ziende, viel hij aan Zijn voeten,
୨୨ଏନ୍ତେ ଯାଇରସ ନୁତୁମ୍‌ ମିଆଁଦ୍‌ ସାମାଜ୍‌ଅଡ଼ାଃରେନ୍‌ ଆଗୁଆଇ ହଡ଼ ହିଜୁଃୟାନାଏ, ଆଡଃ ୟୀଶୁକେ ନେଲ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଆୟାଃ କାଟାସୁବାରେ ଉୟୁଃୟାନା,
23 En bad Hem zeer, zeggende: Mijn dochtertje is in haar uiterste; ik bid U, dat Gij komt en de handen op haar legt, opdat zij behouden worde, en zij zal leven.
୨୩ପୁରାଃଗି ବିନ୍ତିତାନ୍‌ଲଃ କାଜିକେଦା, “ହନିଙ୍ଗ୍‌କୁଡ଼ି ଦୁକୁତେ ଗଜଃ ଲେକାକାନାଏ, ଇନିଃ ଚିଲ୍‌କା ବାଞ୍ଚାଅଃଆଏ, ଏନାମେନ୍ତେ ହିଜୁଃମେ, ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ଚେତାନ୍‌ରେ ତିଃଇ ଦହେମେ ।”
24 En Hij ging met hem; en een grote schare volgde Hem, en zij verdrongen Hem.
୨୪ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଇନିଃଲଃ ସେନଃୟାନାଏ ଆଡଃ ଗାଦେଲ୍‌ ହଡ଼କ ଉପୁଦୁର୍‌ଠେପ୍‌ସାକେଦ୍‌ତେ ଜୁରୁବିହୁର୍‌ ତାନ୍‌ଲଃ ଦୟା ଦୟାକ ଅତଙ୍ଗ୍‌କିୟା ।
25 En een zekere vrouw, die twaalf jaren den vloed des bloeds gehad had,
୨୫ଆଡଃ ଏନ୍ତାଃରେ ବାରା ବାରାଷ୍‌ଏତେ “ମାୟୋମ୍‌ଲିଙ୍ଗି” ଦୁକୁରେ ଦୁକୁତାନ୍‌ ମିଆଁଦ୍‌ କୁଡ଼ି ତାଇକେନାଏ ।
26 En veel geleden had van vele medicijnmeesters, en al het hare daaraan ten koste gelegd en geen baat gevonden had, maar met welke het veeleer erger geworden was;
୨୬ଇନିଃ ପୁରାଃ ବାଇଦ୍‌କତାଃରେ ରାନୁଆକାନ୍‌ ତାଇକେନାଏ, ଆଡଃ ଆୟାଃ ସବେନ୍‌ ତାଇକେନ୍‌ତେୟାଃ ଇନ୍‌କୁଆଃରେ ଚାବାକେଦାଏ, ଏନ୍‌ରେୟ କାଏ ବୁଗିୟାନା, ମେନ୍‌ଦ, ଦୁକୁତାୟାଃ ଆଡଃଗି ସାର୍‌ସାଅୟାନା ।
27 Deze van Jezus horende, kwam onder de schare van achteren, en raakte Zijn kleed aan;
୨୭ଇନିଃ ୟୀଶୁଆଃ ବିଷାଏ ଆୟୁମ୍‌କେଦ୍‌ଚି ଗାଦେଲ୍‌ ହଡ଼କଆଃ ଥାଲାରେ ଇନିୟାଃ ଦୟାହରା ଏତେ ଲିଜାଃରାଃ ଆଚ୍‌ରା ଜୁଟିଦ୍‌ ନାଙ୍ଗ୍‌ ହିଜୁଃୟାନା,
28 Want zij zeide: Indien ik maar Zijn klederen mag aanraken, zal ik gezond worden.
୨୮ଚିୟାଃଚି ଇନିଃ ଆୟାଃ ମନ୍‌ରେ “ଇନିୟାଃ ଲିଜାଃ ଏସ୍‌କାର୍‌ ଜୁଟିଦ୍‌ତାରେଦ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ବୁଗିକଆଇଙ୍ଗ୍‌” ମେନ୍ତେ ଉଡ଼ୁଃତାନ୍‌ ତାଇକେନାଏ ।
29 En terstond is de fontein haars bloeds opgedroogd, en zij gevoelde aan haar lichaam, dat zij van die kwaal genezen was.
୨୯ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ୟୀଶୁଆଃ ଲିଜାଃ ଆଚ୍‌ରାକେ ଜୁଟିଦ୍‌କେଦାଏ ଆଡଃ, ଇମ୍‌ତାଙ୍ଗ୍‌ଗି ଇନିଃ ମାୟୋମ୍‌ ଲିଙ୍ଗି ଦୁକୁଏତେ ବୁଗିୟାନାଏ । ଆଡଃ ଦୁକୁଏତେ ବୁଗିୟାନାଇଙ୍ଗ୍‌ ମେନ୍ତେ ଆୟାଃ ହଡ଼୍‌ମରେ ଆଟ୍‌କାର୍‌କେଦା ।
30 En terstond Jezus, bekennende in Zichzelven de kracht, die van Hem uitgegaan was, keerde Zich om in de schare, en zeide: Wie heeft Mijn klederen aangeraakt?
୩୦ଇମ୍‌ତାଙ୍ଗ୍‌ଗି ୟୀଶୁ, “ଆଇଙ୍ଗ୍‌ଏତେ ପେଡ଼େଃ ଅଡଙ୍ଗ୍‌ୟାନା” ମେନ୍ତେ ଜୀଉରେ ସାରିଆଟ୍‌କାର୍‌କେଦାଏ, ଆଡଃ ଗାଦେଲ୍‌ ହଡ଼କକେ ହେତାରୁହାଡ଼୍‌କେଦ୍‌ତେ, “ଅକଏ, ଆଇଁୟାଃ ଲିଜାଃ ଜୁଟିଦ୍‌କେଦାଏ?” ମେନ୍ତେ କୁଲିକେଦ୍‌କଆ ।
31 En Zijn discipelen zeiden tot Hem: Gij ziet, dat de schare U verdringt, en zegt Gij: Wie heeft Mij aangeraakt?
୩୧ଆଡଃ ଚେଲା ତାୟାଃକ ୟୀଶୁକେ କାଜିକିୟାଃକ, “ଗାଦେଲ୍‌ ହଡ଼କ ଆମାଃ ଚେତାନ୍‌ରେ ଉୟୁଗଃତାନାକ, ଏନାଦ ନେଲ୍‌କତାନାମ୍‌, ଆଡଃ ‘ଅକଏ ଜୁଟିଦ୍‌କିଦିୟାଁଏ,’ ମେନ୍ତେ ଚିନାଃମ୍‌ କୁଲିତାନା?”
32 En Hij zag rondom om haar te zien, die dat gedaan had.
୩୨ମେନ୍‌ଦ ଜୁଟିଦ୍‌କେଦ୍‌ନିଃକେ ୟୀଶୁ ନେଲ୍‌ନାମି ନାଗେନ୍ତେ ହେତାବାଡ଼ାକେଦାଏ ।
33 En de vrouw, vrezende en bevende, wetende, wat aan haar geschied was, kwam en viel voor Hem neder, en zeide Hem al de waarheid.
୩୩ଏନ୍‌ କୁଡ଼ି ଆଇଁୟାଃ ଚିକ୍‌ନାଃ ଚିକାୟାନା ନେଆଁଁ ଆଟ୍‌କାର୍‌କେଦ୍‌ତେ, ବରତେ ଏକ୍‌ଲାଅଃତାନ୍‌ଲଃ ହିଜୁଃୟାନାଏ ଆଡଃ ଇକ୍‌ଡ଼ୁମ୍‌ ତାନ୍‌ଲଃ ସବେନାଃ ସାର୍‌ତିଗି ୟୀଶୁକେ ଉଦୁବ୍‌କିୟା ।
34 En Hij zeide tot haar: Dochter, uw geloof heeft u behouden; ga heen in vrede, en zijt genezen van deze uw kwaal.
୩୪ୟୀଶୁ କାଜିକିୟାଏ, “ଏ ମାଈ, ବିଶ୍ୱାସ୍‌ ତାମାଃ ବୁଗିୟାକାଦ୍‌ମେଁୟାଏ, ଜୁ ସୁକୁ ଜୀଉତେ ସେନଃମେ, ଆଡଃ ଆମାଃ ଦୁକୁଏତେ ବୁଗିୟାକାନ୍‌ ତାଇନଃମେ ।”
35 Terwijl Hij nog sprak, kwamen enigen van het huis des oversten der synagoge, zeggende: Uw dochter is gestorven; wat zijt gij den Meester nog moeilijk?
୩୫ୟୀଶୁ ଏନା କାଜିତାନ୍‌ ଇମ୍‌ତାଗି, ସାମାଜ୍‌ ଅଡ଼ାଃ ଚାଲାଅନିୟାଃ ଅଡ଼ାଃଏତେ କାଜି ଆଉୱାକାଦ୍‌ ହଡ଼ ଯାଇରସକେ କାଜିକିୟାଏ, “ହନ୍‌ମେକୁଡ଼ି ଗଏଃୟାନାଏ, ଗୁରୁକେ ଆଡଃ ଆଲ୍‌ମେ ଦୁକୁଇୟା ।”
36 En Jezus, terstond gehoord hebbende het woord, dat er gesproken werd, zeide tot den overste der synagoge: Vrees niet; geloof alleenlijk.
୩୬ୟୀଶୁ ଏନ୍‌କାଜି ଆୟୁମ୍‌କେଦ୍‌ତେ କା ଆୟୁମ୍‌ତାନ୍‌ ଲେକା ସାମାଜ୍‌ଅଡ଼ାଃରେନ୍‌ ଆଗୁଆଇକେ କାଜିକିୟା, “ଆଲମ୍‌ ବରଏୟା, ବିଶ୍ୱାସ୍‌ରେଗି ତାଇନଃମେ ।”
37 En Hij liet niemand toe Hem te volgen, dan Petrus, en Jakobus, en Johannes, den broeder van Jakobus;
୩୭ଆଡଃ ୟୀଶୁ, ପାତ୍‌ରାସ୍‌, ଯାକୁବ୍‌, ଆଡଃ ଯୋହାନ୍‌, ଯାକୁବ୍‌ଆଃ ହାଗାତେକେ ବାଗିକେଦ୍‌ତେ ଆଡଃ ଜେତାଏକକେ କାଏ ସେନ୍‌ ଇଚିକେଦ୍‌କଆ ।
38 En kwam in het huis des oversten der synagoge; en zag de beroerte en degenen, die zeer weenden en huilden.
୩୮ଯାଇରସଆଃ ଅଡ଼ାଃତେ ସେଟେର୍‌ୟାନ୍‌ଚି, ୟୀଶୁ ଗାଦେଲ୍‌ ହଡ଼କ ହାଲାଗୁଲାତାନ୍‌ଲଃ, ରାଆଃତାନ୍‌ ଆଡଃ ଏୟମ୍‌ତାନ୍‌ ନେଲ୍‌କେଦ୍‌କଆଏ ।
39 En ingegaan zijnde, zeide Hij tot hen: Wat maakt gij beroerte, en wat weent gij? Het kind is niet gestorven, maar het slaapt.
୩୯ଇନିଃ ଅଡ଼ାଃରେ ବଲୟାନାଏ, ଆଡଃ ଇନ୍‌କୁକେ କାଜିୟାଦ୍‌କଆ, “ଚିନାଃ ମେନ୍ତେପେ ହାଲାଗୁଲାଏତାନା ଆଡଃପେ ରାଆଃଏତାନା? ଏନ୍‌ ହନ୍‌ଦ କାଏ ଗଜାକାନା ମେନ୍‌ଦ ଦୁଡ଼ୁମ୍‌ତାନାଏ ।”
40 En zij belachten Hem; maar Hij, als Hij hen allen had uitgedreven, nam bij Zich den vader en de moeder des kinds, en degenen die met Hem waren, en ging binnen, waar het kind lag.
୪୦ଏନ୍ତେ ଇନ୍‌କୁ ଇନିଃକେ ଲାନ୍ଦାକିୟାଃକ । ମେନ୍‌ଦ ୟୀଶୁ ସବେନ୍‌ ହଡ଼କକେ ଏନ୍ତାଃଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍‌କେଦ୍‌କଚି, କୁଡ଼ିହନ୍‌ରାଃ ଏଙ୍ଗାଆପୁକିନ୍‌ ଆଡଃ ଆୟାଃଲଃ ତାଇକାନ୍‌ ଚେଲାକଲଃ, କୁଡ଼ିହନ୍‌ ଗିତିଜାକାନ୍‌ତାଃ ସେନ୍‌ ବଲୟାନାକ ।
41 En Hij vatte de hand des kinds, en zeide tot haar: Talitha kumi! hetwelk is, zijnde overgezet: Gij dochtertje (Ik zeg u), sta op.
୪୧ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ତିଃଇ ସାବ୍‌କେଦ୍‌ତେ “ଟାଲିଥାକୁମ୍‌” ମେନ୍‌କିୟାଏ, ନେ କାଜିରେୟାଃ ମୁଣ୍ଡି ନେଆଁଁ ତାନାଃ, “ଏ ମାଈ ବିରିଦ୍‌ମେ ।”
42 En terstond stond het dochtertje op, en wandelde; want het was twaalf jaren oud; en zij ontzetten zich met grote ontzetting.
୪୨ଇମ୍‌ତାଗି ଏନ୍‌ କୁଡ଼ିହନ୍‌ ବିରିଦ୍‌ୟାନାଏ ଆଡଃ ସେସେନ୍‌ ବାଡ଼ାକେଦାଏ, ଚିୟାଃଚି ଇନିଃଦ ବାରା ବାରାଷ୍‌ରେନ୍‌ ତାଇକେନାଏ । ନେଆଁଁ ନେଲ୍‌କେଦ୍‌ତେ ସବେନ୍‌କ ପୁରାଃଗି ଆକ୍‌ଦାନ୍ଦାଅୟାନାକ ।
43 En Hij gebood hun zeer, dat niemand datzelve zou weten; en zeide, dat men haar zou te eten geven.
୪୩ମେନ୍‌ଦ ୟୀଶୁ “ନେ କାଜି ଜେତାଏତାଃରେ ଆଲ୍‌ପେ ଉଦୁବେୟା,” ମେନ୍ତେ କାଜିୟାଦ୍‌କଆଏ, ଆଡଃ “କୁଡ଼ିହନ୍‌କେ ଜେତ୍‌ନାଃ ଜଜମ୍‌ ନାଙ୍ଗ୍‌ ଏମାଇପେ” ମେତାଦ୍‌କଆଏ ।

< Markus 5 >