Markus 5
1 En zij kwamen over op de andere zijde der zee, in het land der Gadarenen.
ⲁ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲙⲟⲟϣⲉ ⲉⲡⲉⲕⲣⲟ ⲛⲧⲉⲑⲁⲗⲁⲥⲥⲁ ⲉⲧⲉⲭⲱⲣⲁ ⲛⲛⲅⲉⲣⲁⲥⲏⲛⲟⲥ
2 En zo Hij uit het schip gegaan was, terstond ontmoette Hem, uit de graven, een mens met een onreinen geest;
ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲫⲱϭⲉ ⲉⲡⲉⲕⲣⲟ ⲛⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲁϥⲧⲱⲙⲛⲧ ⲉⲣⲟϥ ⲛϭⲓ ⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲉϥⲛⲏⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲉⲙϩⲁⲟⲩ ⲉⲣⲉⲟⲩⲡⲛⲁ ⲛⲁⲕⲁⲑⲁⲣⲧⲟⲛ ⲛⲙⲙⲁϥ
3 Dewelke zijn woning in de graven had, en niemand kon hem binden, ook zelfs niet met ketenen.
ⲅ̅ⲉϥϣⲟⲟⲡ ϩⲛ ⲛⲉⲙϩⲁⲟⲩ ⲉⲙⲡⲉϣⲗⲁⲁⲩ ϭⲉ ϭⲙϭⲟⲙ ⲉⲙⲟⲣϥ ϩⲛ ϩⲁⲗⲩⲥⲓⲥ ⲉⲃⲟⲗ
4 Want hij was menigmaal met boeien en ketenen gebonden geweest, en de ketenen waren van hem in stukken getrokken, en de boeien verbrijzeld, en niemand was machtig om hem te temmen.
ⲇ̅ϫⲉ ⲁⲩⲙⲟⲣϥ ⲛϩⲁϩ ⲛⲥⲟⲡ ⲛϩⲉⲛⲡⲁⲓⲇⲉⲥ ⲛⲙϩⲉⲛϩⲁⲗⲩⲥⲓⲥ ⲁⲩⲱ ϣⲁϥⲥⲗⲡⲛϩⲁⲗⲩⲥⲓⲥ ⲛϥⲟⲩⲉϭⲡ ⲙⲡⲁⲓⲇⲉⲥ ⲉⲙⲡⲉϣⲗⲁⲁⲩ ϭⲙϭⲟⲙ ⲉⲣⲟϥ
5 En hij was altijd, nacht en dag, op de bergen en in de graven, roepende en slaande zichzelven met stenen.
ⲉ̅ⲁⲩⲱ ⲟⲩⲟⲉⲓϣ ⲛⲓⲙ ⲛⲧⲉⲩϣⲏ ⲙⲛ ⲡⲉϩⲟⲟⲩ ⲛⲉϥϩⲛ ⲛⲉⲙϩⲁⲟⲩ ⲁⲩⲱ ϩⲛ ⲛⲧⲟⲩⲓⲏ ⲉϥϫⲓϣⲕⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲩϩⲓⲟⲩⲉ ⲉⲣⲟϥ ϩⲛ ⲛⲱⲛⲉ
6 Als hij nu Jezus van verre zag, liep hij toe, en aanbad Hem.
ⲋ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲛⲁⲩ ⲉⲓⲏⲥ ϩⲙ ⲡⲟⲩⲉ ⲁϥⲡⲱⲧ ⲁϥⲡⲁϩⲧϥ ϩⲁⲣⲁⲧϥ ⲁϥⲟⲩⲱϣⲧ ⲛⲁϥ
7 En met een grote stem roepende, zeide hij: Wat heb ik met U te doen, Jezus, Gij Zone Gods, des Allerhoogsten? Ik bezweer U bij God, dat Gij mij niet pijnigt!
ⲍ̅ⲁϥⲱϣ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲟⲩⲛⲟϭ ⲛϩⲣⲟⲟⲩ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲁϩⲣⲟⲕ ⲛⲙⲙⲁⲓ ⲓⲏⲥ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲧϫⲟⲥⲉ ϯⲱⲣⲕ ⲉⲣⲟⲕ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϫⲉ ⲛⲛⲉⲕⲃⲁⲥⲁⲛⲓⲍⲉ ⲙⲙⲟⲓ
8 (Want Hij zeide tot hem: Gij onreine geest, ga uit van den mens!)
ⲏ̅ⲛⲉⲣⲉⲓⲏⲥ ⲅⲁⲣ ϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲁⲙⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ⲡⲉⲡⲛⲁ ⲛⲁⲕⲁⲑⲁⲣⲧⲟⲛ
9 En Hij vraagde hem: Welke is uw naam? En hij antwoordde, zeggende: Mijn naam is Legio; want wij zijn velen.
ⲑ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥϫⲛⲟⲩ ⲙⲙⲟϥ ϫⲉ ⲛⲓⲙ ⲉⲣⲛⲧⲕ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲗⲉⲅⲓⲱⲛ ⲡⲉ ⲡⲣⲁⲛ ϫⲉ ⲧⲛϫⲕϩⲁϩ
10 En hij bad Hem zeer, dat Hij hen buiten het land niet wegzond.
ⲓ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲥⲉⲡⲥⲱⲡϥ ⲉⲙⲁⲧⲉ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲛⲛⲉϥⲛⲟϫⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲧⲉⲭⲱⲣⲁ
11 En aldaar aan de bergen was een grote kudde zwijnen, weidende.
ⲓ̅ⲁ̅ⲛⲉⲥⲙⲡⲙⲁ ⲇⲉ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ϩⲁⲣⲁⲧϥ ⲙⲡⲧⲟⲟⲩ ⲛϭⲓ ⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲁⲅⲉⲗⲏ ⲣⲣⲓⲣ ⲉⲩⲙⲟⲟⲛⲉ ⲙⲙⲟⲥ
12 En al de duivelen baden Hem, zeggende: Zend ons in die zwijnen, opdat wij in dezelve mogen varen.
ⲓ̅ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲥⲉⲡⲥⲱⲡϥ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ϫⲟⲟⲩⲛ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲛⲉϣⲁⲩ
13 En Jezus liet het hun terstond toe. En de onreine geesten, uitgevaren zijnde, voeren in de zwijnen; en de kudde stortte van de steilte af in de zee (daar waren er nu omtrent twee duizend), en versmoorden in de zee.
ⲓ̅ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲕⲁⲁⲩ ⲉⲧⲣⲉⲩⲃⲱⲕ ⲛⲧⲉⲣⲉⲛⲉⲡⲛⲁ ⲇⲉ ⲛⲁⲕⲁⲑⲁⲣⲧⲟⲛ ⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲩⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲛⲉϣⲁⲩ ⲁⲩⲱ ⲁⲥⲣⲱϩⲧ ⲛϭⲓ ⲧⲁⲅⲉⲗⲏ ⲣⲣⲓⲣ ϩⲓϫⲛ ⲧϣⲱⲙⲉ ⲉⲡⲉⲭⲏⲧ ⲉⲩⲛⲁⲣϫⲟⲩⲱⲧ ⲛϣⲉ ⲁⲩⲙⲟⲩ ϩⲛ ⲧⲉⲑⲁⲗⲁⲥⲥⲁ
14 En die de zwijnen weidden zijn gevlucht, en boodschapten zulks in de stad en op het land. En zij gingen uit, om te zien, wat het was, dat er geschied was.
ⲓ̅ⲇ̅ⲛⲉⲧⲙⲟⲟⲛⲉ ⲇⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲁⲩⲡⲱⲧ ⲁⲩϫⲓⲡⲟⲩⲱ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲧⲡⲟⲗⲓⲥ ⲙⲛⲛⲥⲱϣⲉ ⲁⲩⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲛⲁⲩ ⲉⲡⲉⲛⲧⲁϥϣⲱⲡⲉ
15 En zij kwamen tot Jezus, en zagen den bezetene zittende, en gekleed, en wel bij zijn verstand, namelijk die het legioen gehad had, en zij werden bevreesd.
ⲓ̅ⲉ̅ⲁⲩⲉⲓ ⲇⲉ ⲉⲣⲁⲧϥ ⲛⲓⲏⲥ ⲁⲩⲛⲁⲩ ⲉⲡⲉⲧⲟ ⲛⲣⲉϥϣⲟⲟⲣ ⲉϥϩⲙⲟⲟⲥ ⲉϩⲣⲁⲉⲓ ⲉⲣⲉⲛⲉϥϩⲟⲉⲓⲧⲉ ϩⲓⲱⲱϥ ⲁⲩⲱ ⲉⲣⲉⲡⲉϥϩⲏⲧ ⲥⲙⲟⲛⲧ ⲡⲉⲛⲧⲁⲗⲉⲅⲉⲱⲛ ϣⲱⲡⲉ ⲛⲙⲙⲁϥ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲣϩⲟⲧⲉ
16 En die het gezien hadden, vertelden hun, wat den bezetene geschied was, en ook van de zwijnen.
ⲓ̅ⲋ̅ⲛⲉⲛⲧⲁⲩⲛⲁⲩ ⲇⲉ ⲁⲩⲧⲁⲟⲩⲟ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲛⲑⲉ ⲛⲧⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲙⲡⲉⲧⲟ ⲛⲇⲁⲓⲙⲱⲛⲓⲟⲛ ⲁⲩⲱ ⲉⲧⲃⲉ ⲛⲉϣⲁⲩ
17 En zij begonnen Hem te bidden, dat Hij van hun landpalen wegging.
ⲓ̅ⲍ̅ⲁⲩⲥⲉⲡⲥⲱⲡϥ ⲇⲉ ⲉⲧⲣⲉϥⲡⲱⲱⲛⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲉⲩⲧⲟϣ
18 En als Hij in het schip ging, bad Hem degene, die bezeten was geweest, dat hij met Hem mocht zijn.
ⲓ̅ⲏ̅ⲁⲩⲱ ⲉϥⲛⲁⲧⲁⲗⲉ ⲉⲡϫⲟⲉⲓ ⲁϥⲥⲉⲡⲥⲱⲡϥ ⲛϭⲓ ⲡⲉⲧⲟ ⲛⲇⲁⲓⲙⲱⲛⲓⲟⲛ ⲉⲧⲣⲉϥⲟⲩⲁϩϥ ⲛⲥⲱϥ
19 Doch Jezus liet hem dat niet toe, maar zeide tot hem: Ga heen naar uw huis tot de uwen, en boodschap hun, wat grote dingen u de Heere gedaan heeft, en hoe Hij Zich uwer ontfermd heeft.
ⲓ̅ⲑ̅ⲁⲩⲱ ⲙⲡϥⲕⲁⲁϥ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲃⲱⲕ ⲉϩⲣⲁⲉⲓ ⲉⲡⲉⲕⲏⲉⲓ ϣⲁⲛⲉⲕⲣⲱⲙⲉ ⲛⲅⲧⲁⲟⲩⲟ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲛⲛⲉⲛⲧⲁⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲁⲁⲩ ⲛⲁⲕ
20 En hij ging heen, en begon te verkondigen in het land van Dekapolis, wat grote dingen hem Jezus gedaan had; en zij verwonderden zich allen.
ⲕ̅ⲉⲁϥⲛⲁ ⲛⲁⲕ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲇⲉ ⲁϥⲁⲣⲭⲉⲥⲑⲁⲓ ⲛⲧⲁϣⲉⲟⲉⲓϣ ϩⲛ ⲧⲇⲉⲕⲁⲡⲟⲗⲓⲥ ⲛⲛⲉⲛⲧⲁ ⲓⲏⲥ ⲁⲁⲩ ⲛⲁϥ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲣϣⲡⲏⲣⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ
21 En als Jezus wederom in het schip overgevaren was aan de andere zijde, vergaderde een grote schare bij Hem; en Hij was bij de zee.
ⲕ̅ⲁ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥϫⲓⲟⲟⲣ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡϫⲟⲉⲓ ⲛϭⲓ ⲓⲏⲥ ⲁϥⲉⲓ ⲉⲡⲉⲕⲣⲟ ⲁⲩⲛⲟϭ ⲙⲙⲏⲏϣⲉ ⲥⲱⲟⲩϩ ⲉⲣⲟϥ ⲛⲉϥϩⲁⲧⲉⲑⲁⲗⲁⲥⲥⲁ ⲇⲉ
22 En ziet, er kwam een van de oversten der synagoge, met name Jairus; en Hem ziende, viel hij aan Zijn voeten,
ⲕ̅ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥⲉⲓ ⲛϭⲓ ⲟⲩⲁ ⲛⲁⲣⲭⲓⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲟⲥ ⲉⲡⲉϥⲣⲁⲛ ⲡⲉ ⲓⲁⲉⲓⲣⲟⲥ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲛⲁⲩ ⲇⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲁϥⲡⲁϩⲧϥ ϩⲁⲣⲁⲧϥ
23 En bad Hem zeer, zeggende: Mijn dochtertje is in haar uiterste; ik bid U, dat Gij komt en de handen op haar legt, opdat zij behouden worde, en zij zal leven.
ⲕ̅ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥⲥⲉⲡⲥⲱⲡϥ ⲉⲙⲁⲧⲉ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲧⲁϣⲉⲉⲣⲉ ⲙⲟⲕϩ ⲛϣⲱⲛⲉ ϫⲉⲕⲁⲥ ϭⲉ ⲉⲕⲉⲉⲓ ⲛⲅⲕⲁⲧⲟⲟⲧⲕ ϩⲓϫⲱⲥ ϫⲉ ⲉⲥⲉⲗⲟ ⲛⲥⲱⲛϩ
24 En Hij ging met hem; en een grote schare volgde Hem, en zij verdrongen Hem.
ⲕ̅ⲇ̅ⲁϥⲃⲱⲕ ⲇⲉ ⲛⲙⲙⲁϥ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲟⲩⲁϩϥ ⲛⲥⲱϥ ⲛϭⲓ ⲟⲩⲛⲟϭ ⲙⲙⲏⲏϣⲉ ⲛⲉⲩⲑⲗⲓⲃⲉ ⲇⲉ ⲙⲙⲟϥ
25 En een zekere vrouw, die twaalf jaren den vloed des bloeds gehad had,
ⲕ̅ⲉ̅ⲁⲩⲱ ⲟⲩⲥϩⲓⲙⲉ ⲉⲣⲉⲡⲉⲥⲛⲟϥ ϣⲟⲩⲟ ⲙⲙⲟⲥ ⲉⲓⲥ ⲙⲛⲧⲥⲛⲟⲟⲩⲥ ⲣⲣⲟⲙⲡⲉ
26 En veel geleden had van vele medicijnmeesters, en al het hare daaraan ten koste gelegd en geen baat gevonden had, maar met welke het veeleer erger geworden was;
ⲕ̅ⲋ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲥϣⲉⲡϩⲁϩ ⲛϩⲓⲥⲉ ⲛⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲛϩⲁϩ ⲛⲥⲁⲉⲓⲛ ⲁⲩⲱ ⲁⲥϫⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛⲉⲧⲉⲩⲛⲧⲁⲥⲥⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲙⲡⲥⲙⲧⲟⲛ ⲗⲁⲁⲩ ⲁⲗⲗⲁ ⲛⲧⲁⲥⲉⲓ ⲛⲑⲟ
27 Deze van Jezus horende, kwam onder de schare van achteren, en raakte Zijn kleed aan;
ⲕ̅ⲍ̅ⲛⲧⲉⲣⲉⲥⲥⲱⲧⲙ ⲉⲧⲃⲉ ⲓⲏⲥ ⲁⲥⲟϣⲥ ⲉϩⲟⲩⲛ ϩⲙ ⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲁⲥⲉⲓ ⲉⲡⲁϩⲟⲩ ⲙⲙⲟϥ ⲁⲥϫⲱϩ ⲉⲧⲉϥϣⲧⲏⲛ
28 Want zij zeide: Indien ik maar Zijn klederen mag aanraken, zal ik gezond worden.
ⲕ̅ⲏ̅ⲁⲥϫⲟⲟⲥ ⲅⲁⲣ ϫⲉ ⲉⲓϣⲁⲛϫⲱϩ ⲉⲛⲉϥϩⲟⲓⲧⲉ ϯⲛⲁⲗⲟ
29 En terstond is de fontein haars bloeds opgedroogd, en zij gevoelde aan haar lichaam, dat zij van die kwaal genezen was.
ⲕ̅ⲑ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲁⲥϭⲱ ⲛϭⲓ ⲧⲡⲏⲅⲏ ⲙⲡⲉⲥⲥⲛⲟϥ ⲁⲩⲱ ⲁⲥⲉⲓⲙⲉ ϩⲙ ⲡⲉⲥⲥⲱⲙⲁ ϫⲉ ⲁⲥⲗⲟ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲙⲁⲥⲧⲓⲅⲝ ⲉⲧⲛⲙⲙⲁⲥ
30 En terstond Jezus, bekennende in Zichzelven de kracht, die van Hem uitgegaan was, keerde Zich om in de schare, en zeide: Wie heeft Mijn klederen aangeraakt?
ⲗ̅ⲓⲏⲥ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲉⲓⲙⲉ ⲛⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ϩⲣⲁⲓ ⲛϩⲏⲧϥ ⲉⲧϭⲟⲙ ⲉⲛⲧⲁⲥⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲙⲟϥ ⲁϥⲕⲧⲟϥ ϩⲙ ⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲛⲓⲙ ⲡⲉ ⲛⲧⲁϥϫⲱϩ ⲉⲛⲁϩⲟⲓⲧⲉ
31 En Zijn discipelen zeiden tot Hem: Gij ziet, dat de schare U verdringt, en zegt Gij: Wie heeft Mij aangeraakt?
ⲗ̅ⲁ̅ⲡⲉϫⲉⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲕⲛⲁⲩ ⲉⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲉⲧⲑⲗⲓⲃⲉ ⲙⲙⲟⲕ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲁⲓ ⲕϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲛⲓⲙ ⲡⲉ ⲛⲧⲁϥϫⲱϩ ⲉⲣⲟⲉⲓ
32 En Hij zag rondom om haar te zien, die dat gedaan had.
ⲗ̅ⲃ̅ⲁϥⲕⲧⲉⲓⲁⲧϥ ⲇⲉ ⲉⲛⲁⲩ ⲉⲧⲉⲛⲧⲁⲥⲣ ⲡⲁⲓ
33 En de vrouw, vrezende en bevende, wetende, wat aan haar geschied was, kwam en viel voor Hem neder, en zeide Hem al de waarheid.
ⲗ̅ⲅ̅ⲧⲉⲥϩⲓⲙⲉ ⲇⲉ ⲁⲥⲣ ϩⲟⲧⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲥⲥⲧⲱⲧ ⲉⲥⲥⲟⲟⲩⲛ ⲙⲡⲉⲛⲧⲁϥϣⲱⲡⲉ ⲙⲙⲟⲥ ⲁⲥⲉⲓ ⲁⲥⲡⲁϩⲧⲥ ϩⲁⲣⲁⲧϥ ⲁⲥⲧⲁⲟⲩⲟ ⲉⲣⲟϥ ⲛⲧⲙⲉ ⲧⲏⲣⲥ
34 En Hij zeide tot haar: Dochter, uw geloof heeft u behouden; ga heen in vrede, en zijt genezen van deze uw kwaal.
ⲗ̅ⲇ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲥ ϫⲉ ⲧⲁϣⲉⲉⲣⲉ ⲧⲟⲩⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ⲧⲉ ⲛⲧⲁⲥⲛⲁϩⲙⲉ ⲃⲱⲕ ϩⲛ ⲟⲩⲉⲓⲣⲏⲛⲏ ⲛⲧⲉⲗⲟ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲟⲩⲙⲁⲥⲧⲓⲅⲝ
35 Terwijl Hij nog sprak, kwamen enigen van het huis des oversten der synagoge, zeggende: Uw dochter is gestorven; wat zijt gij den Meester nog moeilijk?
ⲗ̅ⲉ̅ⲉⲧⲓ ⲛⲧⲟϥ ⲉϥϣⲁϫⲉ ⲁⲩⲉⲓ ⲛϭⲓ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲙⲡⲁⲣⲭⲓⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲟⲥ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲧⲉⲕϣⲉⲉⲣⲉ ⲁⲥⲙⲟⲩ ⲉⲕⲛⲁϯϩⲟⲓ ϭⲉ ⲙⲡⲥⲁϩ ⲉⲧⲃⲉ ⲟⲩ
36 En Jezus, terstond gehoord hebbende het woord, dat er gesproken werd, zeide tot den overste der synagoge: Vrees niet; geloof alleenlijk.
ⲗ̅ⲋ̅ⲓⲏⲥ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲥⲱⲧⲙ ⲉⲡϣⲁϫⲉ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟϥ ⲡⲉϫⲁϥ ⲙⲡⲁⲣⲭⲓⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲟⲥ ϫⲉ ⲙⲡⲣⲣ ϩⲟⲧⲉ ⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲙⲙⲁⲧⲉ
37 En Hij liet niemand toe Hem te volgen, dan Petrus, en Jakobus, en Johannes, den broeder van Jakobus;
ⲗ̅ⲍ̅ⲁⲩⲱ ⲙⲡϥⲕⲁⲗⲁⲁⲩ ⲉⲟⲩⲁϩϥ ⲛⲥⲱϥ ⲛⲥⲁⲡⲉⲧⲣⲟⲥ ⲛⲙⲓⲁⲕⲱⲃⲟⲥ ⲛⲙⲓⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲡⲥⲟⲛ ⲛⲓⲁⲕⲱⲃⲟⲥ
38 En kwam in het huis des oversten der synagoge; en zag de beroerte en degenen, die zeer weenden en huilden.
ⲗ̅ⲏ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲉⲓ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲡⲏⲉⲓ ⲙⲡⲁⲣⲭⲓⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲟⲥ ⲁϥⲛⲁⲩ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲉⲩϣⲧⲣⲧⲱⲣ ⲁⲩⲱ ⲉⲩⲣⲓⲙⲉ ⲉⲩⲟⲩⲛⲣⲟ ⲉⲙⲁⲧⲉ
39 En ingegaan zijnde, zeide Hij tot hen: Wat maakt gij beroerte, en wat weent gij? Het kind is niet gestorven, maar het slaapt.
ⲗ̅ⲑ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲃⲱⲕ ⲇⲉ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲁϩⲣⲱⲧⲛ ⲧⲉⲧⲛϣⲧⲣⲧⲱⲣ ⲁⲩⲱ ⲧⲉⲧⲛⲣⲓⲙⲉ ⲉⲧϣⲉⲉⲣⲉ ϣⲏⲙ ⲙⲡⲥⲙⲟⲩ ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲥⲛⲕⲟⲧⲕ
40 En zij belachten Hem; maar Hij, als Hij hen allen had uitgedreven, nam bij Zich den vader en de moeder des kinds, en degenen die met Hem waren, en ging binnen, waar het kind lag.
ⲙ̅ⲁⲩⲥⲱⲃⲉ ⲛⲥⲱϥ ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲛⲟϫⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲁϥϫⲓⲡⲓⲱⲧ ⲛⲧϣⲉⲉⲣⲉ ϣⲏⲙ ⲙⲛ ⲧⲉⲥⲙⲁⲁⲩ ⲙⲛ ⲛⲉⲧⲛⲙⲙⲁϥ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲙⲁ ⲉⲧⲉⲣⲉⲧϣⲉⲉⲣⲉ ϣⲏⲙ ⲛϩⲏⲧϥ
41 En Hij vatte de hand des kinds, en zeide tot haar: Talitha kumi! hetwelk is, zijnde overgezet: Gij dochtertje (Ik zeg u), sta op.
ⲙ̅ⲁ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲛⲧϭⲓϫ ⲛⲧϣⲉⲉⲣⲉ ϣⲏⲙ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲥ ϫⲉ ⲧⲁⲗⲉⲓⲑⲁ ⲕⲟⲩⲙ ⲉⲧⲉ ⲡⲁⲓ ⲡⲉ ϣⲁⲩⲟⲩⲁϩⲙⲉϥ ϫⲉ ⲧϣⲉⲉⲣⲉ ϣⲏⲙ ⲉⲉⲓϫⲉⲣⲟ ⲧⲱⲟⲩⲛⲉ
42 En terstond stond het dochtertje op, en wandelde; want het was twaalf jaren oud; en zij ontzetten zich met grote ontzetting.
ⲙ̅ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲁⲥⲧⲱⲟⲩⲛⲥ ⲛϭⲓ ⲧϣⲉⲉⲣⲉ ϣⲏⲙ ⲁⲥⲙⲟⲟϣⲉ ⲛⲉⲥϩⲙ ⲙⲛⲧⲥⲛⲟⲟⲩⲥ ⲅⲁⲣ ⲣⲣⲟⲙⲡⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲣϣⲡⲏⲣⲉ ⲛⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲛⲟⲩⲛⲟϭ ⲛϣⲡⲏⲣⲉ
43 En Hij gebood hun zeer, dat niemand datzelve zou weten; en zeide, dat men haar zou te eten geven.
ⲙ̅ⲅ̅ⲁϥϩⲱⲛ ⲇⲉ ⲉⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲉⲙⲁⲧⲉ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲛⲛⲉⲗⲁⲁⲩ ⲉⲓⲙⲉ ⲉⲡⲁⲓ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲟⲩⲉϩⲥⲁϩⲛⲉ ⲉⲧⲣⲉⲩⲧⲙⲙⲟⲥ
