Markus 3
1 En Hij ging wederom in de synagoge; en aldaar was een mens, hebbende een verdorde hand.
| اَنَنْتَرَں یِیشُح پُنَ رْبھَجَنَگرِہَں پْرَوِشْٹَسْتَسْمِنْ سْتھانے شُشْکَہَسْتَ ایکو مانَوَ آسِیتْ۔ |
2 En zij namen Hem waar, of Hij op den sabbat hem genezen zou, opdat zij Hem beschuldigen mochten.
| سَ وِشْرامَوارے تَمَروگِنَں کَرِشْیَتِ نَویتْیَتْرَ بَہَوَسْتَمْ اَپَوَدِتُں چھِدْرَمَپیکْشِتَوَنْتَح۔ |
3 En Hij zeide tot den mens, die de verdorde hand had: Sta op in het midden.
| تَدا سَ تَں شُشْکَہَسْتَں مَنُشْیَں جَگادَ مَدھْیَسْتھانے تْوَمُتِّشْٹھَ۔ |
4 En Hij zeide tot hen: Is het geoorloofd op sabbatdagen goed te doen, of kwaad te doen, een mens te behouden, of te doden? En zij zwegen stil.
| تَتَح پَرَں سَ تانْ پَپْرَچّھَ وِشْرامَوارے ہِتَمَہِتَں تَتھا ہِ پْرانَرَکْشا وا پْرانَناشَ ایشاں مَدھْیے کِں کَرَنِییَں ؟ کِنْتُ تے نِحشَبْداسْتَسْتھُح۔ |
5 En als Hij hen met toorn rondom aangezien had, meteen bedroefd zijnde over de verharding van hun hart, zeide Hij tot den mens: Strek uw hand uit. En hij strekte ze uit; en zijn hand werd hersteld, gezond gelijk de andere.
| تَدا سَ تیشامَنْتَحکَرَناناں کاٹھِنْیادّھیتو رْدُحکھِتَح کْرودھاتْ چَرْتُدَشو درِشْٹَوانْ تَں مانُشَں گَدِتَوانْ تَں ہَسْتَں وِسْتارَیَ، تَتَسْتینَ ہَسْتے وِسْترِتے تَدّھَسْتونْیَہَسْتَوَدْ اَروگو جاتَح۔ |
6 En de Farizeen, uitgegaan zijnde, hebben terstond met de Herodianen te zamen raad gehouden tegen Hem, hoe zij Hem doden zouden.
| اَتھَ پھِرُوشِنَح پْرَسْتھایَ تَں ناشَیِتُں ہیرودِییَیح سَہَ مَنْتْرَیِتُماریبھِرے۔ |
7 En Jezus vertrok met Zijn discipelen naar de zee; en Hem volgde een grote menigte van Galilea, en van Judea,
| اَتَایوَ یِیشُسْتَتْسْتھانَں پَرِتْیَجْیَ شِشْیَیح سَہَ پُنَح ساگَرَسَمِیپَں گَتَح؛ |
8 En van Jeruzalem, en van Idumea, en van over de Jordaan; en die van omtrent Tyrus en Sidon, een grote menigte, gehoord hebbende, hoe grote dingen Hij deed, kwamen tot Hem.
| تَتو گالِیلْیِہُودا-یِرُوشالَمْ-اِدومْ-یَرْدَنَّدِیپارَسْتھانیبھْیو لوکَسَمُوہَسْتَسْیَ پَشْچادْ گَتَح؛ تَدَنْیَح سورَسِیدَنوح سَمِیپَواسِلوکَسَمُوہَشْچَ تَسْیَ مَہاکَرْمَّناں وارْتَّں شْرُتْوا تَسْیَ سَنِّدھِماگَتَح۔ |
9 En Hij zeide tot Zijn discipelen, dat een scheepje steeds omtrent Hem blijven zou, om der schare wil, opdat zij Hem niet zouden verdringen.
| تَدا لوکَسَمُوہَشْچیتْ تَسْیوپَرِ پَتَتِ اِتْیاشَنْکْیَ سَ ناوَمیکاں نِکَٹے سْتھاپَیِتُں شِشْیانادِشْٹَوانْ۔ |
10 Want Hij had er velen genezen, alzo dat Hem al degenen, die enige kwalen hadden, overvielen, opdat zij Hem mochten aanraken.
| یَتونیکَمَنُشْیاناماروگْیَکَرَنادْ وْیادھِگْرَسْتاح سَرْوّے تَں سْپْرَشْٹُں پَرَسْپَرَں بَلینَ یَتْنَوَنْتَح۔ |
11 En de onreine geesten, als zij Hem zagen, vielen voor Hem neder en riepen, zeggende: Gij zijt de Zone Gods!
| اَپَرَنْچَ اَپَوِتْرَبھُوتاسْتَں درِشْٹْوا تَچَّرَنَیوح پَتِتْوا پْروچَیح پْروچُح، تْوَمِیشْوَرَسْیَ پُتْرَح۔ |
12 En Hij gebood hun scherpelijk dat zij Hem niet zouden openbaar maken.
| کِنْتُ سَ تانْ درِڈھَمْ آجْناپْیَ سْوَں پَرِچایِتُں نِشِدّھَوانْ۔ |
13 En Hij klom op den berg, en riep tot Zich, die Hij wilde; en zij kwamen tot Hem.
| اَنَنْتَرَں سَ پَرْوَّتَمارُہْیَ یَں یَں پْرَتِچّھا تَں تَماہُوتَوانْ تَتَسْتے تَتْسَمِیپَماگَتاح۔ |
14 En Hij stelde er twaalf, opdat zij met Hem zouden zijn, en opdat Hij dezelve zou uitzenden om te prediken;
| تَدا سَ دْوادَشَجَنانْ سْوینَ سَہَ سْتھاتُں سُسَںوادَپْرَچارایَ پْریرِتا بھَوِتُں |
15 En om macht te hebben, de ziekten te genezen, en de duivelen uit te werpen.
| سَرْوَّپْرَکارَوْیادھِیناں شَمَنَکَرَنایَ پْرَبھاوَں پْراپْتُں بھُوتانْ تْیاجَیِتُنْچَ نِیُکْتَوانْ۔ |
16 En Simon gaf Hij den toe naam Petrus;
| تیشاں نامانِیمانِ، شِمونْ سِوَدِپُتْرو |
17 En Jakobus, den zoon van Zebedeus, en Johannes, den broeder van Jakobus; en gaf hun toe namen, Boanerges, hetwelk is, zonen des donders;
| یاکُوبْ تَسْیَ بھْراتا یوہَنْ چَ آنْدْرِیَح پھِلِپو بَرْتھَلَمَیَح، |
18 En Andreas, en Filippus, en Bartholomeus, en Mattheus, en Thomas, en Jakobus, den zoon van Alfeus, en Thaddeus, en Simon Kananites,
| مَتھِی تھوما چَ آلْپھِییَپُتْرو یاکُوبْ تھَدِّییَح کِنانِییَح شِمونْ یَسْتَں پَرَہَسْتیشْوَرْپَیِشْیَتِ سَ اِیشْکَرِیوتِییَیِہُوداشْچَ۔ |
19 En Judas Iskariot, die Hem ook verraden heeft.
| سَ شِمونے پِتَرَ اِتْیُپَنامَ دَدَو یاکُوبْیوہَنْبھْیاں چَ بِنیرِگِشْ اَرْتھَتو میگھَنادَپُتْراوِتْیُپَنامَ دَدَو۔ |
20 En zij kwamen in huis; en daar vergaderde wederom een schare, alzo dat zij ook zelfs niet konden brood eten.
| اَنَنْتَرَں تے نِویشَنَں گَتاح، کِنْتُ تَتْراپِ پُنَرْمَہانْ جَنَسَماگَمو بھَوَتْ تَسْماتّے بھوکْتُمَپْیَوَکاشَں نَ پْراپْتاح۔ |
21 En als degenen, die Hem bestonden, dit hoorden, gingen zij uit, om Hem vast te houden; want zij zeiden: Hij is buiten Zijn zinnen.
| تَتَسْتَسْیَ سُہرِلّوکا اِماں وارْتّاں پْراپْیَ سَ ہَتَجْنانوبھُودْ اِتِ کَتھاں کَتھَیِتْوا تَں دھرِتْوانیتُں گَتاح۔ |
22 En de Schriftgeleerden, die van Jeruzalem afgekomen waren, zeiden: Hij heeft Beelzebul, en door den overste der duivelen werpt Hij de duivelen uit.
| اَپَرَنْچَ یِرُوشالَمَ آگَتا یے یےدھْیاپَکاسْتے جَگَدُرَیَں پُرُشو بھُوتَپَتْیابِشْٹَسْتینَ بھُوتَپَتِنا بھُوتانْ تْیاجَیَتِ۔ |
23 En hen tot Zich geroepen hebbende, zeide Hij tot hen in gelijkenissen: Hoe kan de satan den satan uitwerpen?
| تَتَسْتاناہُویَ یِیشُ رْدرِشْٹانْتَیح کَتھاں کَتھِتَوانْ شَیتانْ کَتھَں شَیتانَں تْیاجَیِتُں شَکْنوتِ؟ |
24 En indien een koninkrijk tegen zichzelf verdeeld is, zo kan dat koninkrijk niet bestaan.
| کِنْچَنَ راجْیَں یَدِ سْوَوِرودھینَ پرِتھَگْ بھَوَتِ تَرْہِ تَدْ راجْیَں سْتھِرَں سْتھاتُں نَ شَکْنوتِ۔ |
25 En indien een huis tegen zichzelf verdeeld is, zo kan dat huis niet bestaan.
| تَتھا کَسْیاپِ پَرِوارو یَدِ پَرَسْپَرَں وِرودھِی بھَوَتِ تَرْہِ سوپِ پَرِوارَح سْتھِرَں سْتھاتُں نَ شَکْنوتِ۔ |
26 En indien de satan tegen zichzelven opstaat, en verdeeld is, zo kan hij niet bestaan, maar heeft een einde.
| تَدْوَتْ شَیتانْ یَدِ سْوَوِپَکْشَتَیا اُتِّشْٹھَنْ بھِنّو بھَوَتِ تَرْہِ سوپِ سْتھِرَں سْتھاتُں نَ شَکْنوتِ کِنْتُوچّھِنّو بھَوَتِ۔ |
27 Er kan niemand in het huis eens sterken ingaan en zijn vaten ontroven, indien hij niet eerst den sterke bindt; en alsdan zal hij zijn huis beroven.
| اَپَرَنْچَ پْرَبَلَں جَنَں پْرَتھَمَں نَ بَدّھا کوپِ تَسْیَ گرِہَں پْرَوِشْیَ دْرَوْیانِ لُنْٹھَیِتُں نَ شَکْنوتِ، تَں بَدْوَّیوَ تَسْیَ گرِہَسْیَ دْرَوْیانِ لُنْٹھَیِتُں شَکْنوتِ۔ |
28 Voorwaar, Ik zeg u, dat al de zonden den kinderen der mensen zullen vergeven worden, en allerlei lasteringen, waarmede zij zullen gelasterd hebben;
| اَتوہیتو رْیُشْمَبھْیَمَہَں سَتْیَں کَتھَیامِ مَنُشْیاناں سَنْتانا یانِ یانِ پاپانِیشْوَرَنِنْدانْچَ کُرْوَّنْتِ تیشاں تَتْسَرْوّیشامَپَرادھاناں کْشَما بھَوِتُں شَکْنوتِ، |
29 Maar zo wie zal gelasterd hebben tegen den Heiligen Geest, die heeft geen vergeving in der eeuwigheid, maar hij is schuldig des eeuwigen oordeels. (aiōn g165, aiōnios g166)
| کِنْتُ یَح کَشْچِتْ پَوِتْرَماتْمانَں نِنْدَتِ تَسْیاپَرادھَسْیَ کْشَما کَداپِ نَ بھَوِشْیَتِ سونَنْتَدَنْڈَسْیارْہو بھَوِشْیَتِ۔ (aiōn g165, aiōnios g166) |
30 Want zij zeiden: Hij heeft een onreinen geest.
| تَسْیاپَوِتْرَبھُوتوسْتِ تیشامیتَتْکَتھاہیتوح سَ اِتّھَں کَتھِتَوانْ۔ |
31 Zo kwamen dan Zijn broeders en Zijn moeder; en buiten staande, zonden zij tot Hem, en riepen Hem.
| اَتھَ تَسْیَ ماتا بھْراترِگَنَشْچاگَتْیَ بَہِسْتِشْٹھَنَتو لوکانْ پْریشْیَ تَماہُوتَوَنْتَح۔ |
32 En de schare zat rondom Hem; en zij zeiden tot Hem: Zie, Uw moeder en Uw broeders daar buiten zoeken U.
| تَتَسْتَتْسَنِّدھَو سَمُپَوِشْٹا لوکاسْتَں بَبھاشِرے پَشْیَ بَہِسْتَوَ ماتا بھْراتَرَشْچَ تْوامْ اَنْوِچّھَنْتِ۔ |
33 En Hij antwoordde hun, zeggende: Wie is Mijn moeder, of Mijn broeders?
| تَدا سَ تانْ پْرَتْیُواچَ مَمَ ماتا کا بھْراتَرو وا کے؟ تَتَح پَرَں سَ سْوَمِیپوپَوِشْٹانْ شِشْیانْ پْرَتِ اَوَلوکَنَں کرِتْوا کَتھَیاماسَ |
34 En rondom overzien hebbende, die om Hem zaten, zeide Hij: Ziet, Mijn moeder en Mijn broeders.
| پَشْیَتَیتے مَمَ ماتا بھْراتَرَشْچَ۔ |
35 Want zo wie den wil van God doet, die is Mijn broeder, en Mijn zuster, en moeder.
| یَح کَشْچِدْ اِیشْوَرَسْییشْٹاں کْرِیاں کَروتِ سَ ایوَ مَمَ بھْراتا بھَگِنِی ماتا چَ۔ |
