< Markus 3 >

1 En Hij ging wederom in de synagoge; en aldaar was een mens, hebbende een verdorde hand.
అనన్తరం యీశుః పున ర్భజనగృహం ప్రవిష్టస్తస్మిన్ స్థానే శుష్కహస్త ఏకో మానవ ఆసీత్|
2 En zij namen Hem waar, of Hij op den sabbat hem genezen zou, opdat zij Hem beschuldigen mochten.
స విశ్రామవారే తమరోగిణం కరిష్యతి నవేత్యత్ర బహవస్తమ్ అపవదితుం ఛిద్రమపేక్షితవన్తః|
3 En Hij zeide tot den mens, die de verdorde hand had: Sta op in het midden.
తదా స తం శుష్కహస్తం మనుష్యం జగాద మధ్యస్థానే త్వముత్తిష్ఠ|
4 En Hij zeide tot hen: Is het geoorloofd op sabbatdagen goed te doen, of kwaad te doen, een mens te behouden, of te doden? En zij zwegen stil.
తతః పరం స తాన్ పప్రచ్ఛ విశ్రామవారే హితమహితం తథా హి ప్రాణరక్షా వా ప్రాణనాశ ఏషాం మధ్యే కిం కరణీయం? కిన్తు తే నిఃశబ్దాస్తస్థుః|
5 En als Hij hen met toorn rondom aangezien had, meteen bedroefd zijnde over de verharding van hun hart, zeide Hij tot den mens: Strek uw hand uit. En hij strekte ze uit; en zijn hand werd hersteld, gezond gelijk de andere.
తదా స తేషామన్తఃకరణానాం కాఠిన్యాద్ధేతో ర్దుఃఖితః క్రోధాత్ చర్తుదశో దృష్టవాన్ తం మానుషం గదితవాన్ తం హస్తం విస్తారయ, తతస్తేన హస్తే విస్తృతే తద్ధస్తోఽన్యహస్తవద్ అరోగో జాతః|
6 En de Farizeen, uitgegaan zijnde, hebben terstond met de Herodianen te zamen raad gehouden tegen Hem, hoe zij Hem doden zouden.
అథ ఫిరూశినః ప్రస్థాయ తం నాశయితుం హేరోదీయైః సహ మన్త్రయితుమారేభిరే|
7 En Jezus vertrok met Zijn discipelen naar de zee; en Hem volgde een grote menigte van Galilea, en van Judea,
అతఏవ యీశుస్తత్స్థానం పరిత్యజ్య శిష్యైః సహ పునః సాగరసమీపం గతః;
8 En van Jeruzalem, en van Idumea, en van over de Jordaan; en die van omtrent Tyrus en Sidon, een grote menigte, gehoord hebbende, hoe grote dingen Hij deed, kwamen tot Hem.
తతో గాలీల్యిహూదా-యిరూశాలమ్-ఇదోమ్-యర్దన్నదీపారస్థానేభ్యో లోకసమూహస్తస్య పశ్చాద్ గతః; తదన్యః సోరసీదనోః సమీపవాసిలోకసమూహశ్చ తస్య మహాకర్మ్మణాం వార్త్తం శ్రుత్వా తస్య సన్నిధిమాగతః|
9 En Hij zeide tot Zijn discipelen, dat een scheepje steeds omtrent Hem blijven zou, om der schare wil, opdat zij Hem niet zouden verdringen.
తదా లోకసమూహశ్చేత్ తస్యోపరి పతతి ఇత్యాశఙ్క్య స నావమేకాం నికటే స్థాపయితుం శిష్యానాదిష్టవాన్|
10 Want Hij had er velen genezen, alzo dat Hem al degenen, die enige kwalen hadden, overvielen, opdat zij Hem mochten aanraken.
యతోఽనేకమనుష్యాణామారోగ్యకరణాద్ వ్యాధిగ్రస్తాః సర్వ్వే తం స్ప్రష్టుం పరస్పరం బలేన యత్నవన్తః|
11 En de onreine geesten, als zij Hem zagen, vielen voor Hem neder en riepen, zeggende: Gij zijt de Zone Gods!
అపరఞ్చ అపవిత్రభూతాస్తం దృష్ట్వా తచ్చరణయోః పతిత్వా ప్రోచైః ప్రోచుః, త్వమీశ్వరస్య పుత్రః|
12 En Hij gebood hun scherpelijk dat zij Hem niet zouden openbaar maken.
కిన్తు స తాన్ దృఢమ్ ఆజ్ఞాప్య స్వం పరిచాయితుం నిషిద్ధవాన్|
13 En Hij klom op den berg, en riep tot Zich, die Hij wilde; en zij kwamen tot Hem.
అనన్తరం స పర్వ్వతమారుహ్య యం యం ప్రతిచ్ఛా తం తమాహూతవాన్ తతస్తే తత్సమీపమాగతాః|
14 En Hij stelde er twaalf, opdat zij met Hem zouden zijn, en opdat Hij dezelve zou uitzenden om te prediken;
తదా స ద్వాదశజనాన్ స్వేన సహ స్థాతుం సుసంవాదప్రచారాయ ప్రేరితా భవితుం
15 En om macht te hebben, de ziekten te genezen, en de duivelen uit te werpen.
సర్వ్వప్రకారవ్యాధీనాం శమనకరణాయ ప్రభావం ప్రాప్తుం భూతాన్ త్యాజయితుఞ్చ నియుక్తవాన్|
16 En Simon gaf Hij den toe naam Petrus;
తేషాం నామానీమాని, శిమోన్ సివదిపుత్రో
17 En Jakobus, den zoon van Zebedeus, en Johannes, den broeder van Jakobus; en gaf hun toe namen, Boanerges, hetwelk is, zonen des donders;
యాకూబ్ తస్య భ్రాతా యోహన్ చ ఆన్ద్రియః ఫిలిపో బర్థలమయః,
18 En Andreas, en Filippus, en Bartholomeus, en Mattheus, en Thomas, en Jakobus, den zoon van Alfeus, en Thaddeus, en Simon Kananites,
మథీ థోమా చ ఆల్ఫీయపుత్రో యాకూబ్ థద్దీయః కినానీయః శిమోన్ యస్తం పరహస్తేష్వర్పయిష్యతి స ఈష్కరియోతీయయిహూదాశ్చ|
19 En Judas Iskariot, die Hem ook verraden heeft.
స శిమోనే పితర ఇత్యుపనామ దదౌ యాకూబ్యోహన్భ్యాం చ బినేరిగిశ్ అర్థతో మేఘనాదపుత్రావిత్యుపనామ దదౌ|
20 En zij kwamen in huis; en daar vergaderde wederom een schare, alzo dat zij ook zelfs niet konden brood eten.
అనన్తరం తే నివేశనం గతాః, కిన్తు తత్రాపి పునర్మహాన్ జనసమాగమో ఽభవత్ తస్మాత్తే భోక్తుమప్యవకాశం న ప్రాప్తాః|
21 En als degenen, die Hem bestonden, dit hoorden, gingen zij uit, om Hem vast te houden; want zij zeiden: Hij is buiten Zijn zinnen.
తతస్తస్య సుహృల్లోకా ఇమాం వార్త్తాం ప్రాప్య స హతజ్ఞానోభూద్ ఇతి కథాం కథయిత్వా తం ధృత్వానేతుం గతాః|
22 En de Schriftgeleerden, die van Jeruzalem afgekomen waren, zeiden: Hij heeft Beelzebul, en door den overste der duivelen werpt Hij de duivelen uit.
అపరఞ్చ యిరూశాలమ ఆగతా యే యేఽధ్యాపకాస్తే జగదురయం పురుషో భూతపత్యాబిష్టస్తేన భూతపతినా భూతాన్ త్యాజయతి|
23 En hen tot Zich geroepen hebbende, zeide Hij tot hen in gelijkenissen: Hoe kan de satan den satan uitwerpen?
తతస్తానాహూయ యీశు ర్దృష్టాన్తైః కథాం కథితవాన్ శైతాన్ కథం శైతానం త్యాజయితుం శక్నోతి?
24 En indien een koninkrijk tegen zichzelf verdeeld is, zo kan dat koninkrijk niet bestaan.
కిఞ్చన రాజ్యం యది స్వవిరోధేన పృథగ్ భవతి తర్హి తద్ రాజ్యం స్థిరం స్థాతుం న శక్నోతి|
25 En indien een huis tegen zichzelf verdeeld is, zo kan dat huis niet bestaan.
తథా కస్యాపి పరివారో యది పరస్పరం విరోధీ భవతి తర్హి సోపి పరివారః స్థిరం స్థాతుం న శక్నోతి|
26 En indien de satan tegen zichzelven opstaat, en verdeeld is, zo kan hij niet bestaan, maar heeft een einde.
తద్వత్ శైతాన్ యది స్వవిపక్షతయా ఉత్తిష్ఠన్ భిన్నో భవతి తర్హి సోపి స్థిరం స్థాతుం న శక్నోతి కిన్తూచ్ఛిన్నో భవతి|
27 Er kan niemand in het huis eens sterken ingaan en zijn vaten ontroven, indien hij niet eerst den sterke bindt; en alsdan zal hij zijn huis beroven.
అపరఞ్చ ప్రబలం జనం ప్రథమం న బద్ధా కోపి తస్య గృహం ప్రవిశ్య ద్రవ్యాణి లుణ్ఠయితుం న శక్నోతి, తం బద్వ్వైవ తస్య గృహస్య ద్రవ్యాణి లుణ్ఠయితుం శక్నోతి|
28 Voorwaar, Ik zeg u, dat al de zonden den kinderen der mensen zullen vergeven worden, en allerlei lasteringen, waarmede zij zullen gelasterd hebben;
అతోహేతో ర్యుష్మభ్యమహం సత్యం కథయామి మనుష్యాణాం సన్తానా యాని యాని పాపానీశ్వరనిన్దాఞ్చ కుర్వ్వన్తి తేషాం తత్సర్వ్వేషామపరాధానాం క్షమా భవితుం శక్నోతి,
29 Maar zo wie zal gelasterd hebben tegen den Heiligen Geest, die heeft geen vergeving in der eeuwigheid, maar hij is schuldig des eeuwigen oordeels. (aiōn g165, aiōnios g166)
కిన్తు యః కశ్చిత్ పవిత్రమాత్మానం నిన్దతి తస్యాపరాధస్య క్షమా కదాపి న భవిష్యతి సోనన్తదణ్డస్యార్హో భవిష్యతి| (aiōn g165, aiōnios g166)
30 Want zij zeiden: Hij heeft een onreinen geest.
తస్యాపవిత్రభూతోఽస్తి తేషామేతత్కథాహేతోః స ఇత్థం కథితవాన్|
31 Zo kwamen dan Zijn broeders en Zijn moeder; en buiten staande, zonden zij tot Hem, en riepen Hem.
అథ తస్య మాతా భ్రాతృగణశ్చాగత్య బహిస్తిష్ఠనతో లోకాన్ ప్రేష్య తమాహూతవన్తః|
32 En de schare zat rondom Hem; en zij zeiden tot Hem: Zie, Uw moeder en Uw broeders daar buiten zoeken U.
తతస్తత్సన్నిధౌ సముపవిష్టా లోకాస్తం బభాషిరే పశ్య బహిస్తవ మాతా భ్రాతరశ్చ త్వామ్ అన్విచ్ఛన్తి|
33 En Hij antwoordde hun, zeggende: Wie is Mijn moeder, of Mijn broeders?
తదా స తాన్ ప్రత్యువాచ మమ మాతా కా భ్రాతరో వా కే? తతః పరం స స్వమీపోపవిష్టాన్ శిష్యాన్ ప్రతి అవలోకనం కృత్వా కథయామాస
34 En rondom overzien hebbende, die om Hem zaten, zeide Hij: Ziet, Mijn moeder en Mijn broeders.
పశ్యతైతే మమ మాతా భ్రాతరశ్చ|
35 Want zo wie den wil van God doet, die is Mijn broeder, en Mijn zuster, en moeder.
యః కశ్చిద్ ఈశ్వరస్యేష్టాం క్రియాం కరోతి స ఏవ మమ భ్రాతా భగినీ మాతా చ|

< Markus 3 >