Markus 3
1 En Hij ging wederom in de synagoge; en aldaar was een mens, hebbende een verdorde hand.
அநந்தரம்’ யீஸு²: புந ர்ப⁴ஜநக்³ரு’ஹம்’ ப்ரவிஷ்டஸ்தஸ்மிந் ஸ்தா²நே ஸு²ஷ்கஹஸ்த ஏகோ மாநவ ஆஸீத்|
2 En zij namen Hem waar, of Hij op den sabbat hem genezen zou, opdat zij Hem beschuldigen mochten.
ஸ விஸ்²ராமவாரே தமரோகி³ணம்’ கரிஷ்யதி நவேத்யத்ர ப³ஹவஸ்தம் அபவதி³தும்’ சி²த்³ரமபேக்ஷிதவந்த: |
3 En Hij zeide tot den mens, die de verdorde hand had: Sta op in het midden.
ததா³ ஸ தம்’ ஸு²ஷ்கஹஸ்தம்’ மநுஷ்யம்’ ஜகா³த³ மத்⁴யஸ்தா²நே த்வமுத்திஷ்ட²|
4 En Hij zeide tot hen: Is het geoorloofd op sabbatdagen goed te doen, of kwaad te doen, een mens te behouden, of te doden? En zij zwegen stil.
தத: பரம்’ ஸ தாந் பப்ரச்ச² விஸ்²ராமவாரே ஹிதமஹிதம்’ ததா² ஹி ப்ராணரக்ஷா வா ப்ராணநாஸ² ஏஷாம்’ மத்⁴யே கிம்’ கரணீயம்’? கிந்து தே நி: ஸ²ப்³தா³ஸ்தஸ்து²: |
5 En als Hij hen met toorn rondom aangezien had, meteen bedroefd zijnde over de verharding van hun hart, zeide Hij tot den mens: Strek uw hand uit. En hij strekte ze uit; en zijn hand werd hersteld, gezond gelijk de andere.
ததா³ ஸ தேஷாமந்த: கரணாநாம்’ காடி²ந்யாத்³தே⁴தோ ர்து³: கி²த: க்ரோதா⁴த் சர்துத³ஸோ² த்³ரு’ஷ்டவாந் தம்’ மாநுஷம்’ க³தி³தவாந் தம்’ ஹஸ்தம்’ விஸ்தாரய, ததஸ்தேந ஹஸ்தே விஸ்த்ரு’தே தத்³த⁴ஸ்தோ(அ)ந்யஹஸ்தவத்³ அரோகோ³ ஜாத: |
6 En de Farizeen, uitgegaan zijnde, hebben terstond met de Herodianen te zamen raad gehouden tegen Hem, hoe zij Hem doden zouden.
அத² பி²ரூஸி²ந: ப்ரஸ்தா²ய தம்’ நாஸ²யிதும்’ ஹேரோதீ³யை: ஸஹ மந்த்ரயிதுமாரேபி⁴ரே|
7 En Jezus vertrok met Zijn discipelen naar de zee; en Hem volgde een grote menigte van Galilea, en van Judea,
அதஏவ யீஸு²ஸ்தத்ஸ்தா²நம்’ பரித்யஜ்ய ஸி²ஷ்யை: ஸஹ புந: ஸாக³ரஸமீபம்’ க³த: ;
8 En van Jeruzalem, en van Idumea, en van over de Jordaan; en die van omtrent Tyrus en Sidon, een grote menigte, gehoord hebbende, hoe grote dingen Hij deed, kwamen tot Hem.
ததோ கா³லீல்யிஹூதா³-யிரூஸா²லம்-இதோ³ம்-யர்த³ந்நதீ³பாரஸ்தா²நேப்⁴யோ லோகஸமூஹஸ்தஸ்ய பஸ்²சாத்³ க³த: ; தத³ந்ய: ஸோரஸீத³நோ: ஸமீபவாஸிலோகஸமூஹஸ்²ச தஸ்ய மஹாகர்ம்மணாம்’ வார்த்தம்’ ஸ்²ருத்வா தஸ்ய ஸந்நிதி⁴மாக³த: |
9 En Hij zeide tot Zijn discipelen, dat een scheepje steeds omtrent Hem blijven zou, om der schare wil, opdat zij Hem niet zouden verdringen.
ததா³ லோகஸமூஹஸ்²சேத் தஸ்யோபரி பததி இத்யாஸ²ங்க்ய ஸ நாவமேகாம்’ நிகடே ஸ்தா²பயிதும்’ ஸி²ஷ்யாநாதி³ஷ்டவாந்|
10 Want Hij had er velen genezen, alzo dat Hem al degenen, die enige kwalen hadden, overvielen, opdat zij Hem mochten aanraken.
யதோ(அ)நேகமநுஷ்யாணாமாரோக்³யகரணாத்³ வ்யாதி⁴க்³ரஸ்தா: ஸர்வ்வே தம்’ ஸ்ப்ரஷ்டும்’ பரஸ்பரம்’ ப³லேந யத்நவந்த: |
11 En de onreine geesten, als zij Hem zagen, vielen voor Hem neder en riepen, zeggende: Gij zijt de Zone Gods!
அபரஞ்ச அபவித்ரபூ⁴தாஸ்தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா தச்சரணயோ: பதித்வா ப்ரோசை: ப்ரோசு: , த்வமீஸ்²வரஸ்ய புத்ர: |
12 En Hij gebood hun scherpelijk dat zij Hem niet zouden openbaar maken.
கிந்து ஸ தாந் த்³ரு’ட⁴ம் ஆஜ்ஞாப்ய ஸ்வம்’ பரிசாயிதும்’ நிஷித்³த⁴வாந்|
13 En Hij klom op den berg, en riep tot Zich, die Hij wilde; en zij kwamen tot Hem.
அநந்தரம்’ ஸ பர்வ்வதமாருஹ்ய யம்’ யம்’ ப்ரதிச்சா² தம்’ தமாஹூதவாந் ததஸ்தே தத்ஸமீபமாக³தா: |
14 En Hij stelde er twaalf, opdat zij met Hem zouden zijn, en opdat Hij dezelve zou uitzenden om te prediken;
ததா³ ஸ த்³வாத³ஸ²ஜநாந் ஸ்வேந ஸஹ ஸ்தா²தும்’ ஸுஸம்’வாத³ப்ரசாராய ப்ரேரிதா ப⁴விதும்’
15 En om macht te hebben, de ziekten te genezen, en de duivelen uit te werpen.
ஸர்வ்வப்ரகாரவ்யாதீ⁴நாம்’ ஸ²மநகரணாய ப்ரபா⁴வம்’ ப்ராப்தும்’ பூ⁴தாந் த்யாஜயிதுஞ்ச நியுக்தவாந்|
16 En Simon gaf Hij den toe naam Petrus;
தேஷாம்’ நாமாநீமாநி, ஸி²மோந் ஸிவதி³புத்ரோ
17 En Jakobus, den zoon van Zebedeus, en Johannes, den broeder van Jakobus; en gaf hun toe namen, Boanerges, hetwelk is, zonen des donders;
யாகூப்³ தஸ்ய ப்⁴ராதா யோஹந் ச ஆந்த்³ரிய: பி²லிபோ ப³ர்த²லமய: ,
18 En Andreas, en Filippus, en Bartholomeus, en Mattheus, en Thomas, en Jakobus, den zoon van Alfeus, en Thaddeus, en Simon Kananites,
மதீ² தோ²மா ச ஆல்பீ²யபுத்ரோ யாகூப்³ த²த்³தீ³ய: கிநாநீய: ஸி²மோந் யஸ்தம்’ பரஹஸ்தேஷ்வர்பயிஷ்யதி ஸ ஈஷ்கரியோதீயயிஹூதா³ஸ்²ச|
19 En Judas Iskariot, die Hem ook verraden heeft.
ஸ ஸி²மோநே பிதர இத்யுபநாம த³தௌ³ யாகூப்³யோஹந்ப்⁴யாம்’ ச பி³நேரிகி³ஸ்² அர்த²தோ மேக⁴நாத³புத்ராவித்யுபநாம த³தௌ³|
20 En zij kwamen in huis; en daar vergaderde wederom een schare, alzo dat zij ook zelfs niet konden brood eten.
அநந்தரம்’ தே நிவேஸ²நம்’ க³தா: , கிந்து தத்ராபி புநர்மஹாந் ஜநஸமாக³மோ (அ)ப⁴வத் தஸ்மாத்தே போ⁴க்துமப்யவகாஸ²ம்’ ந ப்ராப்தா: |
21 En als degenen, die Hem bestonden, dit hoorden, gingen zij uit, om Hem vast te houden; want zij zeiden: Hij is buiten Zijn zinnen.
ததஸ்தஸ்ய ஸுஹ்ரு’ல்லோகா இமாம்’ வார்த்தாம்’ ப்ராப்ய ஸ ஹதஜ்ஞாநோபூ⁴த்³ இதி கதா²ம்’ கத²யித்வா தம்’ த்⁴ரு’த்வாநேதும்’ க³தா: |
22 En de Schriftgeleerden, die van Jeruzalem afgekomen waren, zeiden: Hij heeft Beelzebul, en door den overste der duivelen werpt Hij de duivelen uit.
அபரஞ்ச யிரூஸா²லம ஆக³தா யே யே(அ)த்⁴யாபகாஸ்தே ஜக³து³ரயம்’ புருஷோ பூ⁴தபத்யாபி³ஷ்டஸ்தேந பூ⁴தபதிநா பூ⁴தாந் த்யாஜயதி|
23 En hen tot Zich geroepen hebbende, zeide Hij tot hen in gelijkenissen: Hoe kan de satan den satan uitwerpen?
ததஸ்தாநாஹூய யீஸு² ர்த்³ரு’ஷ்டாந்தை: கதா²ம்’ கதி²தவாந் ஸை²தாந் கத²ம்’ ஸை²தாநம்’ த்யாஜயிதும்’ ஸ²க்நோதி?
24 En indien een koninkrijk tegen zichzelf verdeeld is, zo kan dat koninkrijk niet bestaan.
கிஞ்சந ராஜ்யம்’ யதி³ ஸ்வவிரோதே⁴ந ப்ரு’த²க்³ ப⁴வதி தர்ஹி தத்³ ராஜ்யம்’ ஸ்தி²ரம்’ ஸ்தா²தும்’ ந ஸ²க்நோதி|
25 En indien een huis tegen zichzelf verdeeld is, zo kan dat huis niet bestaan.
ததா² கஸ்யாபி பரிவாரோ யதி³ பரஸ்பரம்’ விரோதீ⁴ ப⁴வதி தர்ஹி ஸோபி பரிவார: ஸ்தி²ரம்’ ஸ்தா²தும்’ ந ஸ²க்நோதி|
26 En indien de satan tegen zichzelven opstaat, en verdeeld is, zo kan hij niet bestaan, maar heeft een einde.
தத்³வத் ஸை²தாந் யதி³ ஸ்வவிபக்ஷதயா உத்திஷ்ட²ந் பி⁴ந்நோ ப⁴வதி தர்ஹி ஸோபி ஸ்தி²ரம்’ ஸ்தா²தும்’ ந ஸ²க்நோதி கிந்தூச்சி²ந்நோ ப⁴வதி|
27 Er kan niemand in het huis eens sterken ingaan en zijn vaten ontroven, indien hij niet eerst den sterke bindt; en alsdan zal hij zijn huis beroven.
அபரஞ்ச ப்ரப³லம்’ ஜநம்’ ப்ரத²மம்’ ந ப³த்³தா⁴ கோபி தஸ்ய க்³ரு’ஹம்’ ப்ரவிஸ்²ய த்³ரவ்யாணி லுண்ட²யிதும்’ ந ஸ²க்நோதி, தம்’ ப³த்³வ்வைவ தஸ்ய க்³ரு’ஹஸ்ய த்³ரவ்யாணி லுண்ட²யிதும்’ ஸ²க்நோதி|
28 Voorwaar, Ik zeg u, dat al de zonden den kinderen der mensen zullen vergeven worden, en allerlei lasteringen, waarmede zij zullen gelasterd hebben;
அதோஹேதோ ர்யுஷ்மப்⁴யமஹம்’ ஸத்யம்’ கத²யாமி மநுஷ்யாணாம்’ ஸந்தாநா யாநி யாநி பாபாநீஸ்²வரநிந்தா³ஞ்ச குர்வ்வந்தி தேஷாம்’ தத்ஸர்வ்வேஷாமபராதா⁴நாம்’ க்ஷமா ப⁴விதும்’ ஸ²க்நோதி,
30 Want zij zeiden: Hij heeft een onreinen geest.
தஸ்யாபவித்ரபூ⁴தோ(அ)ஸ்தி தேஷாமேதத்கதா²ஹேதோ: ஸ இத்த²ம்’ கதி²தவாந்|
31 Zo kwamen dan Zijn broeders en Zijn moeder; en buiten staande, zonden zij tot Hem, en riepen Hem.
அத² தஸ்ய மாதா ப்⁴ராத்ரு’க³ணஸ்²சாக³த்ய ப³ஹிஸ்திஷ்ட²நதோ லோகாந் ப்ரேஷ்ய தமாஹூதவந்த: |
32 En de schare zat rondom Hem; en zij zeiden tot Hem: Zie, Uw moeder en Uw broeders daar buiten zoeken U.
ததஸ்தத்ஸந்நிதௌ⁴ ஸமுபவிஷ்டா லோகாஸ்தம்’ ப³பா⁴ஷிரே பஸ்²ய ப³ஹிஸ்தவ மாதா ப்⁴ராதரஸ்²ச த்வாம் அந்விச்ச²ந்தி|
33 En Hij antwoordde hun, zeggende: Wie is Mijn moeder, of Mijn broeders?
ததா³ ஸ தாந் ப்ரத்யுவாச மம மாதா கா ப்⁴ராதரோ வா கே? தத: பரம்’ ஸ ஸ்வமீபோபவிஷ்டாந் ஸி²ஷ்யாந் ப்ரதி அவலோகநம்’ க்ரு’த்வா கத²யாமாஸ
34 En rondom overzien hebbende, die om Hem zaten, zeide Hij: Ziet, Mijn moeder en Mijn broeders.
பஸ்²யதைதே மம மாதா ப்⁴ராதரஸ்²ச|
35 Want zo wie den wil van God doet, die is Mijn broeder, en Mijn zuster, en moeder.
ய: கஸ்²சித்³ ஈஸ்²வரஸ்யேஷ்டாம்’ க்ரியாம்’ கரோதி ஸ ஏவ மம ப்⁴ராதா ப⁴கி³நீ மாதா ச|
