Markus 3
1 En Hij ging wederom in de synagoge; en aldaar was een mens, hebbende een verdorde hand.
Kana o Isus palem dija ande sinagoga, okote sas jek manuš e šuće vastesa.
2 En zij namen Hem waar, of Hij op den sabbat hem genezen zou, opdat zij Hem beschuldigen mochten.
Varesave andar e sinagoga inćarenas e jakha pe leste te dićhen dali sastarel lat ando savato te došaren les.
3 En Hij zeide tot den mens, die de verdorde hand had: Sta op in het midden.
O Isus askal phendas e manušešće e šuće vastesa: “Ušti thaj av akate maškare!”
4 En Hij zeide tot hen: Is het geoorloofd op sabbatdagen goed te doen, of kwaad te doen, een mens te behouden, of te doden? En zij zwegen stil.
Askal phučla e aver manušen: “Dali tromal pe savatone te ćerel pe lačhipe ili bilačhipe, o trajo te spasil pe ili te mudarelpe?” Ali von khanči či mothonas.
5 En als Hij hen met toorn rondom aangezien had, meteen bedroefd zijnde over de verharding van hun hart, zeide Hij tot den mens: Strek uw hand uit. En hij strekte ze uit; en zijn hand werd hersteld, gezond gelijk de andere.
O Isus ande holji dikhla pe lende thaj sas zurale žalosno zbog lenđe barune ile, askal phendas e manušešće: “Inzar ćo vas.” Vo inzarda pesko vas thaj lesko vas sas palem sasto.
6 En de Farizeen, uitgegaan zijnde, hebben terstond met de Herodianen te zamen raad gehouden tegen Hem, hoe zij Hem doden zouden.
Askal e fariseja inkljistine thaj odma e Irodešće manušenca dogovorinas pe sar te mudaren e Isuse.
7 En Jezus vertrok met Zijn discipelen naar de zee; en Hem volgde een grote menigte van Galilea, en van Judea,
O Isus pire učenikonenca crda pe po Galilejsko jezero, a pala leste teljardas o but o them andar Galileja thaj andar e Judeja,
8 En van Jeruzalem, en van Idumea, en van over de Jordaan; en die van omtrent Tyrus en Sidon, een grote menigte, gehoord hebbende, hoe grote dingen Hij deed, kwamen tot Hem.
andar o Jerusalim, thaj andar e Idumeja, katar okoja rig e reka Jordanošći, thaj vi andar e okolne thana pašo Tiro thaj pašo Sidon. Sa godova but them avelas leste, zato kaj ašundine sa so vo ćerelas.
9 En Hij zeide tot Zijn discipelen, dat een scheepje steeds omtrent Hem blijven zou, om der schare wil, opdat zij Hem niet zouden verdringen.
A kana o Isus dikhla e silno themes kaj avel leste, phendas pire učenikonenđe, te avel o čamco spremno sar či avilosas zgnječime maškar o them,
10 Want Hij had er velen genezen, alzo dat Hem al degenen, die enige kwalen hadden, overvielen, opdat zij Hem mochten aanraken.
kaj već e bute manušen sastardas, thaj e nasvale manuša ispidenas pe te dotaknin les thaj te saston.
11 En de onreine geesten, als zij Hem zagen, vielen voor Hem neder en riepen, zeggende: Gij zijt de Zone Gods!
Kana e manuša ande save sas e bilačhe duhurja dićhenas e Isuse, perenas pe koča angle leste thaj čhonas muj: “Tu san o Čhavo e Devlesko!”
12 En Hij gebood hun scherpelijk dat zij Hem niet zouden openbaar maken.
A o Isus strogo phenelas lenđe te na mothon ko si vo.
13 En Hij klom op den berg, en riep tot Zich, die Hij wilde; en zij kwamen tot Hem.
Askal o Isus đelo pe gora thaj akhardas o kolen saven vo kamlas, thaj von aviline leste.
14 En Hij stelde er twaalf, opdat zij met Hem zouden zijn, en opdat Hij dezelve zou uitzenden om te prediken;
Lendar losarda dešudujen – save još akhardas apostolurja – te aven lesa thaj te bičhalel len te propovedin
15 En om macht te hebben, de ziekten te genezen, en de duivelen uit te werpen.
thaj te avel len vlast te traden e benđen.
16 En Simon gaf Hij den toe naam Petrus;
Akala si e alava e dešudujengo saven o Isus losarda: o Simon, saves akhardas Petar,
17 En Jakobus, den zoon van Zebedeus, en Johannes, den broeder van Jakobus; en gaf hun toe namen, Boanerges, hetwelk is, zonen des donders;
o Jakov e Zevedejevesko čhavo thaj o Jovan o phral e Jakovesko saven akharda Voanirges, so značil “čhave e gromošće”
18 En Andreas, en Filippus, en Bartholomeus, en Mattheus, en Thomas, en Jakobus, den zoon van Alfeus, en Thaddeus, en Simon Kananites,
o Andrija, o Filip, o Vartolomej, o Matej, o Toma, o Jakov čhavo e Alfejevesko, o Tadej, o Simun pobunjeniko,
19 En Judas Iskariot, die Hem ook verraden heeft.
thaj o Juda Iskariot savo izdaisarda e Isuse.
20 En zij kwamen in huis; en daar vergaderde wederom een schare, alzo dat zij ook zelfs niet konden brood eten.
Askal o Isus dijas ando ćher kaj bešelas, a okote palem ćida pes gaći but them kaj našti ni mangro hanas.
21 En als degenen, die Hem bestonden, dit hoorden, gingen zij uit, om Hem vast te houden; want zij zeiden: Hij is buiten Zijn zinnen.
Kana pale godova ašunda lešći dej thaj lešće phral avile pale leste te inđaren les, kaj gndinas kaj vo naj dži peste.
22 En de Schriftgeleerden, die van Jeruzalem afgekomen waren, zeiden: Hij heeft Beelzebul, en door den overste der duivelen werpt Hij de duivelen uit.
A e učitelja e Mojsiješće zakonestar save avile andar o Jerusalim phenenas: “O Veelzevul, o vladari e benđengo si ande leste, thaj lešće silava izgonil e benđen.”
23 En hen tot Zich geroepen hebbende, zeide Hij tot hen in gelijkenissen: Hoe kan de satan den satan uitwerpen?
Pe godova o Isus akharda len peste thaj motholas lenđe ande prispodoba: “Sostar o Satana izgonisardasas e Satanes?
24 En indien een koninkrijk tegen zichzelf verdeeld is, zo kan dat koninkrijk niet bestaan.
Ako si varesavo carstvo ande peste podelime, našti te održila pes.
25 En indien een huis tegen zichzelf verdeeld is, zo kan dat huis niet bestaan.
Thaj te ande varesavo ćher e familija ačhel jek protiv avreste, godoja familija našti održila pes.
26 En indien de satan tegen zichzelven opstaat, en verdeeld is, zo kan hij niet bestaan, maar heeft een einde.
Thaj te o Satana uštilo korkoro protiv peste thaj razdelil pes, askal našti ačhel, nego avilo lesko krajo.
27 Er kan niemand in het huis eens sterken ingaan en zijn vaten ontroven, indien hij niet eerst den sterke bindt; en alsdan zal hij zijn huis beroven.
Ali khonik našti del ando ćher e zurale manušesko te otmil lešće stvarja, a te majsigo či phandel les. Tek askal šaj otmil e stvarja andar lesko ćher.
28 Voorwaar, Ik zeg u, dat al de zonden den kinderen der mensen zullen vergeven worden, en allerlei lasteringen, waarmede zij zullen gelasterd hebben;
Čače phenav tumenđe: E manušenđe šaj avena jartome sa e bezeha thaj e bilačhe alava save mothon.
30 Want zij zeiden: Hij heeft een onreinen geest.
Akava phendas kaj e učitelja e Mojsiješće zakonestar mothonas: “O bilačho duho si ande leste.”
31 Zo kwamen dan Zijn broeders en Zijn moeder; en buiten staande, zonden zij tot Hem, en riepen Hem.
Ande godova aresline e Isusešći dej thaj lešće e phral. Dok ačhenas avri, bičhaldine leste jećhe manušes te akharel les.
32 En de schare zat rondom Hem; en zij zeiden tot Hem: Zie, Uw moeder en Uw broeders daar buiten zoeken U.
A oko leste bešelas o but o them, thaj phendine lešće: “Ake avri roden tut ćiri dej thaj će phral.”
33 En Hij antwoordde hun, zeggende: Wie is Mijn moeder, of Mijn broeders?
Askal o Isus phučla len: “Ko si mungri dej thaj mungre phral?”
34 En rondom overzien hebbende, die om Hem zaten, zeide Hij: Ziet, Mijn moeder en Mijn broeders.
Askal dikhla pe okola kaj bešenas oko leste ando krugo thaj phendas: “Ake akala si mungri dej thaj mungre phral!
35 Want zo wie den wil van God doet, die is Mijn broeder, en Mijn zuster, en moeder.
Kaj ko god ćerel e Devlešći volja, godova si mungro phral, mungri phen thaj mungri dej.”
